Jeremiah 21

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 The message which came to Jeremiah from the LORD when King Zedekiah sent him Pashhur, son of Malchiah, and the priest Zephaniah, son of Maaseiah, with this request:	1 ο λογος ο γενομενος παρα κυριου προς ιερεμιαν οτε απεστειλεν προς αυτον ο βασιλευς σεδεκιας τον πασχωρ υιον μελχιου και σοφονιαν υιον μαασαιου τον ιερεα λεγων
2 Inquire for us of the LORD, because Nebuchadnezzar, king of Babylon, is attacking us. Perhaps the LORD will deal with us according to all his wonderful works, so that he will withdraw from us.	2 επερωτησον περι ημων τον κυριον οτι βασιλευς βαβυλωνος εφεστηκεν εφ' ημας ει ποιησει κυριος κατα παντα τα θαυμασια αυτου και απελευσεται αφ' ημων
3 But Jeremiah answered them: This is what you shall report to Zedekiah:	3 και ειπεν προς αυτους ιερεμιας ουτως ερειτε προς σεδεκιαν βασιλεα ιουδα
4 Thus says the LORD, the God of Israel: I will turn back in your hands the weapons with which you intend to fight the king of Babylon and the Chaldeans who besiege you outside the walls. These weapons I will pile up in the midst of this city,	4 ταδε λεγει κυριος ιδου εγω μεταστρεφω τα οπλα τα πολεμικα εν οις υμεις πολεμειτε εν αυτοις προς τους χαλδαιους τους συγκεκλεικοτας υμας εξωθεν του τειχους εις το μεσον της πολεως ταυτης
5 and I myself will fight against you with outstretched hand and mighty arm, in anger, and wrath, and great rage!	5 και πολεμησω εγω υμας εν χειρι εκτεταμενη και εν βραχιονι κραταιω μετα θυμου και οργης και παροργισμου μεγαλου
6 I will strike the inhabitants of this city, both man and beast; they shall die in a great pestilence.	6 και παταξω παντας τους κατοικουντας εν τη πολει ταυτη τους ανθρωπους και τα κτηνη εν θανατω μεγαλω και αποθανουνται
7 After that, says the LORD, I will hand over Zedekiah, king of Judah, and his ministers and the people in this city who survive pestilence, sword, and famine, into the hand of Nebuchadnezzar, king of Babylon, into the hands of their enemies and those who seek their lives. He shall strike them with the edge of the sword, without quarter, without pity or mercy.	7 και μετα ταυτα ουτως λεγει κυριος δωσω τον σεδεκιαν βασιλεα ιουδα και τους παιδας αυτου και τον λαον τον καταλειφθεντα εν τη πολει ταυτη απο του θανατου και απο του λιμου και απο της μαχαιρας εις χειρας εχθρων αυτων των ζητουντων τας ψυχας αυτων και κατακοψουσιν αυτους εν στοματι μαχαιρας ου φεισομαι επ' αυτοις και ου μη οικτιρησω αυτους
8 And to this people you shall say: Thus says the LORD: See, I am giving you a choice between life and death.	8 και προς τον λαον τουτον ερεις ταδε λεγει κυριος ιδου εγω δεδωκα προ προσωπου υμων την οδον της ζωης και την οδον του θανατου
9 Whoever remains in this city shall die by the sword or famine or pestilence. But whoever leaves and surrenders to the besieging Chaldeans shall live and have his life as booty.	9 ο καθημενος εν τη πολει ταυτη αποθανειται εν μαχαιρα και εν λιμω και ο εκπορευομενος προσχωρησαι προς τους χαλδαιους τους συγκεκλεικοτας υμας ζησεται και εσται η ψυχη αυτου εις σκυλα και ζησεται
10 For I have turned against this city, for its woe and not for its good, says the LORD. It shall be given into the power of the king of Babylon who shall burn it with fire.	10 διοτι εστηρικα το προσωπον μου επι την πολιν ταυτην εις κακα και ουκ εις αγαθα εις χειρας βασιλεως βαβυλωνος παραδοθησεται και κατακαυσει αυτην εν πυρι
11 To the royal house of Judah: Hear the word of the LORD,	11 ο οικος βασιλεως ιουδα ακουσατε λογον κυριου
12 O house of David! Thus says the LORD: Each morning dispense justice, rescue the oppressed from the hand of the oppressor, Lest my fury break out like fire which burns without being quenched, because of the evil of your deeds.	12 οικος δαυιδ ταδε λεγει κυριος κρινατε το πρωι κριμα και κατευθυνατε και εξελεσθε διηρπασμενον εκ χειρος αδικουντος αυτον οπως μη αναφθη ως πυρ η οργη μου και καυθησεται και ουκ εσται ο σβεσων
13 Beware! I am against you, Valley-site, Rock of the Plain, says the LORD. You who say, "Who will attack us, who can penetrate our retreats?"	13 ιδου εγω προς σε τον κατοικουντα την κοιλαδα σορ την πεδινην τους λεγοντας τις πτοησει ημας η τις εισελευσεται προς το κατοικητηριον ημων
14 I will punish you, says the LORD, as your deeds deserve! I will kindle a fire in its forest that shall devour all its surroundings.	14 και αναψω πυρ εν τω δρυμω αυτης και εδεται παντα τα κυκλω αυτης