ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 103

¹ τω δαυιδ ευλογει η ψυχη μου τον κυριον κυριε ο θεος μου εμεγαλυνθης σφοδρα εξομολογησιν και ευπρεπειαν ενεδυσω

² αναβαλλομενος φως ως ιματιον εκτεινων τον ουρανον ωσει δερριν

³ ο στεγαζων εν υδασιν τα υπερωα αυτου ο τιθεις νεφη την επιβασιν αυτου ο περιπατων επι πτερυγων ανεμων

⁴ ο ποιων τους αγγελους αυτου πνευματα και τους λειτουργους αυτου πυρ φλεγον

⁵ εθεμελιωσεν την γην επι την ασφαλειαν αυτης ου κλιθησεται εις τον αιωνα του αιωνος

⁶ αβυσσος ως ιματιον το περιβολαιον αυτου επι των ορεων στησονται υδατα

⁷ απο επιτιμησεως σου φευξονται απο φωνης βροντης σου δειλιασουσιν

⁸ αναβαινουσιν ορη και καταβαινουσιν πεδια εις τοπον ον εθεμελιωσας αυτοις

⁹ οριον εθου ο ου παρελευσονται ουδε επιστρεψουσιν καλυψαι την γην

¹⁰ ο εξαποστελλων πηγας εν φαραγξιν ανα μεσον των ορεων διελευσονται υδατα

¹¹ ποτιουσιν παντα τα θηρια του αγρου προσδεξονται οναγροι εις διψαν αυτων

¹² επ' αυτα τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσει εκ μεσου των πετρων δωσουσιν φωνην

¹³ ποτιζων ορη εκ των υπερωων αυτου απο καρπου των εργων σου χορτασθησεται η γη

¹⁴ εξανατελλων χορτον τοις κτηνεσιν και χλοην τη δουλεια των ανθρωπων του εξαγαγειν αρτον εκ της γης

¹⁵ και οινος ευφραινει καρδιαν ανθρωπου του ιλαρυναι προσωπον εν ελαιω και αρτος καρδιαν ανθρωπου στηριζει

¹⁶ χορτασθησεται τα ξυλα του πεδιου αι κεδροι του λιβανου ας εφυτευσεν

¹⁷ εκει στρουθια εννοσσευσουσιν του ερωδιου η οικια ηγειται αυτων

¹⁸ ορη τα υψηλα ταις ελαφοις πετρα καταφυγη τοις χοιρογρυλλιοις

¹⁹ εποιησεν σεληνην εις καιρους ο ηλιος εγνω την δυσιν αυτου

²⁰ εθου σκοτος και εγενετο νυξ εν αυτη διελευσονται παντα τα θηρια του δρυμου

²¹ σκυμνοι ωρυομενοι αρπασαι και ζητησαι παρα του θεου βρωσιν αυτοις

²² ανετειλεν ο ηλιος και συνηχθησαν και εν ταις μανδραις αυτων κοιτασθησονται

²³ εξελευσεται ανθρωπος επι το εργον αυτου και επι την εργασιαν αυτου εως εσπερας

²⁴ ως εμεγαλυνθη τα εργα σου κυριε παντα εν σοφια εποιησας επληρωθη η γη της κτησεως σου

²⁵ αυτη η θαλασσα η μεγαλη και ευρυχωρος εκει ερπετα ων ουκ εστιν αριθμος ζωα μικρα μετα μεγαλων

²⁶ εκει πλοια διαπορευονται δρακων ουτος ον επλασας εμπαιζειν αυτω

²⁷ παντα προς σε προσδοκωσιν δουναι την τροφην αυτοις ευκαιρον

²⁸ δοντος σου αυτοις συλλεξουσιν ανοιξαντος δε σου την χειρα τα συμπαντα πλησθησονται χρηστοτητος

²⁹ αποστρεψαντος δε σου το προσωπον ταραχθησονται αντανελεις το πνευμα αυτων και εκλειψουσιν και εις τον χουν αυτων επιστρεψουσιν

³⁰ εξαποστελεις το πνευμα σου και κτισθησονται και ανακαινιεις το προσωπον της γης

³¹ ητω η δοξα κυριου εις τον αιωνα ευφρανθησεται κυριος επι τοις εργοις αυτου

³² ο επιβλεπων επι την γην και ποιων αυτην τρεμειν ο απτομενος των ορεων και καπνιζονται

³³ ασω τω κυριω εν τη ζωη μου ψαλω τω θεω μου εως υπαρχω

³⁴ ηδυνθειη αυτω η διαλογη μου εγω δε ευφρανθησομαι επι τω κυριω

³⁵ εκλιποισαν αμαρτωλοι απο της γης και ανομοι ωστε μη υπαρχειν αυτους ευλογει η ψυχη μου τον κυριον