ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΩΝ Β´ - 2 Cronache - Chronicles II 18

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και εγενηθη τω ιωσαφατ ετι πλουτος και δοξα πολλη και επεγαμβρευσατο εν οικω αχααβ	1 Lorsque Josaphat eut richesses et gloire en abondance, il s’allia par mariage à la famille d’Akab.
2 και κατεβη δια τελους ετων προς αχααβ εις σαμαρειαν και εθυσεν αυτω αχααβ προβατα και μοσχους πολλους και τω λαω τω μετ' αυτου και ηπατα αυτον του συναναβηναι μετ' αυτου εις ραμωθ της γαλααδιτιδος	2 Au bout de quelques années, il rendit visite à Akab à Samarie. Akab offrit en son honneur et pour les gens qui l’accompagnaient quantité de bœufs et de moutons, et il le poussa à attaquer Ramot-de-Galaad.
3 και ειπεν αχααβ βασιλευς ισραηλ προς ιωσαφατ βασιλεα ιουδα πορευση μετ' εμου εις ραμωθ της γαλααδιτιδος και ειπεν αυτω ως εγω ουτως και συ ως ο λαος σου και ο λαος μου μετα σου εις πολεμον	3 Akab, roi d’Israël, dit en effet à Josaphat, roi de Juda: “Viendras-tu avec moi à Ramot-de-Galaad?” Il lui répondit: “Je ferai comme toi et mon peuple fera comme ton peuple. Nous serons à tes côtés dans la bataille.”
4 και ειπεν ιωσαφατ προς βασιλεα ισραηλ ζητησον δη σημερον τον κυριον	4 Josaphat dit au roi d’Israël: “Consulte d’abord, s’il te plaît, la parole de Yahvé.”
5 και συνηγαγεν ο βασιλευς ισραηλ τους προφητας τετρακοσιους ανδρας και ειπεν αυτοις ει πορευθω εις ραμωθ γαλααδ εις πολεμον η επισχω και ειπαν αναβαινε και δωσει ο θεος εις τας χειρας του βασιλεως	5 Le roi d’Israël rassembla ses prophètes, au nombre de 400, et leur dit: “Devons-nous partir attaquer Ramot-de-Galaad ou faut-il y renoncer?” Ils répondirent: “Pars, Dieu la livrera entre les mains du roi.”
6 και ειπεν ιωσαφατ ουκ εστιν ωδε προφητης του κυριου ετι και επιζητησομεν παρ' αυτου	6 Josaphat ajouta: “N’y a-t-il pas quelque autre prophète de Yahvé par qui nous puissions le consulter?”
7 και ειπεν βασιλευς ισραηλ προς ιωσαφατ ετι ανηρ εις του ζητησαι τον κυριον δι' αυτου και εγω εμισησα αυτον οτι ουκ εστιν προφητευων περι εμου εις αγαθα οτι πασαι αι ημεραι αυτου εις κακα ουτος μιχαιας υιος ιεμλα και ειπεν ιωσαφατ μη λαλειτω ο βασιλευς ουτως	7 Le roi d’Israël répondit à Josaphat: “Il y a encore un homme par qui l’on pourrait consulter Yahvé, mais je le déteste: il ne me prophétise jamais le bien, mais toujours le mal: c’est Michée, fils de Yimla.” Josaphat lui dit: “Que le roi ne parle pas ainsi!”
8 και εκαλεσεν ο βασιλευς ισραηλ ευνουχον ενα και ειπεν ταχος μιχαιαν υιον ιεμλα	8 Le roi d’Israël appela donc un serviteur et lui dit: “Va-t’en vite chercher Michée, fils de Yimla!”
9 και βασιλευς ισραηλ και ιωσαφατ βασιλευς ιουδα καθημενοι εκαστος επι θρονου αυτου και ενδεδυμενοι στολας καθημενοι εν τω ευρυχωρω θυρας πυλης σαμαρειας και παντες οι προφηται επροφητευον εναντιον αυτων	9 Le roi d’Israël et Josaphat, roi de Juda, étaient assis chacun sur un trône, habillés de cérémonie: ils étaient assis sur la place qui est à l’entrée de la porte de Samarie et tous les prophètes entraient en transes devant eux.
10 και εποιησεν εαυτω σεδεκιας υιος χανανα κερατα σιδηρα και ειπεν ταδε λεγει κυριος εν τουτοις κερατιεις την συριαν εως αν συντελεσθη	10 Sédécias, fils de Kénaana, s’était fait des cornes de fer et il disait: “Voici ce que dit Yahvé: Voilà comment tu embrocheras les Araméens jusqu’au dernier.”
11 και παντες οι προφηται επροφητευον ουτως λεγοντες αναβαινε εις ραμωθ γαλααδ και ευοδωθηση και δωσει κυριος εις χειρας του βασιλεως	11 Tous les prophètes prophétisaient de même: “Pars à Ramot-de-Galaad, disaient-ils, tu seras vainqueur: Yahvé la livrera entre les mains du roi.”
12 και ο αγγελος ο πορευθεις του καλεσαι τον μιχαιαν ελαλησεν αυτω λεγων ιδου ελαλησαν οι προφηται εν στοματι ενι αγαθα περι του βασιλεως και εστωσαν δη οι λογοι σου ως ενος αυτων και λαλησεις αγαθα	12 Le serviteur qui était allé chercher Michée lui dit: “Écoute, les prophètes sont unanimes pour annoncer la victoire au roi. Toi aussi, parle comme eux et prédis la victoire.”
13 και ειπεν μιχαιας ζη κυριος οτι ο εαν ειπη ο θεος προς με αυτο λαλησω	13 Mais Michée répondit: “Par la vie de Yahvé, je ne dirai que ce que dira mon Dieu.”
14 και ηλθεν προς τον βασιλεα και ειπεν αυτω ο βασιλευς μιχαια ει πορευθω εις ραμωθ γαλααδ εις πολεμον η επισχω και ειπεν αναβαινε και ευοδωσεις και δοθησονται εις χειρας υμων	14 Quand il arriva près du roi, le roi lui dit: “Michée, devons-nous partir attaquer Ramot-de-Galaad ou faut-il y renoncer?” Michée répondit: “Montez, ce sera un succès! Ils seront livrés entre vos mains.”
15 και ειπεν αυτω ο βασιλευς ποσακις ορκιζω σε ινα μη λαλησης προς με πλην αληθειαν εν ονοματι κυριου	15 Mais le roi lui dit: “Combien de fois me faudra-t-il te l’ordonner: ne me dis que la vérité au Nom de Yahvé!”
16 και ειπεν ειδον τον ισραηλ διεσπαρμενους εν τοις ορεσιν ως προβατα οις ουκ εστιν ποιμην και ειπεν κυριος ουκ εχουσιν ηγουμενον αναστρεφετωσαν εκαστος εις τον οικον αυτου εν ειρηνη	16 Michée s’écria: “J’ai vu tout Israël dispersé sur les montagnes, comme des brebis qui n’ont plus de berger, et Yahvé disait: Ces hommes n’ont plus de maître, que chacun retourne en paix chez soi!”
17 και ειπεν ο βασιλευς ισραηλ προς ιωσαφατ ουκ ειπα σοι οτι ου προφητευει περι εμου αγαθα αλλ' η κακα	17 Le roi d’Israël dit alors à Josaphat: “Ne te l’avais-je pas dit? Il ne me prophétise jamais le bien, mais seulement le mal.”
18 και ειπεν ουχ ουτως ακουσατε λογον κυριου ειδον τον κυριον καθημενον επι θρονου αυτου και πασα δυναμις του ουρανου ειστηκει εκ δεξιων αυτου και εξ αριστερων αυτου	18 Michée dit encore: “Écoutez donc la parole de Yahvé! J’ai vu Yahvé assis sur son trône et toute la cour des cieux se tenait à sa droite et à sa gauche.
19 και ειπεν κυριος τις απατησει τον αχααβ βασιλεα ισραηλ και αναβησεται και πεσειται εν ραμωθ γαλααδ και ειπεν ουτος ουτως και ουτος ειπεν ουτως	19 Yahvé a demandé: ‘Qui trompera Akab, roi d’Israël, pour qu’il parte et tombe à Ramot-de-Galaad?’ L’un a répondu d’une façon, l’autre d’une autre.
20 και εξηλθεν το πνευμα και εστη ενωπιον κυριου και ειπεν εγω απατησω αυτον και ειπεν κυριος εν τινι	20 Alors l’Esprit s’est avancé et s’est tenu devant Yahvé: ‘Moi, a-t-il, je le tromperai.’ Yahvé lui a demandé: ‘Comment feras-tu?’
21 και ειπεν εξελευσομαι και εσομαι πνευμα ψευδες εν στοματι παντων των προφητων αυτου και ειπεν απατησεις και δυνηση εξελθε και ποιησον ουτως	21 - ‘J’irai, a-t-il répondu, et je me ferai esprit de mensonge dans la bouche de tous ses prophètes.’ Yahvé lui a dit alors: ‘Oui, tu réussiras à le tromper; va et fais ainsi.’
22 και νυν ιδου εδωκεν κυριος πνευμα ψευδες εν στοματι παντων των προφητων σου τουτων και κυριος ελαλησεν επι σε κακα	22 Sache que Yahvé a mis un esprit de mensonge dans la bouche de tes prophètes parce que lui, Yahvé, a décrété contre toi le malheur.”
23 και ηγγισεν σεδεκιας υιος χανανα και επαταξεν τον μιχαιαν επι την σιαγονα και ειπεν αυτω ποια τη οδω παρηλθεν πνευμα κυριου παρ' εμου του λαλησαι προς σε	23 Alors Sédécias, fils de Kénaana, s’avança et gifla Michée: “Par quel chemin l’esprit de Yahvé est-il sorti de moi pour te parler?”
24 και ειπεν μιχαιας ιδου οψη εν τη ημερα εκεινη εν η εισελευση ταμιειον εκ ταμιειου του κατακρυβηναι	24 Michée répondit: “Tu le sauras le jour où tu iras de refuge en refuge pour te cacher.”
25 και ειπεν βασιλευς ισραηλ λαβετε τον μιχαιαν και αποστρεψατε προς εμηρ αρχοντα της πολεως και προς ιωας αρχοντα υιον του βασιλεως	25 Le roi d’Israël ordonna: “Prenez Michée et remettez-le à Amon, gouverneur de la ville, et à Yoach, fils du roi.
26 και ερεις ουτως ειπεν ο βασιλευς αποθεσθε τουτον εις οικον φυλακης και εσθιετω αρτον θλιψεως και υδωρ θλιψεως εως του επιστρεψαι με εν ειρηνη	26 Vous leur transmettrez cet ordre du roi: Mettez cet homme en prison, vous ne lui donnerez qu’une maigre ration de pain et d’eau jusqu’à ce que je revienne sain et sauf.”
27 και ειπεν μιχαιας εαν επιστρεφων επιστρεψης εν ειρηνη ουκ ελαλησεν κυριος εν εμοι ακουσατε λαοι παντες	27 Michée lui dit: “Si vraiment tu reviens sain et sauf, c’est que Yahvé n’a pas parlé par moi.”
28 και ανεβη βασιλευς ισραηλ και ιωσαφατ βασιλευς ιουδα εις ραμωθ γαλααδ	28 Le roi d’Israël et Josaphat, roi de Juda, partirent pour Ramot-de-Galaad;
29 και ειπεν βασιλευς ισραηλ προς ιωσαφατ κατακαλυψομαι και εισελευσομαι εις τον πολεμον και συ ενδυσαι τον ιματισμον μου και συνεκαλυψατο βασιλευς ισραηλ και εισηλθεν εις τον πολεμον	29 Le roi d’Israël dit à Josaphat: “Je vais me déguiser pour aller à la bataille, mais toi, porte ton uniforme.” Le roi d’Israël se déguisa donc pour aller à la bataille.
30 και βασιλευς συριας ενετειλατο τοις αρχουσιν των αρματων τοις μετ' αυτου λεγων μη πολεμειτε τον μικρον και τον μεγαν αλλ' η τον βασιλεα ισραηλ μονον	30 Le roi d’Aram avait donné cet ordre à ses chefs de chars: “N’attaquez ni petit ni grand, mais seulement le roi d’Israël.”
31 και εγενετο ως ειδον οι αρχοντες των αρματων τον ιωσαφατ και αυτοι ειπαν βασιλευς ισραηλ εστιν και εκυκλωσαν αυτον του πολεμειν και εβοησεν ιωσαφατ και κυριος εσωσεν αυτον και απεστρεψεν αυτους ο θεος απ' αυτου	31 Lorsque les chefs de chars aperçurent Josaphat, ils se dirent: “C’est le roi d’Israël!” Et ils l’encerclèrent pour l’attaquer, mais Josaphat poussa un cri; Yahvé lui porta secours et Dieu les entraîna loin de lui.
32 και εγενετο ως ειδον οι αρχοντες των αρματων οτι ουκ ην βασιλευς ισραηλ και απεστρεψαν απ' αυτου	32 Lorsque les chefs de chars virent que ce n’était pas le roi d’Israël, ils arrêtèrent de le poursuivre.
33 και ανηρ ενετεινεν τοξον ευστοχως και επαταξεν τον βασιλεα ισραηλ ανα μεσον του πνευμονος και ανα μεσον του θωρακος και ειπεν τω ηνιοχω επιστρεφε την χειρα σου και εξαγαγε με εκ του πολεμου οτι επονεσα	33 Mais un homme tira à l’arc sans savoir sur qui, et il atteignit le roi d’Israël entre les attaches et la cuirasse. Le roi dit alors à son conducteur de char: “Fais demi-tour et fais-moi sortir de la mêlée, car je me sens mal.”
34 και ετροπωθη ο πολεμος εν τη ημερα εκεινη και ο βασιλευς ισραηλ ην εστηκως επι του αρματος εως εσπερας εξ εναντιας συριας και απεθανεν δυνοντος του ηλιου	34 Le combat devenait de plus en plus violent ce jour-là. Le roi d’Israël resta debout sur son char jusqu’au soir, face aux Araméens, mais au coucher du soleil il mourut.