ΒΑΡΟΥΧ - Baruch 3

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 κυριε παντοκρατωρ ο θεος ισραηλ ψυχη εν στενοις και πνευμα ακηδιων κεκραγεν προς σε	1 Seigneur tout puissant, Dieu d’Israël, c’est une âme angoissée, un esprit accablé qui crient vers toi.
2 ακουσον κυριε και ελεησον οτι ημαρτομεν εναντιον σου	2 Écoute Seigneur et prends pitié car nous avons péché contre toi.
3 οτι συ καθημενος τον αιωνα και ημεις απολλυμενοι τον αιωνα	3 Tu règnes éternellement alors que nous, nous périssons pour toujours.
4 κυριε παντοκρατωρ ο θεος ισραηλ ακουσον δη της προσευχης των τεθνηκοτων ισραηλ και υιων των αμαρτανοντων εναντιον σου οι ουκ ηκουσαν της φωνης κυριου θεου αυτων και εκολληθη ημιν τα κακα	4 Seigneur tout puissant, Dieu d’Israël, écoute la prière des morts d’Israël. Nous sommes les enfants de ceux qui ont péché contre toi; ils n’ont pas écouté la voix du Seigneur leur Dieu, et c’est pourquoi tous ces malheurs sont tombés sur nous.
5 μη μνησθης αδικιων πατερων ημων αλλα μνησθητι χειρος σου και ονοματος σου εν τω καιρω τουτω	5 Ne te souviens plus des péchés de nos pères mais rappelle-toi ta puissance et pense à ton nom,
6 οτι συ κυριος ο θεος ημων και αινεσομεν σε κυριε	6 car tu es le Seigneur notre Dieu, et c’est toi que nous louerons, Seigneur.
7 οτι δια τουτο εδωκας τον φοβον σου επι καρδιαν ημων του επικαλεισθαι το ονομα σου και αινεσομεν σε εν τη αποικια ημων οτι απεστρεψαμεν απο καρδιας ημων πασαν αδικιαν πατερων ημων των ημαρτηκοτων εναντιον σου	7 Tu as mis dans nos cœurs ta crainte pour que nous invoquions ton nom. De notre lieu d’exil nous te louerons, car nous avons chassé de nos cœurs tout la ce qui portait nos pères à pécher contre toi.
8 ιδου ημεις σημερον εν τη αποικια ημων ου διεσπειρας ημας εκει εις ονειδισμον και εις αραν και εις οφλησιν κατα πασας τας αδικιας πατερων ημων οι απεστησαν απο κυριου θεου ημων	8 Tu nous vois aujourd’hui dans le pays de notre exil, où tu nous as dispersés pour y être maudits, insultés, humiliés, à cause des péchés de nos pères qui se sont détournés du Seigneur notre Dieu.
9 ακουε ισραηλ εντολας ζωης ενωτισασθε γνωναι φρονησιν	9 Écoute, Israël, les commandements de vie, prête l’oreille et apprends à te conduire.
10 τι εστιν ισραηλ τι οτι εν γη των εχθρων ει επαλαιωθης εν γη αλλοτρια	10 D’où vient, Israël, que tu es au pays de tes ennemis, et que tu vieillis sur une terre étrangère?
11 συνεμιανθης τοις νεκροις προσελογισθης μετα των εις αδου	11 D’où vient que tu te souilles avec les morts, déjà compté entre ceux qui partent chez les morts?
12 εγκατελιπες την πηγην της σοφιας	12 C’est que tu as laissé la source de la sagesse.
13 τη οδω του θεου ει επορευθης κατωκεις αν εν ειρηνη τον αιωνα	13 Si tu avais marché dans la voie de ton Dieu, la paix serait pour toujours ta demeure.
14 μαθε που εστιν φρονησις που εστιν ισχυς που εστιν συνεσις του γνωναι αμα που εστιν μακροβιωσις και ζωη που εστιν φως οφθαλμων και ειρηνη	14 Apprends donc où est la sagesse, où est la force, où est l’intelligence; pour que tu saches où se trouvent longs jours et vie, la paix et les yeux rayonnants.
15 τις ευρεν τον τοπον αυτης και τις εισηλθεν εις τους θησαυρους αυτης	15 Qui a découvert le lieu de la sagesse, qui pénétrera là où sont ses richesses?
16 που εισιν οι αρχοντες των εθνων και οι κυριευοντες των θηριων των επι της γης	16 Où sont les chefs des nations qui dominaient jusqu’aux bêtes de la terre,
17 οι εν τοις ορνεοις του ουρανου εμπαιζοντες και το αργυριον θησαυριζοντες και το χρυσιον ω επεποιθεισαν ανθρωποι και ουκ εστιν τελος της κτησεως αυτων	17 qui jouaient avec les oiseaux du ciel?
18 οι το αργυριον τεκταινοντες και μεριμνωντες και ουκ εστιν εξευρεσις των εργων αυτων	18 Ils amassaient l’argent, l’or en qui les hommes placent leur confiance. Ils ne se lassaient pas d’accumuler l’argent, et ils avaient l’art de l’utiliser: on ne saurait compter leurs œuvres.
19 ηφανισθησαν και εις αδου κατεβησαν και αλλοι αντανεστησαν αντ' αυτων	19 Ils ont passé, ils sont descendus chez les morts, et d’autres se sont levés à leur place.
20 νεωτεροι ειδον φως και κατωκησαν επι της γης οδον δε επιστημης ουκ εγνωσαν	20 Une jeune génération a vu le jour, s’est installée sur la terre, mais qui n’a pas su la voie de la connaissance.
21 ουδε συνηκαν τριβους αυτης ουδε αντελαβοντο αυτης οι υιοι αυτων απο της οδου αυτων πορρω εγενηθησαν	21 Ils n’ont pas vu ses sentiers, ils ne l’ont pas trouvée; leurs fils se sont égarés en chemin.
22 ουδε ηκουσθη εν χανααν ουδε ωφθη εν θαιμαν	22 On ne l’a pas connue en Canaan, on ne l’a pas vue dans Téman.
23 ουτε υιοι αγαρ οι εκζητουντες την συνεσιν επι της γης οι εμποροι της μερραν και θαιμαν οι μυθολογοι και οι εκζητηται της συνεσεως οδον της σοφιας ουκ εγνωσαν ουδε εμνησθησαν τας τριβους αυτης	23 Fils d’Agar, avides de sagesse humaine, marchands de Madian et de Téma, conteurs de fables ou philosophes, ils n’ont pas connu le chemin de la sagesse, ils n’ont pu découvrir ses voies.
24 ω ισραηλ ως μεγας ο οικος του θεου και επιμηκης ο τοπος της κτησεως αυτου	24 Vois, Israël, comme est grande la Demeure de Dieu, qu’il est vaste son domaine,
25 μεγας και ουκ εχει τελευτην υψηλος και αμετρητος	25 étendu et sans limites, élevé au delà de toute mesure!
26 εκει εγεννηθησαν οι γιγαντες οι ονομαστοι οι απ' αρχης γενομενοι ευμεγεθεις επισταμενοι πολεμον	26 Là sont nés les fameux géants d’autrefois, d’une taille énorme, exercés à la guerre.
27 ου τουτους εξελεξατο ο θεος ουδε οδον επιστημης εδωκεν αυτοις	27 Dieu pourtant ne les a pas choisis pour leur enseigner les voies de la connaissance.
28 και απωλοντο παρα το μη εχειν φρονησιν απωλοντο δια την αβουλιαν αυτων	28 Ils sont morts pour n’avoir pas eu le savoir leur folie a fait leur perte.
29 τις ανεβη εις τον ουρανον και ελαβεν αυτην και κατεβιβασεν αυτην εκ των νεφελων	29 Qui est monté au ciel afin de la saisir? L’a-t-il fait descendre des nuages?
30 τις διεβη περαν της θαλασσης και ευρεν αυτην και οισει αυτην χρυσιου εκλεκτου	30 Qui l’a trouvée, traversant les mers? L’a-t-on rapportée à prix d’or?
31 ουκ εστιν ο γινωσκων την οδον αυτης ουδε ο ενθυμουμενος την τριβον αυτης	31 Personne ne connaît son chemin, nul n’a la moindre idée de ses sentiers.
32 αλλα ο ειδως τα παντα γινωσκει αυτην εξευρεν αυτην τη συνεσει αυτου ο κατασκευασας την γην εις τον αιωνα χρονον ενεπλησεν αυτην κτηνων τετραποδων	32 Mais celui qui sait toutes choses la connaît; il l’a trouvée par sa propre intelligence, lui qui forma la terre pour une éternité et la remplit de bêtes à quatre pattes.
33 ο αποστελλων το φως και πορευεται εκαλεσεν αυτο και υπηκουσεν αυτω τρομω	33 Il envoie la lumière et elle part; s’il la rappelle, elle tremble et obéit.
34 οι δε αστερες ελαμψαν εν ταις φυλακαις αυτων και ευφρανθησαν	34 Les étoiles se sont mises à briller, joyeuses, et chacune à son poste veille sur la nuit.
35 εκαλεσεν αυτους και ειπον παρεσμεν ελαμψαν μετ' ευφροσυνης τω ποιησαντι αυτους	35 Il les appelle; elles lui répondent: “Nous voici!” Quelle joie pour elles de briller pour leur Créateur!
36 ουτος ο θεος ημων ου λογισθησεται ετερος προς αυτον	36 C’est lui qui est notre Dieu, rien ne saurait lui être comparé.
37 εξευρεν πασαν οδον επιστημης και εδωκεν αυτην ιακωβ τω παιδι αυτου και ισραηλ τω ηγαπημενω υπ' αυτου	37 Il a trouvé, lui, la voie de la connaissance, et l’a confiée à Jacob, son serviteur, à Israël, son bien-aimé.
38 μετα τουτο επι της γης ωφθη και εν τοις ανθρωποις συνανεστραφη	38 C’est alors que la Sagesse est apparue sur terre elle a séjourné parmi les hommes.