ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 46

LXX	VULGATA
1 επεσε βηλ συνετριβη δαγων εγενετο τα γλυπτα αυτων εις θηρια και κτηνη αιρετε αυτα καταδεδεμενα ως φορτιον κοπιωντι	1 Confractus est Bel, contritus est Nabo ; facta sunt simulacra eorum bestiis et jumentis, onera vestra gravi pondere usque ad lassitudinem.
2 και πεινωντι και εκλελυμενω ουκ ισχυοντι αμα οι ου δυνησονται σωθηναι απο πολεμου αυτοι δε αιχμαλωτοι ηχθησαν	2 Contabuerunt, et contrita sunt simul ; non potuerunt salvare portantem, et anima eorum in captivitatem ibit.
3 ακουσατε μου οικος του ιακωβ και παν το καταλοιπον του ισραηλ οι αιρομενοι εκ κοιλιας και παιδευομενοι εκ παιδιου	3 Audite me, domus Jacob, et omne residuum domus Israël ; qui portamini a meo utero, qui gestamini a mea vulva.
4 εως γηρους εγω ειμι και εως αν καταγηρασητε εγω ειμι εγω ανεχομαι υμων εγω εποιησα και εγω ανησω εγω αναλημψομαι και σωσω υμας	4 Usque ad senectam ego ipse, et usque ad canos ego portabo ; ego feci, et ego feram ; ego portabo, et salvabo.
5 τινι με ωμοιωσατε ιδετε τεχνασασθε οι πλανωμενοι	5 Cui assimilastis me, et adæquastis, et comparastis me, et fecistis similem ?
6 οι συμβαλλομενοι χρυσιον εκ μαρσιππιου και αργυριον εν ζυγω στησουσιν εν σταθμω και μισθωσαμενοι χρυσοχοον εποιησαν χειροποιητα και κυψαντες προσκυνουσιν αυτοις	6 Qui confertis aurum de sacculo, et argentum statera ponderatis, conducentes aurificem ut faciat deum, et procidunt, et adorant.
7 αιρουσιν αυτο επι των ωμων και πορευονται εαν δε θωσιν αυτο επι του τοπου αυτου μενει ου μη κινηθη και ος αν βοηση προς αυτον ου μη εισακουση απο κακων ου μη σωση αυτον	7 Portant illum in humeris gestantes, et ponentes in loco suo, et stabit, ac de loco suo non movebitur : sed et cum clamaverint ad eum, non audiet ; de tribulatione non salvabit eos.
8 μνησθητε ταυτα και στεναξατε μετανοησατε οι πεπλανημενοι επιστρεψατε τη καρδια	8 Mementote istud, et confundamini ; redite, prævaricatores, ad cor.
9 και μνησθητε τα προτερα απο του αιωνος οτι εγω ειμι ο θεος και ουκ εστιν ετι πλην εμου	9 Recordamini prioris sæculi, quoniam ego sum Deus, et non est ultra deus, nec est similis mei.
10 αναγγελλων προτερον τα εσχατα πριν αυτα γενεσθαι και αμα συνετελεσθη και ειπα πασα μου η βουλη στησεται και παντα οσα βεβουλευμαι ποιησω	10 Annuntians ab exordio novissimum, et ab initio quæ necdum facta sunt, dicens : Consilium meum stabit, et omnis voluntas mea fiet.
11 καλων απ' ανατολων πετεινον και απο γης πορρωθεν περι ων βεβουλευμαι ελαλησα και ηγαγον εκτισα και εποιησα ηγαγον αυτον και ευοδωσα την οδον αυτου	11 Vocans ab oriente avem, et de terra longinqua virum voluntatis meæ : et locutus sum, et adducam illud ; creavi et faciam illud.
12 ακουσατε μου οι απολωλεκοτες την καρδιαν οι μακραν απο της δικαιοσυνης	12 Audite me, duro corde, qui longe estis a justitia.
13 ηγγισα την δικαιοσυνην μου και την σωτηριαν την παρ' εμου ου βραδυνω δεδωκα εν σιων σωτηριαν τω ισραηλ εις δοξασμα	13 Prope feci justitiam meam, non elongabitur, et salus mea non morabitur. Dabo in Sion salutem, et in Israël gloriam meam.