ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΩΝ Α´ - 1 Cronache - Chronicles I 17

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και εγενετο ως κατωκησεν δαυιδ εν οικω αυτου και ειπεν δαυιδ προς ναθαν τον προφητην ιδου εγω κατοικω εν οικω κεδρινω και η κιβωτος διαθηκης κυριου υποκατω δερρεων	1 Lorsque David était déjà dans sa maison, il dit au prophète Nathan: “Voilà, je vis dans une maison de cèdre mais l’Arche de l’Alliance de Yahvé demeure sous une tente de toile.”
2 και ειπεν ναθαν προς δαυιδ παν το εν τη ψυχη σου ποιει οτι ο θεος μετα σου	2 Nathan dit à David: “Tout ce que tu as dans le cœur, fais-le, car Dieu est avec toi.”
3 και εγενετο εν τη νυκτι εκεινη και εγενετο λογος κυριου προς ναθαν λεγων	3 Mais cette nuit même, Yahvé dit à Nathan:
4 πορευου και ειπον προς δαυιδ τον παιδα μου ουτως ειπεν κυριος ου συ οικοδομησεις μοι οικον του κατοικησαι με εν αυτω	4 “Va dire à mon serviteur David cette parole de Yahvé: Ce n’est pas toi qui me construiras une Maison pour que j’y habite!
5 οτι ου κατωκησα εν οικω απο της ημερας ης ανηγαγον τον ισραηλ εως της ημερας ταυτης και ημην εν σκηνη και εν καταλυματι	5 Je n’ai jamais habité un temple de tout le temps que j’ai conduit Israël jusqu’à aujourd’hui; mais je suis allé de tente en tente, d’un abri à l’autre.
6 εν πασιν οις διηλθον εν παντι ισραηλ ει λαλων ελαλησα προς μιαν φυλην ισραηλ του ποιμαινειν τον λαον μου λεγων οτι ουκ ωκοδομηκατε μοι οικον κεδρινον	6 Durant tout mon voyage avec les Israélites, ai-je dit à un seul des juges d’Israël que j’avais désignés comme bergers de mon peuple: Pourquoi ne me construis-tu pas un temple en bois de cèdre?
7 και νυν ουτως ερεις τω δουλω μου δαυιδ ταδε λεγει κυριος παντοκρατωρ ελαβον σε εκ της μανδρας εξοπισθεν των ποιμνιων του ειναι εις ηγουμενον επι τον λαον μου ισραηλ	7 “Tu vas transmettre à mon serviteur David cette parole de Yahvé Sabaot: Je t’ai pris derrière le troupeau pour être à la tête d’Israël, mon peuple.
8 και ημην μετα σου εν πασιν οις επορευθης και εξωλεθρευσα παντας τους εχθρους σου απο προσωπου σου και εποιησα σοι ονομα κατα το ονομα των μεγαλων των επι της γης	8 Je suis allé avec toi partout où tu es allé, et j’ai vaincu tous tes ennemis devant toi. Je rendrai ton nom aussi célèbre que le nom des plus grands sur terre.
9 και θησομαι τοπον τω λαω μου ισραηλ και καταφυτευσω αυτον και κατασκηνωσει καθ' εαυτον και ου μεριμνησει ετι και ου προσθησει αδικια του ταπεινωσαι αυτον καθως απ' αρχης	9 Je donnerai un lieu à mon peuple Israël; là je les fixerai, et là ils vivront. Ils ne seront plus jamais perturbés, plus jamais les méchants ne les opprimeront.
10 και αφ' ημερων ων εταξα κριτας επι τον λαον μου ισραηλ και εταπεινωσα απαντας τους εχθρους σου και αυξησω σε και οικον οικοδομησει σοι κυριος	10 Le temps est fini où j’établissais des juges sur mon peuple Israël; j’ai soumis tous tes ennemis et je t’ai annoncé que je te bâtirais une maison.
11 και εσται οταν πληρωθωσιν αι ημεραι σου και κοιμηθηση μετα των πατερων σου και αναστησω το σπερμα σου μετα σε ος εσται εκ της κοιλιας σου και ετοιμασω την βασιλειαν αυτου	11 “Et quand tes jours seront finis, que tu devras mourir et être enterré avec tes ancêtres, je te donnerai un successeur sorti de toi, un de tes fils, et je grandirai son royaume.
12 αυτος οικοδομησει μοι οικον και ανορθωσω τον θρονον αυτου εως αιωνος	12 Il me construira un temple et j’affermirai son trône pour toujours.
13 εγω εσομαι αυτω εις πατερα και αυτος εσται μοι εις υιον και το ελεος μου ουκ αποστησω απ' αυτου ως απεστησα απο των οντων εμπροσθεν σου	13 Je serai un père pour lui et lui sera pour moi un fils. Je ne lui retirerai pas ma faveur comme j’ai fait pour celui qui régnait avant toi.
14 και πιστωσω αυτον εν οικω μου και εν βασιλεια αυτου εως αιωνος και ο θρονος αυτου εσται ανωρθωμενος εως αιωνος	14 Je lui donnerai la charge de ma maison et de mon royaume pour toujours, sa royauté sera ferme à jamais.”
15 κατα παντας τους λογους τουτους και κατα πασαν την ορασιν ταυτην ουτως ελαλησεν ναθαν προς δαυιδ	15 Nathan raconta à David ces paroles et cette vision.
16 και ηλθεν ο βασιλευς δαυιδ και εκαθισεν απεναντι κυριου και ειπεν τις ειμι εγω κυριε ο θεος και τις ο οικος μου οτι ηγαπησας με εως αιωνος	16 Alors le roi David entra, s’assit devant Yahvé et dit: “Je ne suis pas digne de tout ce que tu as déjà fait pour moi, Yahvé Dieu, et ma famille non plus.
17 και εσμικρυνθη ταυτα ενωπιον σου ο θεος και ελαλησας επι τον οικον του παιδος σου εκ μακρων και επειδες με ως ορασις ανθρωπου και υψωσας με κυριε ο θεος	17 Pourtant, ô Dieu, ce n’était pas encore assez à tes yeux. Tu me fais maintenant une promesse pour ma descendance qui va loin dans l’avenir. Tu m’as considéré comme un grand homme, ô Yahvé Dieu!
18 τι προσθησει ετι δαυιδ προς σε του δοξασαι και συ τον δουλον σου οιδας	18 Que puis-je te dire de plus? Tu connais ton serviteur David.
19 και κατα την καρδιαν σου εποιησας την πασαν μεγαλωσυνην	19 Tout ce que tu as fait, Yahvé, tu l’as fait par bonté pour ton serviteur et pour manifester ta grandeur.
20 κυριε ουκ εστιν ομοιος σοι και ουκ εστιν πλην σου κατα παντα οσα ηκουσαμεν εν ωσιν ημων	20 “Ô Yahvé! Nul n’est comme toi! Il n’y a pas de Dieu, excepté toi seul, dont nous ayons entendu les paroles.
21 και ουκ εστιν ως ο λαος σου ισραηλ εθνος ετι επι της γης ως ωδηγησεν αυτον ο θεος του λυτρωσασθαι εαυτω λαον του θεσθαι εαυτω ονομα μεγα και επιφανες του εκβαλειν απο προσωπου λαου σου ους ελυτρωσω εξ αιγυπτου εθνη	21 Y a-t-il un autre peuple sur terre comme ton peuple Israël? Y a-t-il une seule nation sur la terre que Dieu ait achetée pour en faire son peuple? Tu as rendu célèbre ton peuple. Tu as fait pour lui des choses grandes et terribles: tu as chassé les nations devant lui lorsque tu l’as racheté d’Égypte.
22 και εδωκας τον λαον σου ισραηλ σεαυτω λαον εως αιωνος και συ κυριε αυτοις εις θεον	22 “Tu as fait du peuple d’Israël ton propre peuple à jamais, et toi, Yahvé, tu es devenu son Dieu.
23 και νυν κυριε ο λογος σου ον ελαλησας προς τον παιδα σου και επι τον οικον αυτου πιστωθητω εως αιωνος	23 Maintenant, Yahvé, fais que dure la promesse que tu m’as faite au sujet de ma descendance, et agis comme tu l’as dit.
24 λεγοντων κυριε κυριε παντοκρατωρ θεος ισραηλ και ο οικος δαυιδ παιδος σου ανωρθωμενος εναντιον σου	24 Que cette promesse tienne bon et que ton Nom soit exalté à jamais; que l’on puisse dire: “Yahvé Sabaot, le Dieu d’Israël, est un Dieu pour Israël”. Fais que ma descendance se tienne fermement devant toi pour toujours.
25 οτι συ κυριε ηνοιξας το ους του παιδος σου του οικοδομησαι αυτω οικον δια τουτο ευρεν ο παις σου του προσευξασθαι κατα προσωπον σου	25 “ Ô mon Dieu! Tu as fait savoir à ton serviteur que tu lui construiras une maison; c’est pourquoi ton serviteur a l’audace de te faire cette demande.
26 και νυν κυριε συ ει αυτος ο θεος και ελαλησας επι τον δουλον σου τα αγαθα ταυτα	26 Oui, Yahvé, c’est toi qui promets ce bonheur à ton serviteur, toi qui es vraiment Dieu!
27 και νυν ηρξω του ευλογησαι τον οικον του παιδος σου του ειναι εις τον αιωνα εναντιον σου οτι συ κυριε ευλογησας και ευλογησον εις τον αιωνα	27 Qu’il te plaise alors de bénir la maison de ton serviteur, pour qu’elle reste à jamais devant toi. C’est toi, Yahvé, qui as béni, elle est bénie à jamais!”