ΙΕΡΕΜΙΑΣ - Geremia - Jeremiah 15

GREEK BIBLE	BIBBIA VOLGARE
1 Και ειπε Κυριος προς εμε, Και αν ο Μωυσης και ο Σαμουηλ ισταντο ενωπιον μου, η ψυχη μου δεν ηθελεν εισθαι υπερ του λαου τουτου? αποδιωξον αυτους απ' εμπροσθεν μου και ας εξελθωσι.	1 E disse Iddio a me: se sarà istato Moisè o Samuel innanzi a me, non sarà l'anima mia propizia a questo populo; mandali via dalla mia faccia, ed escano fuori.
2 Και εαν ειπωσι προς σε, Που θελομεν εξελθει; τοτε θελεις ειπει προς αυτους, Ουτω λεγει Κυριος? Οσοι ειναι δια τον θανατον, εις θανατον? και οσοι δια την μαχαιραν, εις μαχαιραν? και οσοι δια την πειναν, εις πειναν? και οσοι δια την αιχμαλωσιαν, εις αιχμαλωσιαν.	2 E se diranno a te: dove anderemo noi? dirai a loro questo dice Iddio: chi è ordinato alla morte, caderà per quella; chi al coltello, al coltello; chi alla fame, alla fame; e chi alla prigione, alla prigione.
3 Και θελω επιφερει επ' αυτους τεσσαρα ειδη, λεγει Κυριος? την μαχαιραν δια σφαγην, και τους κυνας δια σπαραγμον, και τα πετεινα του ουρανου, και τα θηρια της γης, δια να καταφαγωσι και να αφανισωσι.	3 Visiterò sopra loro con quattro specie di male, dice il Signore; coltelli ad uccisione, e cani a lacerare, e li uccelli del clelo e le bestie della terra a divorare e a dissipare.
4 Και θελω παραδωσει αυτους εις διασποραν εν πασι τοις βασιλειοις της γης? εξ αιτιας του Μανασση, υιου Εζεκιου βασιλεως του Ιουδα, δι' οσα επραξεν εν Ιερουσαλημ.	4 E darò loro in furore a tutti li regni della terra, per cagione di Manasse, figliuolo di Ezechia re di Giuda, sopra tutte le cose le quali hae fatte in Ierusalem.
5 Διοτι τις θελει σε οικτειρει, Ιερουσαλημ; η τις θελει σε συλλυπηθη; η τις θελει στραφη δια να ερωτηση, Πως εχεις;	5 O Ierusalem, c chi averà misericordia di te? ovver chi sarà tristo e dolente per te? ovver chi andrà a pregare per la tua pace?
6 Συ με εγκατελιπες, λεγει Κυριος, υπηγες εις τα οπισω? δια τουτο θελω εκτεινει την χειρα μου επι σε και θελω σε αφανισει? απεκαμον ελεων.	6 Tu abbandonasti me, dice Iddio, e andasti a ritroso; io istenderò la mia mano sopra te, e ucciderotti; io m' affaticai pregando.
7 Και θελω εκλικμησει αυτους με το λικμητηριον εν ταις πυλαις της γης? θελω ατεκνωσει αυτους, θελω αφανισει τον λαον μου, διοτι δεν επιστρεφουσιν απο των οδων αυτων.	7 E dispergerolli col ventolaio nelle porte della terra; uccisi, e mandai lo mio populo disperso; e però non sono anco tornati dalle vie loro.
8 Αι χηραι αυτων επληθυνθησαν ενωπιον μου υπερ την αμμον της θαλασσης? εφερα επ' αυτους, επι τας μητερας των νεων, λεηλατην εν μεσημβρια? επεφερα επ' αυτας εξαιφνης ταραχας και τρομους.	8 Le vedove sue sono moltiplicate a me, più che la rena del mare; io indussi sopra la madre dello giovane lo guastatore nel mezzo dì; e mandai uno grande spaventamento sopra le cittadi subitamente.
9 Εκεινη, ητις εγεννησεν επτα, απεκαμε, παρεδωκε το πνευμα? ο ηλιος αυτης εδυσεν, ενω, ητο ετι ημερα? κατησχυνθη και εταραχθη? το δε υπολοιπον αυτων θελω παραδωσει εις την μαχαιραν εμπροσθεν των εχθρων αυτων, λεγει Κυριος.	9 Infermata è quella che partorio VII figliuoli, e l'anima sua sì è venuta meno; lo sole tramontoe a lei, essendo ancora dì; rimase confusa, e vergognossi; e li suoi rimanenti metterò al coltello in conspetto de' suoi nimici, dice Iddio.
10 Ουαι εις εμε, μητερ μου, διοτι εγεννησας εμε ανδρα εριδος και ανδρα φιλονεικιας μεθ' ολης της γης. Ουτε ετοκισα ουτε με ετοκισαν? και ομως πας τις εξ αυτων με καταραται.	10 Guai a me, madre mia! perchè mi generasti uomo di briga, uomo di discordia in tutta la terra? Io non prestai a usura, e altri non prestò a me; tutti mi maledicono.
11 Ο Κυριος λεγει, Βεβαιως το υπολοιπον σου θελει εισθαι καλον? βεβαιως θελω μεσιτευσει υπερ σου προς τον εχθρον εν καιρω συμφορας και εν καιρω θλιψεως.	11 Dice Iddio: se lo tuo rimanente non fla in bene, e se io non ti verrò a visitare nel tempo della tribulazione e della tua angoscia contro al nimico.
12 Ο σιδηρος θελει συντριψει τον σιδηρον του βορρα και τον χαλκον;	12 Or presterai ad usura lo ferro collo ferro, e lo metallo d' aquilone?
13 Τα υπαρχοντα σου και τους θησαυρους σου θελω παραδωσει εις λεηλασιαν ανευ ανταλλαγματος, και τουτο δια πασας τας αμαρτιας σου και κατα παντα τα ορια σου.	13 Le tue ricchezze e i tuoi tesori darò in rubamento sanza prezzo, in tutti li peccati tuoi, e in tutti li tuoi termini.
14 Και θελω σε περασει μετα των εχθρων σου εις τοπον τον οποιον δεν γνωριζεις? διοτι πυρ εξηφθη εν τω θυμω μου, το οποιον θελει εκκαυθη καθ' υμων.	14 Adducerò li nimici tuoi della terra della quale tu non saperai; però che il fuoco è acceso nel mio furore, e arderà sopra voi.
15 Συ, Κυριε, γνωριζεις? ενθυμηθητι με και επισκεψαι με και εκδικησον με απο των καταδιωκοντων με? μη με αρπασης εν τη μακροθυμια σου? γνωρισον οτι δια σε υπεφερα ονειδισμον.	15 O Signore, tu sai; ricòrdati di me, e visita me, e libera me da quelli che mi persèguitano; non mi voler ricevere nella tua pazienza; sappi ch' io sostenni disonore per te.
16 Καθως ευρεθησαν οι λογοι σου, κατεφαγον αυτους? και ο λογος σου ητο εν εμοι χαρα και αγαλλιασις της καρδιας μου? διοτι το ονομα σου εκληθη επ' εμε, Κυριε Θεε των δυναμεων.	16 Trovate sono le tue parole (vere), e mangia'le, e la tua parola m'è venuta in allegrezza e in letizia del mio cuore; però che lo tuo nome sì è invocato (e chiamato) sopra me, o Signore Iddio delli esèrciti.
17 Δεν εκαθησα εν συνεδριω χλευαστων και συνευφρανθην? εκαθησα μονος εξ αιτιας της χειρος σου? διοτι συ με ενεπλησας αδημονιας.	17 Io non sedetti nella congregazione de' giucatori, e sonomi gloriato dalla faccia della tua mano; io sedeva solo, perchè mi riempiesti di amaritudine.
18 Δια τι ο πονος μου ειναι παντοτεινος και η πληγη μου ανιατος, μη θελουσα να ιατρευθη; θελεις εισθαι διολου εις εμε ως ψευστης και ως υδατα απατηλα;	18 O perchè è fatto lo mio dolore perpetuale, e la mia piaga sì è (pesta e) disperata, e rifiuta di essere curata? Fatta è a me quasi come bugia dell' acqua delli infideli.
19 Δια τουτο ουτω λεγει Κυριος? Εαν επιστρεψης, τοτε θελω σε αποκαταστησει παλιν, και θελεις ιστασθαι ενωπιον μου? και εαν αποχωρισης το τιμιον απο του αχρειου, θελεις εισθαι ως το στομα μου? αυτοι ας επιστρεψωσι προς σε, αλλα συ με επιστρεψης προς αυτους.	19 Perciò questo dice Iddio: se ti convertirai, io ti convertirò, e starai innanzi alla mia faccia; e se tu farai stare [separata] la cosa preziosa della vile, sarai quasi come la mia bocca; e convertirannosi loro a te, e tu non ti convertirai a loro.
20 Και θελω σε καμει προς τουτον τον λαον οχυρον χαλκουν τειχος? και θελουσι σε πολεμησει, αλλα δεν θελουσιν υπερισχυσει εναντιον σου, διοτι εγω ειμαι μετα σου δια να σε σωζω και να σε ελευθερονω, λεγει Κυριος.	20 E darò te a questo populo per muro di ferro forte; e combatteranno contro a te, e non ti soperchieranno; però ch' io sono teco acciò ch' io ti faccia salvo e liberi te, dice Iddio.
21 Και θελω σε ελευθερωσει εκ της χειρος των πονηρων και θελω σε λυτρωσει εκ της χειρος των καταδυναστευοντων.	21 E libererò te dalla mano de' pessimi, e ricompererò te dalla mano de' forti.