ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 31

LXX	Biblia Tysiąclecia
1 ουαι οι καταβαινοντες εις αιγυπτον επι βοηθειαν οι εφ' ιπποις πεποιθοτες και εφ' αρμασιν εστιν γαρ πολλα και εφ' ιπποις πληθος σφοδρα και ουκ ησαν πεποιθοτες επι τον αγιον του ισραηλ και τον θεον ουκ εξεζητησαν	1 Biada tym, którzy zstępują do Egiptu po pomoc, pokładają nadzieję w koniach, mają ufność w mnóstwie rydwanów oraz w bardzo wielkiej sile jazdy, a nie pokładają ufności w Świętym Izraela ani się nie radzą Pana.
2 και αυτος σοφος ηγεν επ' αυτους κακα και ο λογος αυτου ου μη αθετηθη και επαναστησεται επ' οικους ανθρωπων πονηρων και επι την ελπιδα αυτων την ματαιαν	2 A przecież On również potrafi sprowadzić niedolę; On słów swoich nie cofa, powstanie przeciw domowi złoczyńców i przeciw pomocy dla źle postępujących.
3 αιγυπτιον ανθρωπον και ου θεον ιππων σαρκας και ουκ εστιν βοηθεια ο δε κυριος επαξει την χειρα αυτου επ' αυτους και κοπιασουσιν οι βοηθουντες και αμα παντες απολουνται	3 Egipcjanie to ludzie, a nie Bóg; ich konie to ciało, a nie duch! Gdy Pan wyciągnie rękę, runie wspomożyciel, upadnie wspomagany, i zginą oni wszyscy razem.
4 οτι ουτως ειπεν μοι κυριος ον τροπον εαν βοηση ο λεων η ο σκυμνος επι τη θηρα η ελαβεν και κεκραξη επ' αυτη εως αν εμπλησθη τα ορη της φωνης αυτου και ηττηθησαν και το πληθος του θυμου επτοηθησαν ουτως καταβησεται κυριος σαβαωθ επιστρατευσαι επι το ορος το σιων επι τα ορη αυτης	4 Albowiem Pan tak powiedział do mnie: Podobnie jak lew albo lwiątko pomrukuje nad swą zdobyczą: gdy przeciw niemu zbierze się tłum pasterzy, on się nie lęka ich krzyku ani się nie płoszy ich hałasem, tak Pan Zastępów zstąpi do boju na górze Syjon i na jeg
5 ως ορνεα πετομενα ουτως υπερασπιει κυριος υπερ ιερουσαλημ και εξελειται και περιποιησεται και σωσει	5 Jak ptaki latające, tak Pan Zastępów osłoni Jeruzalem, osłoni i ocali, oszczędzi i wyzwoli.
6 επιστραφητε οι την βαθειαν βουλην βουλευομενοι και ανομον	6 Dzieci Izraela, wróćcie do Tego, od którego odstępstwo oddziela was głęboko.
7 οτι τη ημερα εκεινη απαρνησονται οι ανθρωποι τα χειροποιητα αυτων τα αργυρα και τα χρυσα α εποιησαν αι χειρες αυτων	7 Zaiste, owego dnia każdy porzuci swe bożki srebrne i bożyszcza złote, które wam zrobiły grzeszne wasze ręce.
8 και πεσειται ασσουρ ου μαχαιρα ανδρος ουδε μαχαιρα ανθρωπου καταφαγεται αυτον και φευξεται ουκ απο προσωπου μαχαιρας οι δε νεανισκοι εσονται εις ηττημα	8 Nie od ludzkiego miecza padnie Aszszur, pochłonie go miecz nie człowieczy. Jeśli ucieknie przed mieczem, kwiat jego wojska pójdzie pod jarzmo.
9 πετρα γαρ περιλημφθησονται ως χαρακι και ηττηθησονται ο δε φευγων αλωσεται ταδε λεγει κυριος μακαριος ος εχει εν σιων σπερμα και οικειους εν ιερουσαλημ	9 Twierdza jego podda się w przestrachu i dowódcy jego załamią się przed znakiem zwycięzcy. Wyrocznia Pana, który ma ogień na Syjonie i piec swój w Jeruzalem.