ΕΞΟΔΟΣ - Esodo - Exodus 30

LXX	DIODATI
1 και ποιησεις θυσιαστηριον θυμιαματος εκ ξυλων ασηπτων και ποιησεις αυτο	1 FA’ ancora un Altare da fare i profumi; fallo di legno di Sittim.
2 πηχεος το μηκος και πηχεος το ευρος τετραγωνον εσται και δυο πηχεων το υψος εξ αυτου εσται τα κερατα αυτου	2 Sia quadro, di lunghezza d’un cubito, e di larghezza d’un cubito; e sia la sua altezza di due cubiti; sieno le sue corna tirate di esso.
3 και καταχρυσωσεις αυτα χρυσιω καθαρω την εσχαραν αυτου και τους τοιχους αυτου κυκλω και τα κερατα αυτου και ποιησεις αυτω στρεπτην στεφανην χρυσην κυκλω	3 E coprilo d’oro puro, il suo coperchio, i suoi lati d’intorno, e le sue corna; e fagli una corona d’oro attorno attorno.
4 και δυο δακτυλιους χρυσους καθαρους ποιησεις υπο την στρεπτην στεφανην αυτου εις τα δυο κλιτη ποιησεις εν τοις δυσι πλευροις και εσονται ψαλιδες ταις σκυταλαις ωστε αιρειν αυτο εν αυταις	4 Fagli ancora due anelli d’oro disotto a quella sua corona, a’ due suoi cantoni; falli da due dei suoi lati; e sieno per mettervi dentro le stanghe, per portar l’Altare con esse.
5 και ποιησεις σκυταλας εκ ξυλων ασηπτων και καταχρυσωσεις αυτας χρυσιω	5 E fa’ le stanghe di legno di Sittim, e coprile d’oro.
6 και θησεις αυτο απεναντι του καταπετασματος του οντος επι της κιβωτου των μαρτυριων εν οις γνωσθησομαι σοι εκειθεν	6 E metti quell’Altare davanti alla Cortina, che sarà dirimpetto all’Arca della Testimonianza, davanti al Coperchio che sarà sopra la Testimonianza, dove io mi ritroverò teco.
7 και θυμιασει επ' αυτου ααρων θυμιαμα συνθετον λεπτον το πρωι πρωι οταν επισκευαζη τους λυχνους θυμιασει επ' αυτου	7 E faccia Aaronne profumo di aromati sopra esso; faccia quel profumo ogni mattina, quando egli avrà acconce le lampane.
8 και οταν εξαπτη ααρων τους λυχνους οψε θυμιασει επ' αυτου θυμιαμα ενδελεχισμου δια παντος εναντι κυριου εις γενεας αυτων	8 E faccia Aaronne quel medesimo profumo, quando avrà accese le lampane fra i due vespri. Sia questo un profumo continuo davanti al Signore, per le vostre età.
9 και ουκ ανοισεις επ' αυτου θυμιαμα ετερον καρπωμα θυσιαν και σπονδην ου σπεισεις επ' αυτου	9 Non offerite sopra esso alcun profumo strano, nè olocausto, nè offerta; e non ispandete alcuno spargimento sopra esso.
10 και εξιλασεται επ' αυτο ααρων επι των κερατων αυτου απαξ του ενιαυτου απο του αιματος του καθαρισμου των αμαρτιων του εξιλασμου απαξ του ενιαυτου καθαριει αυτο εις τας γενεας αυτων αγιον των αγιων εστιν κυριω	10 E faccia Aaronne, una volta l’anno, purgamento de’ peccati sopra le corna di esso; faccia quel purgamento una volta l’anno, per le vostre età, sopra esso, col sangue del sacrificio de’ purgamenti, fatto per lo peccato. Questo Altare sia una cosa santissima al Signore
11 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων	11 IL Signore parlò ancora a Mosè, dicendo:
12 εαν λαβης τον συλλογισμον των υιων ισραηλ εν τη επισκοπη αυτων και δωσουσιν εκαστος λυτρα της ψυχης αυτου τω κυριω και ουκ εσται εν αυτοις πτωσις εν τη επισκοπη αυτων	12 Quando tu farai la rassegna de’ figliuoli d’Israele, di coloro d’infra essi che devono essere annoverati, dia ciascuno al Signore il riscatto dell’anima sua, quando saranno annoverati; acciocchè non venga sopra essi alcuna piaga, mentre saranno annoverati.
13 και τουτο εστιν ο δωσουσιν οσοι αν παραπορευωνται την επισκεψιν το ημισυ του διδραχμου ο εστιν κατα το διδραχμον το αγιον εικοσι οβολοι το διδραχμον το δε ημισυ του διδραχμου εισφορα κυριω	13 Essi daranno questo: chiunque passa fra gli annoverati, darà un mezzo siclo, a siclo di Santuario, il quale è di venti oboli, per offerta al Signore.
14 πας ο παραπορευομενος εις την επισκεψιν απο εικοσαετους και επανω δωσουσιν την εισφοραν κυριω	14 Chiunque passa fra gli annoverati, di età da vent’anni in su, darà quell’offerta al Signore.
15 ο πλουτων ου προσθησει και ο πενομενος ουκ ελαττονησει απο του ημισους του διδραχμου εν τω διδοναι την εισφοραν κυριω εξιλασασθαι περι των ψυχων υμων	15 Il ricco non darà più, nè il povero meno di un mezzo siclo, in questa offerta al Signore, per lo riscatto delle anime vostre.
16 και λημψη το αργυριον της εισφορας παρα των υιων ισραηλ και δωσεις αυτο εις κατεργον της σκηνης του μαρτυριου και εσται τοις υιοις ισραηλ μνημοσυνον εναντι κυριου εξιλασασθαι περι των ψυχων υμων	16 E piglia que’ danari de’ riscatti dai figliuoli d’Israele, e impiegali nell’opera del Tabernacolo della convenenza, e sieno per ricordanza per li figliuoli d’Israele, nel cospetto del Signore, per fare il riscatto delle anime vostre
17 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων	17 IL Signore parlò ancora a Mosè, dicendo:
18 ποιησον λουτηρα χαλκουν και βασιν αυτω χαλκην ωστε νιπτεσθαι και θησεις αυτον ανα μεσον της σκηνης του μαρτυριου και ανα μεσον του θυσιαστηριου και εκχεεις εις αυτον υδωρ	18 Fa’, oltre a ciò, una Conca di rame, col suo piè di rame, per lavare; e ponila fra il Tabernacolo della convenenza e l’Altare; e mettivi dentro dell’acqua.
19 και νιψεται ααρων και οι υιοι αυτου εξ αυτου τας χειρας και τους ποδας υδατι	19 E lavinsene Aaronne e i suoi figliuoli le mani ed i piedi.
20 οταν εισπορευωνται εις την σκηνην του μαρτυριου νιψονται υδατι και ου μη αποθανωσιν η οταν προσπορευωνται προς το θυσιαστηριον λειτουργειν και αναφερειν τα ολοκαυτωματα κυριω	20 Quando entreranno nel Tabernacolo della convenenza, ovvero quando si accosteranno all’Altare, per fare il servigio divino per far bruciare alcuna offerta fatta col fuoco al Signore, lavinsi con acqua, acciocchè non muoiano.
21 νιψονται τας χειρας και τους ποδας υδατι οταν εισπορευωνται εις την σκηνην του μαρτυριου νιψονται υδατι ινα μη αποθανωσιν και εσται αυτοις νομιμον αιωνιον αυτω και ταις γενεαις αυτου μετ' αυτον	21 E lavinsi le mani ed i piedi, acciocchè non muoiano. Sia loro questo uno statuto perpetuo; ad Aaronne, dico, e a’ suoi figliuoli, per le loro età
22 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων	22 Il Signore parlò ancora a Mosè, dicendo:
23 και συ λαβε ηδυσματα το ανθος σμυρνης εκλεκτης πεντακοσιους σικλους και κινναμωμου ευωδους το ημισυ τουτου διακοσιους πεντηκοντα και καλαμου ευωδους διακοσιους πεντηκοντα	23 Prenditi degli aromati eccellenti, della mirra schietta il peso di cinquecento sicli, del cinamomo odoroso la metà, cioè dugencinquanta, e della canna odorosa parimente dugencinquanta;
24 και ιρεως πεντακοσιους σικλους του αγιου και ελαιον εξ ελαιων ιν	24 e della cassia cinquecento sicli, a siclo di Santurario; e un hin d’olio di uliva.
25 και ποιησεις αυτο ελαιον χρισμα αγιον μυρον μυρεψικον τεχνη μυρεψου ελαιον χρισμα αγιον εσται	25 E fanne l’olio per la sacra Unzione, un unguento composto per arte d’unguentaro. Questo sia l’olio della sacra Unzione.
26 και χρισεις εξ αυτου την σκηνην του μαρτυριου και την κιβωτον του μαρτυριου	26 Ungi con esso il Tabernacolo della convenenza, e l’Arca della Testimonianza;
27 και την λυχνιαν και παντα τα σκευη αυτης και το θυσιαστηριον του θυμιαματος	27 e la Tavola, e tutti i suoi strumenti; ed il Candelliere, e tutti i suoi strumenti; e l’Altar de’ profumi;
28 και το θυσιαστηριον των ολοκαυτωματων και παντα αυτου τα σκευη και την τραπεζαν και παντα τα σκευη αυτης και τον λουτηρα και την βασιν αυτου	28 e l’Altar degli olocausti, e tutti i suoi strumenti; e la Conca, e il suo piè.
29 και αγιασεις αυτα και εσται αγια των αγιων πας ο απτομενος αυτων αγιασθησεται	29 Così consacrerai quelle cose, e saranno cose santissime; tutto quello che le toccherà sia sacro.
30 και ααρων και τους υιους αυτου χρισεις και αγιασεις αυτους ιερατευειν μοι	30 Ungi parimente Aaronne e i suoi figliuoli, e consacrali acciocchè mi esercitino il sacerdozio.
31 και τοις υιοις ισραηλ λαλησεις λεγων ελαιον αλειμμα χρισεως αγιον εσται τουτο υμιν εις τας γενεας υμων	31 E parla a’ figliuoli d’Israele, dicendo: Quest’olio mi sarà un olio di sacra unzione, per le vostre età.
32 επι σαρκα ανθρωπου ου χρισθησεται και κατα την συνθεσιν ταυτην ου ποιησετε υμιν εαυτοις ωσαυτως αγιον εστιν και αγιασμα εσται υμιν	32 Non ungasene la carne di alcun uomo, e non ne fate alcun simigliante, secondo la sua composizione; egli è cosa santa; siavi cosa santa.
33 ος αν ποιηση ωσαυτως και ος αν δω απ' αυτου αλλογενει εξολεθρευθησεται εκ του λαου αυτου	33 Chi ne comporrà del simigliante, ovvero chi ne metterà sopra alcuna persona strana, sia riciso da’ suoi popoli.
34 και ειπεν κυριος προς μωυσην λαβε σεαυτω ηδυσματα στακτην ονυχα χαλβανην ηδυσμου και λιβανον διαφανη ισον ισω εσται	34 Il Signore disse oltre a ciò a Mosè: Prenditi degli aromati, storace liquida, unghia odorosa, e galbano, e incenso puro; ciascuno aromato a parte a peso uguale.
35 και ποιησουσιν εν αυτω θυμιαμα μυρεψικον εργον μυρεψου μεμιγμενον καθαρον εργον αγιον	35 E fanne un profumo una composizione aromatica fatta per arte di profumiere, confettata, pura e santa.
36 και συγκοψεις εκ τουτων λεπτον και θησεις απεναντι των μαρτυριων εν τη σκηνη του μαρτυριου οθεν γνωσθησομαι σοι εκειθεν αγιον των αγιων εσται υμιν	36 E di essa stritolane alquanto minuto minuto, e mettilo davanti alla Testimonianza, nel Tabernacolo della convenenza, dove io mi troverò teco. Siavi questo profumo una cosa santissima.
37 θυμιαμα κατα την συνθεσιν ταυτην ου ποιησετε υμιν αυτοις αγιασμα εσται υμιν κυριω	37 E non fatevi alcun profumo di composizione simigliante a quello che tu avrai fatto. Siati esso una cosa sacra al Signore.
38 ος αν ποιηση ωσαυτως ωστε οσφραινεσθαι εν αυτω απολειται εκ του λαου αυτου	38 Chi ne farà del simigliante, per odorarlo, sia riciso da’ suoi popoli