Seconda lettera ai Corinzi - 2 Corinthians 2

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Απεφασισα δε τουτο κατ' εμαυτον, το να μη ελθω παλιν προς εσας με λυπην.	1 Je décidai donc en moi-même de ne pas revenir chez vous dans la tristesse.
2 Διοτι εαν εγω σας λυπω, και τις ειναι ο ευφραινων εμε ειμη ο λυπουμενος υπ' εμου;	2 Car si c'est moi qui vous attriste, qui peut alors me donner de la joie sinon celui que j'auraiattristé?
3 Και εγραψα προς εσας τουτο αυτο, ωστε οταν ελθω να μη εχω λυπην απ' εκεινων, αφ' ων επρεπε να εχω χαραν, εχων πεποιθησιν εις παντας υμας οτι η χαρα μου ειναι παντων υμων.	3 Et si j'ai écrit ce que vous savez, c'était pour ne pas éprouver de tristesse, en venant, du fait deceux qui devraient me donner de la joie, persuadé à l'égard de vous tous que ma joie est aussi la vôtre, à voustous.
4 Διοτι εκ πολλης θλιψεως και στενοχωριας καρδιας εγραψα προς εσας μετα πολλων δακρυων, ουχι δια να λυπηθητε, αλλα δια να γνωρισητε την αγαπην, ην εχω περισσοτερως εις εσας.	4 Oui, c'est dans une grande tribulation et angoisse de coeur que je vous ai écrit, parmi bien deslarmes, non pour que vous soyez attristés, mais pour que vous sachiez l'extrême affection que je vous porte.
5 Αλλ' εαν τις ελυπησε, δεν ελυπησεν εμε, ειμη κατα μερος, δια να μη επιβαρυνω παντας υμας.	5 Que si quelqu'un a causé de la tristesse, ce n'est pas à moi qu'il en a causé; c'est, dans unecertaine mesure (n'exagérons rien), à vous tous.
6 Αρκετον ειναι εις τον τοιουτον αυτη η επιπληξις η υπο των πλειοτερων?	6 C'est assez pour cet homme-là du châtiment infligé par la majorité,
7 ωστε το εναντιον πρεπει μαλλον να συγχωρησητε αυτον, και να παρηγορησητε, δια να μη καταποθη ο τοιουτος υπο της υπερβαλλουσης λυπης.	7 en sorte qu'il vaut mieux au contraire lui pardonner et l'encourager, de peur que cet homme-làne vienne à sombrer dans une tristesse excessive.
8 Δια τουτο σας παρακαλω να βεβαιωσητε προς αυτον την αγαπην σας.	8 C'est pourquoi je vous exhorte à faire prévaloir envers lui la charité.
9 Επειδη δια τουτο και εγραψα, δια να γνωρισω την δοκιμασιαν σας, αν ησθε κατα παντα υπηκοοι?	9 Aussi bien, en écrivant, je ne me proposais que de vous mettre à l'épreuve et de voir si vousêtes en tous points obéissants.
10 εις οντινα δε συγχωρειτε τι, συγχωρω και εγω? διοτι εαν εγω συνεχωρησα τι, εις οντινα συνεχωρησα, δια σας εκαμον τουτο ενωπιον του Χριστου,	10 Mais à qui vous pardonnez, je pardonne aussi; car, si j'ai pardonné - pour autant que j'ai eu àpardonner - c'est à cause de vous, en présence du Christ.
11 δια να μη υπερισχυση καθ' ημων ο Σατανας? διοτι δεν αγνοουμεν τα διανοηματα αυτου.	11 Il ne s'agit pas d'être dupes de Satan, car nous n'ignorons pas ses desseins.
12 Οτε δε ηλθον εις την Τρωαδα δια να κηρυξω το ευαγγελιον του Χριστου, και ηνοιχθη εις εμε θυρα εν Κυριω,	12 J'arrivai donc à Troas pour l'Evangile du Christ, et bien qu'une porte me fût ouverte dans leSeigneur,
13 δεν ελαβον ανεσιν εις το πνευμα μου, διοτι δεν ευρον Τιτον τον αδελφον μου, αλλ' αποχαιρετησας αυτους εξηλθον εις Μακεδονιαν.	13 mon esprit n'eut point de repos, parce que je ne trouvai pas Tite, mon frère. Je pris donccongé d'eux et partis pour la Macédoine.
14 Πλην χαρις εις τον Θεον, οστις παντοτε καμνει ημας να βριαμβευωμεν δια του Χριστου και φανερονει εν παντι τοπω δι' ημων την οσμην της γνωσεως αυτου?	14 Grâces soient à Dieu qui, dans le Christ, nous emmène sans cesse dans son triomphe et qui,par nous, répand en tous lieux le parfum de sa connaissance.
15 διοτι του Χριστου ευωδια ειμεθα προς τον Θεον εις τους σωζομενους και εις τους απολλυμενους?	15 Car nous sommes bien, pour Dieu, la bonne odeur du Christ parmi ceux qui se sauvent etparmi ceux qui se perdent;
16 εις τουτους μεν οσμη θανατου δια θανατον, εις εκεινους δε οσμη ζωης δια ζωην. Και προς ταυτα τις ειναι ικανος;	16 pour les uns, une odeur qui de la mort conduit à la mort; pour les autres, une odeur qui de lavie conduit à la vie. Et de cela qui est capable?
17 Διοτι ημεις καθως οι πολλοι δεν καπηλευομεν τον λογον του Θεου, αλλ' ως απο ειλικρινειας, αλλ' ως απο Θεου κατενωπιον του Θεου λαλουμεν εν Χριστω.	17 Nous ne sommes pas, en effet, comme la plupart, qui frelatent la parole de Dieu; non, c'est entoute pureté, c'est en envoyés de Dieu que, devant Dieu, nous parlons dans le Christ.