Jeremiah 44

NEW AMERICAN BIBLE	GREEK BIBLE
1 This word came to Jeremiah for all the people of Judah who were living in Egypt, at Migdol, Tahpanhes, and Memphis, and in Upper Egypt:	1 Ο λογος ο γενομενος προς τον Ιερεμιαν περι παντων των Ιουδαιων των κατοικουντων εν τη γη της Αιγυπτου, των κατοικουντων εν Μιγδωλ και εν Ταφνης και εν Νωφ και εν τη γη Παθρως, λεγων,
2 Thus says the LORD of hosts, the God of Israel: You have seen all the evil I brought on Jerusalem and the other cities of Judah. Today they are ruins and uninhabited,	2 Ουτω λεγει ο Κυριος των δυναμεων, ο Θεος του Ισραηλ? σεις ειδετε παντα τα κακα τα οποια επεφερα επι την Ιερουσαλημ και επι πασας τας πολεις του Ιουδα, και ιδου, αυται ερημοι την σημερον και δεν υπαρχει ο κατοικων εν αυταις,
3 because of the evil they did to provoke me, going after strange gods, serving them and sacrificing to them, gods which neither they, nor you, nor your fathers knew.	3 εξ αιτιας της κακιας αυτων, την οποιαν επραξαν δια να με παροργισωσιν, υπαγοντες να θυμιαζωσι και να λατρευωσιν αλλους θεους, τους οποιους δεν εγνωρισαν αυτοι, σεις, ουδε οι πατερες σας.
4 Though I kept sending to you all my servants the prophets, with the plea not to commit this horrible deed which I hate,	4 Και απεστειλα προς εσας παντας τους δουλους μου τους προφητας, εγειρομενος πρωι και αποστελλων, λεγων, Μη πραττετε το βδελυρον τουτο πραγμα, το οποιον μισω.
5 they would not listen or accept the warning to turn away from the evil of sacrificing to strange gods.	5 Αλλα δεν ηκουσαν ουδε εκλιναν το ωτιον αυτων δια να επιστρεψωσιν απο της κακιας αυτων, ωστε να μη θυμιαζωσιν εις αλλους θεους.
6 Therefore the fury of my anger poured forth in flame over the cities of Judah and the streets of Jerusalem, so that they became the ruinous waste they are today.	6 Δια τουτο εξεχυθη η οργη μου και ο θυμος μου και εξεκαυθη εν ταις πολεσι του Ιουδα και εν ταις πλατειαις της Ιερουσαλημ? και εγειναν ερημοι, αβατοι, ως την ημεραν ταυτην.
7 Now thus says the LORD God of hosts, the God of Israel: Why do you inflict so great an evil upon yourselves? Will you root out from Judah man and wife, child and nursling, and not leave yourselves even a remnant?	7 Και τωρα ουτω λεγει Κυριος ο Θεος των δυναμεων, ο Θεος του Ισραηλ? Δια τι σεις πραττετε το μεγα τουτο κακον εναντιον των ψυχων σας, ωστε να αφανισητε αφ' υμων ανδρα και γυναικα, νηπιον και θηλαζον, εκ μεσου του Ιουδα, δια να μη μεινη εις εσας υπολοιπον?
8 Will you go on provoking me by the works of your hands, by sacrificing to strange gods here in the land of Egypt where you have come to live? Will you be rooted out and become a curse and a disgrace among all the nations of the earth?	8 παροργιζοντες με δια των εργων των χειρων σας, θυμιαζοντες εις αλλους θεους εν τη γη της Αιγυπτου, οπου ηλθετε να παροικησητε εκει, ωστε να αφανισητε εαυτους και να γεινητε καταρα και ονειδος μεταξυ παντων των εθνων της γης.
9 Have you forgotten the evil deeds which your fathers, and the kings of Judah and their wives, and you yourselves and your wives have done in the land of Judah and the streets of Jerusalem?	9 Μηπως ελησμονησατε τας κακιας των πατερων σας και τας κακιας των βασιλεων του Ιουδα και τας κακιας των γυναικων αυτων και τας κακιας σας και τας κακιας των γυναικων σας, τας οποιας επραξαν εν τη γη του Ιουδα και εν ταις πλατειαις της Ιερουσαλημ;
10 To this day they have not been crushed; they do not fear or follow the law and the statutes which I set before you and your fathers.	10 Δεν εταπεινωθησαν εως της ημερας ταυτης ουδε εφοβηθησαν ουδε περιεπατησαν εν τω νομω μου και εν τοις διαταγμασι μου, τα οποια εθεσα ενωπιον σας και ενωπιον των πατερων σας.
11 Hence, thus says the LORD of hosts, the God of Israel: I have determined evil against you; and I will uproot all Judah.	11 Δια τουτο ουτω λεγει ο Κυριος των δυναμεων, ο Θεος του Ισραηλ? Ιδου, εγω θελω στησει το προσωπον μου εναντιον υμων εις κακον, και δια να εξολοθρευσω παντα τον Ιουδαν.
12 I will take away the remnant of Judah who insisted on coming to dwell in Egypt, so that they shall be wholly destroyed. In the land of Egypt they shall fall by the sword or be consumed by hunger. High and low, they shall die by the sword, or by hunger, and become an example of malediction, a horror, a curse and a reproach.	12 Και θελω λαβει τους υπολοιπους του Ιουδα, οιτινες εστησαν το προσωπον αυτων εις το να υπαγωσιν εις την γην της Αιγυπτου, δια να παροικησωσιν εκει, και θελουσι καταναλωθη παντες εν τη γη της Αιγυπτου? θελουσι πεσει εν μαχαιρα, θελουσι καταναλωθη εν πεινη? απο μικρου εως μεγαλου εν μαχαιρα και εν πεινη θελουσιν αποθανει? και θελουσιν εισθαι εις βδελυγμα, εις θαμβος και εις καταραν και εις ονειδος.
13 Thus will I punish those who live in Egypt, just as I punished Jerusalem with sword, hunger, and pestilence. None of the remnant of Judah that have come to settle in the land of Egypt shall escape or survive.	13 Διοτι θελω επισκεφθη τους κατοικουντας εν τη γη της Αιγυπτου, ως επεσκεφθην την Ιερουσαλημ, εν μαχαιρα, εν πεινη και εν λοιμω.
14 None shall return to the land of Judah, though they yearn to return and live there. Only scattered refugees shall return.	14 Και ουδεις εκ των υπολοιπων του Ιουδα, των απελθοντων εις την γην της Αιγυπτου δια να παροικησωσιν εκει, θελει εκφυγει η διασωθη, δια να επιστρεψη εις την γην του Ιουδα, εις την οποιαν αυτοι εχουσι προσηλωμενην την ψυχην αυτων, δια να επιστρεψωσι να κατοικησωσιν εκει? διοτι δεν θελουσιν επιστρεψει, ειμη οι διασεσωσμενοι.
15 From all the men who knew that their wives were burning incense to strange gods, from all the women who were present in the immense crowd, and from all the people who lived in Lower and Upper Egypt, Jeremiah received this answer:	15 Και παντες οι ανδρες οι γνωριζοντες οτι αι γυναικες αυτων εθυμιαζον εις αλλους θεους, και πασαι αι γυναικες αι παρεστωσαι, συναξις μεγαλη, και πας ο λαος οι κατοικουντες εν τη γη της Αιγυπτου, εν Παθρως, απεκριθησαν προς τον Ιερεμιαν, λεγοντες,
16 "We will not listen to what you say in the name of the LORD.	16 Περι του λογου, τον οποιον ελαλησας προς ημας εν ονοματι Κυριου, δεν θελομεν σου ακουσει?
17 Rather will we continue doing what we had proposed; we will burn incense to the queen of heaven and pour out libations to her, as we and our fathers, our kings and princes have done in the cities of Judah and the streets of Jerusalem. Then we had enough food to eat and we were well off; we suffered no misfortune.	17 αλλα θελομεν εξαπαντος καμνει παν πραγμα εξερχομενον εκ του στοματος ημων, δια να θυμιαζωμεν εις την βασιλισσαν του ουρανου και να καμνωμεν σπονδας εις αυτην, καθως εκαμνομεν, ημεις και οι πατερες ημων, οι βασιλεις ημων και οι αρχοντες ημων, εν ταις πολεσι του Ιουδα και εν ταις πλατειαις της Ιερουσαλημ? και εχορταινομεν αρτον και διεκειμεθα καλως και κακον δεν εβλεπομεν.
18 But since we stopped burning incense to the queen of heaven and pouring out libations to her, we are in need of everything and are being destroyed by the sword and by hunger.	18 Αλλ' αφ' οτου επαυσαμεν θυμιαζοντες εις την βασιλισσαν του ουρανου και καμνοντες σπονδας εις αυτην, ωστε εστερηθημεν παντων και κατηναλωθημεν εν μαχαιρα και εν πεινη.
19 And when we burned incense to the queen of heaven and poured out libations to her, was it without our husbands' consent that we baked for her cakes in her image and poured out libations to her?"	19 Και οτε ημεις εθυμιαζομεν εις την βασιλισσαν του ουρανου και εκαμνομεν σπονδας εις αυτην, μηπως ανευ των ανδρων ημων εκαμνομεν εις αυτην πεμματα δια να προσκυνωμεν αυτην και εκαμνομεν εις αυτην σπονδας;
20 To all the people, men and women, who gave him this answer, Jeremiah said:	20 Και ειπεν ο Ιερεμιας προς παντα τον λαον, προς ανδρας τε και γυναικας και προς παντα τον λαον, τους αποκριθεντας προς αυτον ουτω, λεγων,
21 Was it not this that the LORD remembered and brought to mind, that you burned incense in the cities of Judah and the streets of Jerusalem: you, your fathers, your kings and princes, and the people generally?	21 Μηπως το θυμιαμα, το οποιον εθυμιαζετε εν ταις πολεσι του Ιουδα και εν ταις πλατειαις της Ιερουσαλημ, σεις και οι πατερες σας, οι βασιλεις σας και οι αρχοντες σας και ο λαος του τοπου, δεν ενεθυμηθη αυτο ο Κυριος και δεν ανεβη εις την καρδιαν αυτου;
22 The LORD could no longer bear your evil deeds, the horrible things which you were doing; and so your land became a waste, a desert, a thing accursed and without inhabitants, as it is today.	22 Ωστε ο Κυριος δεν ηδυνηθη πλεον να υποφερη, εξ αιτιας της κακιας των εργων σας, εξ αιτιας των βδελυγματων, τα οποια επραττετε? οθεν η γη σας κατεσταθη ερημωσις και θαμβος και καταρα, ανευ κατοικου, ως την ημεραν ταυτην.
23 Because you burned incense and sinned against the LORD, not obeying the voice of the LORD, not living by his law, his statutes, and his decrees, this evil has befallen you at the present day.	23 Επειδη εθυμιαζετε και επειδη ημαρτανετε εις τον Κυριον και δεν υπηκουσατε εις την φωνην του Κυριου ουδε περιεπατησατε εν τω νομω αυτου και εν τοις διαταγμασιν αυτου και εν τοις μαρτυριοις αυτου, δια τουτο συνεβη εις εσας το κακον τουτο, ως την ημεραν ταυτην.
24 Jeremiah said further to all the people, including the women: Hear the word of the LORD, all you Judeans in the land of Egypt:	24 Και ειπεν ο Ιερεμιας προς παντα τον λαον και προς πασας τας γυναικας, Ακουσατε τον λογον του Κυριου, πας ο Ιουδας, ο εν τη γη της Αιγυπτου?
25 Thus says the LORD of hosts, the God of Israel: You and your wives have stated your intentions, and kept them in fact: "We will continue to fulfill the vows we have made to burn incense to the queen of heaven and to pour out libations to her." Very well! keep your vows, carry out your resolutions!	25 ουτως ελαλησεν ο Κυριος των δυναμεων, ο Θεος του Ισραηλ, λεγων, Σεις και αι γυναικες σας και ελαλησατε δια του στοματος σας και εξετελεσατε δια της χειρος σας, λεγοντες, Θελομεν εξαπαντος εκπληρωσει τας ευχας ημων, τας οποιας ηυχηθημεν, να θυμιαζωμεν εις την βασιλισσαν του ουρανου και να καμνωμεν σπονδας εις αυτην? εξαπαντος λοιπον θελετε εκπληρωσει τας ευχας σας και εξαπαντος θελετε εκτελεσει τας ευχας σας.
26 But listen then to the word of the LORD, all you people of Judah who live in Egypt; I swear by my own great name, says the LORD, in the whole land of Egypt no man of Judah shall henceforth pronounce my name, saying, "As the Lord GOD lives."	26 Δια τουτο ακουσατε τον λογον του Κυριου, πας ο Ιουδας, οι κατοικουντες εν τη γη της Αιγυπτου? Ιδου, ωμοσα εις το ονομα μου το μεγα, λεγει Κυριος, οτι το ονομα μου δεν θελει ονομασθη πλεον εν τω στοματι ουδενος ανδρος του Ιουδα, καθ' ολην την γην της Αιγυπτου, ωστε να λεγη, Ζη Κυριος ο Θεος.
27 I am watching over them to do evil, not good. All the men of Judah in Egypt shall perish by the sword or famine until they are utterly destroyed.	27 Ιδου, εγω θελω επαγρυπνει επ' αυτους εις κακον και ουχι εις καλον? και παντες οι ανδρες του Ιουδα οι εν τη γη της Αιγυπτου θελουσι καταναλωθη εν μαχαιρα και εν πεινη, εωσου εκλειψωσιν.
28 Those who escape the sword to return from the land of Egypt to the land of Judah shall be few in number. The whole remnant of Judah who came to settle in Egypt shall know whose word stands, mine or theirs.	28 Οι δε διασεσωσμενοι απο της μαχαιρας, ολιγοι τον αριθμον, θελουσιν επιστρεψει εκ γης Αιγυπτου εις γην Ιουδα? και παντες οι υπολοιποι του Ιουδα, οι απελθοντες εις την γην της Αιγυπτου δια να παροικησωσιν εκει, θελουσι γνωρισει τινος λογος θελει πληρωθη, ο εμος, η αυτων.
29 That you may know how surely my threats of punishment for you shall be fulfilled, this shall be a sign to you, says the LORD, that I will punish you in this place.	29 Και τουτο θελει εισθαι σημειον εις σας, λεγει Κυριος, οτι εγω θελω σας τιμωρησει εν τω τοπω τουτω, δια να γνωρισητε οτι οι λογοι μου θελουσιν εξαπαντος πληρωθη εναντιον σας εις κακον?
30 Thus says the LORD: See! I will hand over Pharaoh Hophra, king of Egypt, to his enemies, to those who seek his life, just as I handed over Zedekiah, king of Judah, to his enemy and mortal foe, Nebuchadnezzar, king of Babylon.	30 ουτω λεγει Κυριος? Ιδου, εγω θελω παραδωσει τον Φαραω-ουαφρη, βασιλεα της Αιγυπτου, εις την χειρα των εχθρων αυτου και εις την χειρα των ζητουντων την ψυχην αυτου, καθως παρεδωκα τον Σεδεκιαν βασιλεα του Ιουδα εις την χειρα του Ναβουχοδονοσορ βασιλεως της Βαβυλωνος, του εχθρου αυτου και ζητουντος την ψυχην αυτου.