ΓΕΝΕΣΙΣ - Genesi - Genesis 49

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 εκαλεσεν δε ιακωβ τους υιους αυτου και ειπεν συναχθητε ινα αναγγειλω υμιν τι απαντησει υμιν επ' εσχατων των ημερων	1 Jacob appela ses fils et leur dit: “Venez autour de moi pour que je vous annonce ce qui arrivera par la suite.
2 αθροισθητε και ακουσατε υιοι ιακωβ ακουσατε ισραηλ του πατρος υμων	2 Venez tous ici et écoutez-moi, fils de Jacob, écoutez votre père Israël.
3 ρουβην πρωτοτοκος μου συ ισχυς μου και αρχη τεκνων μου σκληρος φερεσθαι και σκληρος αυθαδης	3 “Ruben, tu es mon premier-né, ma force et le premier fruit de ma virilité, aussi orgueilleux que vigoureux.
4 εξυβρισας ως υδωρ μη εκζεσης ανεβης γαρ επι την κοιτην του πατρος σου τοτε εμιανας την στρωμνην ου ανεβης	4 Tu auras beau déborder comme les eaux, ton pouvoir sera limité, car tu es monté sur la couche de ton père et tu as souillé mon lit en y montant.
5 συμεων και λευι αδελφοι συνετελεσαν αδικιαν εξ αιρεσεως αυτων	5 “Siméon et Lévi sont frères dans la violence: c’est ensemble qu’ils ont frappé du poignard.
6 εις βουλην αυτων μη ελθοι η ψυχη μου και επι τη συστασει αυτων μη ερεισαι τα ηπατα μου οτι εν τω θυμω αυτων απεκτειναν ανθρωπους και εν τη επιθυμια αυτων ενευροκοπησαν ταυρον	6 Je n’approuve pas leurs décisions et je ne me joindrai pas à leur assemblée, car dans leur colère, ils ont massacré des hommes; dans leur violence, ils ont coupé les jarrets des taureaux.
7 επικαταρατος ο θυμος αυτων οτι αυθαδης και η μηνις αυτων οτι εσκληρυνθη διαμεριω αυτους εν ιακωβ και διασπερω αυτους εν ισραηλ	7 Maudite soit leur colère, car elle n’est que violence, et leur fureur, car elle n’est que cruauté. Je les installerai ça et là en Jacob, je les disperserai en Israël.
8 ιουδα σε αινεσαισαν οι αδελφοι σου αι χειρες σου επι νωτου των εχθρων σου προσκυνησουσιν σοι οι υιοι του πατρος σου	8 “Juda, tes frères feront ton éloge. Ta main pèsera sur le cou de tes ennemis, les fils de ton père se prosterneront devant toi.
9 σκυμνος λεοντος ιουδα εκ βλαστου υιε μου ανεβης αναπεσων εκοιμηθης ως λεων και ως σκυμνος τις εγερει αυτον	9 “Juda, mon fils, tu es comme un jeune lion qui revient avec sa proie! Il s’est accroupi comme un lion, allongé comme une lionne: qui ira le provoquer?
10 ουκ εκλειψει αρχων εξ ιουδα και ηγουμενος εκ των μηρων αυτου εως αν ελθη τα αποκειμενα αυτω και αυτος προσδοκια εθνων	10 On n’enlèvera pas à Juda le sceptre royal, ni le bâton de commandement d’entre ses pieds jusqu’au jour où viendra celui à qui tous les peuples obéiront.
11 δεσμευων προς αμπελον τον πωλον αυτου και τη ελικι τον πωλον της ονου αυτου πλυνει εν οινω την στολην αυτου και εν αιματι σταφυλης την περιβολην αυτου	11 “Il attache à la vigne son âne, au pied de la vigne le petit de son ânesse. Il lave dans le vin son vêtement, et dans le sang des raisins, son manteau.
12 χαροποι οι οφθαλμοι αυτου απο οινου και λευκοι οι οδοντες αυτου η γαλα	12 Le vin lui trouble la vue et le lait blanchit ses dents.
13 ζαβουλων παραλιος κατοικησει και αυτος παρ' ορμον πλοιων και παρατενει εως σιδωνος	13 “Zabulon habitera sur le bord des mers, il sera matelot sur les bateaux et son territoire s’étendra jusqu’à Sidon.
14 ισσαχαρ το καλον επεθυμησεν αναπαυομενος ανα μεσον των κληρων	14 “Issacar est un âne osseux qui repose au milieu de ses pâturages.
15 και ιδων την αναπαυσιν οτι καλη και την γην οτι πιων υπεθηκεν τον ωμον αυτου εις το πονειν και εγενηθη ανηρ γεωργος	15 Il a vu que le repos est bon, que le pays est agréable, aussi il tend son dos pour porter les fardeaux, il est prêt pour un travail d’esclave.
16 δαν κρινει τον εαυτου λαον ωσει και μια φυλη εν ισραηλ	16 “Dan jugera son peuple comme le font les tribus d’Israël.
17 και γενηθητω δαν οφις εφ' οδου εγκαθημενος επι τριβου δακνων πτερναν ιππου και πεσειται ο ιππευς εις τα οπισω	17 Dan est un serpent sur la route, une vipère à cornes sur le sentier; il mord les talons du cheval et le cavalier tombe à la renverse.
18 την σωτηριαν περιμενω κυριου	18 “Ô Yahvé! J’espère en ton salut!
19 γαδ πειρατηριον πειρατευσει αυτον αυτος δε πειρατευσει αυτων κατα ποδας	19 “Gad, à peine les pillards l’ont-ils pillé, que déjà il est sur leurs talons.
20 ασηρ πιων αυτου ο αρτος και αυτος δωσει τρυφην αρχουσιν	20 “Le pain d’Asher est moelleux, il fournit des pâtisseries royales.
21 νεφθαλι στελεχος ανειμενον επιδιδους εν τω γενηματι καλλος	21 “Nephtali est une biche en liberté, qui met bas de beaux petits.
22 υιος ηυξημενος ιωσηφ υιος ηυξημενος ζηλωτος υιος μου νεωτατος προς με αναστρεψον	22 “Joseph est un arbre fertile, c’est un arbre fertile auprès d’une source, dont les branches grimpent sur le mur.
23 εις ον διαβουλευομενοι ελοιδορουν και ενειχον αυτω κυριοι τοξευματων	23 “Les archers l’ont provoqué, ils ont tiré, ils l’ont attaqué.
24 και συνετριβη μετα κρατους τα τοξα αυτων και εξελυθη τα νευρα βραχιονων χειρων αυτων δια χειρα δυναστου ιακωβ εκειθεν ο κατισχυσας ισραηλ	24 Mais son arc à lui ne s’est pas brisé et ses bras sont restés agiles, car le Puissant de Jacob le soutient, le Rocher d’Israël lui vient en aide.
25 παρα θεου του πατρος σου και εβοηθησεν σοι ο θεος ο εμος και ευλογησεν σε ευλογιαν ουρανου ανωθεν και ευλογιαν γης εχουσης παντα ενεκεν ευλογιας μαστων και μητρας	25 “Que le Dieu de ton père te protège, que le Dieu de la Steppe te bénisse. Que d’en haut te viennent les bénédictions du ciel, et d’en bas la fécondité de ton sol. Tes champs seront bénis, et tes bêtes fécondes.
26 ευλογιας πατρος σου και μητρος σου υπερισχυσεν επ' ευλογιαις ορεων μονιμων και επ' ευλογιαις θινων αεναων εσονται επι κεφαλην ιωσηφ και επι κορυφης ων ηγησατο αδελφων	26 “Les bénédictions de ton père surpassent les bénédictions des montagnes antiques, elles sont meilleures que celles des cimes éternelles. Puissent-elles reposer sur la tête de Joseph, puisqu’il a été choisi entre tous ses frères!
27 βενιαμιν λυκος αρπαξ το πρωινον εδεται ετι και εις το εσπερας διαδωσει τροφην	27 “Benjamin est un loup qui déchire. Le matin, il dévore sa proie, et le soir, il partage le butin.”
28 παντες ουτοι υιοι ιακωβ δωδεκα και ταυτα ελαλησεν αυτοις ο πατηρ αυτων και ευλογησεν αυτους εκαστον κατα την ευλογιαν αυτου ευλογησεν αυτους	28 Voilà donc toutes les tribus d’Israël, les douze. Et voilà ce que leur père leur a dit lorsqu’il les a bénies. Il les a bénies, chacune a eu droit à sa bénédiction.
29 και ειπεν αυτοις εγω προστιθεμαι προς τον εμον λαον θαψατε με μετα των πατερων μου εν τω σπηλαιω ο εστιν εν τω αγρω εφρων του χετταιου	29 Jacob leur donna alors cet ordre: “Je vais être réuni à mon peuple. Enterrez-moi avec mes pères dans la grotte du champ d’Éfron, le Hittite,
30 εν τω σπηλαιω τω διπλω τω απεναντι μαμβρη εν τη γη χανααν ο εκτησατο αβρααμ το σπηλαιον παρα εφρων του χετταιου εν κτησει μνημειου	30 la grotte du champ de Makpéla, face à Mambré, au pays de Canaan. C’est le champ qu’Abraham a acheté à Éfron le Hittite, pour avoir une tombe à lui.
31 εκει εθαψαν αβρααμ και σαρραν την γυναικα αυτου εκει εθαψαν ισαακ και ρεβεκκαν την γυναικα αυτου και εκει εθαψα λειαν	31 C’est là que l’on a enterré Abraham et Sara, sa femme. Là aussi l’on a enterré Isaac et Rébecca, sa femme; là aussi j’ai enterré Léa.
32 εν κτησει του αγρου και του σπηλαιου του οντος εν αυτω παρα των υιων χετ	32 Le champ et la grotte ont été achetés aux fils de Heth.”
33 και κατεπαυσεν ιακωβ επιτασσων τοις υιοις αυτου και εξαρας τους ποδας αυτου επι την κλινην εξελιπεν και προσετεθη προς τον λαον αυτου	33 Quand Jacob termina de donner ses instructions à ses fils, il ramena ses pieds dans son lit, il mourut et fut réuni à ses pères.