Ezra 9

NEW AMERICAN BIBLE	Biblia Tysiąclecia
1 When these matters had been concluded, the leaders approached me with this report: "Neither the Israelite laymen nor the priests nor the Levites have kept themselves aloof from the peoples of the land and their abominations (Canaanites, Hittites, Perizzites, Jebusites, Ammonites, Moabites, Egyptians, and Amorites);	1 Po dokonaniu tego zbliżyli się do mnie książęta z tymi słowami: Lud izraelski, kapłani i lewici nie trzymali się z dala od narodów tych krain, jak i od ich okropności, mianowicie z dala od Kananejczyków, Chetytów, Peryzzytów, Jebusytów, Ammonitów, Moabitów, Egipcjan i Amorytów,
2 for they have taken some of their daughters as wives for themselves and their sons, and thus they have desecrated the holy race with the peoples of the land. Furthermore, the leaders and rulers have taken a leading part in this apostasy!"	2 lecz spośród córek ich wzięli dla siebie i dla synów swoich żony, tak że ród święty zmieszał się z narodami tych krain; a książęta i zwierzchnicy przodowali w tym wiarołomstwie.
3 When I had heard this thing, I tore my cloak and my mantle, plucked hair from my head and beard, and sat there stupefied.	3 Gdy tę wieść usłyszałem, rozdarłem swoją szatę i płaszcz, wyrywałem sobie włosy z głowy i brody i wstrząśnięty usiadłem.
4 Around me gathered all who were in dread of the sentence of the God of Israel on this apostasy of the exiles, while I remained motionless until the evening sacrifice.	4 Wtedy zebrali się dokoła mnie wszyscy, którzy z powodu tego wiarołomstwa wygnańców lękali się gróźb Boga izraelskiego. A ja wstrząśnięty siedziałem aż do ofiary wieczornej.
5 Then, at the time of the evening sacrifice, I rose in my wretchedness, and with cloak and mantle torn I fell on my knees, stretching out my hands to the LORD, my God.	5 W czasie ofiary wieczornej wstałem z upokorzenia swego, w rozdartej szacie i płaszczu padłem na kolana, wyciągnąłem dłonie do Pana, Boga mojego,
6 I said: "My God, I am too ashamed and confounded to raise my face to you, O my God, for our wicked deeds are heaped up above our heads and our guilt reaches up to heaven.	6 i rzekłem: Boże mój! Bardzo się wstydzę, Boże mój, podnieść twarz do Ciebie, albowiem przestępstwa nasze wzrosły powyżej głowy, a wina nasza wzbiła się do nieba.
7 From the time of our fathers even to this day great has been our guilt, and for our wicked deeds we have been delivered over, we and our kings and our priests, to the will of the kings of foreign lands, to the sword, to captivity, to pillage, and to disgrace, as is the case today.	7 Od dni ojców naszych aż po dziś dzień ciąży na nas wielka wina. My, królowie nasi, kapłani nasi zostaliśmy wydani za nasze przestępstwa pod władzę królów krain tych, pod miecz, w niewolę, na złupienie i na publiczne pośmiewisko, jak to jest dziś.
8 "And now, but a short time ago, mercy came to us from the LORD, our God, who left us a remnant and gave us a stake in his holy place; thus our God has brightened our eyes and given us relief in our servitude.	8 A teraz zaledwie na chwilę przyszło zmiłowanie od Pana, Boga naszego, przez to, że pozostawił nam garstkę ocalonych, że w swoim miejscu świętym dał nam dach nad głową, że Bóg nasz rozjaśnił oczy nasze i że pozwolił nam w niewoli naszej trochę odetchnąć -
9 For slaves we are, but in our servitude our God has not abandoned us; rather, he has turned the good will of the kings of Persia toward us. Thus he has given us new life to raise again the house of our God and restore its ruins, and has granted us a fence in Judah and Jerusalem.	9 bo przecież jesteśmy niewolnikami. Ale w niewoli naszej nie opuścił nas Bóg nasz, lecz dał nam znaleźć względy u królów perskich, pozwalając nam odżyć, byśmy mogli wznieść dom Boga naszego i odbudować jego ruiny - dając nam ostoję w Judzie i Jerozolimie.
10 But now, O our God, what can we say after all this? For we have abandoned your commandments,	10 A teraz, Boże nasz, co powiemy, żeśmy po tym znowu przekroczyli Twoje przykazania,
11 which you gave through your servants the prophets: the land which you are entering to take as your possession is a land unclean with the filth of the peoples of the land, with the abominations with which they have filled it from one end to the other in their uncleanness.	11 któreś nadał przez swoje sługi, proroków, tymi słowami: Ziemia, w której posiadanie wchodzicie, jest ziemią splamioną przez rozpustę tych obcych narodów, przez ich obrzydliwości, którymi ją w nieczystości swej napełnili od końca do końca.
12 Do not, then, give your daughters to their sons in marriage, and do not take their daughters for your sons. Never promote their peace and prosperity; thus you will grow strong, enjoy the produce of the land, and leave it as an inheritance to your children forever.	12 Zatem nie wydawajcie córek swoich za ich synów ani nie bierzcie ich córek dla synów swoich. Dalej: nie troszczcie się nigdy o pomyślność ich i szczęście, abyście się wzmocnili i spożywali plon tej ziemi oraz pozostawili ją na zawsze w spadku synom swoim.
13 "After all that has come upon us for our evil deeds and our great guilt-though you, our God, have made less of our sinfulness than it deserved and have allowed us to survive as we do--	13 I po tym wszystkim, co przyszło na nas za nasze złe uczynki i za naszą wielką winę - a przecież Ty, Boże nasz, wymierzyłeś karę poniżej naszej winy i pozostawiłeś nam tylu ocalonych -
14 shall we again violate your commandments by intermarrying with these abominable peoples? Would you not become so angered with us as to destroy us without remnant or survivor?	14 czy znowu mamy przekraczać twoje polecenia i spowinowacać się z tymi obrzydliwymi narodami? Czy nie rozgniewasz się na nas aż do wytępienia, tak że nie pozostanie Reszta ocalonych?
15 O LORD, God of Israel, you are just; yet we have been spared, the remnant we are today. Here we are before you in our sins. Because of all this, we can no longer stand in your presence."	15 Panie, Boże Izraela, to łaska Twoja, żeśmy tym razem pozostali ocaleni. Otośmy przed Tobą obarczeni winą. Zaprawdę, niepodobna wobec tego ostać się przed Tobą.