ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΩΝ Β´ - 2 Cronache - Chronicles II 35

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και εποιησεν ιωσιας το φασεχ τω κυριω θεω αυτου και εθυσαν το φασεχ τη τεσσαρεσκαιδεκατη του μηνος του πρωτου	1 Josias célébra à Jérusalem une Pâque en l’honneur de Yahvé: on immola la Pâque le quatorzième jour du premier mois.
2 και εστησεν τους ιερεις επι τας φυλακας αυτων και κατισχυσεν αυτους εις τα εργα οικου κυριου	2 Il fixa aux prêtres leurs fonctions et leur confia le service de la Maison de Yahvé.
3 και ειπεν τοις λευιταις τοις δυνατοις εν παντι ισραηλ του αγιασθηναι αυτους τω κυριω και εθηκαν την κιβωτον την αγιαν εις τον οικον ον ωκοδομησεν σαλωμων υιος δαυιδ του βασιλεως ισραηλ και ειπεν ο βασιλευς ουκ εστιν υμιν αραι επ' ωμων ουθεν νυν ουν λειτουργησατε τω κυριω θεω υμων και τω λαω αυτου ισραηλ	3 Puis le roi dit aux lévites qui enseignent tout Israël et qui sont consacrés au service de Yahvé: “Puisque l’Arche Sainte repose dans la Maison que Salomon fils de David, roi d’Israël, a construit, vous n’avez plus à la porte: servez donc Yahvé votre Dieu et son peuple Israël.
4 και ετοιμασθητε κατ' οικους πατριων υμων και κατα τας εφημεριας υμων κατα την γραφην δαυιδ βασιλεως ισραηλ και δια χειρος σαλωμων υιου αυτου	4 Organisez-vous par familles, d’après vos classes, selon l’écrit de David, roi d’Israël et le décret de Salomon, son fils.
5 και στητε εν τω οικω κατα τας διαιρεσεις οικων πατριων υμων τοις αδελφοις υμων υιοις του λαου και μερις οικου πατριας τοις λευιταις	5 Tenez-vous dans le Lieu saint selon la distribution de vos familles pour le service de vos frères, les hommes du peuple, et selon la répartition des lévites par familles.
6 και θυσατε το φασεχ και τα αγια ετοιμασατε τοις αδελφοις υμων του ποιησαι κατα τον λογον κυριου δια χειρος μωυση	6 Vous allez immoler la Pâque, purifiez-vous donc et faites les préparatifs pour vos frères, selon la parole de Yahvé que Moïse nous a donnée.”
7 και απηρξατο ιωσιας τοις υιοις του λαου προβατα και αμνους και εριφους απο των τεκνων των αιγων παντα εις το φασεχ εις παντας τους ευρεθεντας εις αριθμον τριακοντα χιλιαδας και μοσχων τρεις χιλιαδας ταυτα απο της υπαρξεως του βασιλεως	7 Josias donna pour les hommes du peuple du petit bétail, agneaux et chevreaux, de quoi fournir la victime pascale à tous ceux qui se trouvaient là; ils étaient 30 000. Il préleva en outre 3 000 têtes de gros bétail provenant des propriétés royales.
8 και οι αρχοντες αυτου απηρξαντο τω λαω και τοις ιερευσιν και λευιταις εδωκεν χελκιας και ζαχαριας και ιιηλ οι αρχοντες οικου του θεου τοις ιερευσιν και εδωκαν εις το φασεχ προβατα και αμνους και εριφους δισχιλια εξακοσια και μοσχους τριακοσιους	8 Ses chefs avaient également fait un don pour le peuple. Les prêtres et les lévites: Hilkiyas, Zékaryas et Yéhiel, chefs de la Maison de Dieu, donnèrent aux prêtres 2 600 têtes de petit bétail et 300 bœufs comme victimes pascales.
9 και χωνενιας και βαναιας και σαμαιας και ναθαναηλ αδελφος αυτου και ασαβια και ιιηλ και ιωζαβαδ αρχοντες των λευιτων απηρξαντο τοις λευιταις εις το φασεχ προβατα πεντακισχιλια και μοσχους πεντακοσιους	9 Les chefs des lévites, Konanyas, Chémayas et son frère Nétanéel, Hachabyas, Yéhiel et Yozabad donnèrent aux lévites comme victimes pascales 5 000 têtes de petit bétail et 500 bœufs.
10 και κατωρθωθη η λειτουργια και εστησαν οι ιερεις επι την στασιν αυτων και οι λευιται επι τας διαιρεσεις αυτων κατα την εντολην του βασιλεως	10 Le service étant organisé, les prêtres et les lévites se tinrent à leur place selon leur classe, comme l’avait ordonné le roi.
11 και εθυσαν το φασεχ και προσεχεαν οι ιερεις το αιμα εκ χειρος αυτων και οι λευιται εξεδειραν	11 On immola la Pâque; les prêtres recevaient le sang de la main des lévites, ils le répandaient, puis les lévites écorchaient les victimes.
12 και ητοιμασαν την ολοκαυτωσιν παραδουναι αυτοις κατα την διαιρεσιν κατ' οικους πατριων τοις υιοις του λαου του προσαγειν τω κυριω ως γεγραπται εν βιβλιω μωυση και ουτως εις το πρωι	12 On mit à part les holocaustes pour les répartir entre le peuple selon leurs clans familiaux et qu’ils les offrent à Yahvé, selon ce qui est écrit dans le livre de Moïse; on fit de même pour le gros bétail.
13 και ωπτησαν το φασεχ εν πυρι κατα την κρισιν και τα αγια ηψησαν εν τοις χαλκειοις και εν τοις λεβησιν και ευοδωθη και εδραμον προς παντας τους υιους του λαου	13 D’accord avec le rituel, la Pâque fut rôtie au feu, mais on fit cuire dans des chaudrons, dans des marmites et dans des pots, les offrandes saintes que l’on porta ensuite au peuple.
14 και μετα το ετοιμασαι αυτοις και τοις ιερευσιν οτι οι ιερεις εν τω αναφερειν τα στεατα και τα ολοκαυτωματα εως νυκτος και οι λευιται ητοιμασαν αυτοις και τοις αδελφοις αυτων υιοις ααρων	14 Les lévites préparèrent alors la Pâque pour eux et pour les prêtres, car les prêtres fils d’Aaron furent pris jusqu’à la nuit par l’offrande des holocaustes et des graisses. C’est pour cela que les lévites firent les préparatifs pour eux-mêmes et pour les prêtres fils d’Aaron.
15 και οι ψαλτωδοι υιοι ασαφ επι της στασεως αυτων κατα τας εντολας δαυιδ και ασαφ και αιμαν και ιδιθων οι προφηται του βασιλεως και οι αρχοντες και οι πυλωροι πυλης και πυλης ουκ ην αυτοις κινεισθαι απο της λειτουργιας αγιων οτι οι αδελφοι αυτων οι λευιται ητοιμασαν αυτοις	15 Les chantres, fils d’Asaf, se tenaient à leur place selon les ordres de David, d’Asaf, de Héman, et de Yédoutoun le voyant du roi; quant aux portiers, ils se tenaient aux diverses portes. Aucun d’entre eux n’avait de raison de quitter son service, puisque leurs frères lévites préparaient tout pour eux.
16 και κατωρθωθη και ητοιμασθη πασα η λειτουργια κυριου εν τη ημερα εκεινη του ποιησαι το φασεχ και ενεγκειν τα ολοκαυτωματα επι το θυσιαστηριον κυριου κατα την εντολην του βασιλεως ιωσια	16 Voilà comment on organisa ce jour-là tout le culte de Yahvé, de façon à célébrer la Pâque et présenter les holocaustes sur l’autel de Yahvé comme l’avait ordonné le roi Josias.
17 και εποιησαν οι υιοι ισραηλ οι ευρεθεντες το φασεχ εν τω καιρω εκεινω και την εορτην των αζυμων επτα ημερας	17 Les Israélites qui se trouvaient là célébrèrent alors la Pâque et, durant les sept jours suivants, la fête des Azymes.
18 και ουκ εγενετο φασεχ ομοιον αυτω εν ισραηλ απο ημερων σαμουηλ του προφητου και παντες βασιλεις ισραηλ ουκ εποιησαν ως το φασεχ ο εποιησεν ιωσιας και οι ιερεις και οι λευιται και πας ιουδα και ισραηλ ο ευρεθεις και οι κατοικουντες εν ιερουσαλημ τω κυριω	18 Depuis le temps du prophète Samuel, jamais en Israël on n’avait célébré une Pâque comme celle-là. Aucun des rois d’Israël n’avait célébré une Pâque comme celle que fit Josias avec les prêtres, les lévites, tout Juda, les Israélites de passage et tous les habitants de Jérusalem.
19 τω οκτωκαιδεκατω ετει της βασιλειας ιωσια [19α] και τους εγγαστριμυθους και τους γνωστας και τα θαραφιν και τα ειδωλα και τα καρασιμ α ην εν γη ιουδα και εν ιερουσαλημ ενεπυρισεν ο βασιλευς ιωσιας ινα στηση τους λογους του νομου τους γεγραμμενους επι του βιβλιου ου ευρεν χελκιας ο ιερευς εν τω οικω κυριου [19β] ομοιος αυτω ουκ εγενηθη εμπροσθεν αυτου ος επεστρεψεν προς κυριον εν ολη καρδια αυτου και εν ολη ψυχη αυτου και εν ολη ισχυι αυτου κατα παντα τον νομον μωυση και μετ' αυτον ουκ ανεστη ομοιος αυτω [19χ] πλην ουκ απεστραφη κυριος απο οργης θυμου αυτου του μεγαλου ου ωργισθη θυμω κυριος εν τω ιουδα επι παντα τα παροργισματα α παρωργισεν μανασσης [19δ] και ειπεν κυριος και γε τον ιουδαν αποστησω απο προσωπου μου καθως απεστησα τον ισραηλ και απωσαμην την πολιν ην εξελεξαμην την ιερουσαλημ και τον οικον ον ειπα εσται το ονομα μου εκει	19 On célébra cette Pâque la dix-huitième année du règne de Josias.
20 και ανεβη φαραω νεχαω βασιλευς αιγυπτου επι τον βασιλεα ασσυριων επι τον ποταμον ευφρατην και επορευθη ο βασιλευς ιωσιας εις συναντησιν αυτω	20 Tout cela était terminé, et Josias avait réparé le Temple, lorsque le roi d’Égypte Nékao, monta pour combattre à Karkémich, sur l’Euphrate. Josias partit à sa rencontre.
21 και απεστειλεν προς αυτον αγγελους λεγων τι εμοι και σοι βασιλευ ιουδα ουκ επι σε ηκω σημερον πολεμον ποιησαι και ο θεος ειπεν κατασπευσαι με προσεχε απο του θεου του μετ' εμου μη καταφθειρη σε	21 Nékao lui envoya des messagers: “Nous n’avons rien à voir ensemble, roi de Juda, ce n’est pas toi que je suis venu combattre. Je suis parti en guerre contre une autre maison et Dieu m’a dit de me presser. Laisse donc faire le Dieu qui est avec moi, sinon il pourrait te détruire!”
22 και ουκ απεστρεψεν ιωσιας το προσωπον αυτου απ' αυτου αλλ' η πολεμειν αυτον εκραταιωθη και ουκ ηκουσεν των λογων νεχαω δια στοματος θεου και ηλθεν του πολεμησαι εν τω πεδιω μαγεδων	22 Mais Josias ne se détourna pas de Nékao, il était décidé à le combattre et n’écouta pas les paroles de Nékao qui sortaient de la bouche de Dieu. Il s’avança donc pour combattre dans la plaine de Méguiddo.
23 και ετοξευσαν οι τοξοται επι βασιλεα ιωσιαν και ειπεν ο βασιλευς τοις παισιν αυτου εξαγαγετε με οτι επονεσα σφοδρα	23 Des archers tirèrent sur le roi Josias et le roi dit à ses hommes: “Emportez-moi, je me sens très mal.”
24 και εξηγαγον αυτον οι παιδες αυτου απο του αρματος και ανεβιβασαν αυτον επι το αρμα το δευτερευον ο ην αυτω και ηγαγον αυτον εις ιερουσαλημ και απεθανεν και εταφη μετα των πατερων αυτου και πας ιουδα και ιερουσαλημ επενθησαν επι ιωσιαν	24 Ses hommes le descendirent de son char, et l’emmenèrent sur un autre char à Jérusalem où il mourut. On l’enterra dans les tombes de ses ancêtres; tout Juda et tout Jérusalem célébrèrent le deuil de Josias.
25 και εθρηνησεν ιερεμιας επι ιωσιαν και ειπαν παντες οι αρχοντες και αι αρχουσαι θρηνον επι ιωσιαν εως της σημερον και εδωκαν αυτον εις προσταγμα επι ισραηλ και ιδου γεγραπται επι των θρηνων	25 Jérémie composa un chant funèbre pour Josias; tous les chanteurs et chanteuses ont parlé de Josias dans leurs chants funèbres jusqu’à ce jour: c’est devenu un rite en Israël. Ils sont écrits dans le Recueil des chants funèbres.
26 και ησαν οι λογοι ιωσια και η ελπις αυτου γεγραμμενα εν νομω κυριου	26 Le reste des actes de Josias, les témoignages de sa fidélité à ce qui est écrit dans la Loi de Yahvé,
27 και οι λογοι αυτου οι πρωτοι και οι εσχατοι ιδου γεγραμμενοι επι βιβλιω βασιλεων ισραηλ και ιουδα	27 en un mot, tous ses actes du premier jusqu’au dernier, cela est écrit dans le Livre des Rois d’Israël et de Juda.