2 Chronicles 6

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 Then Solomon said: "The LORD intends to dwell in the dark cloud.	1 τοτε ειπεν σαλωμων κυριος ειπεν του κατασκηνωσαι εν γνοφω
2 I have truly built you a princely house and dwelling, where you may abide forever."	2 και εγω ωκοδομηκα οικον τω ονοματι σου αγιον σοι και ετοιμον του κατασκηνωσαι εις τους αιωνας
3 Turning about, the king greeted the whole community of Israel as they stood.	3 και επεστρεψεν ο βασιλευς το προσωπον αυτου και ευλογησεν την πασαν εκκλησιαν ισραηλ και πασα εκκλησια ισραηλ παρειστηκει
4 He said: "Blessed be the LORD, the God of Israel, who with his own mouth made a promise to my father David and by his own hands brought it to fulfillment. He said:	4 και ειπεν ευλογητος κυριος ο θεος ισραηλ ος ελαλησεν εν στοματι αυτου προς δαυιδ τον πατερα μου και εν χερσιν αυτου επληρωσεν λεγων
5 'Since the day I brought my people out of the land of Egypt, I have not chosen any city from among all the tribes of Israel for the building of a temple to my honor, nor have I chosen any man to be commander of my people Israel;	5 απο της ημερας ης ανηγαγον τον λαον μου εκ γης αιγυπτου ουκ εξελεξαμην εν πολει απο πασων φυλων ισραηλ του οικοδομησαι οικον του ειναι ονομα μου εκει και ουκ εξελεξαμην εν ανδρι του ειναι εις ηγουμενον επι τον λαον μου ισραηλ
6 but now I choose Jerusalem, where I shall be honored, and I choose David to rule my people Israel.'	6 και εξελεξαμην εν ιερουσαλημ γενεσθαι το ονομα μου εκει και εξελεξαμην εν δαυιδ ωστε ειναι επανω του λαου μου ισραηλ
7 My father David wished to build a temple to the honor of the LORD, the God of Israel,	7 και εγενετο επι καρδιαν δαυιδ του πατρος μου του οικοδομησαι οικον τω ονοματι κυριου θεου ισραηλ
8 but the LORD said to him: 'In wishing to build a temple to my honor, you do well.	8 και ειπεν κυριος προς δαυιδ πατερα μου διοτι εγενετο επι καρδιαν σου του οικοδομησαι οικον τω ονοματι μου καλως εποιησας οτι εγενετο επι καρδιαν σου
9 However, you shall not build the temple; rather, your son whom you will beget shall build the temple to my honor.'	9 πλην συ ουκ οικοδομησεις τον οικον οτι ο υιος σου ος εξελευσεται εκ της οσφυος σου ουτος οικοδομησει τον οικον τω ονοματι μου
10 "Now the LORD has fulfilled the promise that he made. I have succeeded my father David and have taken my seat on the throne of Israel, as the LORD foretold, and I have built the temple to the honor of the LORD, the God of Israel.	10 και ανεστησεν κυριος τον λογον αυτου ον ελαλησεν και εγενηθην αντι δαυιδ πατρος μου και εκαθισα επι τον θρονον ισραηλ καθως ελαλησεν κυριος και ωκοδομησα τον οικον τω ονοματι κυριου θεου ισραηλ
11 And I have placed there the ark, in which abides the covenant of the LORD which he made with the Israelites."	11 και εθηκα εκει την κιβωτον εν η εκει διαθηκη κυριου ην διεθετο τω ισραηλ
12 Solomon then took his place before the altar of the LORD in the presence of the whole community of Israel and stretched forth his hands.	12 και εστη κατεναντι του θυσιαστηριου κυριου εναντι πασης εκκλησιας ισραηλ και διεπετασεν τας χειρας αυτου
13 He had made a bronze platform five cubits long, five cubits wide, and three cubits high, which he had placed in the middle of the courtyard. Having ascended it, Solomon knelt in the presence of the whole of Israel and stretched forth his hands toward heaven.	13 οτι εποιησεν σαλωμων βασιν χαλκην και εθηκεν αυτην εν μεσω της αυλης του ιερου πεντε πηχων το μηκος αυτης και πεντε πηχεων το ευρος αυτης και τριων πηχεων το υψος αυτης και εστη επ' αυτης και επεσεν επι τα γονατα εναντι πασης εκκλησιας ισραηλ και διεπετασεν τας χειρας αυτου εις τον ουρανον
14 Thus he prayed: "LORD, God of Israel, there is no god like you in heaven or on earth; you keep your covenant and show kindness to your servants who are wholeheartedly faithful to you.	14 και ειπεν κυριε ο θεος ισραηλ ουκ εστιν ομοιος σοι θεος εν ουρανω και επι της γης φυλασσων την διαθηκην και το ελεος τοις παισιν σου τοις πορευομενοις εναντιον σου εν ολη καρδια
15 You have kept the promise you made to my father David, your servant. With your own mouth you spoke it, and by your own hand you have brought it to fulfillment this day.	15 α εφυλαξας τω παιδι σου δαυιδ τω πατρι μου α ελαλησας αυτω λεγων και ελαλησας εν στοματι σου και εν χερσιν σου επληρωσας ως η ημερα αυτη
16 Now, therefore, LORD, God of Israel, keep the further promise you made to my father David, your servant, when you said, 'You shall always have someone from your line to sit before me on the throne of Israel, provided only that your descendants look to their conduct so as always to live according to my law, even as you have lived in my presence.'	16 και νυν κυριε ο θεος ισραηλ φυλαξον τω παιδι σου τω δαυιδ τω πατρι μου α ελαλησας αυτω λεγων ουκ εκλειψει σοι ανηρ απο προσωπου μου καθημενος επι θρονου ισραηλ πλην εαν φυλαξωσιν οι υιοι σου την οδον αυτων του πορευεσθαι εν τω νομω μου ως επορευθης εναντιον μου
17 Now, LORD, God of Israel, may this promise which you made to your servant David be confirmed.	17 και νυν κυριε ο θεος ισραηλ πιστωθητω δη το ρημα σου ο ελαλησας τω παιδι σου τω δαυιδ
18 "Can it indeed be that God dwells with mankind on earth? If the heavens and the highest heavens cannot contain you, how much less this temple which I have built!	18 οτι ει αληθως κατοικησει θεος μετα ανθρωπων επι της γης ει ο ουρανος και ο ουρανος του ουρανου ουκ αρκεσουσιν σοι και τις ο οικος ουτος ον ωκοδομησα
19 Look kindly on the prayer and petition of your servant, O LORD, my God, and listen to the cry of supplication your servant makes before you.	19 και επιβλεψη επι την προσευχην παιδος σου και επι την δεησιν μου κυριε ο θεος του επακουσαι της δεησεως και της προσευχης ης ο παις σου προσευχεται εναντιον σου σημερον
20 May your eyes watch day and night over this temple, the place where you have decreed you shall be honored; may you heed the prayer which I your servant offer toward this place.	20 του ειναι οφθαλμους σου ανεωγμενους επι τον οικον τουτον ημερας και νυκτος εις τον τοπον τουτον ον ειπας επικληθηναι το ονομα σου εκει του ακουσαι της προσευχης ης ο παις σου προσευχεται εις τον τοπον τουτον
21 Listen to the petitions of your servant and of your people Israel which they direct toward this place. Listen from your heavenly dwelling, and when you have heard, pardon.	21 και ακουση της δεησεως του παιδος σου και λαου σου ισραηλ α αν προσευξωνται εις τον τοπον τουτον και συ εισακουση εν τω τοπω της κατοικησεως σου εκ του ουρανου και ακουση και ιλεως εση
22 "When any man sins against his neighbor and is required to take an oath of execration against himself, and when he comes for the oath before your altar in this temple,	22 εαν αμαρτη ανηρ τω πλησιον αυτου και λαβη επ' αυτον αραν του αρασθαι αυτον και ελθη και αρασηται κατεναντι του θυσιαστηριου εν τω οικω τουτω
23 listen from heaven: take action and pass judgment on your servants, requiting the wicked man and holding him responsible for his conduct, but absolving the innocent and rewarding him according to his virtue.	23 και συ εισακουση εκ του ουρανου και ποιησεις και κρινεις τους δουλους σου του αποδουναι τω ανομω και αποδουναι οδους αυτου εις κεφαλην αυτου του δικαιωσαι δικαιον του αποδουναι αυτω κατα την δικαιοσυνην αυτου
24 When your people Israel have sinned against you and are defeated by the enemy, but afterward they return and praise your name, and they pray to you and entreat you in this temple,	24 και εαν θραυσθη ο λαος σου ισραηλ κατεναντι του εχθρου εαν αμαρτωσιν σοι και επιστρεψωσιν και εξομολογησωνται τω ονοματι σου και προσευξωνται και δεηθωσιν εναντιον σου εν τω οικω τουτω
25 listen from heaven and forgive the sin of your people Israel, and bring them back to the land which you gave them and their fathers.	25 και συ εισακουση εκ του ουρανου και ιλεως εση ταις αμαρτιαις λαου σου ισραηλ και αποστρεψεις αυτους εις την γην ην εδωκας αυτοις και τοις πατρασιν αυτων
26 When the sky is closed so that there is no rain, because they have sinned against you, but then they pray toward this place and praise your name, and they withdraw from sin because you afflict them,	26 εν τω συσχεθηναι τον ουρανον και μη γενεσθαι υετον οτι αμαρτησονται σοι και προσευξονται εις τον τοπον τουτον και αινεσουσιν το ονομα σου και απο των αμαρτιων αυτων επιστρεψουσιν οτι ταπεινωσεις αυτους
27 listen in heaven and forgive the sin of your servants and of your people Israel. But teach them the right way to live, and send rain upon your land which you gave your people as their heritage.	27 και συ εισακουση εκ του ουρανου και ιλεως εση ταις αμαρτιαις των παιδων σου και του λαου σου ισραηλ οτι δηλωσεις αυτοις την οδον την αγαθην εν η πορευσονται εν αυτη και δωσεις υετον επι την γην σου ην εδωκας τω λαω σου εις κληρονομιαν
28 When there is famine in the land, when there is pestilence, or blight, or mildew, or locusts, or caterpillars; when their enemies besiege them at any of their gates; whenever there is a plague or sickness of any kind;	28 λιμος εαν γενηται επι της γης θανατος εαν γενηται ανεμοφθορια και ικτερος ακρις και βρουχος εαν γενηται εαν θλιψη αυτον ο εχθρος κατεναντι των πολεων αυτων κατα πασαν πληγην και παν πονον
29 when any Israelite of all your people offers a prayer or petition of any kind, and in awareness of his affliction and pain, stretches out his hands toward this temple,	29 και πασα προσευχη και πασα δεησις η εαν γενηται παντι ανθρωπω και παντι λαω σου ισραηλ εαν γνω ανθρωπος την αφην αυτου και την μαλακιαν αυτου και διαπεταση τας χειρας αυτου εις τον οικον τουτον
30 listen from your heavenly dwelling place, and forgive. Knowing his heart, render to everyone according to his conduct, for you alone know the hearts of men.	30 και συ εισακουση εκ του ουρανου εξ ετοιμου κατοικητηριου σου και ιλαση και δωσεις ανδρι κατα τας οδους αυτου ως αν γνως την καρδιαν αυτου οτι μονος γινωσκεις την καρδιαν υιων ανθρωπων
31 So may they fear you and walk in your ways as long as they live on the land you gave our fathers.	31 οπως φοβωνται τας οδους σου πασας τας ημερας ας αυτοι ζωσιν επι προσωπου της γης ης εδωκας τοις πατρασιν ημων
32 "For the foreigner, too, who is not of your people Israel, when he comes from a distant land to honor your great name, your mighty power, and your outstretched arm, when they come in prayer to this temple,	32 και πας αλλοτριος ος ουκ εκ του λαου σου ισραηλ εστιν αυτος και ελθη εκ γης μακροθεν δια το ονομα σου το μεγα και την χειρα σου την κραταιαν και τον βραχιονα σου τον υψηλον και ελθωσιν και προσευξωνται εις τον τοπον τουτον
33 listen from your heavenly dwelling place, and do whatever the foreigner entreats you, that all the peoples of the earth may know your name, fearing you as do your people Israel, and knowing that this house which I have built is dedicated to your honor.	33 και εισακουση εκ του ουρανου εξ ετοιμου κατοικητηριου σου και ποιησεις κατα παντα οσα εαν επικαλεσηται σε ο αλλοτριος οπως γνωσιν παντες οι λαοι της γης το ονομα σου και του φοβεισθαι σε ως ο λαος σου ισραηλ και του γνωναι οτι επικεκληται το ονομα σου επι τον οικον τουτον ον ωκοδομησα
34 "When your people go forth to war against their enemies, wherever you send them, and pray to you in the direction of this city and of the house I have built to your honor,	34 εαν δε εξελθη ο λαος σου εις πολεμον επι τους εχθρους αυτου εν οδω η αποστελεις αυτους και προσευξωνται προς σε κατα την οδον της πολεως ταυτης ην εξελεξω εν αυτη και οικου ου ωκοδομησα τω ονοματι σου
35 listen from heaven to their prayer and petition, and defend their cause.	35 και ακουση εκ του ουρανου της δεησεως αυτων και της προσευχης αυτων και ποιησεις το δικαιωμα αυτων
36 When they sin against you (for there is no man who does not sin), and in your anger against them you deliver them to the enemy, so that their captors deport them to another land, far or near,	36 οτι αμαρτησονται σοι οτι ουκ εσται ανθρωπος ος ουχ αμαρτησεται και παταξεις αυτους και παραδωσεις αυτους κατα προσωπον εχθρων και αιχμαλωτευσουσιν οι αιχμαλωτευοντες αυτους εις γην εχθρων εις γην μακραν η εγγυς
37 when they repent in the land where they are captive and are converted, when they entreat you in the land of their captivity and say, 'We have sinned and done wrong; we have been wicked,'	37 και επιστρεψωσιν καρδιαν αυτων εν τη γη αυτων ου μετηχθησαν εκει και γε επιστρεψωσιν και δεηθωσιν σου εν τη αιχμαλωσια αυτων λεγοντες ημαρτομεν ηδικησαμεν ηνομησαμεν
38 and with their whole heart and with their whole soul they turn back to you in the land of those who hold them captive, when they pray in the direction of their land which you gave their fathers, and of the city you have chosen, and of the house which I have built to your honor,	38 και επιστρεψωσιν προς σε εν ολη καρδια και εν ολη ψυχη αυτων εν γη αιχμαλωτευσαντων αυτους και προσευξωνται οδον γης αυτων ης εδωκας τοις πατρασιν αυτων και της πολεως ης εξελεξω και του οικου ου ωκοδομησα τω ονοματι σου
39 listen from your heavenly dwelling place, hear their prayer and petitions, and uphold their cause. Forgive your people who have sinned against you.	39 και ακουση εκ του ουρανου εξ ετοιμου κατοικητηριου σου της προσευχης αυτων και της δεησεως αυτων και ποιησεις κριματα και ιλεως εση τω λαω τω αμαρτοντι σοι
40 My God, may your eyes be open and your ears attentive to the prayer of this place.	40 νυν κυριε εστωσαν δη οι οφθαλμοι σου ανεωγμενοι και τα ωτα σου επηκοα εις την δεησιν του τοπου τουτου
41 And now, "Advance, LORD God, to your resting place, you and the ark of your majesty. May your priests, LORD God, be clothed with salvation, may your faithful ones rejoice in good things.	41 και νυν αναστηθι κυριε ο θεος εις την καταπαυσιν σου συ και η κιβωτος της ισχυος σου οι ιερεις σου κυριε ο θεος ενδυσαιντο σωτηριαν και οι υιοι σου ευφρανθητωσαν εν αγαθοις
42 LORD God, reject not the plea of your anointed, remember the devotion of David, your servant."	42 κυριε ο θεος μη αποστρεψης το προσωπον του χριστου σου μνησθητι τα ελεη δαυιδ του δουλου σου