1 κατα τον λογον εφραιμ δικαιωματα αυτος ελαβεν εν τω ισραηλ και εθετο αυτα τη βααλ και απεθανεν | 1 Quando Efraim parlava, era il terrore, era principe in Israele; ma si rese colpevole con Baal e perì! |
2 και προσεθετο του αμαρτανειν ετι και εποιησαν εαυτοις χωνευμα εκ του αργυριου αυτων κατ' εικονα ειδωλων εργα τεκτονων συντετελεσμενα αυτοις αυτοι λεγουσιν θυσατε ανθρωπους μοσχοι γαρ εκλελοιπασιν | 2 Ora essi peccano ancora: si costruiscono simulacri fusi, idoli d'argento immaginati da loro; tutti lavori d'artigiano. "A questi -- dicono -- sacrificate!". Ciascuno manda baci a vitelli. |
3 δια τουτο εσονται ως νεφελη πρωινη και ως δροσος ορθρινη πορευομενη ωσπερ χνους αποφυσωμενος αφ' αλωνος και ως ατμις απο ακριδων | 3 Perciò saranno come una nube sul mattino, come la rugiada che in fretta si scioglie, come paglia portata lontano dal vento, come il fumo del comignolo! |
4 εγω δε κυριος ο θεος σου στερεων ουρανον και κτιζων γην ου αι χειρες εκτισαν πασαν την στρατιαν του ουρανου και ου παρεδειξα σοι αυτα του πορευεσθαι οπισω αυτων και εγω ανηγαγον σε εκ γης αιγυπτου και θεον πλην εμου ου γνωση και σωζων ουκ εστιν παρεξ εμου | 4 Io sono il Signore tuo Dio fin dalla terra d'Egitto; fuori di me tu non conosci altro Dio, fuori di me non c'è salvatore. |
5 εγω εποιμαινον σε εν τη ερημω εν γη αοικητω | 5 Io ti ho fatto pascolare nel deserto, nella terra della siccità. |
6 κατα τας νομας αυτων και ενεπλησθησαν εις πλησμονην και υψωθησαν αι καρδιαι αυτων ενεκα τουτου επελαθοντο μου | 6 Li ho fatti pascere, si sono saziati; e, saziati, il loro cuore si è inorgoglito; e così mi han dimenticato. |
7 και εσομαι αυτοις ως πανθηρ και ως παρδαλις κατα την οδον ασσυριων | 7 Sarò per loro come un leone; come una pantera starò in agguato sulla strada. |
8 απαντησομαι αυτοις ως αρκος απορουμενη και διαρρηξω συγκλεισμον καρδιας αυτων και καταφαγονται αυτους εκει σκυμνοι δρυμου θηρια αγρου διασπασει αυτους | 8 Come un'orsa privata dei cuccioli li aggredirò, strapperò l'involucro dal loro cuore; i cani divoreranno la loro carne, gli animali del campo li sbraneranno! |
9 τη διαφθορα σου ισραηλ τις βοηθησει | 9 Io ti distruggo, Israele; chi verrà in tuo soccorso? |
10 που ο βασιλευς σου ουτος και διασωσατω σε εν πασαις ταις πολεσιν σου κρινατω σε ον ειπας δος μοι βασιλεα και αρχοντα | 10 Dov'è il tuo re? Ti salvi! Tutti i tuoi capi? Ti proteggano! Coloro dei quali tu dicesti: "Dammi un re e dei capi!". |
11 και εδωκα σοι βασιλεα εν οργη μου και εσχον εν τω θυμω μου | 11 Ti ho dato un re nella mia ira e te lo ritolgo nel mio sdegno! |
12 συστροφην αδικιας εφραιμ εγκεκρυμμενη η αμαρτια αυτου | 12 Serrata è la colpa di Efraim, chiuso il suo peccato. |
13 ωδινες ως τικτουσης ηξουσιν αυτω ουτος ο υιος σου ου φρονιμος διοτι ου μη υποστη εν συντριβη τεκνων | 13 Le doglie del parto arrivano per lui, ma egli è un figlio insipiente, poiché è tempo, ma non viene per uscire dal seno materno. |
14 εκ χειρος αδου ρυσομαι αυτους και εκ θανατου λυτρωσομαι αυτους που η δικη σου θανατε που το κεντρον σου αδη παρακλησις κεκρυπται απο οφθαλμων μου | 14 Dal potere degl'inferi li libererò! Dalla morte li salverò! Dov'è la tua peste, o morte? Dov'è il vostro maleficio, o inferi? La compassione si nasconde ai miei occhi! |
15 διοτι ουτος ανα μεσον αδελφων διαστελει επαξει ανεμον καυσωνα κυριος εκ της ερημου επ' αυτον και αναξηρανει τας φλεβας αυτου εξερημωσει τας πηγας αυτου αυτος καταξηρανει την γην αυτου και παντα τα σκευη τα επιθυμητα αυτου | 15 Efraim fiorisca pure tra i suoi fratelli, il vento di oriente verrà, il soffio del Signore verrà, si alzerà dal deserto; inaridirà la sua sorgente, seccherà la sua fontana, devasterà la sua terra e tutti i suoi gioielli! |