Jeremiah 4

NEW AMERICAN BIBLE	Biblia Tysiąclecia
1 If you wish to return, O Israel, says the LORD, return to me. If you put your detestable things out of my sight, and do not stray,	1 Jeżeli chcesz powrócić, Izraelu, - wyrocznia Pana - możesz do Mnie powrócić; a jeżeli oddalisz swe bóstwa, nie potrzebujesz się błąkać z dala ode Mnie.
2 Then you can swear, "As the LORD lives," in truth, in judgment, and in justice; Then shall the nations use his name in blessing, and glory in him.	2 A jeżeli będziesz przysięgał: Na życie Pana zgodnie z prawdą, słusznie i sprawiedliwie, narody będą sobie błogosławić przez ciebie i będą się tobą chlubić.
3 For to the men of Judah and to Jerusalem, thus says the LORD: Till your untilled ground, sow not among thorns.	3 Bo tak mówi Pan do ludzi z Judy i [mieszkańców] Jerozolimy: Wykarczujcie swoje karczowiska i nie rzucajcie nasienia w ciernie.
4 For the sake of the LORD, be circumcised, remove the foreskins of your hearts, O men of Judah and citizens of Jerusalem; Lest my anger break out like fire, and burn till none can quench it, because of your evil deeds.	4 Obrzeżcie się ze względu na Pana i odrzućcie napletki serc waszych, mężowie Judy i mieszkańcy Jerozolimy, bo inaczej gniew mój wybuchnie jak płomień i będzie płonął, a nikt nie będzie go mógł ugasić z powodu waszych przewrotnych uczynków.
5 Proclaim it in Judah, make it heard in Jerusalem; Blow the trumpet through the land, summon the recruits! Say, "Fall in, let us march to the fortified cities."	5 Opowiadajcie w Judzie, ogłoście w Jerozolimie! Dmijcie w trąby w kraju, wołajcie głośno i mówcie: Zbierajmy się i udajmy do miast warownych!
6 Bear the standard to Zion, seek refuge without delay! Evil I bring from the north, and great destruction.	6 Wznieście znak w kierunku Syjonu! Uciekajcie! Nie zatrzymujcie się! Sprowadzę bowiem nieszczęście z północy i wielkie zniszczenie.
7 Up comes the lion from his lair, the destroyer of nations has set out, has left his place, To turn your land into desolation, till your cities lie waste and empty.	7 Lew wyruszył ze swego legowiska i niszczyciel narodów jest w drodze. Opuścił swoją siedzibę, by zamienić twój kraj w pustynię. Miasta twoje zostaną zburzone i pozbawione mieszkańców.
8 So gird yourselves with sackcloth, mourn and wail: "The blazing wrath of the LORD is not turned away from us."	8 Dlatego przywdziejcie szaty pokutne, podnieście lament i zawodzenie, bo nie odwrócił się od nas wielki gniew Pański.
9 In that day, says the LORD, The king will lose heart, and the princes; the priests will be amazed, and the prophets stunned.	9 W owych dniach - wyrocznia Pana - zabraknie królowi odwagi, zabraknie i dostojnikom, kapłanów ogarnie osłupienie, a prorocy oniemieją.
10 "Alas! Lord GOD," they will say, "You only deceived us When you said: Peace shall be yours; for the sword touches our very soul."	10 I powiedzą: Ach, Panie Boże, naprawdę zwiodłeś zupełnie ten lud i Jerozolimę, gdy mówiłeś: Będziecie mieli pokój. Tymczasem mamy miecz na gardle.
11 At that time it will be said of this people and of Jerusalem, "From the glaring heights through the desert a wind comes toward the daughter of my people." Not to winnow, not to cleanse,	11 W owym czasie będzie się mówić do ludu tego i do Jerozolimy: Palący wiatr wyżynny przychodzi z pustyni na drogę Córy mojego ludu; nie po to jednak, by przesiewać czy oczyszczać.
12 does this wind from the heights come at my bidding; And I myself now pronounce sentence upon them.	12 Przyjdzie silny wiatr na mój rozkaz. Teraz Ja także ogłoszę wyrok na nich.
13 See! like storm clouds he advances, like a hurricane his chariots; Swifter than eagles are his steeds: "Woe to us! we are ruined."	13 Oto nadciąga on niby obłoki, a jak huragan rydwany jego, szybsze niż orły jego konie. Biada nam, bo jesteśmy zgubieni.
14 Cleanse your heart of evil, O Jerusalem, that you may be saved. How long must your pernicious thoughts lodge within you?	14 Oczyść swe serce z nieprawości, Jerozolimo, abyś została ocalona! Dokądże będziesz podtrzymywać w sobie swoje grzeszne myśli?
15 Listen! They proclaim it from Dan, from Mount Ephraim they announce destruction:	15 Bo od strony Dan wieść się rozprzestrzenia, a z gór Efraima przychodzi zapowiedź klęski.
16 "Make this known to the nations, announce it to Jerusalem: The besiegers are coming from the distant land, shouting their war cry against the cities of Judah."	16 Ogłoście narodom: Oto są! Dajcie znać do Jerozolimy! Nieprzyjaciele przybywają z odległego kraju i podnoszą wrzawę przeciw miastom Judy!
17 Like watchmen of the fields they surround her, for she has rebelled against me, says the LORD.	17 Niby strażnicy pól otaczają ją dokoła, bo się zbuntowała przeciw Mnie - wyrocznia Pana.
18 Your conduct, your misdeeds, have done this to you; how bitter is this disaster of yours, how it reaches to your very heart!	18 Twoje postępowanie i twoje czyny sprowadziły to na ciebie. Twoja nieprawość - jakże jest gorzka, skoro ogarnia nawet twoje serce!
19 My breast! my breast! how I suffer! The walls of my heart! My heart beats wildly, I cannot be still; For I have heard the sound of the trumpet, the alarm of war.	19 Moje łono, moje łono! Wić się muszę w boleściach! Ściany mego serca! Burzy się we mnie serce - nie mogę milczeć! Usłyszałem bowiem dźwięk trąbki, wrzawę wojenną.
20 Ruin after ruin is reported; the whole earth is laid waste. In an instant my tents are ravaged; in a flash, my shelters.	20 Klęska za klęską - wieść niesie, bo uległa spustoszeniu cała ziemia. Natychmiast zostały zburzone moje namioty, w mgnieniu oka - moje szałasy.
21 How long must I see that signal, hear that trumpet sound!	21 Dokądże mam oglądać godła wojenne i słuchać dźwięku trąb?
22 Fools my people are, they know me not; Senseless children they are, having no understanding; They are wise in evil, but know not how to do good.	22 Tak, niemądry jest mój naród, nie uznają Mnie. Są dziećmi bez rozwagi, nie mają wcale rozsądku. Mądrzy są w popełnianiu nieprawości, lecz dobrze czynić nie umieją.
23 I looked at the earth, and it was waste and void; at the heavens, and their light had gone out!	23 Spojrzałem na ziemię - oto zupełny bezład; na niebo - nie ma jego światła.
24 I looked at the mountains, and they were trembling, and all the hills were crumbling!	24 Spojrzałem na góry - oto drżą, wszystkie wzgórza się chwieją.
25 I looked and behold, there was no man; even the birds of the air had flown away!	25 Spojrzałem - oto nie ma ludzi i uciekły wszystkie ptaki przestworzy.
26 I looked and behold, the garden land was a desert, with all its cities destroyed before the LORD, before his blazing wrath.	26 Spojrzałem - oto ziemia urodzajna stała się pustynią, wszystkie miasta uległy zniszczeniu przed Panem, wobec Jego palącego gniewu.
27 For thus says the LORD: Waste shall the whole land be; I will (not) wholly destroy it.	27 To bowiem mówi Pan: Cały kraj będzie spustoszony, ale zagłady nie dopełnię.
28 Because of this the earth shall mourn, the heavens above shall darken; I have spoken, I will not repent, I have resolved, I will not turn back.	28 Dlatego ziemię ogarnie smutek, a ciemność - niebieskie przestworza. Bo jak powiedziałem, tak postanowiłem - nie będę żałował ani nie odstąpię od tego.
29 At the shout of horseman and bowman each city takes to flight; They shrink into the thickets, they scale the rocks: All the cities are abandoned, and no one dwells in them.	29 Na wołanie: Jeźdźcy i łucznicy! każde miasto rzuca się do ucieczki: uchodzą w gąszcz leśny, wdrapują się na skały; wszystkie miasta są opuszczone, nie ma w nich żadnego mieszkańca.
30 You now who are doomed, what do you mean by putting on purple, bedecking yourself with gold, Shading your eyes with cosmetics, beautifying yourself in vain? Your lovers spurn you, they seek your life.	30 A ty, pohańbiona, cóż zamierzasz uczynić? Chociaż przywdziejesz purpurę, chociaż ozdobisz się złotymi klejnotami, a oczy szminką poszerzysz, na próżno się upiększasz. Pogardzają tobą zalotnicy, czyhają na twe życie.
31 Yes, I hear the moaning, as of a woman in travail, like the anguish of a mother with her first child- The cry of daughter Zion gasping, as she stretches forth her hands: "Ah, woe is me! I sink exhausted before the slayers!"	31 Tak, słyszę głos niby rodzącej w bólach, trwożny jęk niby niewiasty rodzącej po raz pierwszy. To głos Córy Syjonu, która wzdycha i wyciąga dłonie: Ach, biada mi, bo wycieńczona popadam w moc morderców.