Seconda lettera ai Corinzi - 2 Corinthians 4

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Δια τουτο, εχοντες την διακονιαν ταυτην, καθως ηλεηθημεν, δεν αποκαμνομεν,	1 Voilà pourquoi, miséricordieusement investis de ce ministère, nous ne faiblissons pas,
2 αλλ' απηρνηθημεν τα κρυπτα της αισχυνης, μη περιπατουντες εν πανουργια μηδε δολονοντες τον λογον του Θεου, αλλα με την φανερωσιν της αληθειας συνιστωντες εαυτους προς πασαν συνειδησιν ανθρωπων ενωπιον του Θεου.	2 mais nous avons répudié les dissimulations de la honte, ne nous conduisant pas avec astuce etne falsifiant pas la parole de Dieu. Au contraire, par la manifestation de la vérité, nous nous recommandons àtoute conscience humaine devant Dieu.
3 Εαν δε και ηναι το ευαγγελιον ημων κεκαλυμμενον, εις τους απολλυμενους ειναι κεκαλυμμενον,	3 Que si notre Evangile demeure voilé, c'est pour ceux qui se perdent qu'il est voilé,
4 των οποιων απιστων οντων ο Θεος του κοσμου τουτου ετυφλωσε τον νουν, δια να μη επιλαμψη εις αυτους ο φωτισμος του ευαγγελιου της δοξης του Χριστου, οστις ειναι εικων του Θεου.	4 pour les incrédules, dont le dieu de ce monde a aveuglé l'entendement afin qu'ils ne voient pasbriller l'Evangile de la gloire du Christ, qui est l'image de Dieu.
5 Διοτι ημεις δεν κηρυττομεν εαυτους, αλλα τον Χριστον Ιησουν τον Κυριον, εαυτους δε δουλους υμων δια τον Ιησουν.	5 Car ce n'est pas nous que nous prêchons, mais le Christ Jésus, Seigneur; nous ne sommes,nous, que vos serviteurs, à cause de Jésus.
6 Διοτι ο Θεος ο ειπων να λαμψη φως εκ του σκοτους, ειναι οστις ελαμψεν εν ταις καρδιαις ημων προς φωτισμον της γνωσεως της δοξης του Θεου δια του προσωπου του Ιησου Χριστου.	6 En effet le Dieu qui a dit: "Que des ténèbres resplendisse la lumière", est Celui qui a resplendidans nos coeurs, pour faire briller la connaissance de la gloire de Dieu, qui est sur la face du Christ.
7 Εχομεν δε τον θησαυρον τουτον εις οστρακινα σκευη, δια να ηναι η υπερβολη της δυναμεως του Θεου και ουχι εξ ημων,	7 Mais ce trésor, nous le portons en des vases d'argile, pour que cet excès de puissance soit deDieu et ne vienne pas de nous.
8 κατα παντα θλιβομενοι αλλ' ουχι στενοχωρουμενοι, απορουμενοι αλλ' ουχι απελπιζομενοι,	8 Nous sommes pressés de toute part, mais non pas écrasés; ne sachant qu'espérer, mais nondésespérés;
9 διωκομενοι αλλ' ουχι εγκαταλειπομενοι, καταβαλλομενοι αλλ' ουχι απολλυμενοι,	9 persécutés, mais non abandonnés; terrassés, mais non annihilés.
10 παντοτε την νεκρωσιν του Κυριου Ιησου περιφεροντες εν τω σωματι, δια να φανερωθη εν τω σωματι ημων και η ζωη του Ιησου.	10 Nous portons partout et toujours en notre corps les souffrances de mort de Jésus, pour que lavie de Jésus soit, elle aussi, manifestée dans notre corps.
11 Διοτι ημεις οι ζωντες παραδιδομεθα παντοτε εις τον θανατον δια τον Ιησουν, δια να φανερωθη και η ζωη του Ιησου εν τη θνητη ημων σαρκι.	11 Quoique vivants en effet, nous sommes continuellement livrés à la mort à cause de Jésus,pour que la vie de Jésus soit, elle aussi, manifestée dans notre chair mortelle.
12 Ωστε ο μεν θανατος ενεργειται εν ημιν, η δε ζωη εν υμιν.	12 Ainsi donc, la mort fait son oeuvre en nous, et la vie en vous.
13 Εχοντες δε το αυτο πνευμα της πιστεως κατα το γεγραμμενον, Επιστευσα, διο ελαλησα, και ημεις πιστευομεν, διο και λαλουμεν,	13 Mais, possédant ce même esprit de foi, selon ce qui est écrit: J'ai cru, c'est pourquoi j'ai parlé,nous aussi, nous croyons, et c'est pourquoi nous parlons,
14 εξευροντες οτι ο αναστησας τον Κυριον Ιησουν θελει αναστησει και ημας δια του Ιησου και παραστησει μεθ' υμων.	14 sachant que Celui qui a ressuscité le Seigneur Jésus nous ressuscitera nous aussi avec Jésus,et nous placera près de lui avec vous.
15 Διοτι τα παντα ειναι δια σας, ωστε η χαρις, πλεονασασα δια την ευχαριστιαν των πλειοτερων, να περισσευση εις την δοξαν του Θεου.	15 Car tout cela arrive à cause de vous, pour que la grâce, se multipliant, fasse abonder l'actionde grâces chez un plus grand nombre, à la gloire de Dieu.
16 Δια τουτο δεν αποκαμνομεν, αλλ' εαν και ο εξωτερικος ημων ανθρωπος φθειρηται, ο εσωτερικος ομως ανανεουται καθ' εκαστην ημεραν.	16 C'est pourquoi nous ne faiblissons pas. Au contraire, même si notre homme extérieur s'en vaen ruine, notre homme intérieur se renouvelle de jour en jour.
17 Διοτι η προσωρινη ελαφρα θλιψις ημων εργαζεται εις ημας καθ' υπερβολην εις υπερβολην αιωνιον βαρος δοξης,	17 Car la légère tribulation d'un instant nous prépare, jusqu'à l'excès, une masse éternelle degloire,
18 επειδη ημεις δεν ενατενιζομεν εις τα βλεπομενα, αλλ' εις τα μη βλεπομενα? διοτι τα βλεπομενα ειναι προσκαιρα, τα δε μη βλεπομενα αιωνια.	18 à nous qui ne regardons pas aux choses visibles, mais aux invisibles; les choses visibles eneffet n'ont qu'un temps, les invisibles sont éternelles.