1 ιδου ημεραι ερχονται του κυριου και διαμερισθησεται τα σκυλα σου εν σοι | 1 Ecco, un giorno viene per il Signore e le tue spoglie saranno divise in te. |
2 και επισυναξω παντα τα εθνη επι ιερουσαλημ εις πολεμον και αλωσεται η πολις και διαρπαγησονται αι οικιαι και αι γυναικες μολυνθησονται και εξελευσεται το ημισυ της πολεως εν αιχμαλωσια οι δε καταλοιποι του λαου μου ου μη εξολεθρευθωσιν εκ της πολεως | 2 Radunerò tutte le genti a Gerusalemme per la battaglia. La città sarà presa, gli edifici saranno saccheggiati, le donne violentate. La metà dei cittadini andrà in esilio, ma il resto del mio popolo non sarà cacciato di città. |
3 και εξελευσεται κυριος και παραταξεται εν τοις εθνεσιν εκεινοις καθως ημερα παραταξεως αυτου εν ημερα πολεμου | 3 Il Signore uscirà a combattere contro quelle genti, come quando combatté nel giorno dello scontro. |
4 και στησονται οι ποδες αυτου εν τη ημερα εκεινη επι το ορος των ελαιων το κατεναντι ιερουσαλημ εξ ανατολων και σχισθησεται το ορος των ελαιων το ημισυ αυτου προς ανατολας και το ημισυ αυτου προς θαλασσαν χαος μεγα σφοδρα και κλινει το ημισυ του ορους προς βορραν και το ημισυ αυτου προς νοτον | 4 I suoi piedi staranno in quel giorno sopra il monte degli Ulivi, che è di fronte a Gerusalemme, a oriente. Il monte degli Ulivi si spaccherà in mezzo da oriente a occidente, formando un'immensa voragine: una parte del monte si ritirerà verso settentrione e l'altra verso mezzogiorno. |
5 και εμφραχθησεται φαραγξ ορεων μου και εγκολληθησεται φαραγξ ορεων εως ιασολ και εμφραχθησεται καθως ενεφραγη εν ταις ημεραις του σεισμου εν ημεραις οζιου βασιλεως ιουδα και ηξει κυριος ο θεος μου και παντες οι αγιοι μετ' αυτου | 5 La valle di Innom sarà ricolma -- la valle di Innom si estende fino ad Asal -- sarà ricolma come fu ricolma in seguito al terremoto al tempo di Ozia, re di Giuda. Il Signore, mio Dio, verrà, e tutti i suoi santi con lui. |
6 εν εκεινη τη ημερα ουκ εσται φως και ψυχος και παγος | 6 In quel giorno s'estinguerà la luce, non vi sarà più né freddo né gelo. |
7 εσται μιαν ημεραν και η ημερα εκεινη γνωστη τω κυριω και ουχ ημερα και ου νυξ και προς εσπεραν εσται φως | 7 Sarà un giorno straordinario, noto solo al Signore; non vi sarà né giorno né notte e anche alla sera vi sarà luce. |
8 και εν τη ημερα εκεινη εξελευσεται υδωρ ζων εξ ιερουσαλημ το ημισυ αυτου εις την θαλασσαν την πρωτην και το ημισυ αυτου εις την θαλασσαν την εσχατην και εν θερει και εν εαρι εσται ουτως | 8 In quel giorno usciranno acque vive da Gerusalemme: metà verso il mare d'oriente e metà verso il mare d'occidente; ci saranno d'estate e d'inverno. |
9 και εσται κυριος εις βασιλεα επι πασαν την γην εν τη ημερα εκεινη εσται κυριος εις και το ονομα αυτου εν | 9 Il Signore sarà re sopra tutta la terra. In quel giorno il Signore sarà unico e unico sarà il suo nome. |
10 κυκλων πασαν την γην και την ερημον απο γαβε εως ρεμμων κατα νοτον ιερουσαλημ ραμα δε επι τοπου μενει απο της πυλης βενιαμιν εως του τοπου της πυλης της πρωτης εως της πυλης των γωνιων και εως του πυργου ανανεηλ εως των υποληνιων του βασιλεως | 10 Tutto il paese sarà cambiato in pianura da Gàbaa fino a Rimmòn Negheb. Gerusalemme sarà sopraelevata, pur rimanendo nello stesso posto, dalla porta di Beniamino fino al posto della prima porta, fino alla porta dell'Angolo e dalla torre di Cananeèl fino ai torchi reali. |
11 κατοικησουσιν εν αυτη και ουκ εσται αναθεμα ετι και κατοικησει ιερουσαλημ πεποιθοτως | 11 Vi si abiterà. L'anatema non vi sarà più e Gerusalemme dimorerà in pace. |
12 και αυτη εσται η πτωσις ην κοψει κυριος παντας τους λαους οσοι επεστρατευσαν επι ιερουσαλημ τακησονται αι σαρκες αυτων εστηκοτων αυτων επι τους ποδας αυτων και οι οφθαλμοι αυτων ρυησονται εκ των οπων αυτων και η γλωσσα αυτων τακησεται εν τω στοματι αυτων | 12 Questa sarà la piaga con cui il Signore colpirà i popoli che avranno mosso guerra contro Gerusalemme: farà marcire la carne di ciascuno, mentre si terrà ritto sui suoi piedi; i suoi occhi marciranno nelle loro orbite e la sua lingua marcirà nella sua bocca. |
13 και εσται εν τη ημερα εκεινη εκστασις κυριου επ' αυτους μεγαλη και επιλημψονται εκαστος της χειρος του πλησιον αυτου και συμπλακησεται η χειρ αυτου προς χειρα του πλησιον αυτου | 13 In quel giorno ci sarà per opera del Signore gran panico in mezzo a loro: uno afferrerà l'altro per la mano e la sua mano s'alzerà contro la mano dell'altro. |
14 και ο ιουδας παραταξεται εν ιερουσαλημ και συναξει την ισχυν παντων των λαων κυκλοθεν χρυσιον και αργυριον και ιματισμον εις πληθος σφοδρα | 14 Anche Giuda combatterà in Gerusalemme, e là sarà raccolta la ricchezza di tutti i popoli intorno: oro, argento e vesti in grande quantità. |
15 και αυτη εσται η πτωσις των ιππων και των ημιονων και των καμηλων και των ονων και παντων των κτηνων των οντων εν ταις παρεμβολαις εκειναις κατα την πτωσιν ταυτην | 15 Ci sarà pure una piaga, simile alla prima, per i cavalli, i muli, i cammelli, gli asini e tutti gli animali che si troveranno in quegli accampamenti. |
16 και εσται οσοι εαν καταλειφθωσιν εκ παντων των εθνων των ελθοντων επι ιερουσαλημ και αναβησονται κατ' ενιαυτον του προσκυνησαι τω βασιλει κυριω παντοκρατορι και του εορταζειν την εορτην της σκηνοπηγιας | 16 Allora ogni sopravvissuto di tutte le genti venute contro Gerusalemme salirà di anno in anno per adorare il re, il Signore degli eserciti, e per celebrare la festa delle Capanne. |
17 και εσται οσοι εαν μη αναβωσιν εκ πασων των φυλων της γης εις ιερουσαλημ του προσκυνησαι τω βασιλει κυριω παντοκρατορι και ουτοι εκεινοις προστεθησονται | 17 Se una delle famiglie della terra non salirà a Gerusalemme per adorare il re, il Signore degli eserciti, sopra di essa non ci sarà la pioggia. |
18 εαν δε φυλη αιγυπτου μη αναβη μηδε ελθη εκει και επι τουτοις εσται η πτωσις ην παταξει κυριος παντα τα εθνη οσα εαν μη αναβη του εορτασαι την εορτην της σκηνοπηγιας | 18 Se la famiglia d'Egitto non salirà e non verrà, sopra di essa ci sarà la piaga con cui il Signore colpirà le genti che non salgono per celebrare la solennità delle Capanne. |
19 αυτη εσται η αμαρτια αιγυπτου και η αμαρτια παντων των εθνων οσα αν μη αναβη του εορτασαι την εορτην της σκηνοπηγιας | 19 Tale sarà il castigo per l'Egitto e per tutte le genti che non salgono per celebrare la solennità delle Capanne. |
20 εν τη ημερα εκεινη εσται το επι τον χαλινον του ιππου αγιον τω κυριω παντοκρατορι και εσονται οι λεβητες οι εν τω οικω κυριου ως φιαλαι προ προσωπου του θυσιαστηριου | 20 In quel giorno su tutte le sonagliere dei cavalli vi sarà "Sacro al Signore" e nella casa del Signore le caldaie saranno come i bacili davanti all'altare. |
21 και εσται πας λεβης εν ιερουσαλημ και εν τω ιουδα αγιον τω κυριω παντοκρατορι και ηξουσιν παντες οι θυσιαζοντες και λημψονται εξ αυτων και εψησουσιν εν αυτοις και ουκ εσται χαναναιος ουκετι εν τω οικω κυριου παντοκρατορος εν τη ημερα εκεινη . | 21 Ogni caldaia in Gerusalemme e in Giuda sarà consacrata al Signore degli eserciti. Quanti vorranno fare sacrifici verranno a prenderle per cuocervi le carni. In quel giorno non vi sarà più alcun cananeo nella casa del Signore degli eserciti. |