ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 68

LXX	BIBBIA CEI 2008
1 εις το τελος υπερ των αλλοιωθησομενων τω δαυιδ	1 Al maestro del coro. Di Davide. Salmo. Canto.
2 σωσον με ο θεος οτι εισηλθοσαν υδατα εως ψυχης μου	2 Sorga Dio e siano dispersi i suoi nemicie fuggano davanti a lui quelli che lo odiano.
3 ενεπαγην εις ιλυν βυθου και ουκ εστιν υποστασις ηλθον εις τα βαθη της θαλασσης και καταιγις κατεποντισεν με	3 Come si dissolve il fumo, tu li dissolvi;come si scioglie la cera di fronte al fuoco,periscono i malvagi davanti a Dio.
4 εκοπιασα κραζων εβραγχιασεν ο λαρυγξ μου εξελιπον οι οφθαλμοι μου απο του ελπιζειν επι τον θεον μου	4 I giusti invece si rallegrano,esultano davanti a Dioe cantano di gioia.
5 επληθυνθησαν υπερ τας τριχας της κεφαλης μου οι μισουντες με δωρεαν εκραταιωθησαν οι εχθροι μου οι εκδιωκοντες με αδικως α ουχ ηρπασα τοτε απετιννυον	5 Cantate a Dio, inneggiate al suo nome,appianate la strada a colui che cavalca le nubi:Signore è il suo nome,esultate davanti a lui.
6 ο θεος συ εγνως την αφροσυνην μου και αι πλημμελειαι μου απο σου ουκ εκρυβησαν	6 Padre degli orfani e difensore delle vedoveè Dio nella sua santa dimora.
7 μη αισχυνθειησαν επ' εμοι οι υπομενοντες σε κυριε κυριε των δυναμεων μη εντραπειησαν επ' εμοι οι ζητουντες σε ο θεος του ισραηλ	7 A chi è solo, Dio fa abitare una casa,fa uscire con gioia i prigionieri.Solo i ribelli dimorano in arida terra.
8 οτι ενεκα σου υπηνεγκα ονειδισμον εκαλυψεν εντροπη το προσωπον μου	8 O Dio, quando uscivi davanti al tuo popolo,quando camminavi per il deserto,
9 απηλλοτριωμενος εγενηθην τοις αδελφοις μου και ξενος τοις υιοις της μητρος μου	9 tremò la terra, i cieli stillaronodavanti a Dio, quello del Sinai,davanti a Dio, il Dio d’Israele.
10 οτι ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεν με και οι ονειδισμοι των ονειδιζοντων σε επεπεσαν επ' εμε	10 Pioggia abbondante hai riversato, o Dio,la tua esausta eredità tu hai consolidato
11 και συνεκαμψα εν νηστεια την ψυχην μου και εγενηθη εις ονειδισμον εμοι	11 e in essa ha abitato il tuo popolo,in quella che, nella tua bontà,hai reso sicura per il povero, o Dio.
12 και εθεμην το ενδυμα μου σακκον και εγενομην αυτοις εις παραβολην	12 Il Signore annuncia una notizia,grande schiera sono le messaggere di vittoria:
13 κατ' εμου ηδολεσχουν οι καθημενοι εν πυλη και εις εμε εψαλλον οι πινοντες τον οινον	13 «Fuggono, fuggono i re degli eserciti!Nel campo, presso la casa, ci si divide la preda.
14 εγω δε τη προσευχη μου προς σε κυριε καιρος ευδοκιας ο θεος εν τω πληθει του ελεους σου επακουσον μου εν αληθεια της σωτηριας σου	14 Non restate a dormire nei recinti!Splendono d’argento le ali della colomba,di riflessi d’oro le sue piume».
15 σωσον με απο πηλου ινα μη εμπαγω ρυσθειην εκ των μισουντων με και εκ του βαθους των υδατων	15 Quando l’Onnipotente là disperdeva i re,allora nevicava sul Salmon.
16 μη με καταποντισατω καταιγις υδατος μηδε καταπιετω με βυθος μηδε συσχετω επ' εμε φρεαρ το στομα αυτου	16 Montagna eccelsa è il monte di Basan,montagna dalle alte cime è il monte di Basan.
17 εισακουσον μου κυριε οτι χρηστον το ελεος σου κατα το πληθος των οικτιρμων σου επιβλεψον επ' εμε	17 Perché invidiate, montagne dalle alte cime,la montagna che Dio ha desiderato per sua dimora?Il Signore l’abiterà per sempre.
18 μη αποστρεψης το προσωπον σου απο του παιδος σου οτι θλιβομαι ταχυ επακουσον μου	18 I carri di Dio sono miriadi, migliaia gli arcieri:il Signore è tra loro, sul Sinai, in santità.
19 προσχες τη ψυχη μου και λυτρωσαι αυτην ενεκα των εχθρων μου ρυσαι με	19 Sei salito in alto e hai fatto prigionieri –dagli uomini hai ricevuto tributie anche dai ribelli –,perché là tu dimori, Signore Dio!
20 συ γαρ γινωσκεις τον ονειδισμον μου και την αισχυνην μου και την εντροπην μου εναντιον σου παντες οι θλιβοντες με	20 Di giorno in giorno benedetto il Signore:a noi Dio porta la salvezza.
21 ονειδισμον προσεδοκησεν η ψυχη μου και ταλαιπωριαν και υπεμεινα συλλυπουμενον και ουχ υπηρξεν και παρακαλουντας και ουχ ευρον	21 Il nostro Dio è un Dio che salva;al Signore Dio appartengono le porte della morte.
22 και εδωκαν εις το βρωμα μου χολην και εις την διψαν μου εποτισαν με οξος	22 Sì, Dio schiaccerà il capo dei suoi nemici,la testa dai lunghi capelli di chi percorre la via del delitto.
23 γενηθητω η τραπεζα αυτων ενωπιον αυτων εις παγιδα και εις ανταποδοσιν και εις σκανδαλον	23 Ha detto il Signore: «Da Basan li farò tornare,li farò tornare dagli abissi del mare,
24 σκοτισθητωσαν οι οφθαλμοι αυτων του μη βλεπειν και τον νωτον αυτων δια παντος συγκαμψον	24 perché il tuo piede si bagni nel sanguee la lingua dei tuoi cani riceva la sua parte tra i nemici».
25 εκχεον επ' αυτους την οργην σου και ο θυμος της οργης σου καταλαβοι αυτους	25 Appare il tuo corteo, Dio,il corteo del mio Dio, del mio re, nel santuario.
26 γενηθητω η επαυλις αυτων ηρημωμενη και εν τοις σκηνωμασιν αυτων μη εστω ο κατοικων	26 Precedono i cantori, seguono i suonatori di cetra,insieme a fanciulle che suonano tamburelli.
27 οτι ον συ επαταξας αυτοι κατεδιωξαν και επι το αλγος των τραυματιων σου προσεθηκαν	27 «Benedite Dio nelle vostre assemblee,benedite il Signore, voi della comunità d’Israele».
28 προσθες ανομιαν επι την ανομιαν αυτων και μη εισελθετωσαν εν δικαιοσυνη σου	28 Ecco Beniamino, un piccolo che guidai capi di Giuda, la loro schiera,i capi di Zàbulon, i capi di Nèftali.
29 εξαλειφθητωσαν εκ βιβλου ζωντων και μετα δικαιων μη γραφητωσαν	29 Mostra, o Dio, la tua forza,conferma, o Dio, quanto hai fatto per noi!
30 πτωχος και αλγων ειμι εγω και η σωτηρια του προσωπου σου ο θεος αντελαβετο μου	30 Per il tuo tempio, in Gerusalemme,i re ti porteranno doni.
31 αινεσω το ονομα του θεου μετ' ωδης μεγαλυνω αυτον εν αινεσει	31 Minaccia la bestia del canneto,quel branco di bufali, quell’esercito di tori,che si prostrano a idoli d’argento;disperdi i popoli che amano la guerra!
32 και αρεσει τω θεω υπερ μοσχον νεον κερατα εκφεροντα και οπλας	32 Verranno i grandi dall’Egitto,l’Etiopia tenderà le mani a Dio.
33 ιδετωσαν πτωχοι και ευφρανθητωσαν εκζητησατε τον θεον και ζησεται η ψυχη υμων	33 Regni della terra, cantate a Dio,cantate inni al Signore,
34 οτι εισηκουσεν των πενητων ο κυριος και τους πεπεδημενους αυτου ουκ εξουδενωσεν	34 a colui che cavalca nei cieli, nei cieli eterni.Ecco, fa sentire la sua voce, una voce potente!
35 αινεσατωσαν αυτον οι ουρανοι και η γη θαλασσα και παντα τα ερποντα εν αυτοις	35 Riconoscete a Dio la sua potenza,la sua maestà sopra Israele,la sua potenza sopra le nubi.
36 οτι ο θεος σωσει την σιων και οικοδομηθησονται αι πολεις της ιουδαιας και κατοικησουσιν εκει και κληρονομησουσιν αυτην	36 Terribile tu sei, o Dio, nel tuo santuario.È lui, il Dio d’Israele, che dà forza e vigore al suo popolo.Sia benedetto Dio!
37 και το σπερμα των δουλων αυτου καθεξουσιν αυτην και οι αγαπωντες το ονομα αυτου κατασκηνωσουσιν εν αυτη