ΛΕΥΙΤΙΚΟΝ - Levitico - Leviticus 22

LXX	VULGATA
1 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων	1 Locutus quoque est Dominus ad Moysen, dicens :
2 ειπον ααρων και τοις υιοις αυτου και προσεχετωσαν απο των αγιων των υιων ισραηλ και ου βεβηλωσουσιν το ονομα το αγιον μου οσα αυτοι αγιαζουσιν μοι εγω κυριος	2 Loquere ad Aaron et ad filios ejus, ut caveant ab his quæ consecrata sunt filiorum Israël, et non contaminent nomen sanctificatorum mihi, quæ ipsi offerunt. Ego Dominus.
3 ειπον αυτοις εις τας γενεας υμων πας ανθρωπος ος αν προσελθη απο παντος του σπερματος υμων προς τα αγια οσα αν αγιαζωσιν οι υιοι ισραηλ τω κυριω και η ακαθαρσια αυτου επ' αυτω εξολεθρευθησεται η ψυχη εκεινη απ' εμου εγω κυριος ο θεος υμων	3 Dic ad eos, et ad posteros eorum : Omnis homo qui accesserit de stirpe vestra ad ea quæ consecrata sunt, et quæ obtulerunt filii Israël Domino, in quo est immunditia, peribit coram Domino. Ego sum Dominus.
4 και ανθρωπος εκ του σπερματος ααρων του ιερεως και ουτος λεπρα η γονορρυης των αγιων ουκ εδεται εως αν καθαρισθη και ο απτομενος πασης ακαθαρσιας ψυχης η ανθρωπος ω αν εξελθη εξ αυτου κοιτη σπερματος	4 Homo de semine Aaron, qui fuerit leprosus, aut patiens fluxum seminis, non vescetur de his quæ sanctificata sunt mihi, donec sanetur. Qui tetigerit immundum super mortuo, et ex quo egreditur semen quasi coitus,
5 η οστις αν αψηται παντος ερπετου ακαθαρτου ο μιανει αυτον η επ' ανθρωπω εν ω μιανει αυτον κατα πασαν ακαθαρσιαν αυτου	5 et qui tangit reptile, et quodlibet immundum cujus tactus est sordidus,
6 ψυχη ητις αν αψηται αυτων ακαθαρτος εσται εως εσπερας ουκ εδεται απο των αγιων εαν μη λουσηται το σωμα αυτου υδατι	6 immundus erit usque ad vesperum, et non vescetur his quæ sanctificata sunt : sed cum laverit carnem suam aqua,
7 και δυη ο ηλιος και καθαρος εσται και τοτε φαγεται των αγιων οτι αρτος εστιν αυτου	7 et occubuerit sol, tunc mundatus vescetur de sanctificatis, quia cibus illius est.
8 θνησιμαιον και θηριαλωτον ου φαγεται μιανθηναι αυτον εν αυτοις εγω κυριος	8 Morticinum et captum a bestia non comedent, nec polluentur in eis. Ego sum Dominus.
9 και φυλαξονται τα φυλαγματα μου ινα μη λαβωσιν δι' αυτα αμαρτιαν και αποθανωσιν δι' αυτα εαν βεβηλωσωσιν αυτα εγω κυριος ο θεος ο αγιαζων αυτους	9 Custodiant præcepta mea, ut non subjaceant peccato, et moriantur in sanctuario, cum polluerint illud. Ego Dominus qui sanctifico eos.
10 και πας αλλογενης ου φαγεται αγια παροικος ιερεως η μισθωτος ου φαγεται αγια	10 Omnis alienigena non comedet de sanctificatis ; inquilinus sacerdotis et mercenarius non vescentur ex eis.
11 εαν δε ιερευς κτησηται ψυχην εγκτητον αργυριου ουτος φαγεται εκ των αρτων αυτου και οι οικογενεις αυτου και ουτοι φαγονται των αρτων αυτου	11 Quem autem sacerdos emerit, et qui vernaculus domus ejus fuerit, his comedent ex eis.
12 και θυγατηρ ανθρωπου ιερεως εαν γενηται ανδρι αλλογενει αυτη των απαρχων των αγιων ου φαγεται	12 Si filia sacerdotis cuilibet ex populo nupta fuerit, de his quæ sanctificata sunt, et de primitiis non vescetur.
13 και θυγατηρ ιερεως εαν γενηται χηρα η εκβεβλημενη σπερμα δε μη ην αυτη επαναστρεψει επι τον οικον τον πατρικον κατα την νεοτητα αυτης απο των αρτων του πατρος αυτης φαγεται και πας αλλογενης ου φαγεται απ' αυτων	13 Sin autem vidua, vel repudiata, et absque liberis reversa fuerit ad domum patris sui : sicut puella consueverat, aletur cibis patris sui. Omnis alienigena comedendi ex eis non habet potestatem.
14 και ανθρωπος ος αν φαγη αγια κατα αγνοιαν και προσθησει το επιπεμπτον αυτου επ' αυτο και δωσει τω ιερει το αγιον	14 Qui comederit de sanctificatis per ignorantiam, addet quintam partem cum eo quod comedit, et dabit sacerdoti in sanctuarium.
15 και ου βεβηλωσουσιν τα αγια των υιων ισραηλ α αυτοι αφαιρουσιν τω κυριω	15 Nec contaminabunt sanctificata filiorum Israël, quæ offerunt Domino :
16 και επαξουσιν εφ' εαυτους ανομιαν πλημμελειας εν τω εσθιειν αυτους τα αγια αυτων οτι εγω κυριος ο αγιαζων αυτους	16 ne forte sustineant iniquitatem delicti sui, cum sanctificata comederint. Ego Dominus qui sanctifico eos.
17 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων	17 Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :
18 λαλησον ααρων και τοις υιοις αυτου και παση συναγωγη ισραηλ και ερεις προς αυτους ανθρωπος ανθρωπος απο των υιων ισραηλ η των υιων των προσηλυτων των προσκειμενων προς αυτους εν ισραηλ ος αν προσενεγκη τα δωρα αυτου κατα πασαν ομολογιαν αυτων η κατα πασαν αιρεσιν αυτων οσα αν προσενεγκωσιν τω θεω εις ολοκαυτωμα	18 Loquere ad Aaron et filios ejus, et ad omnes filios Israël, dicesque ad eos : Homo de domo Israël, et de advenis qui habitant apud vos, qui obtulerit oblationem suam, vel vota solvens, vel sponte offerens, quidquid illud obtulerit in holocaustum Domini,
19 δεκτα υμιν αμωμα αρσενα εκ των βουκολιων και εκ των προβατων και εκ των αιγων	19 ut offeratur per vos, masculus immaculatus erit ex bobus, et ovibus, et ex capris :
20 παντα οσα αν εχη μωμον εν αυτω ου προσαξουσιν κυριω διοτι ου δεκτον εσται υμιν	20 si maculam habuerit, non offeretis, neque erit acceptabile.
21 και ανθρωπος ος αν προσενεγκη θυσιαν σωτηριου τω κυριω διαστειλας ευχην κατα αιρεσιν η εν ταις εορταις υμων εκ των βουκολιων η εκ των προβατων αμωμον εσται εις δεκτον πας μωμος ουκ εσται εν αυτω	21 Homo qui obtulerit victimam pacificorum Domino, vel vota solvens, vel sponte offerens, tam de bobus quam de ovibus, immaculatum offeret ut acceptabile sit : omnis macula non erit in eo.
22 τυφλον η συντετριμμενον η γλωσσοτμητον η μυρμηκιωντα η ψωραγριωντα η λιχηνας εχοντα ου προσαξουσιν ταυτα τω κυριω και εις καρπωσιν ου δωσετε απ' αυτων επι το θυσιαστηριον τω κυριω	22 Si cæcum fuerit, si fractum, si cicatricem habens, si papulas, aut scabiem, aut impetiginem : non offeretis ea Domino, nec adolebitis ex eis super altare Domini.
23 και μοσχον η προβατον ωτοτμητον η κολοβοκερκον σφαγια ποιησεις αυτα σεαυτω εις δε ευχην σου ου δεχθησεται	23 Bovem et ovem, aure et cauda amputatis, voluntarie offerre potes, votum autem ex eis solvi non potest.
24 θλαδιαν και εκτεθλιμμενον και εκτομιαν και απεσπασμενον ου προσαξεις αυτα τω κυριω και επι της γης υμων ου ποιησετε	24 Omne animal, quod vel contritis, vel tusis, vel sectis ablatisque testiculis est, non offeretis Domino, et in terra vestra hoc omnino ne faciatis.
25 και εκ χειρος αλλογενους ου προσοισετε τα δωρα του θεου υμων απο παντων τουτων οτι φθαρματα εστιν εν αυτοις μωμος εν αυτοις ου δεχθησεται ταυτα υμιν	25 De manu alienigenæ non offeretis panes Deo vestro, et quidquid aliud dare voluerit, quia corrupta, et maculata sunt omnia : non suscipietis ea.
26 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων	26 Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :
27 μοσχον η προβατον η αιγα ως αν τεχθη και εσται επτα ημερας υπο την μητερα τη δε ημερα τη ογδοη και επεκεινα δεχθησεται εις δωρα καρπωμα κυριω	27 Bos, ovis et capra, cum genita fuerint, septem diebus erunt sub ubere matris suæ : die autem octavo, et deinceps, offerri poterunt Domino.
28 και μοσχον η προβατον αυτην και τα παιδια αυτης ου σφαξεις εν ημερα μια	28 Sive illa bos, sive ovis, non immolabuntur una die cum fœtibus suis.
29 εαν δε θυσης θυσιαν ευχην χαρμοσυνης κυριω εις δεκτον υμιν θυσετε αυτο	29 Si immolaveritis hostiam pro gratiarum actione Domino, ut possit esse placabilis,
30 αυτη τη ημερα εκεινη βρωθησεται ουκ απολειψετε απο των κρεων εις το πρωι εγω ειμι κυριος	30 eodem die comedetis eam : non remanebit quidquam in mane alterius diei. Ego Dominus.
31 και φυλαξετε τας εντολας μου και ποιησετε αυτας	31 Custodite mandata mea, et facite ea. Ego Dominus.
32 και ου βεβηλωσετε το ονομα του αγιου και αγιασθησομαι εν μεσω των υιων ισραηλ εγω κυριος ο αγιαζων υμας	32 Ne polluatis nomen meum sanctum, ut sanctificer in medio filiorum Israël. Ego Dominus qui sanctifico vos,
33 ο εξαγαγων υμας εκ γης αιγυπτου ωστε ειναι υμων θεος εγω κυριος	33 et eduxi de terra Ægypti, ut essem vobis in Deum. Ego Dominus.