ΛΕΥΙΤΙΚΟΝ - Levitico - Leviticus 17

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων	1 Yahvé dit à Moïse:
2 λαλησον προς ααρων και προς τους υιους αυτου και προς παντας υιους ισραηλ και ερεις προς αυτους τουτο το ρημα ο ενετειλατο κυριος λεγων	2 “Voici ce que tu diras à Aaron, à ses fils et à tous les Israélites. Écoutez ce que Yahvé a ordonné:
3 ανθρωπος ανθρωπος των υιων ισραηλ η των προσηλυτων των προσκειμενων εν υμιν ος αν σφαξη μοσχον η προβατον η αιγα εν τη παρεμβολη και ος αν σφαξη εξω της παρεμβολης	3 Tout homme du peuple d’Israël qui égorge un bœuf, une brebis ou une chèvre, soit dans le camp, soit en dehors du camp,
4 και επι την θυραν της σκηνης του μαρτυριου μη ενεγκη ωστε ποιησαι αυτο εις ολοκαυτωμα η σωτηριον κυριω δεκτον εις οσμην ευωδιας και ος αν σφαξη εξω και επι την θυραν της σκηνης του μαρτυριου μη ενεγκη αυτο ωστε μη προσενεγκαι δωρον κυριω απεναντι της σκηνης κυριου και λογισθησεται τω ανθρωπω εκεινω αιμα αιμα εξεχεεν εξολεθρευθησεται η ψυχη εκεινη εκ του λαου αυτης	4 sans le conduire à l’entrée de la Tente du Rendez-Vous pour l’offrir à Yahvé devant la demeure de Yahvé, sera coupable de ce sang. Cet homme sera retranché du milieu de son peuple car il a répandu le sang.
5 οπως αναφερωσιν οι υιοι ισραηλ τας θυσιας αυτων οσας αν αυτοι σφαξουσιν εν τοις πεδιοις και οισουσιν τω κυριω επι τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου προς τον ιερεα και θυσουσιν θυσιαν σωτηριου τω κυριω αυτα	5 Les Israélites n’offriront pas de sacrifices dans la campagne mais ils les amèneront à Yahvé à l’entrée de la Tente du Rendez-Vous, au prêtre. Et c’est là qu’ils les offriront en sacrifice de communion à Yahvé.
6 και προσχεει ο ιερευς το αιμα επι το θυσιαστηριον κυκλω απεναντι κυριου παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου και ανοισει το στεαρ εις οσμην ευωδιας κυριω	6 Le prêtre versera le sang sur l’autel de Yahvé, devant la Tente du Rendez-Vous, et il fera fumer la graisse en odeur agréable à Yahvé.
7 και ου θυσουσιν ετι τας θυσιας αυτων τοις ματαιοις οις αυτοι εκπορνευουσιν οπισω αυτων νομιμον αιωνιον εσται υμιν εις τας γενεας υμων	7 Ainsi ils n’offriront plus de sacrifices aux idoles à tête de bouc avec lesquelles ils se prostituaient. Ceci est un ordre pour eux de génération en génération.
8 και ερεις προς αυτους ανθρωπος ανθρωπος των υιων ισραηλ και απο των υιων των προσηλυτων των προσκειμενων εν υμιν ος αν ποιηση ολοκαυτωμα η θυσιαν	8 Tu leur diras encore: tout homme du peuple d’Israël, comme tout étranger habitant au milieu de vous qui offrira un holocauste ou un sacrifice
9 και επι την θυραν της σκηνης του μαρτυριου μη ενεγκη ποιησαι αυτο τω κυριω εξολεθρευθησεται ο ανθρωπος εκεινος εκ του λαου αυτου	9 sans le conduire à l’entrée de la Tente du Rendez-Vous pour le présenter à Yahvé, sera retranché de sa famille.
10 και ανθρωπος ανθρωπος των υιων ισραηλ η των προσηλυτων των προσκειμενων εν υμιν ος αν φαγη παν αιμα και επιστησω το προσωπον μου επι την ψυχην την εσθουσαν το αιμα και απολω αυτην εκ του λαου αυτης	10 Pour ce qui est de manger du sang, il n’y aura pas de différence entre les gens du peuple d’Israël et les étrangers habitant au milieu de vous: je retrancherai du milieu de son peuple celui qui aura mangé le sang.
11 η γαρ ψυχη πασης σαρκος αιμα αυτου εστιν και εγω δεδωκα αυτο υμιν επι του θυσιαστηριου εξιλασκεσθαι περι των ψυχων υμων το γαρ αιμα αυτου αντι της ψυχης εξιλασεται	11 Car l’âme de tout être vivant est dans le sang et moi je vous l’ai donné pour que vous le portiez sur l’autel pour le rite de l’expiation; c’est le sang qui paye la dette de l’âme, de la personne.
12 δια τουτο ειρηκα τοις υιοις ισραηλ πασα ψυχη εξ υμων ου φαγεται αιμα και ο προσηλυτος ο προσκειμενος εν υμιν ου φαγεται αιμα	12 C’est pour cela que j’ai dit aux Israélites: personne parmi vous ne mangera de sang et aucun étranger habitant au milieu de vous ne mangera de sang.
13 και ανθρωπος ανθρωπος των υιων ισραηλ και των προσηλυτων των προσκειμενων εν υμιν ος αν θηρευση θηρευμα θηριον η πετεινον ο εσθεται και εκχεει το αιμα και καλυψει αυτο τη γη	13 Tout homme du peuple d’Israël, comme tout étranger habitant au milieu de vous, qui aura chassé du gibier, bête ou oiseau qui se mangent, devra en verser le sang et le recouvrir de terre.
14 η γαρ ψυχη πασης σαρκος αιμα αυτου εστιν και ειπα τοις υιοις ισραηλ αιμα πασης σαρκος ου φαγεσθε οτι η ψυχη πασης σαρκος αιμα αυτου εστιν πας ο εσθων αυτο εξολεθρευθησεται	14 En effet, l’âme de tout être vivant est son sang, c’est pourquoi j’ai dit aux Israélites: vous ne mangerez du sang d’aucun être vivant, car l’âme de tout être vivant est son sang. Ceux qui en mangeront seront retranchés.
15 και πασα ψυχη ητις φαγεται θνησιμαιον η θηριαλωτον εν τοις αυτοχθοσιν η εν τοις προσηλυτοις πλυνει τα ιματια αυτου και λουσεται υδατι και ακαθαρτος εσται εως εσπερας και καθαρος εσται	15 Si quelqu’un né dans le pays, si un étranger vivant au milieu de vous, a mangé d’une bête morte ou d’une bête déchirée, il lavera ses vêtements et se baignera dans l’eau; il sera impur jusqu’au soir, et alors il sera pur.
16 εαν δε μη πλυνη τα ιματια και το σωμα μη λουσηται υδατι και λημψεται ανομημα αυτου	16 Mais s’il ne lave pas ses vêtements et ne se baigne pas dans l’eau, il portera sa faute.”