ΒΑΡΟΥΧ - Baruch 3

LXX	VULGATA
1 κυριε παντοκρατωρ ο θεος ισραηλ ψυχη εν στενοις και πνευμα ακηδιων κεκραγεν προς σε	1 Et nunc, Domine omnipotens, Deus Israël, anima in angustiis, et spiritus anxius clamat ad te.
2 ακουσον κυριε και ελεησον οτι ημαρτομεν εναντιον σου	2 Audi, Domine, et miserere, quia Deus es misericors : et miserere nostri, quia peccavimus ante te :
3 οτι συ καθημενος τον αιωνα και ημεις απολλυμενοι τον αιωνα	3 quia tu sedes in sempiternum, et nos, peribimus in ævum ?
4 κυριε παντοκρατωρ ο θεος ισραηλ ακουσον δη της προσευχης των τεθνηκοτων ισραηλ και υιων των αμαρτανοντων εναντιον σου οι ουκ ηκουσαν της φωνης κυριου θεου αυτων και εκολληθη ημιν τα κακα	4 Domine omnipotens, Deus Israël, audi nunc orationem mortuorum Israël, et filiorum ipsorum qui peccaverunt ante te, et non audierunt vocem Domini Dei sui, et agglutinata sunt nobis mala.
5 μη μνησθης αδικιων πατερων ημων αλλα μνησθητι χειρος σου και ονοματος σου εν τω καιρω τουτω	5 Noli meminisse iniquitatum patrum nostrorum, sed memento manus tuæ et nominis tui in tempore isto :
6 οτι συ κυριος ο θεος ημων και αινεσομεν σε κυριε	6 quia tu es Dominus Deus noster, et laudabimus te, Domine :
7 οτι δια τουτο εδωκας τον φοβον σου επι καρδιαν ημων του επικαλεισθαι το ονομα σου και αινεσομεν σε εν τη αποικια ημων οτι απεστρεψαμεν απο καρδιας ημων πασαν αδικιαν πατερων ημων των ημαρτηκοτων εναντιον σου	7 quia propter hoc dedisti timorem tuum in cordibus nostris, et ut invocemus nomen tuum, et laudemus te in captivitate nostra, quia convertimur ab iniquitate patrum nostrorum, qui peccaverunt ante te.
8 ιδου ημεις σημερον εν τη αποικια ημων ου διεσπειρας ημας εκει εις ονειδισμον και εις αραν και εις οφλησιν κατα πασας τας αδικιας πατερων ημων οι απεστησαν απο κυριου θεου ημων	8 Et ecce nos in captivitate nostra sumus hodie, qua nos dispersisti in improperium, et in maledictum, et in peccatum, secundum omnes iniquitates patrum nostrorum, qui recesserunt a te, Domine Deus noster.
9 ακουε ισραηλ εντολας ζωης ενωτισασθε γνωναι φρονησιν	9 Audi, Israël, mandata vitæ : auribus percipe, ut scias prudentiam.
10 τι εστιν ισραηλ τι οτι εν γη των εχθρων ει επαλαιωθης εν γη αλλοτρια	10 Quid est, Israël, quod in terra inimicorum es,
11 συνεμιανθης τοις νεκροις προσελογισθης μετα των εις αδου	11 inveterasti in terra aliena, coinquinatus es cum mortuis, deputatus es cum descendentibus in infernum ?
12 εγκατελιπες την πηγην της σοφιας	12 Dereliquisti fontem sapientiæ :
13 τη οδω του θεου ει επορευθης κατωκεις αν εν ειρηνη τον αιωνα	13 nam si in via Dei ambulasses, habitasses utique in pace sempiterna.
14 μαθε που εστιν φρονησις που εστιν ισχυς που εστιν συνεσις του γνωναι αμα που εστιν μακροβιωσις και ζωη που εστιν φως οφθαλμων και ειρηνη	14 Disce ubi sit prudentia, ubi sit virtus, ubi sit intellectus, ut scias simul ubi sit longiturnitas vitæ et victus, ubi sit lumen oculorum, et pax.
15 τις ευρεν τον τοπον αυτης και τις εισηλθεν εις τους θησαυρους αυτης	15 Quis invenit locum ejus ? et quis intravit in thesauros ejus ?
16 που εισιν οι αρχοντες των εθνων και οι κυριευοντες των θηριων των επι της γης	16 Ubi sunt principes gentium, et qui dominantur super bestias quæ sunt super terram ?
17 οι εν τοις ορνεοις του ουρανου εμπαιζοντες και το αργυριον θησαυριζοντες και το χρυσιον ω επεποιθεισαν ανθρωποι και ουκ εστιν τελος της κτησεως αυτων	17 qui in avibus cæli ludunt,
18 οι το αργυριον τεκταινοντες και μεριμνωντες και ουκ εστιν εξευρεσις των εργων αυτων	18 qui argentum thesaurizant, et aurum, in quo confidunt homines, et non est finis acquisitionis eorum ? qui argentum fabricant, et solliciti sunt, nec est inventio operum illorum ?
19 ηφανισθησαν και εις αδου κατεβησαν και αλλοι αντανεστησαν αντ' αυτων	19 Exterminati sunt, et ad inferos descenderunt, et alii loco eorum surrexerunt.
20 νεωτεροι ειδον φως και κατωκησαν επι της γης οδον δε επιστημης ουκ εγνωσαν	20 Juvenes viderunt lumen, et habitaverunt super terram, viam autem disciplinæ ignoraverunt,
21 ουδε συνηκαν τριβους αυτης ουδε αντελαβοντο αυτης οι υιοι αυτων απο της οδου αυτων πορρω εγενηθησαν	21 neque intellexerunt semitas ejus, neque filii eorum susceperunt eam : a facie ipsorum longe facta est ;
22 ουδε ηκουσθη εν χανααν ουδε ωφθη εν θαιμαν	22 non est audita in terra Chanaan, neque visa est in Theman.
23 ουτε υιοι αγαρ οι εκζητουντες την συνεσιν επι της γης οι εμποροι της μερραν και θαιμαν οι μυθολογοι και οι εκζητηται της συνεσεως οδον της σοφιας ουκ εγνωσαν ουδε εμνησθησαν τας τριβους αυτης	23 Filii quoque Agar, qui exquirunt prudentiam quæ de terra est, negotiatores Merrhæ et Theman, et fabulatores, et exquisitores prudentiæ et intelligentiæ : viam autem sapientiæ nescierunt, neque commemorati sunt semitas ejus.
24 ω ισραηλ ως μεγας ο οικος του θεου και επιμηκης ο τοπος της κτησεως αυτου	24 O Israël, quam magna est domus Dei, et ingens locus possessionis ejus !
25 μεγας και ουκ εχει τελευτην υψηλος και αμετρητος	25 magnus est, et non habet finem : excelsus, et immensus.
26 εκει εγεννηθησαν οι γιγαντες οι ονομαστοι οι απ' αρχης γενομενοι ευμεγεθεις επισταμενοι πολεμον	26 Ibi fuerunt gigantes nominati illi, qui ab initio fuerunt, statura magna, scientes bellum.
27 ου τουτους εξελεξατο ο θεος ουδε οδον επιστημης εδωκεν αυτοις	27 Non hos elegit Dominus, neque viam disciplinæ invenerunt : propterea perierunt,
28 και απωλοντο παρα το μη εχειν φρονησιν απωλοντο δια την αβουλιαν αυτων	28 et quoniam non habuerunt sapientiam, interierunt propter suam insipientiam.
29 τις ανεβη εις τον ουρανον και ελαβεν αυτην και κατεβιβασεν αυτην εκ των νεφελων	29 Quis ascendit in cælum, et accepit eam, et eduxit eam de nubibus ?
30 τις διεβη περαν της θαλασσης και ευρεν αυτην και οισει αυτην χρυσιου εκλεκτου	30 Quis transfretavit mare, et invenit illam, et attulit illam super aurum electum ?
31 ουκ εστιν ο γινωσκων την οδον αυτης ουδε ο ενθυμουμενος την τριβον αυτης	31 Non est qui possit scire vias ejus, neque qui exquirat semitas ejus :
32 αλλα ο ειδως τα παντα γινωσκει αυτην εξευρεν αυτην τη συνεσει αυτου ο κατασκευασας την γην εις τον αιωνα χρονον ενεπλησεν αυτην κτηνων τετραποδων	32 sed qui scit universa novit eam, et adinvenit eam prudentia sua qui præparavit terram in æterno tempore : et replevit eam pecudibus et quadrupedibus
33 ο αποστελλων το φως και πορευεται εκαλεσεν αυτο και υπηκουσεν αυτω τρομω	33 qui emittit lumen, et vadit, et vocavit illud, et obedit illi in tremore.
34 οι δε αστερες ελαμψαν εν ταις φυλακαις αυτων και ευφρανθησαν	34 Stellæ autem dederunt lumen in custodiis suis, et lætatæ sunt :
35 εκαλεσεν αυτους και ειπον παρεσμεν ελαμψαν μετ' ευφροσυνης τω ποιησαντι αυτους	35 vocatæ sunt, et dixerunt : Adsumus, et luxerunt ei cum jucunditate, qui fecit illas.
36 ουτος ο θεος ημων ου λογισθησεται ετερος προς αυτον	36 Hic est Deus noster, et non æstimabitur alius adversus eum.
37 εξευρεν πασαν οδον επιστημης και εδωκεν αυτην ιακωβ τω παιδι αυτου και ισραηλ τω ηγαπημενω υπ' αυτου	37 Hic adinvenit omnem viam disciplinæ, et tradidit illam Jacob puero suo, et Israël dilecto suo.
38 μετα τουτο επι της γης ωφθη και εν τοις ανθρωποις συνανεστραφη	38 Post hæc in terris visus est, et cum hominibus conversatus est.