ΚΡΙΤΑΙ - Giudici - Judges 2

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και ανεβη αγγελος κυριου απο γαλγαλ επι τον κλαυθμωνα και επι βαιθηλ και επι τον οικον ισραηλ και ειπεν προς αυτους κυριος κυριος ανεβιβασεν υμας εξ αιγυπτου και εισηγαγεν υμας εις την γην ην ωμοσεν τοις πατρασιν υμων του δουναι υμιν και ειπεν υμιν ου διασκεδασω την διαθηκην μου την μεθ' υμων εις τον αιωνα	1 L’ange de Yahvé monta de Guilgal vers Bokim: “Je vous ai fait monter d’Égypte, dit-il, et je vous ai conduits dans ce pays que j’ai promis par serment à vos pères. J’avais dit: Je ne romprai jamais mon Alliance avec vous,
2 και υμεις ου διαθησεσθε διαθηκην τοις εγκαθημενοις εις την γην ταυτην ουδε τοις θεοις αυτων ου μη προσκυνησητε αλλα τα γλυπτα αυτων συντριψετε και τα θυσιαστηρια αυτων κατασκαψετε και ουκ εισηκουσατε της φωνης μου οτε ταυτα εποιησατε	2 et de votre côté vous ne ferez pas d’alliance avec les habitants de ce pays: vous renverserez leurs autels. Mais vous ne m’avez pas écouté. Qu’avez-vous fait là?
3 και εγω ειπα ου προσθησω του μετοικισαι τον λαον ον ειπα του εξολεθρευσαι αυτους εκ προσωπου υμων και εσονται υμιν εις συνοχας και οι θεοι αυτων εσονται υμιν εις σκανδαλον	3 Voici donc ce que j’ai décidé: Je ne les chasserai pas de devant vous! Ils seront sans cesse à vos côtés et leurs dieux deviendront un piège pour vous.”
4 και εγενετο ως ελαλησεν ο αγγελος κυριου τους λογους τουτους προς παντα ισραηλ και επηρεν ο λαος την φωνην αυτων και εκλαυσαν	4 Lorsque l’ange de Yahvé parla ainsi à tout Israël, le peuple poussa des cris et se mit à pleurer.
5 δια τουτο εκληθη το ονομα του τοπου εκεινου κλαυθμων και εθυσαν εκει τω κυριω	5 C’est pourquoi ils appelèrent cet endroit Bokim et ils y offrirent des sacrifices à Yahvé.
6 και εξαπεστειλεν ιησους τον λαον και απηλθαν οι υιοι ισραηλ εκαστος εις τον οικον αυτου και εις την κληρονομιαν αυτου του κατακληρονομησαι την γην	6 Quand Josué avait congédié le peuple, les Israélites étaient retournés chacun à sa part d’héritage, cherchant à occuper le pays.
7 και εδουλευσεν ο λαος τω κυριω πασας τας ημερας ιησου και πασας τας ημερας των πρεσβυτερων οσοι εμακροημερευσαν μετα ιησουν οσοι εγνωσαν παν το εργον κυριου το μεγα ο εποιησεν τω ισραηλ	7 Le peuple servit Yahvé durant toute la vie de Josué et durant toute la vie des anciens qui lui succédèrent. Ils avaient vu en effet les prodiges accomplis par Yahvé en faveur d’Israël.
8 και ετελευτησεν ιησους υιος ναυη δουλος κυριου υιος εκατον δεκα ετων	8 Josué, fils de Noun, serviteur de Yahvé, mourut alors: il avait 110 ans.
9 και εθαψαν αυτον εν οριω της κληρονομιας αυτου εν θαμναθαρες εν ορει εφραιμ απο βορρα του ορους γαας	9 On l’enterra dans le territoire qu’il avait reçu en héritage à Timnat-Héres, dans la montagne d’Éphraïm, au nord du mont Gaach.
10 και πασα η γενεα εκεινη προσετεθησαν προς τους πατερας αυτων και ανεστη γενεα ετερα μετ' αυτους οσοι ουκ εγνωσαν τον κυριον και το εργον ο εποιησεν τω ισραηλ	10 Lorsque cette génération fut à son tour réunie à ses pères, une autre génération lui succéda qui ne connaissait ni Yahvé, ni ce qu’il avait fait pour Israël.
11 και εποιησαν οι υιοι ισραηλ το πονηρον εναντιον κυριου και ελατρευον τοις βααλιμ	11 Les Israélites firent donc ce qui est mal au regard de Yahvé, ils servirent les Baals.
12 και εγκατελιπον τον κυριον θεον των πατερων αυτων τον εξαγαγοντα αυτους εκ γης αιγυπτου και επορευθησαν οπισω θεων ετερων απο των θεων των λαων των περικυκλω αυτων και προσεκυνησαν αυτοις και παρωργισαν τον κυριον	12 Ils abandonnèrent Yahvé, le Dieu de leurs pères qui les avait fait sortir du pays d’Égypte, et ils suivirent d’autres dieux. Ils se prosternèrent devant les dieux des peuples qui les entouraient, et ils attirèrent sur eux la colère de Yahvé.
13 και εγκατελιπον τον κυριον και ελατρευσαν τη βααλ και ταις ασταρταις	13 Dès qu’ils abandonnèrent Yahvé pour servir le Baal et les Astartés,
14 και ωργισθη θυμω κυριος τω ισραηλ και παρεδωκεν αυτους εν χειρι προνομευοντων και επρονομευσαν αυτους και απεδοτο αυτους εν χειρι των εχθρων αυτων κυκλοθεν και ουκ ηδυνασθησαν αντιστηναι κατα προσωπον των εχθρων αυτων	14 la colère de Yahvé s’enflamma contre Israël. Il les livra aux mains de pillards qui les dépouillèrent, il les vendit à leurs ennemis tout à l’entour: maintenant ils ne résistaient plus à leurs ennemis.
15 εν πασιν οις επορνευον και χειρ κυριου ην αυτοις εις κακα καθως ελαλησεν κυριος και καθως ωμοσεν κυριος και εξεθλιψεν αυτους σφοδρα	15 Chaque fois qu’ils partaient en guerre, la Main de Yahvé se dressait contre eux pour leur malheur comme Yahvé le leur avait dit, comme Yahvé le leur avait juré: ils étaient dans une très grande détresse.
16 και ηγειρεν αυτοις κυριος κριτας και εσωσεν αυτους εκ χειρος των προνομευοντων αυτους	16 Alors Yahvé leur donna des juges qui les sauvèrent de la main de ceux qui les dépouillaient.
17 και γε των κριτων αυτων ουκ επηκουσαν οτι εξεπορνευσαν οπισω θεων ετερων και προσεκυνησαν αυτοις και παρωργισαν τον κυριον και εξεκλιναν ταχυ εκ της οδου ης επορευθησαν οι πατερες αυτων του εισακουειν εντολας κυριου ουκ εποιησαν ουτως	17 Mais ils n’écoutèrent pas davantage leurs juges et ils se prostituèrent à la suite d’autres dieux; ils se prosternèrent devant eux. Ils se détournèrent bien vite de la voie sur laquelle leurs pères avaient marché quand ils écoutaient les commandements de Yahvé. Eux faisaient tout le contraire.
18 και οτι ηγειρεν αυτοις κυριος κριτας και ην κυριος μετα του κριτου και εσωσεν αυτους εκ χειρος των εχθρων αυτων πασας τας ημερας του κριτου οτι παρεκληθη κυριος απο του στεναγμου αυτων απο προσωπου των πολιορκουντων αυτους και κακουντων αυτους	18 Lorsque Yahvé leur envoyait des juges, Yahvé était avec le juge et, durant toute la vie du juge, il les délivrait de la main de leurs ennemis. En effet, Yahvé avait pitié d’eux quand il entendait leurs cris sous l’oppression et la persécution.
19 και εγενετο ως απεθνησκεν ο κριτης και απεστρεψαν και παλιν διεφθειραν υπερ τους πατερας αυτων πορευθηναι οπισω θεων ετερων λατρευειν αυτοις και προσκυνειν αυτοις ουκ απερριψαν τα επιτηδευματα αυτων και ουκ απεστησαν απο της οδου αυτων της σκληρας	19 Mais dès que le juge était mort, ils recommençaient à faire le mal, pire que leurs pères. Ils se mettaient à la traîne d’autres dieux, ils les servaient et se prosternaient devant eux. Ils ne voulaient pas renoncer à leurs mauvaises actions; ils s’entêtaient dans cette voie.
20 και ωργισθη θυμω κυριος εν τω ισραηλ και ειπεν ανθ' ων οσα εγκατελιπαν το εθνος τουτο την διαθηκην μου ην ενετειλαμην τοις πατρασιν αυτων και ουχ υπηκουσαν της φωνης μου	20 La colère de Yahvé s’enflamma donc contre Israël; il déclara: “Puisque cette nation a violé mon Alliance que j’avais donnée à leurs pères et qu’ils ne m’écoutent pas,
21 και εγω ου προσθησω του εξαραι ανδρα εκ προσωπου αυτων απο των εθνων ων κατελιπεν ιησους και αφηκεν	21 moi non plus, je ne chasserai plus devant eux la moindre des peuplades que Josué a laissées à sa mort.
22 του πειρασαι εν αυτοις τον ισραηλ ει φυλασσονται την οδον κυριου πορευεσθαι εν αυτη ον τροπον εφυλαξαντο οι πατερες αυτων η ου	22 Elles me serviront pour mettre Israël à l’épreuve: peut-être voudront-ils suivre les chemins de Yahvé comme leurs pères ont fait.”
23 και αφηκεν κυριος τα εθνη ταυτα του μη εξαραι αυτα το ταχος και ου παρεδωκεν αυτα εν χειρι ιησου	23 Yahvé laissa donc tranquilles ces nations qu’il n’avait pas livrées aux mains de Josué et il ne se pressa pas de les chasser.