Lettera ai Romani - Romans 1

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Παυλος, δουλος Ιησου Χριστου, προσκεκλημενος αποστολος, κεχωρισμενος δια το ευαγγελιον του Θεου,	1 Lettre de Paul, serviteur du Christ Jésus, apôtre appelé et désigné pour la Bonne Nouvelle de Dieu.
2 το οποιον προυπεσχεθη δια των προφητων αυτου εν ταις αγιαις γραφαις,	2 Il l’avait annoncée par ses prophètes dans les saintes Écritures,
3 περι του Υιου αυτου, οστις εγεννηθη εκ σπερματος Δαβιδ κατα σαρκα,	3 il s’agissait de son Fils, lequel est issu de la descendance de David, selon la chair,
4 και απεδειχθη Υιος Θεου εν δυναμει κατα το πνευμα της αγιωσυνης δια της εκ νεκρων αναστασεως, Ιησου Χριστου του Κυριου ημων,	4 mais l’Esprit de sainteté l’a introduit avec puissance comme le Fils de Dieu par sa résurrection d’entre les morts. C’est de lui, Jésus Christ, notre Seigneur,
5 δια του οποιου ελαβομεν χαριν και αποστολην εις υπακοην πιστεως παντων των εθνων υπερ του ονοματος αυτου,	5 que nous avons reçu cette grâce et cette mission: amener toutes les nations païennes à suivre la foi pour la gloire de son Nom.
6 μεταξυ των οποιων εισθε και σεις προσκεκλημενοι του Ιησου Χριστου,	6 Vous en êtes vous aussi, élus du Christ Jésus
7 προς παντας τους οντας εν Ρωμη αγαπητους του Θεου, προσκεκλημενους αγιους, χαρις ειη υμιν και ειρηνη απο Θεου Πατρος ημων και Κυριου Ιησου Χριστου.	7 qui êtes à Rome, vous que Dieu aime, qu’il a appelés et qu’il a consacrés. Que viennent sur vous, de Dieu notre Père et du Seigneur Jésus Christ, la grâce et la paix!
8 Πρωτον μεν ευχαριστω τον Θεον μου δια Ιησου Χριστου υπερ παντων υμων, διοτι η πιστις σας κηρυττεται εν ολω τω κοσμω.	8 D’abord je rends grâces à mon Dieu par le Christ Jésus pour vous tous, car dans le monde entier on parle de votre foi.
9 Επειδη μαρτυς μου ειναι ο Θεος, τον οποιον λατρευω δια του πνευματος μου εν τω ευαγγελιω του Υιου αυτου, οτι αδιαλειπτως σας ενθυμουμαι,	9 Je pense constamment à vous dans mes prières, et de cela Dieu est témoin, Lui auquel je rends un culte spirituel quand je travaille pour l’Évangile de son Fils.
10 δεομενος παντοτε εν ταις προσευχαις μου να αξιωθω ηδη ποτε δια του θεληματος του Θεου να ελθω προς εσας.	10 Car toujours je prie Dieu, s’il le veut, que tout s’arrange pour que je puisse aller chez vous.
11 Διοτι επιποθω να σας ιδω, δια να σας μεταδωσω χαρισμα τι πνευματικον προς στηριξιν υμων,	11 J’ai un grand désir de vous voir et de vous transmettre quelque don spirituel qui vous affermisse,
12 τουτο δε ειναι, το να συμπαρηγορηθω μεταξυ σας δια της κοινης πιστεως υμων τε και εμου.	12 et nous trouverons du réconfort dans notre foi commune, la mienne et la vôtre.
13 Δεν θελω δε να αγνοητε, αδελφοι, οτι πολλακις εμελετησα να ελθω προς εσας, εμποδισθην ομως μεχρι τουδε, δια να απολαυσω καρπον τινα και μεταξυ σας, καθως και μεταξυ των λοιπων εθνων.	13 Il faut que vous le sachiez, j’ai eu bien des fois l’intention d’aller chez vous, mais jusqu’à maintenant j’en ai été empêché, alors que je voulais faire mûrir quelques fruits chez vous comme je l’ai fait dans d’autres pays.
14 Χρεωστης ειμαι προς Ελληνας τε και βαρβαρους, σοφους τε και ασοφους?	14 C’est que je me dois à tous, à ceux du monde grec comme à ceux qui ne le parlent pas, aux gens cultivés comme à ceux qui n’ont pas étudié.
15 ουτω προθυμος ειμαι το κατ' εμε να κηρυξω το ευαγγελιον και προς εσας τους εν Ρωμη.	15 Et pour ma part, je désire aller aussi chez vous à Rome pour donner l’Évangile.
16 Διοτι δεν αισχυνομαι το ευαγγελιον του Χριστου? επειδη ειναι δυναμις Θεου προς σωτηριαν εις παντα τον πιστευοντα Ιουδαιον τε, πρωτον και Ελληνα.	16 Vous le voyez, je n’ai pas honte de l’Évangile. C’est une force de Dieu, et c’est le salut pour tous ceux qui croient, les Juifs d’abord, et de même les Grecs.
17 Διοτι δι' αυτου αποκαλυπτεται η δικαιοσυνη του Θεου εκ πιστεως εις πιστιν, καθως ειναι γεγραμμενον? Ο δε δικαιος θελει ζησει εκ πιστεως.	17 L’Évangile révèle comment Dieu nous fait “justes”, à partir de la foi, et pour une vie de foi, comme il est dit dans l’Écriture: Il vivra, celui dont la justice vient de la foi.
18 Διοτι οργη Θεου αποκαλυπτεται απ' ουρανου επι πασαν ασεβειαν και αδικιαν ανθρωπων, οιτινες κατακρατουσι την αληθειαν εν αδικια.	18 Voici que du Ciel se manifeste la réprobation de Dieu, face à l’insolence et l’injustice de ceux qui étouffent la vérité par le mal.
19 Επειδη ο, τι δυναται να γνωρισθη περι Θεου ειναι φανερον εν αυτοις, διοτι ο Θεος εφανερωσε τουτο προς αυτους.	19 Tout ce qu’on peut connaître de Dieu, ils l’ont sous les yeux: Dieu le leur a montré.
20 Επειδη τα αορατα αυτου βλεπονται φανερως απο κτισεως κοσμου νοουμενα δια των ποιηματων, η τε αιδιος αυτου δυναμις και η θειοτης, ωστε αυτοι ειναι αναπολογητοι.	20 Ce qu’il est et qu’on ne peut voir, est devenu visible grâce à la création de l’univers, et l’on connaît à travers ses œuvres son éternité, sa puissance et sa divinité. De sorte qu’ils n’ont pas d’excuse.
21 Διοτι γνωρισαντες τον Θεον, δεν εδοξασαν ως Θεον ουδε ευχαριστησαν, αλλ' εματαιωθησαν εν τοις διαλογισμοις αυτων, και εσκοτισθη η ασυνετος αυτων καρδια?	21 Alors qu’ils connaissaient Dieu, ils ne lui ont rendu ni l’honneur, ni l’action de grâces dus à Dieu. Au contraire ils se sont perdus dans leurs discussions, et leur conscience aveugle est devenue ténèbres.
22 λεγοντες οτι ειναι σοφοι εμωρανθησαν,	22 Ce sont des fous qui passent pour sages;
23 και ηλλαξαν την δοξαν του αφθαρτου Θεου εις ομοιωμα εικονος φθαρτου ανθρωπου και πετεινων και τετραποδων και ερπετων.	23 ils ont même remplacé le Dieu de la Gloire, le Dieu qui ne passera pas, par des images de tout ce qui passe, des images d’hommes, d’oiseaux, de bêtes ou de serpents.
24 Δια τουτο και παρεδωκεν αυτους ο Θεος δια των επιθυμιων των καρδιων αυτων εις ακαθαρσιαν, ωστε να ατιμαζωνται τα σωματα αυτων μεταξυ αυτων.	24 C’est pourquoi Dieu les a livrés à leurs passions secrètes: ils ont couru à l’impureté et ont déshonoré leur propre corps.
25 Οιτινες μετηλλαξαν την αληθειαν του Θεου εις το ψευδος, και εσεβασθησαν και ελατρευσαν την κτισιν μαλλον παρα τον κτισαντα, οστις ειναι ευλογητος εις τους αιωνας? αμην.	25 Oui, ils ont préféré le mensonge à la vérité de Dieu, ils ont préféré servir et adorer la créature plutôt que le Créateur, lui qui est béni pour tous les siècles: Amen!
26 Δια τουτο παρεδωκεν αυτους ο Θεος εις παθη ατιμιας? διοτι και αι γυναικες αυτων μετηλλαξαν την φυσικην χρησιν εις την παρα φυσιν?	26 Et c’est pourquoi Dieu les a livrés à des passions honteuses. Leurs femmes maintenant remplacent les relations normales par la perversion sexuelle.
27 ομοιως δε και οι ανδρες, αφησαντες την φυσικην χρησιν της γυναικος, εξεκαυθησαν εις την επιθυμιαν αυτων προς αλληλους, πραττοντες την ασχημοσυνην αρσενες εις αρσενας και απολαμβανοντες εις εαυτους την πρεπουσαν αντιμισθιαν της πλανης αυτων.	27 De même les hommes ne veulent pas de la relation normale avec la femme: ils brûlent de passion les uns pour les autres. Ils font entre hommes des choses honteuses, et ainsi ils reçoivent dans leur propre personne le châtiment dû à leur égarement.
28 Και καθως απεδοκιμασαν το να εχωσιν επιγνωσιν του Θεου, παρεδωκεν αυτους ο Θεος εις αδοκιμον νουν, ωστε να πραττωσι τα μη πρεποντα,	28 Puisqu’ils n’ont pas jugé important de connaître Dieu, Dieu à son tour les a abandonnés aux erreurs de leur propre jugement, de sorte qu’ils font tout ce qu’il ne faut pas.
29 πληρεις οντες πασης αδικιας, πορνειας, πονηριας, πλεονεξιας, κακιας, γεμοντες φθονου, φονου, εριδος, δολου, κακοηθειας?	29 Chez eux on ne trouve qu’injustice, perversité, avarice, méchanceté; ils sont pleins d’envie, de meurtres, de querelles, de tromperie, de mauvaise volonté, de médisances
30 ψιθυρισται, καταλαλοι, μισοθεοι, υβρισται, υπερηφανοι, αλαζονες, εφευρεται κακων, απειθεις εις τους γονεις,	30 et de calomnies. Ils défient Dieu, ils sont orgueilleux, insolents, vantards, habiles pour faire le mal, insoumis à leurs parents,
31 ασυνετοι, παραβαται συνθηκων, ασπλαγχνοι, αδιαλλακτοι, ανελεημονες?	31 sans conscience, déloyaux, sans amour ni miséricorde.
32 οιτινες ενω γνωριζουσι την δικαιοσυνην του Θεου, οτι οι πραττοντες τα τοιαυτα ειναι αξιοι θανατου, ουχι μονον πραττουσιν αυτα, αλλα και συνευδοκουσιν εις τους πραττοντας.	32 Ils connaissent les lois de Dieu et savent qu’en faisant tout cela on mérite la mort. Mais ils le font et ils approuvent ceux qui le font.