1 Λεγω δε, εφ ' οσον χρονον ο κληρονομος ειναι νηπιος, δεν διαφερει δουλου, αν και ηναι κυριος παντων, | 1 וַאֲנִי אֹמֵר הַיּוֹרֵשׁ כָּל־עֵת הֱיוֹתוֹ קָטֹן אֵין־הַבְדֵּל בֵּינוֹ וּבֵין הָעָבֶד אַף אִם־הוּא אֲדוֹן הַכֹּל |
2 αλλ' ειναι υπο επιτροπους και οικονομους μεχρι της προθεσμιας υπο του πατρος. | 2 אֶלָּא הוּא תַּחַת יַד אֹמְנִים וּפְקִידֵי הַבָּיִת עַד לַזְּמַן הַמְיֻעָד לוֹ מֵאֵת אָבִיו |
3 Ουτω και ημεις, οτε ημεθα νηπιοι, υπο τα στοιχεια του κοσμου ημεθα δεδουλωμενοι? | 3 כָּכָה גַּם־אֲנַחְנוּ בְּעוֹד הֱיוֹתֵנוּ קְטַנִּים הָיִינוּ מְשֻׁעְבָּדִים לִיסֹדוֹת הָעוֹלָם |
4 οτε ομως ηλθε το πληρωμα του χρονου, εξαπεστειλεν ο Θεος τον Υιον αυτου, οστις εγεννηθη εκ γυναικος και υπεταγη εις τον νομον, | 4 וּבִמְלֹאת הָעֵת שָׁלַח הָאֱלֹהִים אֶת־בְּנוֹ אֲשֶׁר נוֹלַד מֵאִשָּׁה וְנִתַּן תַּחַת יַד־הַתּוֹרָה |
5 δια να εξαγοραση τους υπο νομον, δια να λαβωμεν την υιοθεσιαν. | 5 לִפְדוֹת אֵת אֲשֶׁר הָיוּ תַּחַת יַד־הַתּוֹרָה לְמַעַן נְקַבֵּל אֶת־מִשְׁפַּט הַבָּנִים |
6 Και επειδη εισθε υιοι, εξαπεστειλεν ο Θεος το Πνευμα του Υιου αυτου εις τας καρδιας σας, το οποιον κραζει? Αββα, ο Πατηρ. | 6 וְיַעַן כִּי־בָנִים אַתֶּם שָׁלַח הָאֱלֹהִים בִּלְבַבְכֶם אֶת־רוּחַ בְּנוֹ הַקּוֹרֵא אַבָּא אָבִינוּ |
7 Οθεν δεν εισαι πλεον δουλος αλλ' υιος? εαν δε υιος, και κληρονομος του Θεου δια του Χριστου. | 7 לָכֵן אֵינְךָ עוֹד עֶבֶד כִּי אִם־בֵּן וְאִם־בֵּן אַתָּה הִנְּךָ גַּם־יוֹרֵשׁ הָאֱלֹהִים עַל־יְדֵי הַמָּשִׁיחַ |
8 Αλλα τοτε μεν μη γνωριζοντες τον Θεον, εδουλευσατε εις τους μη φυσει οντας Θεους? | 8 הֵן לְפָנִים בְּאֵין־דַּעַת אֱלֹהִים הֱיִיתֶם עֹבְדִים אֵת אֲשֶׁר בְּעַצְמוּתָם אֵינָם אֱלֹהִים |
9 τωρα δε αφου εγνωρισατε τον Θεον, μαλλον δε εγνωρισθητε υπο του Θεου, πως επιστρεφετε παλιν εις τα ασθενη και πτωχα στοιχεια, εις τα οποια παλιν ως προτερον θελετε να δουλευητε; | 9 וְעַתָּה אַחֲרֵי יְדַעְתֶּם אֶת־הָאֱלֹהִים וְיוֹתֵר אַחֲרֵי שֶׁנּוֹדַעְתֶּם לֵאלֹהִים אֵיךְ תָּשׁוּבוּ אֶל־הַיְסֹדוֹת הָרָפִים וְהַדַּלִּים הָהֵם אֲשֶׁר תִּרְצוּ לְהִכָּנֵעַ לָהֶם מֵחָדָשׁ |
10 Ημερας παρατηρειτε και μηνας και καιρους και ενιαυτους. | 10 יָמִים אַתֶּם שֹׁמְרִים וָחֳדָשִׁים וּמוֹעֲדִים וְשָׁנִים |
11 Φοβουμαι δια σας, μηπως ματαιως εκοπιασα εις εσας. | 11 מִתְיָרֵא אֲנִי פֶּן־לָרִיק עָמַלְתִּי בָכֶם |
12 Γινεσθε ως εγω, διοτι και εγω ειμαι καθως σεις, αδελφοι, σας παρακαλω, ουδολως με ηδικησατε? | 12 הֱיוּ־נָא כָמוֹנִי כִּי גַם־אָנִי כְּמוֹכֶם מִתְחַנֵּן אֲנִי לָכֶם אֶחָי לֹא־הֲרֵעֹתֶם לִי מְאוּמָה |
13 εξευρετε δε οτι προτερον σας εκηρυξα το ευαγγελιον εν ασθενεια της σαρκος, | 13 אַתֶּם יְדַעְתֶּם אֲשֶׁר בְּחֻלְשַׁת בְּשָׂרִי בִּשַּׂרְתִּי לָכֶם אֶת־הַבְּשׂוֹרָה לָרִאשׁוֹנָה |
14 και δεν εξουθενησατε ουδ' απερριψατε τον πειρασμον μου τον εν τη σαρκι μου, αλλα με εδεχθητε ως αγγελον Θεου, ως Χριστον Ιησουν. | 14 וְאַתֶּם לֹא בְּזִיתֶם אֶת־נִסְיוֹנִי אֲשֶׁר־נֻסֵּיתִי בִבְשָׂרִי וְלֹא גְעַלְתֶּם אֹתוֹ כִּי אִם־קִבַּלְתֶּם אֹתִי כְּמַלְאַךְ אֱלֹהִים כַּמָּשִׁיחַ יֵשׁוּעַ |
15 Τις λοιπον ητο ο μακαρισμος σας; επειδη μαρτυρω προς εσας οτι ει δυνατον τους οφθαλμους σας ηθελετε εκβαλει και δωσει εις εμε. | 15 וְעַתָּה אַיֵּה אָשְׁרְכֶם כִּי מֵעִיד אֲנִי עֲלֵיכֶם אֲשֶׁר אִם־יְכָלְתֶּם הֱיִיתֶם עֹקְרִים אֶת־עֵינֵיכֶם לְתִתָּן לִי |
16 Εχθρος σας εγεινα λοιπον, διοτι σας λεγω την αληθειαν; | 16 וְעַתָּה הֲנִהְיֵיתִי לָכֶם לְאֹיֵב בְּדַבְּרִי אֱמֶת אֲלֵיכֶם |
17 Δεικνυουσι ζηλον προς εσας, ουχι ομως καλον, αλλα θελουσι να σας αποκλεισωσι, δια να εχητε σεις ζηλον προς αυτους. | 17 הֵם אֵינָם מְקַנְּאִים לָכֶם לְטוֹבָה כִּי חֶפְצָם לְהַפְרִיד אֶתְכֶם מֵעָלֵינוּ לְמַעַן תִּהְיוּ מְקַנְּאִים לָהֶם |
18 Καλον δε ειναι να ησθε ζηλωται προς το καλον παντοτε και ουχι μονον οταν ευρισκωμαι μεταξυ σας. | 18 אֲבָל טוֹב לְקַנֵּא תָּמִיד לְטוֹבָה וְלֹא לְבַד בִּהְיוֹתִי אֶצְלְכֶם |
19 Τεκνια μου, δια τους οποιους παλιν ειμαι εις ωδινας, εωσου μορφωθη ο Χριστος εν υμιν? | 19 בָּנַי אֲשֶׁר־שׁוּב יֹאחֲזוּנִי חֶבְלֵי לֵדָה עֲלֵיכֶם עַד כִּי־יוּצַר בָּכֶם הַמָּשִׁיחַ |
20 ηθελον δε να παρευρισκωμαι μεταξυ σας τωρα και να αλλαξω την φωνην μου, διοτι απορω δια σας. | 20 אָמְנָם חָפַצְתִּי לִהְיוֹת עַתָּה אֶצְלְכֶם לְשַׁנּוֹת אֶת־קוֹל דְּבָרִי כִּי נָבוֹךְ אֲנִי בָּכֶם |
21 Ειπατε μοι οι θελοντες να ησθε υπο νομον? τον νομον δεν ακουετε; | 21 אִמְרוּ לִי אַתֶּם הַחֲפֵצִים לִהְיוֹת מְשֻׁעְבָּדִים לַתּוֹרָה הֲלֹא שְׁמַעְתֶּם אֶת־הַתּוֹרָה |
22 Διοτι ειναι γεγραμμενον οτι ο Αβρααμ εγεννησε δυο υιους, ενα εκ της δουλης και ενα εκ της ελευθερας. | 22 כִּי כָתוּב שֶׁהָיוּ לְאַבְרָהָם שְׁנֵי בָנִים הָאֶחָד מִן־הָאָמָה וְהַשֵּׁנִי מִן־הַחָפְשִׁיָּה |
23 Αλλ' ο μεν εκ της δουλης εγεννηθη κατα σαρκα, ο δε εκ της ελευθερας δια της επαγγελιας? | 23 וַאֲשֶׁר לָאָמָה הוּא נוֹלַד לְפִי הַבָּשָׂר וַאֲשֶׁר לַחָפְשִׁיָּה עַל־פִּי הַהַבְטָחָה |
24 Τα οποια ειναι κατα αλληγοριαν? διοτι αυται ειναι αι δυο διαθηκαι, μια μεν απο του ορους Σινα, η γεννωσα προς δουλειαν, ητις ειναι η Αγαρ. | 24 וְהַדְּבָרִים הֵם לְרָמֶז כִּי שְׁתֵּי הַבְּרִיתוֹת הֵנָּה הָאַחַת מִן־הַר סִינַי הַיּוֹלֶדֶת לְעַבְדוּת וְהִיא הָגָר |
25 Διοτι το Αγαρ ειναι το ορος Σινα εν τη Αραβια, και ταυτιζεται με την σημερινην Ιερουσαλημ, ειναι δε εις δουλειαν μετα των τεκνων αυτης? | 25 כִּי הָגָר הִיא הַר סִינַי בַּעֲרָב וְהוּא כְּנֶגֶד יְרוּשָׁלַיִם שֶׁל־עַתָּה כִּי־הִיא בְעַבְדוּת עִם־בָּנֶיהָ |
26 η δε ανω Ιερουσαλημ ειναι ελευθερα, ητις ειναι μητηρ παντων ημων. | 26 אֲבָל יְרוּשָׁלַיִם שֶׁל־מַעְלָה הִיא חָפְשִׁיָּה וְהִיא אֵם כֻּלָּנוּ |
27 Διοτι ειναι γεγραμμενον? Ευφρανθητι, στειρα η μη τικτουσα, εκβαλε φωνην και βοησον, η μη ωδινουσα? διοτι τα τεκνα της ερημου ειναι πλειοτερα παρα τα τεκνα της εχουσης τον ανδρα. | 27 כִּי כָתוּב רָנִּי עֲקָרָה לֹא יָלָדָה פִּצְחִי רִנָּה וְצַהֲלִי לֹא־חָלָה כִּי רַבִּים בְּנֵי־שׁוֹמֵמָה מִבְּנֵי בְעוּלָה |
28 ημεις δε, αδελφοι, καθως ο Ισαακ επαγγελιας τεκνα ειμεθα. | 28 וַאֲנַחְנוּ אֶחָי הִנְנוּ כְיִצְחָק בְּנֵי הַהַבְטָחָה |
29 Αλλα καθως τοτε ο κατα σαρκα γεννηθεις εδιωκε τον κατα πνευμα, ουτω και τωρα. | 29 וְכַאֲשֶׁר הַנּוֹלָד לְפִי־הַבָּשָׂר אָז הָיָה רֹדֵף אֶת־הַנּוֹלָד לְפִי הָרוּחַ כֵּן־הוּא גַּם־עָתָּה |
30 Αλλα τι λεγει η γραφη; Εκβαλε την δουλην και τον υιον αυτης? διοτι δεν θελει κληρονομησει ο υιος της δουλης μετα του υιου της ελευθερας. | 30 אֲבָל הַכָּתוּב מַה־הוּא אֹמֵר גָּרֵשׁ הָאָמָה וְאֶת־בְּנָהּ כִּי לֹא יִירַשׁ בֶּן־הָאָמָה עִם בֶּן־הַחָפְשִׁיָּה |
31 Λοιπον, αδελφοι, δεν ειμεθα της δουλης τεκνα, αλλα της ελευθερας. | 31 עַל־כֵּן אֶחָי לֹא־בְנֵי הָאָמָה אֲנַחְנוּ כִּי אִם־בְּנֵי הַחָפְשִׁיָּה |