ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 18

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 ουαι γης πλοιων πτερυγες επεκεινα ποταμων αιθιοπιας	1 Malheur au pays des sauterelles ailées, au-delà des fleuves de Kouch,
2 ο αποστελλων εν θαλασση ομηρα και επιστολας βυβλινας επανω του υδατος πορευσονται γαρ αγγελοι κουφοι προς εθνος μετεωρον και ξενον λαον και χαλεπον τις αυτου επεκεινα εθνος ανελπιστον και καταπεπατημενον νυν οι ποταμοι της γης	2 ce pays qui envoie des messagers sur mer, dont les barques de roseaux courent sur les eaux. Allez, messagers rapides, vers ces gens de haute taille, à la peau bronzée, vers ce peuple redouté de près et de loin, vers cette nation puissante et dominatrice, dont le pays est traversé de fleuves.
3 παντες ως χωρα κατοικουμενη κατοικηθησεται η χωρα αυτων ωσει σημειον απο ορους αρθη ως σαλπιγγος φωνη ακουστον εσται	3 Vous tous, habitants du monde, vous qui peuplez la terre, quand l’étendard sera sur les monts, regardez; quand on sonnera du cor, écoutez.
4 οτι ουτως ειπεν μοι κυριος ασφαλεια εσται εν τη εμη πολει ως φως καυματος μεσημβριας και ως νεφελη δροσου ημερας αμητου εσται	4 Car voici ce que dit Yahvé: D’où je suis je regarde, et je reste immobile, comme la chaleur torride au plein milieu du jour, comme le nuage qui rafraîchit au plus fort de l’été.
5 προ του θερισμου οταν συντελεσθη ανθος και ομφαξ ανθηση ανθος ομφακιζουσα και αφελει τα βοτρυδια τα μικρα τοις δρεπανοις και τας κληματιδας αφελει και κατακοψει	5 Fini le temps des fleurs avant la moisson, lorsque la fleur devient raisin qui commence à mûrir, on coupe les grappes à coups de serpe, on taille, on enlève les rameaux…
6 και καταλειψει αμα τοις πετεινοις του ουρανου και τοις θηριοις της γης και συναχθησεται επ' αυτους τα πετεινα του ουρανου και παντα τα θηρια της γης επ' αυτον ηξει	6 Les voilà livrés aux rapaces des montagnes et aux bêtes de la terre. Les rapaces viendront sur eux l’été, et les bêtes sauvages y seront en hiver.
7 εν τω καιρω εκεινω ανενεχθησεται δωρα κυριω σαβαωθ εκ λαου τεθλιμμενου και τετιλμενου και απο λαου μεγαλου απο του νυν και εις τον αιωνα χρονον εθνος ελπιζον και καταπεπατημενον ο εστιν εν μερει ποταμου της χωρας αυτου εις τον τοπον ου το ονομα κυριου σαβαωθ επεκληθη ορος σιων	7 Mais un jour ils apporteront l’offrande à Yahvé Sabaot, ces gens de haute taille, à la peau bronzée, ce peuple redouté de près et de loin, cette nation puissante et dominatrice dont le pays est traversé de fleuves. Ils viendront l’apporter au Mont-Sion, là où réside le Nom de Yahvé.