ΑΡΙΘΜΟΙ - Numeri - Numbers 32

LXX	NOVA VULGATA
1 και κτηνη πληθος ην τοις υιοις ρουβην και τοις υιοις γαδ πληθος σφοδρα και ειδον την χωραν ιαζηρ και την χωραν γαλααδ και ην ο τοπος τοπος κτηνεσιν	1 Filii autem Ruben et Gad habebant pecora multa, et erat illis in iumentis infinita substantia. Cumque vidissent Iazer et Galaad aptas animalibus alendis terras,
2 και προσελθοντες οι υιοι ρουβην και οι υιοι γαδ ειπαν προς μωυσην και προς ελεαζαρ τον ιερεα και προς τους αρχοντας της συναγωγης λεγοντες	2 venerunt ad Moysen et ad Eleazarum sacerdotem et principes congregationis atque dixerunt:
3 αταρωθ και δαιβων και ιαζηρ και ναμβρα και εσεβων και ελεαλη και σεβαμα και ναβαυ και βαιαν	3 “ Ataroth et Dibon et Iazer et Nemra, Hesebon et Eleale et Sabam et Nabo et Beon,
4 την γην ην παρεδωκεν κυριος ενωπιον των υιων ισραηλ γη κτηνοτροφος εστιν και τοις παισιν σου κτηνη υπαρχει	4 terra, quam percussit Dominus in conspectu congregationis Israel, regio uberrima est ad pastum animalium, et nos servi tui habemus iumenta plurima ”.
5 και ελεγον ει ευρομεν χαριν ενωπιον σου δοθητω η γη αυτη τοις οικεταις σου εν κατασχεσει και μη διαβιβασης ημας τον ιορδανην	5 Dixeruntque: “ Si invenimus gratiam coram te, detur haec terra famulis tuis in possessionem, nec facias nos transire Iordanem ”.
6 και ειπεν μωυσης τοις υιοις γαδ και τοις υιοις ρουβην οι αδελφοι υμων πορευονται εις πολεμον και υμεις καθησεσθε αυτου	6 Quibus respondit Moyses: “ Numquid fratres vestri ibunt ad pugnam, et vos hic sedebitis?
7 και ινα τι διαστρεφετε τας διανοιας των υιων ισραηλ μη διαβηναι εις την γην ην κυριος διδωσιν αυτοις	7 Cur subvertitis mentes filiorum Israel, ne transire audeant in terram, quam eis daturus est Dominus?
8 ουχ ουτως εποιησαν οι πατερες υμων οτε απεστειλα αυτους εκ καδης βαρνη κατανοησαι την γην	8 Nonne ita egerunt patres vestri, quando misi de Cadesbarne ad explorandam terram?
9 και ανεβησαν φαραγγα βοτρυος και κατενοησαν την γην και απεστησαν την καρδιαν των υιων ισραηλ οπως μη εισελθωσιν εις την γην ην εδωκεν κυριος αυτοις	9 Cumque venissent usque ad Nehelescol, lustrata omni regione, subverterunt cor filiorum Israel, ut non intrarent terram, quam eis Dominus dedit.
10 και ωργισθη θυμω κυριος εν τη ημερα εκεινη και ωμοσεν λεγων	10 Qui iratus iuravit dicens:
11 ει οψονται οι ανθρωποι ουτοι οι αναβαντες εξ αιγυπτου απο εικοσαετους και επανω οι επισταμενοι το κακον και το αγαθον την γην ην ωμοσα τω αβρααμ και ισαακ και ιακωβ ου γαρ συνεπηκολουθησαν οπισω μου	11 "Non videbunt homines isti, qui ascenderunt ex Aegypto, a viginti annis et supra, terram, quam sub iuramento pollicitus sum Abraham, Isaac et Iacob; nam noluerunt sequi me,
12 πλην χαλεβ υιος ιεφοννη ο διακεχωρισμενος και ιησους ο του ναυη οτι συνεπηκολουθησεν οπισω κυριου	12 praeter Chaleb filium Iephonne Cenezaeum et Iosue filium Nun: isti secuti sunt Dominum!".
13 και ωργισθη θυμω κυριος επι τον ισραηλ και κατερρομβευσεν αυτους εν τη ερημω τεσσαρακοντα ετη εως εξανηλωθη πασα η γενεα οι ποιουντες τα πονηρα εναντι κυριου	13 Iratusque Dominus adversum Israel circumduxit eum per desertum quadraginta annis, donec consumeretur universa generatio, quae fecerat malum in conspectu eius.
14 ιδου ανεστητε αντι των πατερων υμων συστρεμμα ανθρωπων αμαρτωλων προσθειναι ετι επι τον θυμον της οργης κυριου επι ισραηλ	14 Et ecce, inquit, vos surrexistis pro patribus vestris progenies hominum peccatorum, ut augeretis furorem irae Domini contra Israel.
15 οτι αποστραφησεσθε απ' αυτου προσθειναι ετι καταλιπειν αυτον εν τη ερημω και ανομησετε εις ολην την συναγωγην ταυτην	15 Quod si nolueritis sequi eum, in solitudine iterum populum hunc circumducet, et vos causa eritis necis omnium ”.
16 και προσηλθον αυτω και ελεγον επαυλεις προβατων οικοδομησωμεν ωδε τοις κτηνεσιν ημων και πολεις ταις αποσκευαις ημων	16 At illi prope accedentes dixerunt: “ Caulas ovium fabricabimus pro iumentis nostris, parvulis quoque nostris urbes;
17 και ημεις ενοπλισαμενοι προφυλακη προτεροι των υιων ισραηλ εως αν αγαγωμεν αυτους εις τον εαυτων τοπον και κατοικησει η αποσκευη ημων εν πολεσιν τετειχισμεναις δια τους κατοικουντας την γην	17 nos autem ipsi armati et accincti pergemus ad proelium ante filios Israel, donec introducamus eos ad loca sua. Parvuli nostri erunt in urbibus muratis propter habitatorum insidias.
18 ου μη αποστραφωμεν εις τας οικιας ημων εως αν καταμερισθωσιν οι υιοι ισραηλ εκαστος εις την κληρονομιαν αυτου	18 Non revertemur in domos nostras usque dum possideant filii Israel hereditatem suam;
19 και ουκετι κληρονομησωμεν εν αυτοις απο του περαν του ιορδανου και επεκεινα οτι απεχομεν τους κληρους ημων εν τω περαν του ιορδανου εν ανατολαις	19 nec quidquam quaeremus trans Iordanem et ultra, quia iam habemus nostram hereditatem in orientali eius plaga ”.
20 και ειπεν προς αυτους μωυσης εαν ποιησητε κατα το ρημα τουτο εαν εξοπλισησθε εναντι κυριου εις πολεμον	20 Quibus Moyses ait: “ Si feceritis quod promittitis, si expediti perrexeritis coram Domino ad pugnam,
21 και παρελευσεται υμων πας οπλιτης τον ιορδανην εναντι κυριου εως αν εκτριβη ο εχθρος αυτου απο προσωπου αυτου	21 et omnis vir bellator armatus Iordanem transierit, donec expulerit Dominus inimicos suos ante se,
22 και κατακυριευθη η γη εναντι κυριου και μετα ταυτα αποστραφησεσθε και εσεσθε αθωοι εναντι κυριου και απο ισραηλ και εσται η γη αυτη υμιν εν κατασχεσει εναντι κυριου	22 et subiecta ei omni terra redieritis in terram hanc, tunc eritis inculpabiles apud Dominum et apud Israel et obtinebitis terram hanc in hereditatem coram Domino.
23 εαν δε μη ποιησητε ουτως αμαρτησεσθε εναντι κυριου και γνωσεσθε την αμαρτιαν υμων οταν υμας καταλαβη τα κακα	23 Sin autem, quod dicitis, non feceritis, nulli dubium est quin peccetis in Dominum; et scitote quoniam peccatum vestrum apprehendet vos.
24 και οικοδομησετε υμιν αυτοις πολεις τη αποσκευη υμων και επαυλεις τοις κτηνεσιν υμων και το εκπορευομενον εκ του στοματος υμων ποιησετε	24 Aedificate ergo urbes parvulis vestris et caulas ovibus et, quod polliciti estis, implete ”.
25 και ειπαν οι υιοι ρουβην και οι υιοι γαδ προς μωυσην λεγοντες οι παιδες σου ποιησουσιν καθα ο κυριος ημων εντελλεται	25 Dixeruntque filii Gad et Ruben ad Moysen: “ Servi tui sumus, faciemus, quod iubet dominus noster:
26 η αποσκευη ημων και αι γυναικες ημων και παντα τα κτηνη ημων εσονται εν ταις πολεσιν γαλααδ	26 parvulos nostros, mulieres, pecora ac iumenta remanebunt ibi in urbibus Galaad;
27 οι δε παιδες σου παρελευσονται παντες ενωπλισμενοι και εκτεταγμενοι εναντι κυριου εις τον πολεμον ον τροπον ο κυριος λεγει	27 famuli autem tui, omnes expediti pergent coram Domino ad bellum, sicut tu, domine, loqueris ”.
28 και συνεστησεν αυτοις μωυσης ελεαζαρ τον ιερεα και ιησουν υιον ναυη και τους αρχοντας πατριων των φυλων ισραηλ	28 Praecepit ergo Moyses Eleazaro sacerdoti et Iosue filio Nun et principibus familiarum per tribus filiorum Israel et dixit ad eos:
29 και ειπεν προς αυτους μωυσης εαν διαβωσιν οι υιοι ρουβην και οι υιοι γαδ μεθ' υμων τον ιορδανην πας ενωπλισμενος εις πολεμον εναντι κυριου και κατακυριευσητε της γης απεναντι υμων και δωσετε αυτοις την γην γαλααδ εν κατασχεσει	29 “ Si transierint filii Gad et filii Ruben vobiscum Iordanem omnes armati ad bellum coram Domino, et vobis fuerit terra subiecta, date eis Galaad in possessionem.
30 εαν δε μη διαβωσιν ενωπλισμενοι μεθ' υμων εις τον πολεμον εναντι κυριου και διαβιβασετε την αποσκευην αυτων και τας γυναικας αυτων και τα κτηνη αυτων προτερα υμων εις γην χανααν και συγκατακληρονομηθησονταιvξ εν υμιν εν τη γη χανααν	30 Sin autem noluerint transire armati vobiscum in terram Chanaan, inter vos habitandi accipiant loca ”.
31 και απεκριθησαν οι υιοι ρουβην και οι υιοι γαδ λεγοντες οσα ο κυριος λεγει τοις θεραπουσιν αυτου ουτως ποιησομεν	31 Responderuntque filii Gad et filii Ruben: “ Sicut locutus est Dominus servis suis, ita faciemus.
32 ημεις διαβησομεθα ενωπλισμενοι εναντι κυριου εις γην χανααν και δωσετε την κατασχεσιν ημιν εν τω περαν του ιορδανου	32 Ipsi armati pergemus coram Domino in terram Chanaan; et possidebimus hereditatem nostram trans Iordanem ”.
33 και εδωκεν αυτοις μωυσης τοις υιοις γαδ και τοις υιοις ρουβην και τω ημισει φυλης μανασση υιων ιωσηφ την βασιλειαν σηων βασιλεως αμορραιων και την βασιλειαν ωγ βασιλεως της βασαν την γην και τας πολεις συν τοις οριοις αυτης πολεις της γης κυκλω	33 Dedit itaque Moyses filiis Gad et Ruben et dimidiae tribui Manasse filii Ioseph regnum Sehon regis Amorraei et regnum Og regis Basan, terram cum urbibus suis et terminis, urbes terrae per circuitum.
34 και ωκοδομησαν οι υιοι γαδ την δαιβων και την αταρωθ και την αροηρ	34 Igitur exstruxerunt filii Gad Dibon et Ataroth et Aroer
35 και την σωφαρ και την ιαζηρ και υψωσαν αυτας	35 et Atrothsophan et Iazer et Iegbaa
36 και την ναμβραν και την βαιθαραν πολεις οχυρας και επαυλεις προβατων	36 et Bethnemra et Betharan, urbes munitas, et caulas pecoribus suis.
37 και οι υιοι ρουβην ωκοδομησαν την εσεβων και ελεαλη και καριαθαιμ	37 Filii vero Ruben aedificaverunt Hesebon et Eleale et Cariathaim
38 και την βεελμεων περικεκυκλωμενας και την σεβαμα και επωνομασαν κατα τα ονοματα αυτων τα ονοματα των πολεων ας ωκοδομησαν	38 et Nabo et Baalmeon, versis nominibus, Sabama quoque, imponentes vocabula urbibus, quas exstruxerant.
39 και επορευθη υιος μαχιρ υιου μανασση εις γαλααδ και ελαβεν αυτην και απωλεσεν τον αμορραιον τον κατοικουντα εν αυτη	39 Porro filii Machir filii Manasse perrexerunt in Galaad et ceperunt eam, expulso Amorraeo habitatore eius.
40 και εδωκεν μωυσης την γαλααδ τω μαχιρ υιω μανασση και κατωκησεν εκει	40 Dedit ergo Moyses terram Galaad Machir filio Manasse, qui habitavit in ea.
41 και ιαιρ ο του μανασση επορευθη και ελαβεν τας επαυλεις αυτων και επωνομασεν αυτας επαυλεις ιαιρ	41 Iair autem filius Manasse abiit et occupavit vicos eius, quos appellavit Havoth Iair (id est villas Iair).
42 και ναβαυ επορευθη και ελαβεν την κανααθ και τας κωμας αυτης και επωνομασεν αυτας ναβωθ εκ του ονοματος αυτου	42 Nobe quoque perrexit et apprehendit Canath cum viculis suis vocavitque eam ex nomine suo Nobe.