1 Διαμαρτυρομαι λοιπον εγω ενωπιον του Θεου και του Κυριου Ιησου Χριστου, οστις μελλει να κρινη ζωντας και νεκρους εν τη επιφανεια αυτου και τη βασιλεια αυτου, | 1 לָכֵן אֲנִי מֵעִיד בְּךָ נֶגֶד הָאֱלֹהִים וְנֶגֶד אֲדֹנֵינוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ הַבָּא לִשְׁפֹּט אֶת־הַחַיִּים וְאֶת־הַמֵּתִים בְּהוֹפָעָתוֹ וּבְמַלְכוּתוֹ |
2 κηρυξον τον λογον, επιμενε εγκαιρως ακαιρως, ελεγξον, επιπληξον, προτρεψον, μετα πασης μακροθυμιας και διδαχης. | 2 הַכְרֵז אֶת־הַדָּבָר וְהַתְמֵד בֵּין בְּעִתּוֹ בֵּין שֶׁלֹּא בְעִתּוֹ הוֹכַח וּגְעַר וְהַזְהֵר בְּכָל־אֹרֶךְ־רוּחַ וְהוֹרָאָה |
3 Διοτι θελει ελθει καιρος οτε δεν θελουσιν υποφερει την υγιαινουσαν διδασκαλιαν, αλλα θελουσιν επισωρευσει εις εαυτους διδασκαλους κατα τας ιδιας αυτων επιθυμιας, γαργαλιζομενοι την ακοην, | 3 כִּי־בוֹא תָבֹא הָעֵת אֲשֶׁר לֹא־יָכִילוּ אֶת־הַלֶּקַח הַבָּרִיא כִּי אִם־כְּאַוַּת נַפְשָׁם יִקְבְּצוּ לָהֶם מוֹרִים לְשַׁעֲשֻׁעֵי אָזְנָיִם |
4 και απο μεν της αληθειας θελουσιν αποστρεψει την ακοην αυτων, εις δε τους μυθους θελουσιν εκτραπη. | 4 וְיַטּוּ אָזְנֵיהֶם מִן־הָאֱמֶת וְיִפְנוּ אֶל־הַהַגָּדוֹת |
5 Συ δε αγρυπνει εις παντα, κακοπαθησον, εργασθητι εργον ευαγγελιστου, την διακονιαν σου καμε πληρη. | 5 אֲבָל אַתָּה הֱיֵה עֵר בַּכֹּל סְבֹל הָרָעוֹת וַעֲשֵׂה מְלֶאכֶת הַמְבַשֵּׂר וּמַלֵּא אֶת־שֵׁרוּתֶךָ |
6 Διοτι εγω γινομαι ηδη σπονδη και ο καιρος της αναχωρησεως μου εφθασε. | 6 כִּי עַתָּה זֶה אֻסַּךְ נָסֶךְ וְעֵת פְּטִירָתִי הִגִּיעָה |
7 Τον αγωνα τον καλον ηγωνισθην, τον δρομον ετελειωσα, την πιστιν διετηρησα? | 7 הַמִּלְחָמָה הַטּוֹבָה נִלְחָמְתִּי אֶת־הַמְּרוּצָה הִשְׁלַמְתִּי אֶת־הָאֱמוּנָה שָׁמָרְתִּי |
8 του λοιπου μενει εις εμε ο της δικαιοσυνης στεφανος, τον οποιον ο Κυριος θελει μοι αποδωσει εν εκεινη τη ημερα, ο δικαιος κριτης, και ου μονον εις εμε, αλλα και εις παντας οσοι επιποθουσι την επιφανειαν αυτου. | 8 וּמֵעַתָּה שָׁמוּר לִי כֶּתֶר הַצְּדָקָה אֲשֶׁר בַּיּוֹם הַהוּא יִתְּנֶנּוּ לִי הָאָדוֹן הַשֹּׁפֵט הַצַּדִּיק וְלֹא־לִי לְבַדִּי כִּי־גַם לְכָל־אֹהֲבֵי הוֹפָעָתוֹ |
9 Σπουδασον να ελθης προς εμε ταχεως? | 9 חוּשָׁה לָבוֹא אֵלַי בִּמְהֵרָה |
10 διοτι ο Δημας με εγκατελιπεν, αγαπησας τον παροντα κοσμον, και απηλθεν εις θεσσαλονικην, ο Κρησκης εις Γαλατιαν, ο Τιτος εις Δαλματιαν? | 10 כִּי־דִימָס עֲזָבַנִי בְּאַהֲבָתוֹ אֶת־הָעוֹלָם הַזֶּה וַיֵּלֶךְ־לוֹ לְתַסְלוֹנִיקִי וּקְרִיסְקִיס הָלַךְ לְגָלַטְיָא וְטִיטוֹס לְדַלְמָטְיָא |
11 ο Λουκας ειναι μονος μετ' εμου. Τον Μαρκον παραλαβων φερε μετα σου? διοτι μοι ειναι χρησιμος εις την διακονιαν. | 11 וְלוּקָס הוּא לְבַדּוֹ עִמָּדִי קַח אֶת־מַרְקוֹס וַהֲבִיאֵהוּ אִתָּךְ כִּי יוֹעִיל־לִּי לִמְאֹד לָעֲבוֹדָה |
12 Τον δε Τυχικον απεστειλα εις Εφεσον. | 12 אֶת־טוּכִיקוֹס שָׁלַחְתִּי לְאֶפְסוֹס |
13 Τον φελονην, τον οποιον αφηκα εν Τρωαδι παρα τω Καρπω, ερχομενος φερε, και τα βιβλια, μαλιστα τας μεμβρανας. | 13 אֶת־הַמְּעִיל שֶׁהִנַּחְתִּי בִטְרוֹאַס אֵצֶל קַרְפּוֹס הֲבִיאֶהוּ אִתְּךָ בְּבוֹאֶךָ וְאַף אֶת־הַסְּפָרִים וּבִפְרָט אֶת־הַמְּגִלּוֹת שֶׁל־קְלָף |
14 Ο Αλεξανδρος ο χαλκευς πολλα κακα μοι εκαμεν? ο Κυριος να αποδωση εις αυτον κατα τα εργα αυτου? | 14 אֲלֶכְּסַנְדֶּר חָרַשׁ הַנְּחשֶׁת עָשָׂה לִי רָעוֹת רַבּוֹת יְשַׁלֶּם־לוֹ יְהוָֹה כְּמַעֲשָׂיו |
15 τον οποιον και συ φυλαττου? διοτι πολυ ανθισταται εις τους λογους ημων. | 15 וְגַם־אַתָּה הִשָּׁמֶר־לְךָ מִמֶּנּוּ כִּי־מָרוֹ מָרָה אֶת־דְּבָרֵינוּ |
16 Εν τη πρωτη απολογια μου δεν με παρεσταθη ουδεις, αλλα παντες με εγκατελιπον? ειθε να μη λογαριασθη εις αυτους? | 16 בְּהִצְטַדְּקוּתִי הָרִאשׁוֹנָה לֹא־הָיָה אִישׁ לְעָזְרֵנִי כִּי־כֻלָּם עֲזָבוּנִי אַל־יֵחָשֵׁב לָהֶם עָוֺן |
17 αλλ' ο Κυριος με παρεσταθη και με ενεδυναμωσε, δια να πληρωθη δι' εμου το κηρυγμα και να ακουσωσι παντα τα εθνη? και ηλευθερωθην εκ του στοματος του λεοντος. | 17 אֲבָל הָאָדוֹן הוּא עֲזָרַנִי וְחִזְּקַנִי לְמַעַן תֻּשְׁלַם עַל־יָדִי הַבְּשׂוֹרָה וְיִשְׁמָעוּהָ כָּל־הַגּוֹיִם וָאֶנָּצֵל מִפִּי אַרְיֵה |
18 Και θελει με ελευθερωσει ο Κυριος απο παντος εργου πονηρου και θελει με διασωσει δια την επουρανιον βασιλειαν αυτου? εις τον οποιον εστω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων? αμην. | 18 וְיַצִּילֵנִי הָאָדוֹן מִכָּל־מַעֲשֶׂה רָע וְיוֹשִׁיעֵנִי אֶל־מַלְכוּתוֹ שֶׁבַּשָּׁמַיִם לוֹ הַכָּבוֹד לְעוֹלְמֵי עוֹלָמִים אָמֵן |
19 Ασπασθητι την Πρισκαν και τον Ακυλαν και τον οικον του Ονησιφορου. | 19 שְׁאַל לִשְׁלוֹם פְּרִיסְקָה וַעֲקִילַס וּבֵית אֳנִיסִיפוֹרוֹס |
20 Ο Εραστος εμεινεν εν Κορινθω, τον δε Τροφιμον αφηκα εν Μιλητω ασθενη. | 20 אֲרַסְטוֹס נִשְׁאַר בְּקוֹרִנְתּוֹס וְאֶת־טְרוֹפִימוֹס הִנַּחְתִּי חוֹלֶה בְּמִילֵטוֹס |
21 Σπουδασον να ελθης προ του χειμωνος. Ασπαζεται σε ο Ευβουλος και Πουδης και Λινος και η Κλαυδια και οι αδελφοι παντες. | 21 חוּשָׁה לָבוֹא לִפְנֵי הַסְּתָיו אוֹבוּלוֹס וּפוּדִיס וְלִינוֹס וּקְלוֹדְיָה וְהָאַחִים כֻּלָּם שֹׁאֲלִים לִשְׁלוֹמֶךָ |
22 Ο Κυριος Ιησους Χριστος ειη μετα του πνευματος σου. Η χαρις μεθ' υμων? αμην. | 22 אֲדֹנֵינוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ יְהִי עִם־רוּחֶךָ הַחֶסֶד עִמָּכֶם אָמֵן |