ΙΕΖΕΚΙΗΛ - Ezechiele - Ezekiel 33

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,	1 Cette parole de Yahvé me fut adressée:
2 Υιε ανθρωπου, λαλησον προς τους υιους του λαου σου και ειπε προς αυτους? Οταν επιφερω την ρομφαιαν επι γην τινα και ο λαος της γης λαβη ανθρωπον τινα εκ μεσου αυτου και θεσωσιν αυτον φυλακα εις εαυτους,	2 “Fils d’homme, tu diras ceci aux enfants de mon peuple, tu leur diras: Lorsque je fais venir l’épée contre un pays, les gens du pays choisissent quelqu’un parmi eux et le mettent à faire le guet.
3 και αυτος, ιδων την ρομφαιαν επερχομενην επι την γην, σαλπιση εν σαλπιγγι και σημανη εις τον λαον,	3 S’il voit que l’épée menace l’endroit, il sonne du cor et avertit le peuple.
4 τοτε οστις ακουση την φωνην της σαλπιγγος και δεν φυλαχθη, εαν η ρομφαια ελθουσα καταλαβη αυτον, το αιμα αυτου θελει εισθαι επι την κεφαλην αυτου.	4 Si quelqu’un entend le son du cor et ne tient pas compte de l’avertissement, si l’épée vient et le fauche, il est responsable de sa mort.
5 Ηκουσε την φωνην της σαλπιγγος και δεν εφυλαχθη? το αιμα αυτου θελει εισθαι επ' αυτον. Οστις ομως φυλαχθη, θελει διασωσει την ζωην αυτου.	5 S’il a entendu le son du cor et n’a pas tenu compte de l’avertissement, il est responsable, et la sentinelle qui a donné l’avertissement n’a rien à craindre.
6 Αλλ' εαν ο φυλαξ, ιδων την ρομφαιαν επερχομενην, δεν σαλπιση εν τη σαλπιγγι και ο λαος δεν φυλαχθη, η δε ρομφαια ελθουσα καταλαβη τινα εξ αυτων, ουτος μεν κατεληφθη δια την ανομιαν αυτου, πλην το αιμα αυτου θελω εκζητησει εκ της χειρος του φυλακος.	6 Mais si le guetteur voit que l’épée menace et ne sonne pas du cor, si le peuple n’est pas averti et que l’épée vient faucher quelqu’un parmi le peuple, celui-ci sera fauché à cause de sa faute, mais je demanderai compte de son sang à la sentinelle.
7 Και συ, υιε ανθρωπου, εγω σε εθεσα φυλακα επι τον οικον Ισραηλ? ακουσον λοιπον λογον εκ του στοματος μου και νουθετησον αυτους παρ' εμου?	7 Toi donc, fils d’homme, je t’ai placé comme une sentinelle pour la maison d’Israël; dès que tu entendras une parole sortir de ma bouche, tu les avertiras de ma part.
8 Οταν λεγω εις τον ανομον, Ανομε, θελεις εξαπαντος θανατωθη? και συ δεν λαλησης δια να αποτρεψης τον ανομον απο της οδου αυτου, εκεινος μεν ο ανομος θελει αποθανει εν τη ανομια αυτου, πλην εκ της χειρος σου θελω εκζητησει το αιμα αυτου.	8 Lorsque je dirai au méchant: “Méchant, tu vas mourir!” si tu ne lui parles pas, si tu ne le mets pas en garde contre sa mauvaise conduite, le méchant mourra à cause de sa faute, mais je te demanderai compte de son sang.
9 Αλλ' εαν συ αποτρεπης τον ανομον απο της οδου αυτου δια να επιστρεψη απ' αυτης, και δεν επιστρεψη απο της οδου αυτου, εκεινος μεν θελει αποθανει εν τη ανομια αυτου, συ δε ηλευθερωσας την ψυχην σου.	9 Par contre, si tu as mis en garde le méchant contre sa mauvaise conduite et qu’il ne s’en est pas écarté, s’il ne revient pas de sa mauvaise conduite, il mourra à cause de sa faute et toi tu n’auras rien à craindre.
10 Δια τουτο, συ, υιε ανθρωπου, ειπε προς τον οικον Ισραηλ? Ουτω σεις ελαλησατε, λεγοντες, Εαν αι παραβασεις ημων και αι αμαρτιαι ημων ηναι εφ' ημας, και ημεις ειμεθα απωλεσμενοι δι' αυτας, πως θελομεν ζησει;	10 Fils d’homme, tu vas dire à la maison d’Israël: On vous entend dire: “Nous sommes sous le poids de nos péchés et nous dépérissons à cause d’eux sans espoir d’en sortir.”
11 Ειπε προς αυτους? Ζω εγω, λεγει Κυριος ο Θεος, δεν θελω τον θανατον του αμαρτωλου, αλλα να επιστρεψη ο ασεβης απο της οδου αυτου και να ζη? επιστρεψατε, επιστρεψατε απο των οδων υμων των πονηρων? δια τι να αποθανητε, οικος Ισραηλ;	11 Tu leur répondras: “Aussi vrai que je suis vivant - parole de Yahvé - je ne désire pas la mort du méchant, mais qu’il renonce à sa mauvaise conduite et qu’il vive. Revenez, revenez du chemin que vous avez pris: pourquoi mourir, maison d’Israël?”
12 Δια τουτο συ, υιε ανθρωπου, ειπε προς τους υιους του λαου σου, Η δικαιοσυνη του δικαιου δεν θελει ελευθερωσει αυτον εν τη ημερα της παραβασεως αυτου, και ο ασεβης δεν θελει πεσει δια την ασεβειαν αυτου, καθ' ην ημεραν επιστρεψη απο της ασεβειας αυτου, και ο δικαιος δεν θελει δυνηθη να ζηση δια την δικαιοσυνην αυτου, καθ' ην ημεραν αμαρτηση.	12 Tu diras aux enfants de ton peuple: La justice du juste ne le sauvera pas après qu’il se sera mis à pécher, et la méchanceté du méchant ne le fera pas tomber après qu’il se sera détourné de sa méchanceté, pour la même raison que le juste, lui, ne vivra pas.
13 Οταν ειπω προς τον δικαιον οτι θελει εξαπαντος ζησει, και αυτος θαρρων εις την δικαιοσυνην αυτου πραξη αδικιαν, απασα η δικαιοσυνη αυτου δεν θελει μνημονευθη? και εν τη αδικια αυτου την οποιαν επραξεν, εν αυτη θελει αποθανει.	13 Je peux dire au juste: Tu vivras! Mais s’il se repose alors sur ses mérites et se met à commettre l’injustice, on oubliera sa justice et il mourra à cause de l’injustice qu’il aura commise.
14 Και οταν λεγω προς τον ασεβη, Εξαπαντος θελεις αποθανει, ο δε επιστρεψας απο της αμαρτιας αυτου πραξη κρισιν και δικαιοσυνην,	14 De même je peux dire au méchant: Tu mourras! Mais s’il se détourne de son péché et se met à faire ce qui est droit et juste,
15 αποδωση το ενεχυρον ο ασεβης, επιστρεψη το ηρπαγμενον, περιπατη εν τοις διαταγμασι της ζωης μη πραττων αδικιαν, θελει εξαπαντος ζησει, δεν θελει αποθανει?	15 s’il rend ce qu’on lui a prêté ou ce qu’il a volé, s’il marche selon mes commandements et ne commet plus l’injustice, en vérité il vivra et ne mourra pas.
16 πασαι αι αμαρτιαι αυτου, τας οποιας ημαρτησε, δεν θελουσι πλεον μνημονευθη εις αυτον? εκαμε κρισιν και δικαιοσυνην? θελει εξαπαντος ζησει.	16 On ne tiendra plus compte de tous les péchés qu’il a commis; puisqu’il agit selon le droit et la justice, il vivra.
17 Οι υιοι ομως του λαου σου λεγουσιν, Η οδος του Κυριου δεν ειναι ευθεια. Αλλα τουτων αυτων η οδος δεν ειναι ευθεια.	17 Les enfants de ton peuple disent: “La façon de voir de Yahvé n’est pas correcte”, mais c’est la leur qui n’est pas correcte.
18 Οταν ο δικαιος επιστρεψη απο της δικαιοσυνης αυτου και πραξη αδικιαν, δια τουτο μαλιστα θελει αποθανει.	18 Dès que le juste se détourne de sa justice et commet ce qui est injuste, cela même le fait mourir.
19 Και οταν ο ανομος επιστρεψη απο της ανομιας αυτου και πραξη κρισιν και δικαιοσυνην, αυτος θελει ζησει δια τουτο.	19 Et quand le méchant se détourne de sa méchanceté et se met à faire ce qui est droit et juste, cela même lui donne la vie.
20 Σεις ομως λεγετε, Η οδος του Κυριου δεν ειναι ευθεια? οικος Ισραηλ, θελω σας κρινει εκαστον κατα τας οδους αυτου.	20 Vous avez beau dire: “La voie de Yahvé n’est pas correcte”, moi je vous jugerai, chacun selon sa conduite, maison d’Israël.
21 Και εν τω δωδεκατω ετει της αιχμαλωσιας ημων, τω δεκατω μηνι, τη πεμπτη του μηνος, ηλθε προς εμε διασεσωσμενος τις εξ Ιερουσαλημ, λεγων, Ηλωθη η πολις.	21 En la onzième année de notre déportation, le 5 du dixième mois, un rescapé de Jérusalem arriva chez moi; il me dit: “La ville est tombée.”
22 Και η χειρ του Κυριου εσταθη επ' εμε το εσπερας πριν ελθη ο διασεσωσμενος, και ηνοιξε το στομα μου εωσου ηλθε προς εμε το πρωι? και ανοιχθεντος του στοματος μου δεν εσιωπησα πλεον.	22 Or la main de Yahvé avait été sur moi durant la soirée avant l’arrivée du fugitif, et au matin, au moment où cet homme arrivait chez moi, Yahvé m’ouvrit la bouche: je n’étais plus muet!
23 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,	23 Alors cette parole de Yahvé me fut adressée:
24 Υιε ανθρωπου, οι κατοικουντες εκεινας τας ερημωσεις εν τη γη Ισραηλ λαλουσι, λεγοντες, Εις ητο ο Αβρααμ και εκληρονομησε την γην? ημεις δε ειμεθα πολλοι? εις ημας εδοθη η γη δια κληρονομιαν.	24 “Fils d’homme, ceux qui sont restés dans les ruines en terre d’Israël disent ceci: Abraham était seul et il a reçu le pays en possession. Nous sommes encore nombreux et le pays nous appartient.
25 Δια τουτο ειπε προς αυτους, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? σεις τρωγετε κρεας εν αιματι και σηκονετε τους οφθαλμους σας προς τα ειδωλα σας και χυνετε αιμα, και θελετε κληρονομησει την γην;	25 Tu leur diras cette parole de Yahvé: “Vous mangez la chair non saignée, vous tournez vos regards vers vos sales idoles, vous répandez le sang, - et vous voulez posséder ce pays?
26 Σεις στηριζεσθε επι την ρομφαιαν σας, εργαζεσθε βδελυγματα και μιαινετε εκαστος την γυναικα του πλησιον αυτου, και θελετε κληρονομησει την γην;	26 Vous êtes sur des ruines, et vous continuez de vivre de façon scandaleuse, chacun souille la femme de son prochain. Et vous voulez posséder ce pays!”
27 Ειπε ουτω προς αυτους? Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Ζω εγω, οι εν ταις ερημωσεσι θελουσιν εξαπαντος πεσει εν μαχαιρα, και τον επι το προσωπον της πεδιαδος, θελω παραδωσει αυτον εις τα θηρια δια να καταφαγωσιν αυτον, οι δε εν τοις φρουριοις και εν τοις σπηλαιοις θελουσιν αποθανει υπο θανατικου.	27 Tu ajouteras: “Voici ce que dit Yahvé: Aussi vrai que je suis vivant, ceux qui sont dans les ruines tomberont par l’épée, ceux qui sont dans la campagne seront dévorés par les bêtes sauvages, et ceux qui sont dans les abris et les cavernes mourront par la peste.
28 Διοτι θελω παραδωσει εις ολεθρον και ερημωσιν την γην, και η επαρσις της δυναμεως αυτης θελει καταβληθη, και τα ορη του Ισραηλ θελουσιν ερημωθη, ωστε να μη υπαρχη ο διαβαινων.	28 Je ferai de ce pays une ruine, je mettrai par terre leur force et leur orgueil, et les montagnes resteront abandonnées, sans habitants.
29 Και θελουσι γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος, οταν παραδωσω εις ολεθρον και ερημωσιν την γην, δια παντα τα βδελυγματα αυτων τα οποια επραξαν.	29 Le jour où j’aurai fait du pays une ruine et un désert à cause de tous les crimes qu’ils ont commis, ils sauront que je suis Yahvé”
30 Και συ, υιε ανθρωπου, οι υιοι του λαου σου λαλουσιν εναντιον σου παρα τα τειχη και εν ταις θυραις των οικιων, και λαλουσι προς αλληλους, εκαστος προς τον αδελφον αυτου, λεγοντες, Ελθετε λοιπον και ακουσατε τις ο λογος ο εξερχομενος παρα Κυριου.	30 Tu le sais, fils d’homme, les enfants de ton peuple parlent de toi le long des murs et aux portes des maisons, ils se disent l’un à l’autre: “Allons entendre ce qui vient de Yahvé.”
31 Και ερχονται προς σε, καθως συναγεται ο λαος, και καθηται εμπροσθεν σου ο λαος μου και ακουουσι τους λογους σου, αλλα δεν καμνουσιν αυτους? διοτι εν τω στοματι αυτων δεικνυουσι πολλην αγαπην, η καρδια ομως αυτων υπαγει κατοπιν της αισχροκερδειας αυτων.	31 Alors ils viennent vers toi comme ils iraient ailleurs, ils s’asseyent près de toi pour entendre tes paroles, mais ils ne les mettent pas en pratique. Le mensonge est dans leur bouche et ils ne cherchent que leur intérêt.
32 Και ιδου, συ εισαι προς αυτους ως ερωτικον ασμα ανθρωπου ηδυφωνου και παιζοντος οργανα καλως, διοτι ακουουσι τους λογους σου αλλα δεν καμνουσιν αυτους.	32 Tu es pour eux comme une chanson qu’on aime: la voix est belle et il joue bien! Ils écoutent tes paroles mais ils n’en font rien.
33 Πλην οταν ελθη τουτο, και ιδου, ερχεται, τοτε θελουσι γνωρισει οτι εσταθη προφητης εν μεσω αυτων.	33 Mais quand cela arrivera - et cela va arriver - ils sauront qu’il y avait un prophète au milieu d’eux.