ΙΕΖΕΚΙΗΛ - Ezechiele - Ezekiel 33

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων	1 Cette parole de Yahvé me fut adressée:
2 υιε ανθρωπου λαλησον τοις υιοις του λαου σου και ερεις προς αυτους γη εφ' ην αν επαγω ρομφαιαν και λαβη ο λαος της γης ανθρωπον ενα εξ αυτων και δωσιν αυτον εαυτοις εις σκοπον	2 “Fils d’homme, tu diras ceci aux enfants de mon peuple, tu leur diras: Lorsque je fais venir l’épée contre un pays, les gens du pays choisissent quelqu’un parmi eux et le mettent à faire le guet.
3 και ιδη την ρομφαιαν ερχομενην επι την γην και σαλπιση τη σαλπιγγι και σημανη τω λαω	3 S’il voit que l’épée menace l’endroit, il sonne du cor et avertit le peuple.
4 και ακουση ο ακουσας την φωνην της σαλπιγγος και μη φυλαξηται και επελθη η ρομφαια και καταλαβη αυτον το αιμα αυτου επι της κεφαλης αυτου εσται	4 Si quelqu’un entend le son du cor et ne tient pas compte de l’avertissement, si l’épée vient et le fauche, il est responsable de sa mort.
5 οτι την φωνην της σαλπιγγος ακουσας ουκ εφυλαξατο το αιμα αυτου επ' αυτου εσται και ουτος οτι εφυλαξατο την ψυχην αυτου εξειλατο	5 S’il a entendu le son du cor et n’a pas tenu compte de l’avertissement, il est responsable, et la sentinelle qui a donné l’avertissement n’a rien à craindre.
6 και ο σκοπος εαν ιδη την ρομφαιαν ερχομενην και μη σημανη τη σαλπιγγι και ο λαος μη φυλαξηται και ελθουσα η ρομφαια λαβη εξ αυτων ψυχην αυτη δια την αυτης ανομιαν ελημφθη και το αιμα εκ της χειρος του σκοπου εκζητησω	6 Mais si le guetteur voit que l’épée menace et ne sonne pas du cor, si le peuple n’est pas averti et que l’épée vient faucher quelqu’un parmi le peuple, celui-ci sera fauché à cause de sa faute, mais je demanderai compte de son sang à la sentinelle.
7 και συ υιε ανθρωπου σκοπον δεδωκα σε τω οικω ισραηλ και ακουση εκ στοματος μου λογον	7 Toi donc, fils d’homme, je t’ai placé comme une sentinelle pour la maison d’Israël; dès que tu entendras une parole sortir de ma bouche, tu les avertiras de ma part.
8 εν τω ειπαι με τω αμαρτωλω θανατω θανατωθηση και μη λαλησης του φυλαξασθαι τον ασεβη απο της οδου αυτου αυτος ο ανομος τη ανομια αυτου αποθανειται το δε αιμα αυτου εκ της χειρος σου εκζητησω	8 Lorsque je dirai au méchant: “Méchant, tu vas mourir!” si tu ne lui parles pas, si tu ne le mets pas en garde contre sa mauvaise conduite, le méchant mourra à cause de sa faute, mais je te demanderai compte de son sang.
9 συ δε εαν προαπαγγειλης τω ασεβει την οδον αυτου του αποστρεψαι απ' αυτης και μη αποστρεψη απο της οδου αυτου ουτος τη ασεβεια αυτου αποθανειται και συ την ψυχην σαυτου εξηρησαι	9 Par contre, si tu as mis en garde le méchant contre sa mauvaise conduite et qu’il ne s’en est pas écarté, s’il ne revient pas de sa mauvaise conduite, il mourra à cause de sa faute et toi tu n’auras rien à craindre.
10 και συ υιε ανθρωπου ειπον τω οικω ισραηλ ουτως ελαλησατε λεγοντες αι πλαναι ημων και αι ανομιαι ημων εφ' ημιν εισιν και εν αυταις ημεις τηκομεθα και πως ζησομεθα	10 Fils d’homme, tu vas dire à la maison d’Israël: On vous entend dire: “Nous sommes sous le poids de nos péchés et nous dépérissons à cause d’eux sans espoir d’en sortir.”
11 ειπον αυτοις ζω εγω ταδε λεγει κυριος ου βουλομαι τον θανατον του ασεβους ως το αποστρεψαι τον ασεβη απο της οδου αυτου και ζην αυτον αποστροφη αποστρεψατε απο της οδου υμων και ινα τι αποθνησκετε οικος ισραηλ	11 Tu leur répondras: “Aussi vrai que je suis vivant - parole de Yahvé - je ne désire pas la mort du méchant, mais qu’il renonce à sa mauvaise conduite et qu’il vive. Revenez, revenez du chemin que vous avez pris: pourquoi mourir, maison d’Israël?”
12 ειπον προς τους υιους του λαου σου δικαιοσυνη δικαιου ου μη εξεληται αυτον εν η αν ημερα πλανηθη και ανομια ασεβους ου μη κακωση αυτον εν η αν ημερα αποστρεψη απο της ανομιας αυτου και δικαιος ου μη δυνηται σωθηναι	12 Tu diras aux enfants de ton peuple: La justice du juste ne le sauvera pas après qu’il se sera mis à pécher, et la méchanceté du méchant ne le fera pas tomber après qu’il se sera détourné de sa méchanceté, pour la même raison que le juste, lui, ne vivra pas.
13 εν τω ειπαι με τω δικαιω ουτος πεποιθεν επι τη δικαιοσυνη αυτου και ποιηση ανομιαν πασαι αι δικαιοσυναι αυτου ου μη αναμνησθωσιν εν τη αδικια αυτου η εποιησεν εν αυτη αποθανειται	13 Je peux dire au juste: Tu vivras! Mais s’il se repose alors sur ses mérites et se met à commettre l’injustice, on oubliera sa justice et il mourra à cause de l’injustice qu’il aura commise.
14 και εν τω ειπαι με τω ασεβει θανατω θανατωθηση και αποστρεψη απο της αμαρτιας αυτου και ποιηση κριμα και δικαιοσυνην	14 De même je peux dire au méchant: Tu mourras! Mais s’il se détourne de son péché et se met à faire ce qui est droit et juste,
15 και ενεχυρασμα αποδω και αρπαγμα αποτειση εν προσταγμασιν ζωης διαπορευηται του μη ποιησαι αδικον ζωη ζησεται και ου μη αποθανη	15 s’il rend ce qu’on lui a prêté ou ce qu’il a volé, s’il marche selon mes commandements et ne commet plus l’injustice, en vérité il vivra et ne mourra pas.
16 πασαι αι αμαρτιαι αυτου ας ημαρτεν ου μη αναμνησθωσιν οτι κριμα και δικαιοσυνην εποιησεν εν αυτοις ζησεται	16 On ne tiendra plus compte de tous les péchés qu’il a commis; puisqu’il agit selon le droit et la justice, il vivra.
17 και ερουσιν οι υιοι του λαου σου ουκ ευθεια η οδος του κυριου και αυτη η οδος αυτων ουκ ευθεια	17 Les enfants de ton peuple disent: “La façon de voir de Yahvé n’est pas correcte”, mais c’est la leur qui n’est pas correcte.
18 εν τω αποστρεψαι δικαιον απο της δικαιοσυνης αυτου και ποιηση ανομιας και αποθανειται εν αυταις	18 Dès que le juste se détourne de sa justice et commet ce qui est injuste, cela même le fait mourir.
19 και εν τω αποστρεψαι τον αμαρτωλον απο της ανομιας αυτου και ποιηση κριμα και δικαιοσυνην εν αυτοις αυτος ζησεται	19 Et quand le méchant se détourne de sa méchanceté et se met à faire ce qui est droit et juste, cela même lui donne la vie.
20 και τουτο εστιν ο ειπατε ουκ ευθεια η οδος κυριου εκαστον εν ταις οδοις αυτου κρινω υμας οικος ισραηλ	20 Vous avez beau dire: “La voie de Yahvé n’est pas correcte”, moi je vous jugerai, chacun selon sa conduite, maison d’Israël.
21 και εγενηθη εν τω δωδεκατω ετει εν τω δωδεκατω μηνι πεμπτη του μηνος της αιχμαλωσιας ημων ηλθεν ο ανασωθεις προς με απο ιερουσαλημ λεγων εαλω η πολις	21 En la onzième année de notre déportation, le 5 du dixième mois, un rescapé de Jérusalem arriva chez moi; il me dit: “La ville est tombée.”
22 και εγενηθη επ' εμε χειρ κυριου εσπερας πριν ελθειν αυτον και ηνοιξεν μου το στομα εως ηλθεν προς με το πρωι και ανοιχθεν μου το στομα ου συνεσχεθη ετι	22 Or la main de Yahvé avait été sur moi durant la soirée avant l’arrivée du fugitif, et au matin, au moment où cet homme arrivait chez moi, Yahvé m’ouvrit la bouche: je n’étais plus muet!
23 και εγενηθη λογος κυριου προς με λεγων	23 Alors cette parole de Yahvé me fut adressée:
24 υιε ανθρωπου οι κατοικουντες τας ηρημωμενας επι της γης του ισραηλ λεγουσιν εις ην αβρααμ και κατεσχεν την γην και ημεις πλειους εσμεν ημιν δεδοται η γη εις κατασχεσιν	24 “Fils d’homme, ceux qui sont restés dans les ruines en terre d’Israël disent ceci: Abraham était seul et il a reçu le pays en possession. Nous sommes encore nombreux et le pays nous appartient.
25 δια τουτο ειπον αυτοις ταδε λεγει κυριος κυριος	25 Tu leur diras cette parole de Yahvé: “Vous mangez la chair non saignée, vous tournez vos regards vers vos sales idoles, vous répandez le sang, - et vous voulez posséder ce pays?
26 -	26 Vous êtes sur des ruines, et vous continuez de vivre de façon scandaleuse, chacun souille la femme de son prochain. Et vous voulez posséder ce pays!”
27 ζω εγω ει μην οι εν ταις ηρημωμεναις μαχαιρα πεσουνται και οι επι προσωπου του πεδιου τοις θηριοις του αγρου δοθησονται εις καταβρωμα και τους εν ταις τετειχισμεναις και τους εν τοις σπηλαιοις θανατω αποκτενω	27 Tu ajouteras: “Voici ce que dit Yahvé: Aussi vrai que je suis vivant, ceux qui sont dans les ruines tomberont par l’épée, ceux qui sont dans la campagne seront dévorés par les bêtes sauvages, et ceux qui sont dans les abris et les cavernes mourront par la peste.
28 και δωσω την γην ερημον και απολειται η υβρις της ισχυος αυτης και ερημωθησεται τα ορη του ισραηλ δια το μη ειναι διαπορευομενον	28 Je ferai de ce pays une ruine, je mettrai par terre leur force et leur orgueil, et les montagnes resteront abandonnées, sans habitants.
29 και γνωσονται οτι εγω ειμι κυριος και ποιησω την γην αυτων ερημον και ερημωθησεται δια παντα τα βδελυγματα αυτων α εποιησαν	29 Le jour où j’aurai fait du pays une ruine et un désert à cause de tous les crimes qu’ils ont commis, ils sauront que je suis Yahvé”
30 και συ υιε ανθρωπου οι υιοι του λαου σου οι λαλουντες περι σου παρα τα τειχη και εν τοις πυλωσι των οικιων και λαλουσιν ανθρωπος τω αδελφω αυτου λεγοντες συνελθωμεν και ακουσωμεν τα εκπορευομενα παρα κυριου	30 Tu le sais, fils d’homme, les enfants de ton peuple parlent de toi le long des murs et aux portes des maisons, ils se disent l’un à l’autre: “Allons entendre ce qui vient de Yahvé.”
31 ερχονται προς σε ως συμπορευεται λαος και καθηνται εναντιον σου και ακουουσιν τα ρηματα σου και αυτα ου μη ποιησουσιν οτι ψευδος εν τω στοματι αυτων και οπισω των μιασματων η καρδια αυτων	31 Alors ils viennent vers toi comme ils iraient ailleurs, ils s’asseyent près de toi pour entendre tes paroles, mais ils ne les mettent pas en pratique. Le mensonge est dans leur bouche et ils ne cherchent que leur intérêt.
32 και γινη αυτοις ως φωνη ψαλτηριου ηδυφωνου ευαρμοστου και ακουσονται σου τα ρηματα και ου μη ποιησουσιν αυτα	32 Tu es pour eux comme une chanson qu’on aime: la voix est belle et il joue bien! Ils écoutent tes paroles mais ils n’en font rien.
33 και ηνικα αν ελθη ερουσιν ιδου ηκει και γνωσονται οτι προφητης ην εν μεσω αυτων	33 Mais quand cela arrivera - et cela va arriver - ils sauront qu’il y avait un prophète au milieu d’eux.