1 δια τι δε κυριον ελαθον ωραι | 1 Why are not times set by the Almighty, and why do his friends not see his days? |
2 ασεβεις δε οριον υπερεβησαν ποιμνιον συν ποιμενι αρπασαντες | 2 The wicked remove landmarks; they steal away herds and pasture them. |
3 υποζυγιον ορφανων απηγαγον και βουν χηρας ηνεχυρασαν | 3 The asses of orphans they drive away; they take the widow's ox for a pledge. |
4 εξεκλιναν αδυνατους εξ οδου δικαιας ομοθυμαδον εκρυβησαν πραεις γης | 4 They force the needy off the road; all the poor of the land are driven into hiding. |
5 απεβησαν δε ωσπερ ονοι εν αγρω υπερ εμου εξελθοντες την εαυτων πραξιν ηδυνθη αυτω αρτος εις νεωτερους | 5 Like wild asses in the desert, these go forth to their task of seeking food; The steppe provides food for the young among them; |
6 αγρον προ ωρας ουκ αυτων οντα εθερισαν αδυνατοι δε αμπελωνας ασεβων αμισθι και ασιτι ηργασαντο | 6 they harvest at night in the untilled land. |
7 γυμνους πολλους εκοιμισαν ανευ ιματιων αμφιασιν δε ψυχης αυτων αφειλαντο | 7 They pass the night naked, without clothing, for they have no covering against the cold; |
8 απο ψεκαδων ορεων υγραινονται παρα το μη εχειν αυτους σκεπην πετραν περιεβαλοντο | 8 They are drenched with the rain of the mountains, and for want of shelter they cling to the rock. |
9 ηρπασαν ορφανον απο μαστου εκπεπτωκοτα δε εταπεινωσαν | |
10 γυμνους δε εκοιμισαν αδικως πεινωντων δε τον ψωμον αφειλαντο | 10 and famished are those who carry the sheaves. |
11 εν στενοις αδικως ενηδρευσαν οδον δε δικαιαν ουκ ηδεισαν | 11 Between the rows they press out the oil; they glean in the the vineyard of the wicked. They tread the wine presses, yet suffer thirst, |
12 οι εκ πολεως και οικων ιδιων εξεβαλλοντο ψυχη δε νηπιων εστεναξεν μεγα αυτος δε δια τι τουτων επισκοπην ου πεποιηται | 12 From the dust the dying groan, and the souls of the wounded cry out (yet God does not treat it as unseemly). |
13 επι γης οντων αυτων και ουκ επεγνωσαν οδον δε δικαιοσυνης ουκ ηδεισαν ουδε ατραπους αυτης επορευθησαν | 13 There are those who are rebels against the light; they know not its ways; they abide not in its paths. |
14 γνους δε αυτων τα εργα παρεδωκεν αυτους εις σκοτος και νυκτος εσται ως κλεπτης | 14 When there is no light the murderer rises, to kill the poor and needy. |
15 και οφθαλμος μοιχου εφυλαξεν σκοτος λεγων ου προσνοησει με οφθαλμος και αποκρυβην προσωπου εθετο | 15 The eye of the adulterer watches for the twilight; he says, "No eye will see me." In the night the thief roams about, and he puts a mask over his face; |
16 διωρυξεν εν σκοτει οικιας ημερας εσφραγισαν εαυτους ουκ επεγνωσαν φως | 16 in the dark he breaks into houses. By day they shut themselves in; none of them know the light, |
17 οτι ομοθυμαδον το πρωι αυτοις σκια θανατου οτι επιγνωσεται ταραχας σκιας θανατου | 17 for daylight they regard as darkness. |
18 ελαφρος εστιν επι προσωπον υδατος καταραθειη η μερις αυτων επι γης | 18 Their portion in the land is accursed, |
19 αναφανειη δε τα φυτα αυτων επι γης ξηρα αγκαλιδα γαρ ορφανων ηρπασαν | |
20 ειτ' ανεμνησθη αυτου η αμαρτια ωσπερ δε ομιχλη δροσου αφανης εγενετο αποδοθειη δε αυτω α επραξεν συντριβειη δε πας αδικος ισα ξυλω ανιατω | 20 and wickedness is splintered like wood. |
21 στειραν γαρ ουκ ευ εποιησεν και γυναιον ουκ ηλεησεν | |
22 θυμω δε κατεστρεψεν αδυνατους αναστας τοιγαρουν ου μη πιστευση κατα της εαυτου ζωης | 22 To him who rises without assurance of his life |
23 μαλακισθεις μη ελπιζετω υγιασθηναι αλλα πεσειται νοσω | 23 he gives safety and support. He sustains the mighty by his strength, and his eyes are on their ways. |
24 πολλους γαρ εκακωσεν το υψωμα αυτου εμαρανθη δε ωσπερ μολοχη εν καυματι η ωσπερ σταχυς απο καλαμης αυτοματος αποπεσων | 24 They are exalted for a while, and then they are gone; they are laid low and, like all others, are gathered up; like ears of grain they shrivel. |
25 ει δε μη τις εστιν ο φαμενος ψευδη με λεγειν και θησει εις ουδεν τα ρηματα μου | 25 If this be not so, who will confute me, and reduce my argument to nought? |