1 εστιν ελεγχος ος ουκ εστιν ωραιος και εστιν σιωπων και αυτος φρονιμος | 1 C'è un rimprovero che non è a tempo giusto, e c'è chi tace perché è sapiente. |
2 ως καλον ελεγξαι η θυμουσθαι | 2 E' meglio reclamare che covare la rabbia, |
3 και ο ανθομολογουμενος απο ελαττωσεως κωλυθησεται | 3 ma chi ammette la propria colpa evita il peggio. |
4 επιθυμια ευνουχου αποπαρθενωσαι νεανιδα ουτως ο ποιων εν βια κριματα | 4 Eunuco che brama deflorare una ragazza è chi vuole ottenere giustizia con la violenza. |
5 εστιν σιωπων ευρισκομενος σοφος και εστιν μισητος απο πολλης λαλιας | 5 Chi tace sarà riconosciuto saggio ma è odiato chi parla troppo. |
6 εστιν σιωπων ου γαρ εχει αποκρισιν και εστιν σιωπων ειδως καιρον | 6 C'è chi tace perché non sa rispondere, e c'è chi tace in attesa del tempo giusto. |
7 ανθρωπος σοφος σιγησει εως καιρου ο δε λαπιστης και αφρων υπερβησεται καιρον | 7 L'uomo saggio tace fino al tempo giusto, il fanfarone e lo sciocco non sanno indugiare. |
8 ο πλεοναζων λογω βδελυχθησεται και ο ενεξουσιαζομενος μισηθησεται | 8 Chi abbonda nel parlare sarà in abominio, e chi è presuntuoso sarà disprezzato. |
9 εστιν ευοδια εν κακοις ανδρι και εστιν ευρεμα εις ελαττωσιν | 9 Si può aver profitto dall'avversità e perdita da un colpo di fortuna. |
10 εστιν δοσις η ου λυσιτελησει σοι και εστιν δοσις ης το ανταποδομα διπλουν | 10 C'è generosità che non reca guadagno e c'è generosità che è ricambiata due volte. |
11 εστιν ελαττωσις ενεκεν δοξης και εστιν ος απο ταπεινωσεως ηρεν κεφαλην | 11 C'è chi cerca gloria e trova umiliazione, e chi dall'umiliazione alza la testa. |
12 εστιν αγοραζων πολλα ολιγου και αποτιννυων αυτα επταπλασιον | 12 C'è chi compra molto con poco, e chi lo paga sette volte. |
13 ο σοφος εν λογοις εαυτον προσφιλη ποιησει χαριτες δε μωρων εκχυθησονται | 13 Il saggio con poco si rende amabile, i favori dello stolto si versano a vuoto. |
14 δοσις αφρονος ου λυσιτελησει σοι οι γαρ οφθαλμοι αυτου ανθ' ενος πολλοι | 14 Il dono dello stolto non ti gioverà, egli attende ricompensa ad occhi sbarrati; |
15 ολιγα δωσει και πολλα ονειδισει και ανοιξει το στομα αυτου ως κηρυξ σημερον δανιει και αυριον απαιτησει μισητος ανθρωπος ο τοιουτος | 15 dà poco e fa molte rimostranze, aprendo la sua bocca come un banditore; oggi fa un prestito e domani lo richiede, quest'uomo è sempre malvisto. |
16 μωρος ερει ουχ υπαρχει μοι φιλος και ουκ εστιν χαρις τοις αγαθοις μου | 16 Lo stolto dice: "Non ho amici, non c'è gratitudine per la mia generosità; |
17 οι εσθοντες τον αρτον αυτου φαυλοι γλωσση ποσακις και οσοι καταγελασονται αυτου | 17 anche quelli che mangiano il mio pane sono lingue cattive". Quanti e quante volte ridono di lui! |
18 ολισθημα απο εδαφους μαλλον η απο γλωσσης ουτως πτωσις κακων κατα σπουδην ηξει | 18 Meglio scivolare al suolo che con la lingua, perciò la caduta dei perversi verrà presto. |
19 ανθρωπος αχαρις μυθος ακαιρος εν στοματι απαιδευτων ενδελεχισθησεται | 19 Dall'uomo grossolano parole fuori tempo; queste si moltiplicano in bocca agli stolti. |
20 απο στοματος μωρου αποδοκιμασθησεται παραβολη ου γαρ μη ειπη αυτην εν καιρω αυτης | 20 Lo stolto che sentenzia sarà criticato, perché non parla a tempo opportuno. |
21 εστιν κωλυομενος αμαρτανειν απο ενδειας και εν τη αναπαυσει αυτου ου κατανυγησεται | 21 C'è chi il bisogno trattiene dal peccare, così nel riposo è senza rimorsi. |
22 εστιν απολλυων την ψυχην αυτου δι' αισχυνην και απο αφρονος προσωπου απολει αυτην | 22 C'è chi si perde a causa della vergogna, e chi si rovina per la faccia di uno stolto. |
23 εστιν χαριν αισχυνης επαγγελλομενος φιλω και εκτησατο αυτον εχθρον δωρεαν | 23 C'è chi promette all'amico per vergogna, così l'avrà nemico senza motivo. |
24 μωμος πονηρος εν ανθρωπω ψευδος εν στοματι απαιδευτων ενδελεχισθησεται | 24 La menzogna è nell'uomo macchia infame, ma abbonda sulla bocca degli stolti. |
25 αιρετον κλεπτης η ο ενδελεχιζων ψευδει αμφοτεροι δε απωλειαν κληρονομησουσιν | 25 Un ladro vale più d'un bugiardo incorreggibile, ma la sorte d'entrambi è la perdizione. |
26 ηθος ανθρωπου ψευδους ατιμια και η αισχυνη αυτου μετ' αυτου ενδελεχως | 26 Il vizio del bugiardo è un disonore, la vergogna sarà sempre con lui. |
27 ο σοφος εν λογοις προαξει εαυτον και ανθρωπος φρονιμος αρεσει μεγιστασιν | 27 Il saggio si attira la stima con la parola e l'uomo di senno piacerà ai grandi. |
28 ο εργαζομενος γην ανυψωσει θιμωνιαν αυτου και ο αρεσκων μεγιστασιν εξιλασεται αδικιαν | 28 Chi lavora la terra fa crescere il suo raccolto e chi piace ai grandi trova discolpa. |
29 ξενια και δωρα αποτυφλοι οφθαλμους σοφων και ως φιμος εν στοματι αποτρεπει ελεγμους | 29 L'ospitalità e i doni accecano i saggi, sono museruola in bocca che frena il rimprovero. |
30 σοφια κεκρυμμενη και θησαυρος αφανης τις ωφελεια εν αμφοτεροις | 30 Sapienza nascosta e tesoro invisibile, non sono entrambi inutili? |
31 κρεισσων ανθρωπος αποκρυπτων την μωριαν αυτου η ανθρωπος αποκρυπτων την σοφιαν αυτου | 31 Val più l'uomo che nasconde la stoltezza che l'uomo che nasconde la sapienza. |