ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 3

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 ιδου δη ο δεσποτης κυριος σαβαωθ αφελει απο της ιουδαιας και απο ιερουσαλημ ισχυοντα και ισχυουσαν ισχυν αρτου και ισχυν υδατος	1 Voici que le Seigneur, Yahvé Sabaot. enlève de Jérusalem et de Juda toutes les provisions, toutes les réserves, provisions de pain et réserves d’eau.
2 γιγαντα και ισχυοντα και ανθρωπον πολεμιστην και δικαστην και προφητην και στοχαστην και πρεσβυτερον	2 Il enlève l’homme de guerre et le soldat, le juge et le prophète, l’astrologue et l’ancien,
3 και πεντηκονταρχον και θαυμαστον συμβουλον και σοφον αρχιτεκτονα και συνετον ακροατην	3 le capitaine, le noble et le conseiller, le sage, l’artisan et le sorcier.
4 και επιστησω νεανισκους αρχοντας αυτων και εμπαικται κυριευσουσιν αυτων	4 “Je leur donnerai comme chefs de petits jeunes, et des prétentieux pour les gouverner.”
5 και συμπεσειται ο λαος ανθρωπος προς ανθρωπον και ανθρωπος προς τον πλησιον αυτου προσκοψει το παιδιον προς τον πρεσβυτην ο ατιμος προς τον εντιμον	5 Dans le peuple on se frappera l’un l’autre, on se battra entre voisins; les jeunes s’en prendront au vieillard, l’homme du peuple au notable,
6 οτι επιλημψεται ανθρωπος του αδελφου αυτου η του οικειου του πατρος αυτου λεγων ιματιον εχεις αρχηγος ημων γενου και το βρωμα το εμον υπο σε εστω	6 si bien qu’on voudra obliger son frère, n’importe qui de la maison de son père, on lui dira: “Tu as bien un manteau? Alors sois notre chef et prends en mains cette ruine!”
7 και αποκριθεις ερει εν τη ημερα εκεινη ουκ εσομαι σου αρχηγος ου γαρ εστιν εν τω οικω μου αρτος ουδε ιματιον ουκ εσομαι αρχηγος του λαου τουτου	7 Mais ce jour-là l’autre répondra: “Je ne suis pas infirmier, il n’y a ni pain, ni manteau dans ma maison; ne faites pas de moi un chef du peuple!”
8 οτι ανειται ιερουσαλημ και η ιουδαια συμπεπτωκεν και αι γλωσσαι αυτων μετα ανομιας τα προς κυριον απειθουντες διοτι νυν εταπεινωθη η δοξα αυτων	8 Oui, Jérusalem tombe, Juda s’effondre, car leurs paroles, leurs actes, sont un défi à Yahvé, et veulent échapper à ses yeux pleins de Gloire.
9 και η αισχυνη του προσωπου αυτων αντεστη αυτοις την δε αμαρτιαν αυτων ως σοδομων ανηγγειλαν και ενεφανισαν ουαι τη ψυχη αυτων διοτι βεβουλευνται βουλην πονηραν καθ' εαυτων	9 L’expression même de leur visage témoigne contre eux, et sans rougir, ils étalent leurs péchés comme Sodome. Hélas! ils font eux-mêmes leur malheur.
10 ειποντες δησωμεν τον δικαιον οτι δυσχρηστος ημιν εστιν τοινυν τα γενηματα των εργων αυτων φαγονται	10 “Bienheureux le juste!” Oui, dites-le, car il récoltera le fruit de ses actions;
11 ουαι τω ανομω πονηρα κατα τα εργα των χειρων αυτου συμβησεται αυτω	11 mais malheur au méchant: c’est le mal qu’il récoltera de ses œuvres.
12 λαος μου οι πρακτορες υμων καλαμωνται υμας και οι απαιτουντες κυριευουσιν υμων λαος μου οι μακαριζοντες υμας πλανωσιν υμας και τον τριβον των ποδων υμων ταρασσουσιν	12 Ô mon peuple, des bambins t’oppriment et des femmes te gouvernent! Ô mon peuple, ceux qui devraient te guider t’égarent et brouillent les pistes que tu dois suivre.
13 αλλα νυν καταστησεται εις κρισιν κυριος και στησει εις κρισιν τον λαον αυτου	13 Yahvé s’est installé à son tribunal, il se lève pour accuser son peuple.
14 αυτος κυριος εις κρισιν ηξει μετα των πρεσβυτερων του λαου και μετα των αρχοντων αυτου υμεις δε τι ενεπυρισατε τον αμπελωνα μου και η αρπαγη του πτωχου εν τοις οικοις υμων	14 Yahvé fait le procès des anciens et des chefs de son peuple: “Vous avez dévoré les produits de la vigne, vos maisons recèlent ce que vous avez volé aux petits.
15 τι υμεις αδικειτε τον λαον μου και το προσωπον των πτωχων καταισχυνετε	15 Pourquoi écraser mon peuple et piétiner les pauvres?” - parole du Seigneur, Yahvé Sabaot.
16 ταδε λεγει κυριος ανθ' ων υψωθησαν αι θυγατερες σιων και επορευθησαν υψηλω τραχηλω και εν νευμασιν οφθαλμων και τη πορεια των ποδων αμα συρουσαι τους χιτωνας και τοις ποσιν αμα παιζουσαι	16 Voici ce que dit Yahvé: “Qu’elles sont prétentieuses les dames de Sion! Elles vont le cou tendu et le regard provoquant, elles marchent à petits pas et font tinter les anneaux de leurs pieds.
17 και ταπεινωσει ο θεος αρχουσας θυγατερας σιων και κυριος αποκαλυψει το σχημα αυτων	17 Mais le Seigneur rasera le crâne des filles de Sion et on les verra chauves.
18 εν τη ημερα εκεινη και αφελει κυριος την δοξαν του ιματισμου αυτων και τους κοσμους αυτων και τα εμπλοκια και τους κοσυμβους και τους μηνισκους	18 En ce jour-là le Seigneur enlèvera tout ornement: anneaux de chevilles, soleils et boucles d’oreilles,
19 και το καθεμα και τον κοσμον του προσωπου αυτων	19 colliers, chaînettes et voiles,
20 και την συνθεσιν του κοσμου της δοξης και τους χλιδωνας και τα ψελια και το εμπλοκιον και τα περιδεξια και τους δακτυλιους και τα ενωτια	20 turbans, gourmettes, rubans, boîtes à parfum et porte-bonheur,
21 και τα περιπορφυρα και τα μεσοπορφυρα	21 bagues, anneaux pour les narines,
22 και τα επιβληματα τα κατα την οικιαν και τα διαφανη λακωνικα	22 robes de fêtes, pèlerines, écharpes et sacs,
23 και τα βυσσινα και τα υακινθινα και τα κοκκινα και την βυσσον συν χρυσιω και υακινθω συγκαθυφασμενα και θεριστρα κατακλιτα	23 miroirs, draperies, tiares et broches.
24 και εσται αντι οσμης ηδειας κονιορτος και αντι ζωνης σχοινιω ζωση και αντι του κοσμου της κεφαλης του χρυσιου φαλακρωμα εξεις δια τα εργα σου και αντι του χιτωνος του μεσοπορφυρου περιζωση σακκον	24 Alors, au lieu de parfum ce sera la pourriture; au lieu de ceinture, une corde; au lieu de jolies tresses, une tête rasée; au lieu de robe précieuse, un sac sur les reins; au lieu d’un savant maquillage, une marque au fer rouge.
25 και ο υιος σου ο καλλιστος ον αγαπας μαχαιρα πεσειται και οι ισχυοντες υμων μαχαιρα πεσουνται	25 Tes hommes tomberont sous l’épée, ton armée restera sur le terrain.
26 και ταπεινωθησονται και πενθησουσιν αι θηκαι του κοσμου υμων και καταλειφθηση μονη και εις την γην εδαφισθηση	26 Tes places n’entendront que lamentations et pleurs, et tu t’assiéras sans plus dans la poussière.