Daniyyel (דניאל ) - Daniele 4

MODERN HEBREW BIBLE	Biblia Tysiąclecia
	1 Lepsza bezdzietność połączona z cnotą, nieśmiertelna jest bowiem jej pamięć, bo ma uznanie u Boga i ludzi:
	2 Gdy jest obecna, to ją naśladują, tęsknią, gdy odejdzie, a w wieczności triumfuje uwieńczona - zwyciężywszy w zawodach o nieskazitelną nagrodę.
	3 A rozplenione mnóstwo bezbożnych nie odniesie korzyści; z cudzołożnych odrośli wyrosłe - nie zapuści korzeni głęboko ani nie założy podwaliny niezawodnej.
	4 Jeśli nawet do czasu rozwinie gałęzie - wstrząśnie nim wiatr, bo słabo utwierdzone, i wyrwie z korzeniami wichura.
	5 Połamią się nierozwinięte gałęzie, a owoc ich - bezużyteczny, niedojrzały do jedzenia i do niczego niezdatny.
	6 Bo dzieci zrodzone z nieprawego pożycia, przy osądzeniu rodziców, świadczą o ich przewrotności.
	7 A sprawiedliwy, choćby umarł przedwcześnie, znajdzie odpoczynek.
	8 Starość jest czcigodna nie przez długowieczność i liczbą lat się jej nie mierzy:
	9 sędziwością u ludzi jest mądrość, a miarą starości - życie nieskalane.
	10 Ponieważ spodobał się Bogu, znalazł Jego miłość, i żyjąc wśród grzeszników, został przeniesiony.
	11 Zabrany został, by złość nie odmieniła jego myśli albo ułuda nie uwiodła duszy:
	12 bo urok marności przesłania dobro, a burza namiętności mąci prawy umysł.
	13 Wcześnie osiągnąwszy doskonałość, przeżył czasów wiele.
	14 Dusza jego podobała się Bogu, dlatego pospiesznie wyszedł spośród nieprawości. A ludzie patrzyli i nie pojmowali, ani sobie tego nie wzięli do serca,
	15 że łaska i miłosierdzie nad Jego wybranymi i nad świętymi Jego opatrzność.
	16 Sprawiedliwy umarły potępia żyjących bezbożnych, i dopełniona wcześnie młodość - leciwą starość nieprawego.
	17 Zobaczą bowiem kres roztropnego, a nie pojmą, co o nim Pan postanowił i w jakim celu zachował go bezpiecznym.
	18 Patrzą i żywią pogardę, ale Pan ich wyśmieje.
	19 I staną się potem wstrętną padliną i wiecznym pośmiewiskiem wśród zmarłych. Strąci ich bowiem na głowę - oniemiałych, i wstrząśnie nimi od posad, i zostaną do szczętu zniszczeni, i będą w udręczeniu, a pamięć o nich zaginie.
	20 Z bojaźnią przyjdą zdać sprawę z win swoich, a w twarz ich oskarżą własne nieprawości.