1 וישב אל הים ויחל ללמד ויקהלו אליו המון עם רב עד אשר ירד לשבת באניה בים וכל העם עומד על חוף הים ביבשה | 1 Et iterum cœpit docere ad mare : et congregata est ad eum turba multa, ita ut navim ascendens sederet in mari, et omnis turba circa mare super terram erat : |
2 וילמדם הרבה במשלים ויאמר אליהם בלמדו אתם | 2 et docebat eos in parabolis multa, et dicebat illis in doctrina sua : |
3 שמעו שמוע הנה הזרע יצא לזרע | 3 Audite : ecce exiit seminans ad seminandum. |
4 ויהי בזרעו ויפל מן הזרע על יד הדרך ויבא עוף השמים ויאכלהו | 4 Et dum seminat, aliud cecidit circa viam, et venerunt volucres cæli, et comederunt illud. |
5 ויש אשר נפל על מקום הסלע אשר אין לו שם אדמה הרבה וימהר לצמח כי לא היה לו עמק אדמה | 5 Aliud vero cecidit super petrosa, ubi non habuit terram multam : et statim exortum est, quoniam non habebat altitudinem terræ : |
6 ויהי כזרח השמש ויצרב וייבש כי אין לו שרש | 6 et quando exortus est sol, exæstuavit : et eo quod non habebat radicem, exaruit. |
7 ויש אשר נפל בין הקצים ויעלו הקצים וימעכהו ולא נתן פרי | 7 Et aliud cecidit in spinas : et ascenderunt spinæ, et suffocaverunt illud, et fructum non dedit. |
8 ויש אשר נפל על האדמה הטובה ויתן פרי עלה וגדל ויעש זה שלשים שערים וזה ששים וזה מאה | 8 Et aliud cecidit in terram bonam : et dabat fructum ascendentem et crescentem, et afferebat unum triginta, unum sexaginta, et unum centum. |
9 ויאמר אליהם מי אשר אזנים לו לשמע ישמע | 9 Et dicebat : Qui habet aures audiendi, audiat. |
10 ויהי בהיותו לבדו וישאלוהו האנשים אשר סביביו עם שנים העשר על המשל | 10 Et cum esset singularis, interrogaverunt eum hi qui cum eo erant duodecim, parabolam. |
11 ויאמר אליהם לכם נתן לדעת סוד מלכות האלהים ואשר בחוץ להם הכל במשלים | 11 Et dicebat eis : Vobis datum est nosse mysterium regni Dei : illis autem, qui foris sunt, in parabolis omnia fiunt : |
12 למען יראו ראו ולא ידעו ושמעו שמוע ולא יבינו פן ישובו ונסלח לחטאתם | 12 ut videntes videant, et non videant : et audientes audiant, et non intelligant : nequando convertantur, et dimittantur eis peccata.
|
13 ויאמר להם הן לא ידעתם את המשל הזה ואיך תבינו את המשלים כלם | 13 Et ait illis : Nescitis parabolam hanc ? Et quomodo omnes parabolas cognoscetis ? |
14 הזרע הוא זרע את הדבר | 14 Qui seminat, verbum seminat. |
15 ואלה הם הנזרעים על יד הדרך אשר יזרע בם הדבר וכשמעם אותו מיד בא השטן וישא את הדבר הזרוע בלבבם | 15 Hi autem sunt, qui circa viam, ubi seminatur verbum, et cum audierint, confestim venit Satanas, et aufert verbum, quod seminatum est in cordibus eorum. |
16 וכן הנזרעים על מקמות הסלע הם השמעים את הדבר ומהר בשמחה יקחהו | 16 Et hi sunt similiter, qui super petrosa seminantur : qui cum audierint verbum, statim cum gaudio accipiunt illud : |
17 אך אין להם שרש בקרבם ורק לשעה יעמדו ואחר כן בהיות צרה ורדיפה על אדות הדבר מהרה יכשלו | 17 et non habent radicem in se, sed temporales sunt : deinde orta tribulatione et persecutione propter verbum, confestim scandalizantur. |
18 והאחרים הנזרעים בין הקצים הם השמעים את הדבר | 18 Et alii sunt qui in spinas seminantur : hi sunt qui verbum audiunt, |
19 ודאגות העולם הזה ומרמת העשר ותאות שאר הדברים באות וממעכות את הדבר ופרי לא יהיה לו | 19 et ærumnæ sæculi, et deceptio divitiarum, et circa reliqua concupiscentiæ introëuntes suffocant verbum, et sine fructu efficitur. |
20 ואלה המזרעים על האדמה הטובה הם השמעים את הדבר ומקבלים אתו ועשים פרי לשלשים שערים ולששים ולמאה | 20 Et hi sunt qui super terram bonam seminati sunt, qui audiunt verbum, et suscipiunt, et fructificant, unum triginta, unum sexaginta, et unum centum.
|
21 ויאמר אליהם הכי יביאו הנר למען יושם תחת האיפה ותחת המטה ולא למען יעלהו על המנורה | 21 Et dicebat illis : Numquid venit lucerna ut sub modio ponatur, aut sub lecto ? nonne ut super candelabrum ponatur ? |
22 כי אין דבר סתום אשר לא יגלה ולא נעלם דבר כי אם למען יבא לגלוי | 22 Non est enim aliquid absconditum, quod non manifestetur : nec factum est occultum, sed ut in palam veniat. |
23 כל אשר אזנים לו לשמע ישמע | 23 Si quis habet aures audiendi, audiat. |
24 ויאמר אליהם ראו מה אתם שמעים במדה אשר אתם מודדים בה ימד לכם ועוד יוסף לכם השמעים | 24 Et dicebat illis : Videte quid audiatis. In qua mensura mensi fueritis, remetietur vobis, et adjicietur vobis. |
25 כי מי שיש לו נתון ינתן לו ומי שאין לו גם את אשר יש לו יקח ממנו | 25 Qui enim habet, dabitur illi : et qui non habet, etiam quod habet auferetur ab eo.
|
26 ויאמר מלכות האלהים היא כאשר ישליך איש זרע על האדמה | 26 Et dicebat : Sic est regnum Dei, quemadmodum si homo jaciat sementem in terram, |
27 וישן וקם לילה ויום והזרע יצמח וגדל והוא לא ידע | 27 et dormiat, et exsurgat nocte et die, et semen germinet, et increscat dum nescit ille. |
28 כי הארץ מאליה מוציאה פריה את הדשא ראשונה ואחריו את השבלת ואחרי כן את החטה המלאה בשבלת | 28 Ultro enim terra fructificat, primum herbam, deinde spicam, deinde plenum frumentum in spica. |
29 וכאשר גמל הפרי ימהר לשלח את המגל כי בשל הקציר | 29 Et cum produxerit fructus, statim mittit falcem, quoniam adest messis. |
30 ויאמר אל מה נדמה את מלכות האלהים ובאי זה משל נמשילנה | 30 Et dicebat : Cui assimilabimus regnum Dei ? aut cui parabolæ comparabimus illud ? |
31 כגרגר של חרדל אשר יזרע באדמה והוא קטן מכל הזרעים אשר על הארץ | 31 Sicut granum sinapis, quod cum seminatum fuerit in terra, minus est omnibus seminibus, quæ sunt in terra : |
32 ואחרי הזרעו יעלה ויגדל על כל הירקות ועשה ענפים גדולים עד אשר יוכלו עוף השמים לקנן בצלו | 32 et cum seminatum fuerit, ascendit, et fit majus omnibus oleribus, et facit ramos magnos, ita ut possint sub umbra ejus aves cæli habitare. |
33 ובמשלים רבים כאלה דבר אליהם את הדבר כפי אשר יכלו לשמע | 33 Et talibus multis parabolis loquebatur eis verbum, prout poterant audire : |
34 ובבלי משל לא דבר אליהם והיה בהיותו עם תלמידיו לבדם יבאר להם את הכל | 34 sine parabola autem non loquebatur eis : seorsum autem discipulis suis disserebat omnia.
|
35 ויאמר אליהם ביום ההוא לפנות ערב נעברה העבר | 35 Et ait illis in illa die, cum sero esset factum : Transeamus contra. |
36 ויעזבו את המון העם ויקחו אתו כאשר הוא באניה וגם אניות אחרות הלכו עמו | 36 Et dimittentes turbam, assumunt eum ita ut erat in navi : et aliæ naves erant cum illo. |
37 ותקם רוח סערה גדולה וישטפו הגלים אל תוך האניה עד אשר כמעט נמלאה | 37 Et facta est procella magna venti, et fluctus mittebat in navim, ita ut impleretur navis. |
38 והוא ישן על הכסת באחרי האניה ויעירו אותו ויאמרו אליו רבי האינך דאג לנו כי נאבד | 38 Et erat ipse in puppi super cervical dormiens : et excitant eum, et dicunt illi : Magister, non ad te pertinet, quia perimus ? |
39 ויעור ויגער ברוח ויאמר אל הים הס ודם ותשך הרוח ותהי דממה גדולה | 39 Et exsurgens comminatus est vento, et dixit mari : Tace, obmutesce. Et cessavit ventus : et facta est tranquillitas magna. |
40 ויאמר אליהם למה ככה אתם חרדים איך אין לכם אמונה | 40 Et ait illis : Quid timidi estis ? necdum habetis fidem ? et timuerunt timore magno, et dicebant ad alterutrum : Quis, putas, est iste, quia et ventus et mare obediunt ei ? |
41 וייראו יראה גדולה ויאמרו איש אל רעהו מי אפוא הוא אשר גם הרוח והים שמעים לו | |