ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 39

LXX	BIBLIA
1 εις το τελος τω δαυιδ ψαλμος	1 Del maestro de coro. De Yedutún. Salmo. De David.
2 υπομενων υπεμεινα τον κυριον και προσεσχεν μοι και εισηκουσεν της δεησεως μου	2 Yo me decía: «Guardaré mis caminos, sin pecar con mi lengua, pondré un freno en mi boca, mientras esté ante mí el impío».
3 και ανηγαγεν με εκ λακκου ταλαιπωριας και απο πηλου ιλυος και εστησεν επι πετραν τους ποδας μου και κατηυθυνεν τα διαβηματα μου	3 Enmudecí, quedé en silencio y calma: mas al ver su dicha se enconó mi tormento.
4 και ενεβαλεν εις το στομα μου ασμα καινον υμνον τω θεω ημων οψονται πολλοι και φοβηθησονται και ελπιουσιν επι κυριον	4 Dentro de mí mi corazón se acaloraba, de mi queja prendió el fuego, y mi lengua llegó a hablar:
5 μακαριος ανηρ ου εστιν το ονομα κυριου ελπις αυτου και ουκ ενεβλεψεν εις ματαιοτητας και μανιας ψευδεις	5 «Hazme saber, Yahveh, mi fin, y cuál es la medida de mis días, para que sepa yo cuán frágil soy.
6 πολλα εποιησας συ κυριε ο θεος μου τα θαυμασια σου και τοις διαλογισμοις σου ουκ εστιν τις ομοιωθησεται σοι απηγγειλα και ελαλησα επληθυνθησαν υπερ αριθμον	6 «Oh sí, de unos palmos hiciste mis días, mi existencia cual nada es ante ti; sólo un soplo, todo hombre que se yergue,
7 θυσιαν και προσφοραν ουκ ηθελησας ωτια δε κατηρτισω μοι ολοκαυτωμα και περι αμαρτιας ουκ ητησας	7 nada más una sombra el humano que pasa, sólo un soplo las riquezas que amontona, sin saber quién las recogerá».
8 τοτε ειπον ιδου ηκω εν κεφαλιδι βιβλιου γεγραπται περι εμου	8 Y ahora, Señor, ¿qué puedo yo esperar? En ti está mi esperanza.
9 του ποιησαι το θελημα σου ο θεος μου εβουληθην και τον νομον σου εν μεσω της κοιλιας μου	9 De todas mis rebeldías líbrame, no me hagas la irrisión del insensato.
10 ευηγγελισαμην δικαιοσυνην εν εκκλησια μεγαλη ιδου τα χειλη μου ου μη κωλυσω κυριε συ εγνως	10 Me callo ya, no abro la boca, pues eres tú el que actúas.
11 την δικαιοσυνην σου ουκ εκρυψα εν τη καρδια μου την αληθειαν σου και το σωτηριον σου ειπα ουκ εκρυψα το ελεος σου και την αληθειαν σου απο συναγωγης πολλης	11 Retira de mí tus golpes, bajo el azote de tu mano me anonado.
12 συ δε κυριε μη μακρυνης τους οικτιρμους σου απ' εμου το ελεος σου και η αληθεια σου δια παντος αντελαβοντο μου	12 Reprendiendo sus yerros tú corriges al hombre, cual polilla corroes su anhelos. Un soplo sólo, todo hombre. Pausa.
13 οτι περιεσχον με κακα ων ουκ εστιν αριθμος κατελαβον με αι ανομιαι μου και ουκ ηδυνηθην του βλεπειν επληθυνθησαν υπερ τας τριχας της κεφαλης μου και η καρδια μου εγκατελιπεν με	13 «Escucha mi súplica, Yahveh, presta oído a mi grito, no te hagas sordo a mis lágrimas. Pues soy un forastero junto a ti, un huésped como todos mis padres.
14 ευδοκησον κυριε του ρυσασθαι με κυριε εις το βοηθησαι μοι προσχες	14 ¡Retira tu mirada para que respire antes que me vaya y ya no exista más!
15 καταισχυνθειησαν και εντραπειησαν αμα οι ζητουντες την ψυχην μου του εξαραι αυτην αποστραφειησαν εις τα οπισω και εντραπειησαν οι θελοντες μοι κακα
16 κομισασθωσαν παραχρημα αισχυνην αυτων οι λεγοντες μοι ευγε ευγε
17 αγαλλιασαιντο και ευφρανθειησαν επι σοι παντες οι ζητουντες σε κυριε και ειπατωσαν δια παντος μεγαλυνθητω ο κυριος οι αγαπωντες το σωτηριον σου
18 εγω δε πτωχος ειμι και πενης κυριος φροντιει μου βοηθος μου και υπερασπιστης μου συ ει ο θεος μου μη χρονισης