ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 1

LXX	NEW AMERICAN BIBLE
1 ορασις ην ειδεν ησαιας υιος αμως ην ειδεν κατα της ιουδαιας και κατα ιερουσαλημ εν βασιλεια οζιου και ιωαθαμ και αχαζ και εζεκιου οι εβασιλευσαν της ιουδαιας	1 The vision which Isaiah, son of Amoz, had concerning Judah and Jerusalem in the days of Uzziah, Jotham, Ahaz and Hezekiah, kings of Judah.
2 ακουε ουρανε και ενωτιζου γη οτι κυριος ελαλησεν υιους εγεννησα και υψωσα αυτοι δε με ηθετησαν	2 Hear, O heavens, and listen, O earth, for the LORD speaks: Sons have I raised and reared, but they have disowned me!
3 εγνω βους τον κτησαμενον και ονος την φατνην του κυριου αυτου ισραηλ δε με ουκ εγνω και ο λαος με ου συνηκεν	3 An ox knows its owner, and an ass, its master's manger; But Israel does not know, my people has not understood.
4 ουαι εθνος αμαρτωλον λαος πληρης αμαρτιων σπερμα πονηρον υιοι ανομοι εγκατελιπατε τον κυριον και παρωργισατε τον αγιον του ισραηλ	4 Ah! sinful nation, people laden with wickedness, evil race, corrupt children! They have forsaken the LORD, spurned the Holy One of Israel, apostatized.
5 τι ετι πληγητε προστιθεντες ανομιαν πασα κεφαλη εις πονον και πασα καρδια εις λυπην	5 Where would you yet be struck, you that rebel again and again? The whole head is sick, the whole heart faint.
6 απο ποδων εως κεφαλης ουτε τραυμα ουτε μωλωψ ουτε πληγη φλεγμαινουσα ουκ εστιν μαλαγμα επιθειναι ουτε ελαιον ουτε καταδεσμους	6 From the sole of the foot to the head there is no sound spot: Wound and welt and gaping gash, not drained, or bandaged, or eased with salve.
7 η γη υμων ερημος αι πολεις υμων πυρικαυστοι την χωραν υμων ενωπιον υμων αλλοτριοι κατεσθιουσιν αυτην και ηρημωται κατεστραμμενη υπο λαων αλλοτριων	7 Your country is waste, your cities burnt with fire; Your land before your eyes strangers devour (a waste, like Sodom overthrown)--
8 εγκαταλειφθησεται η θυγατηρ σιων ως σκηνη εν αμπελωνι και ως οπωροφυλακιον εν σικυηρατω ως πολις πολιορκουμενη	8 And daughter Zion is left like a hut in a vineyard, Like a shed in a melon patch, like a city blockaded.
9 και ει μη κυριος σαβαωθ εγκατελιπεν ημιν σπερμα ως σοδομα αν εγενηθημεν και ως γομορρα αν ωμοιωθημεν	9 Unless the LORD of hosts had left us a scanty remnant, We had become as Sodom, we should be like Gomorrah.
10 ακουσατε λογον κυριου αρχοντες σοδομων προσεχετε νομον θεου λαος γομορρας	10 Hear the word of the LORD, princes of Sodom! Listen to the instruction of our God, people of Gomorrah!
11 τι μοι πληθος των θυσιων υμων λεγει κυριος πληρης ειμι ολοκαυτωματων κριων και στεαρ αρνων και αιμα ταυρων και τραγων ου βουλομαι	11 What care I for the number of your sacrifices? says the LORD. I have had enough of whole-burnt rams and fat of fatlings; In the blood of calves, lambs and goats I find no pleasure.
12 ουδ' εαν ερχησθε οφθηναι μοι τις γαρ εξεζητησεν ταυτα εκ των χειρων υμων πατειν την αυλην μου	12 When you come in to visit me, who asks these things of you?
13 ου προσθησεσθε εαν φερητε σεμιδαλιν ματαιον θυμιαμα βδελυγμα μοι εστιν τας νουμηνιας υμων και τα σαββατα και ημεραν μεγαλην ουκ ανεχομαι νηστειαν και αργιαν	13 Trample my courts no more! Bring no more worthless offerings; your incense is loathsome to me. New moon and sabbath, calling of assemblies, octaves with wickedness: these I cannot bear.
14 και τας νουμηνιας υμων και τας εορτας υμων μισει η ψυχη μου εγενηθητε μοι εις πλησμονην ουκετι ανησω τας αμαρτιας υμων	14 Your new moons and festivals I detest; they weigh me down, I tire of the load.
15 οταν τας χειρας εκτεινητε προς με αποστρεψω τους οφθαλμους μου αφ' υμων και εαν πληθυνητε την δεησιν ουκ εισακουσομαι υμων αι γαρ χειρες υμων αιματος πληρεις	15 When you spread out your hands, I close my eyes to you; Though you pray the more, I will not listen. Your hands are full of blood!
16 λουσασθε καθαροι γενεσθε αφελετε τας πονηριας απο των ψυχων υμων απεναντι των οφθαλμων μου παυσασθε απο των πονηριων υμων	16 Wash yourselves clean! Put away your misdeeds from before my eyes; cease doing evil;
17 μαθετε καλον ποιειν εκζητησατε κρισιν ρυσασθε αδικουμενον κρινατε ορφανω και δικαιωσατε χηραν	17 learn to do good. Make justice your aim: redress the wronged, hear the orphan's plea, defend the widow.
18 και δευτε και διελεγχθωμεν λεγει κυριος και εαν ωσιν αι αμαρτιαι υμων ως φοινικουν ως χιονα λευκανω εαν δε ωσιν ως κοκκινον ως εριον λευκανω	18 Come now, let us set things right, says the LORD: Though your sins be like scarlet, they may become white as snow; Though they be crimson red, they may become white as wool.
19 και εαν θελητε και εισακουσητε μου τα αγαθα της γης φαγεσθε	19 If you are willing, and obey, you shall eat the good things of the land;
20 εαν δε μη θελητε μηδε εισακουσητε μου μαχαιρα υμας κατεδεται το γαρ στομα κυριου ελαλησεν ταυτα	20 But if you refuse and resist, the sword shall consume you: for the mouth of the LORD has spoken!
21 πως εγενετο πορνη πολις πιστη σιων πληρης κρισεως εν η δικαιοσυνη εκοιμηθη εν αυτη νυν δε φονευται	21 How has she turned adulteress, the faithful city, so upright! Justice used to lodge within her, but now, murderers.
22 το αργυριον υμων αδοκιμον οι καπηλοι σου μισγουσι τον οινον υδατι	22 Your silver is turned to dross, your wine is mixed with water.
23 οι αρχοντες σου απειθουσιν κοινωνοι κλεπτων αγαπωντες δωρα διωκοντες ανταποδομα ορφανοις ου κρινοντες και κρισιν χηρων ου προσεχοντες	23 Your princes are rebels and comrades of thieves; Each one of them loves a bribe and looks for gifts. The fatherless they defend not, and the widow's plea does not reach them.
24 δια τουτο ταδε λεγει ο δεσποτης κυριος σαβαωθ ουαι οι ισχυοντες ισραηλ ου παυσεται γαρ μου ο θυμος εν τοις υπεναντιοις και κρισιν εκ των εχθρων μου ποιησω	24 Now, therefore, says the Lord, the LORD of hosts, the Mighty One of Israel: Ah! I will take vengeance on my foes and fully repay my enemies!
25 και επαξω την χειρα μου επι σε και πυρωσω σε εις καθαρον τους δε απειθουντας απολεσω και αφελω παντας ανομους απο σου και παντας υπερηφανους ταπεινωσω	25 I will turn my hand against you, and refine your dross in the furnace, removing all your alloy.
26 και επιστησω τους κριτας σου ως το προτερον και τους συμβουλους σου ως το απ' αρχης και μετα ταυτα κληθηση πολις δικαιοσυνης μητροπολις πιστη σιων	26 I will restore your judges as at first, and your counselors as in the beginning; After that you shall be called city of justice, faithful city.
27 μετα γαρ κριματος σωθησεται η αιχμαλωσια αυτης και μετα ελεημοσυνης	27 Zion shall be redeemed by judgment, and her repentant ones by justice.
28 και συντριβησονται οι ανομοι και οι αμαρτωλοι αμα και οι εγκαταλειποντες τον κυριον συντελεσθησονται	28 Rebels and sinners alike shall be crushed, those who desert the LORD shall be consumed.
29 διοτι αισχυνθησονται επι τοις ειδωλοις αυτων α αυτοι ηβουλοντο και επησχυνθησαν επι τοις κηποις αυτων α επεθυμησαν	29 You shall be ashamed of the terebinths which you prized, and blush for the groves which you chose.
30 εσονται γαρ ως τερεβινθος αποβεβληκυια τα φυλλα και ως παραδεισος υδωρ μη εχων	30 You shall become like a tree with falling leaves, like a garden that has no water.
31 και εσται η ισχυς αυτων ως καλαμη στιππυου και αι εργασιαι αυτων ως σπινθηρες πυρος και κατακαυθησονται οι ανομοι και οι αμαρτωλοι αμα και ουκ εσται ο σβεσων	31 The strong man shall turn to tow, and his work shall become a spark; Both shall burn together, and there shall be none to quench the flames.