ΔΑΝΙΗΛ - Daniele - Daniel 12

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και κατα την ωραν εκεινην παρελευσεται μιχαηλ ο αγγελος ο μεγας ο εστηκως επι τους υιους του λαου σου εκεινη η ημερα θλιψεως οια ουκ εγενηθη αφ' ου εγενηθησαν εως της ημερας εκεινης και εν εκεινη τη ημερα υψωθησεται πας ο λαος ος αν ευρεθη εγγεγραμμενος εν τω βιβλιω	1 “En ce temps-là se lèvera Michel, le grand prince, celui qui défend les enfants de ton peuple; car ce sera un temps de détresse comme il n’y en a pas eu depuis qu’il existe des peuples jusqu’à ce jour. En ce temps-là sera sauvé ton peuple, tous ceux qui sont inscrits dans le Livre.
2 και πολλοι των καθευδοντων εν τω πλατει της γης αναστησονται οι μεν εις ζωην αιωνιον οι δε εις ονειδισμον οι δε εις διασποραν και αισχυνην αιωνιον	2 Beaucoup de ceux qui dorment au pays de la poussière se réveilleront, les uns pour la vie éternelle, les autres pour la honte et l’horreur éternelle.
3 και οι συνιεντες φανουσιν ως φωστηρες του ουρανου και οι κατισχυοντες τους λογους μου ωσει τα αστρα του ουρανου εις τον αιωνα του αιωνος	3 “Ceux qui ont la connaissance brilleront comme un ciel resplendissant, ceux qui auront conduit les autres à la justice brilleront comme les étoiles pour les siècles des siècles.
4 και συ δανιηλ καλυψον τα προσταγματα και σφραγισαι το βιβλιον εως καιρου συντελειας εως αν απομανωσιν οι πολλοι και πλησθη η γη αδικιας	4 Toi, Daniel, garde secrètes ces paroles, qu’elles soient comme un livre scellé jusqu’au temps de la fin; beaucoup chercheront ici et là et l’injustice ira en grandissant.”
5 και ειδον εγω δανιηλ και ιδου δυο ετεροι ειστηκεισαν εις ενθεν του ποταμου και εις ενθεν	5 Comme je levais les yeux, moi Daniel, je vis deux autres hommes qui se tenaient sur l’une et l’autre rive du fleuve.
6 και ειπα τω ενι τω περιβεβλημενω τα βυσσινα τω επανω ποτε ουν συντελεια ων ειρηκας μοι των θαυμαστων και ο καθαρισμος τουτων	6 L’un des deux dit à l’homme vêtu de lin qui était au-dessus des eaux du fleuve: “Quand s’accompliront ces choses prodigieuses?”
7 και ηκουσα του περιβεβλημενου τα βυσσινα ος ην επανω του υδατος του ποταμου εως καιρου συντελειας και υψωσε την δεξιαν και την αριστεραν εις τον ουρανον και ωμοσε τον ζωντα εις τον αιωνα θεον οτι εις καιρον και καιρους και ημισυ καιρου η συντελεια χειρων αφεσεως λαου αγιου και συντελεσθησεται παντα ταυτα	7 L’homme vêtu de lin qui était au-dessus des eaux du fleuve leva alors ses deux mains vers le ciel et je l’entendis qui faisait ce serment par celui qui vit éternellement: “Tout se réalisera dans un temps, des temps et un demi-temps. C’est lorsque le peuple saint sera complètement écrasé et sans force, que toutes ces choses s’accompliront.”
8 και εγω ηκουσα και ου διενοηθην παρ' αυτον τον καιρον και ειπα κυριε τις η λυσις του λογου τουτου και τινος αι παραβολαι αυται	8 J’entendais, mais je ne comprenais pas. Je posai donc cette question: “Mon Seigneur, comment sera la fin des choses?”
9 και ειπεν μοι αποτρεχε δανιηλ οτι κατακεκαλυμμενα και εσφραγισμενα τα προσταγματα εως αν	9 Il me répondit: “Va, Daniel, ces choses resteront secrètes et cachées jusqu’au temps de la fin.
10 πειρασθωσι και αγιασθωσι πολλοι και αμαρτωσιν οι αμαρτωλοι και ου μη διανοηθωσι παντες οι αμαρτωλοι και οι διανοουμενοι προσεξουσιν	10 Beaucoup seront purifiés, blanchis et mis à l’épreuve, les méchants feront le mal et aucun d’eux ne saura, mais ceux qui ont la connaissance comprendront.
11 αφ' ου αν αποσταθη η θυσια δια παντος και ετοιμασθη δοθηναι το βδελυγμα της ερημωσεως ημερας χιλιας διακοσιας ενενηκοντα	11 Depuis le jour où l’on supprimera le sacrifice perpétuel et où sera dressée l’Abomination de la Désolation, il s’écoulera 1 290 jours.
12 μακαριος ο εμμενων και συναξει εις ημερας χιλιας τριακοσιας τριακοντα πεντε	12 Heureux celui qui tiendra et arrivera à 1 335 jours.
13 και συ βαδισον αναπαυου ετι γαρ εισιν ημεραι και ωραι εις αναπληρωσιν συντελειας και αναπαυση και αναστηση επι την δοξαν σου εις συντελειαν ημερων .	13 Quant à toi, Daniel, va jusqu’au bout de ton chemin; tu te reposeras, et puis tu te lèveras à la fin des jours pour recevoir ta part.”