ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 95
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | LA SACRA BIBBIA |
---|---|
1 οτε ο οικος ωκοδομειτο μετα την αιχμαλωσιαν ωδη τω δαυιδ ασατε τω κυριω ασμα καινον ασατε τω κυριω πασα η γη | 1 Venite, applaudiamo al Signore, acclamiamo alla nostra rupe di salvezza; |
2 ασατε τω κυριω ευλογησατε το ονομα αυτου ευαγγελιζεσθε ημεραν εξ ημερας το σωτηριον αυτου | 2 presentiamoci a lui con azioni di grazie; con canti gioiosi facciamogli festa. |
3 αναγγειλατε εν τοις εθνεσιν την δοξαν αυτου εν πασι τοις λαοις τα θαυμασια αυτου | 3 Poiché Dio grande è il Signore, re grande, sopra tutti gli dèi. |
4 οτι μεγας κυριος και αινετος σφοδρα φοβερος εστιν επι παντας τους θεους | 4 In suo potere sono le profondità della terra, sono sue le alte vette dei monti. |
5 οτι παντες οι θεοι των εθνων δαιμονια ο δε κυριος τους ουρανους εποιησεν | 5 Suo è il mare, perché egli lo fece, e la terra arida che le sue mani plasmarono. |
6 εξομολογησις και ωραιοτης ενωπιον αυτου αγιωσυνη και μεγαλοπρεπεια εν τω αγιασματι αυτου | 6 Venite, prostriamoci in ginocchio, davanti al Signore, nostro creatore. |
7 ενεγκατε τω κυριω αι πατριαι των εθνων ενεγκατε τω κυριω δοξαν και τιμην | 7 Poiché egli è il nostro Dio e noi il popolo del suo pascolo, il gregge che egli conduce. Oh, se oggi ascoltaste la sua voce! |
8 ενεγκατε τω κυριω δοξαν ονοματι αυτου αρατε θυσιας και εισπορευεσθε εις τας αυλας αυτου | 8 "Non indurite il vostro cuore come a Meriba, come nel giorno di Massa nel deserto, |
9 προσκυνησατε τω κυριω εν αυλη αγια αυτου σαλευθητω απο προσωπου αυτου πασα η γη | 9 dove mi tentarono i vostri padri, mi misero alla prova, ma sperimentarono il mio operato. |
10 ειπατε εν τοις εθνεσιν ο κυριος εβασιλευσεν και γαρ κατωρθωσεν την οικουμενην ητις ου σαλευθησεται κρινει λαους εν ευθυτητι | 10 Per quarant'anni ebbi in disgusto quella generazione e conclusi: Sono un popolo dal cuore sviato! |
11 ευφραινεσθωσαν οι ουρανοι και αγαλλιασθω η γη σαλευθητω η θαλασσα και το πληρωμα αυτης | 11 Non intendono le mie vie. Per questo giurai nel mio sdegno: Non giungeranno al mio riposo!". |
12 χαρησεται τα πεδια και παντα τα εν αυτοις τοτε αγαλλιασονται παντα τα ξυλα του δρυμου | |
13 προ προσωπου κυριου οτι ερχεται οτι ερχεται κριναι την γην κρινει την οικουμενην εν δικαιοσυνη και λαους εν τη αληθεια αυτου |