ΛΕΥΙΤΙΚΟΝ - Levitico - Leviticus 24

GREEK BIBLE	DOUAI-RHEIMS
1 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,	1 And the Lord spoke to Moses, saying:
2 Προσταξον τους υιους Ισραηλ να φερωσι προς σε ελαιον καθαρον απο ελαιας κοπανισμενας δια το φως, δια να καιη ο λυχνος διαπαντος.	2 Command the children of Israel, that they bring unto thee the finest and dearest oil of olives, to furnish the lamps continually,
3 Εξωθεν του καταπετασματος του μαρτυριου, εν τη σκηνη του μαρτυριου, θελει βαλει αυτον ο Ααρων απο εσπερας εως το πρωι ενωπιον του Κυριου διαπαντος? νομιμον αιωνιον θελει εισθαι εις τας γενεας σας.	3 Without the veil of the testimony in the tabernacle of the covenant. And Aaron shall set them from evening until morning before the Lord, by a perpetual service and rite in your generations.
4 Επι την λυχνιαν την καθαραν θελει διαθεσει τους λυχνους ενωπιον του Κυριου παντοτε.	4 They shall be set upon the most pure candlestick before the Lord continually.
5 Και θελεις λαβει σεμιδαλιν και θελεις εψησει απ' αυτης δωδεκα αρτους? δυο δεκατα θελει εισθαι εκαστος αρτος.	5 Thou shalt take also fine hour, and shalt bake twelve leaves thereof, two tenths shall be in every loaf :
6 Και θελεις βαλει αυτους εις δυο σειρας, εξ κατα την σειραν, επι την τραπεζαν την καθαραν ενωπιον του Κυριου.	6 And thou shalt set them six and six one against another upon the most clean table before the Lord:
7 Και θελεις βαλει εφ' εκαστην σειραν λιβανιον καθαρον, και θελει εισθαι επι τον αρτον προς μνημοσυνον, εις προσφοραν γινομενην δια πυρος προς τον Κυριον.	7 And thou shalt put upon them the dearest frankincense, that the bread may be for a memorial of the oblation of the Lord.
8 Πασαν ημεραν σαββατου θελει διαθεσει ταυτα διαπαντος ενωπιον του Κυριου, παρα των υιων Ισραηλ εις διαθηκην αιωνιον.	8 Every sabbath they shall be changed before the Lord, being received of the children of Israel by an everlasting covenant:
9 Και θελουσιν εισθαι του Ααρων και των υιων αυτου? και θελουσι τρωγει αυτα εν τοπω αγιω διοτι ειναι αγιωτατα εις αυτον εκ των δια πυρος γινομενων προσφορων του Κυριου εις νομιμον αιωνιον.	9 And they shall be Aaron's and his sons', that they may eat them in the holy place: because it is most holy of the sacrifices of the Lord by a perpetual right.
10 Και εξηλθεν υιος γυναικος τινος Ισραηλιτιδος, οστις ητο υιος ανδρος Αιγυπτιου, μεταξυ των υιων Ισραηλ? και εμαχοντο εν τω στρατοπεδω ο υιος της Ισραηλιτιδος και ανθρωπος τις Ισραηλιτης.	10 And behold there went out the son of a woman of Israel, whom she had of an Egyptian, among the children of Israel, and fell at words in the camp with a man of Israel.
11 Και εβλασφημησεν ο υιος της γυναικος της Ισραηλιτιδος το ονομα του Κυριου και κατηρασθη? και εφεραν αυτον προς τον Μωυσην. Και το ονομα της μητρος αυτου ητο Σελωμειθ, θυγατηρ του Διβρει, εκ της φυλης Δαν.	11 And when he had blasphemed the name, and had cursed it, he was brought to Moses: (now his mother was called Salumith, the daughter of Dabri, of the tribe of Dan:)
12 Και εβαλον αυτον εις φυλακην, εωσου φανερωθη εις αυτους η θελησις του Κυριου.	12 And they put him into prison, till they might know what the Lord would command.
13 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,	13 And the Lord spoke to Moses,
14 Φερε εξω του στρατοπεδου εκεινον οστις κατηρασθη? και ας θεσωσι παντες οι ακουσαντες αυτον τας χειρας αυτων επι την κεφαλην αυτου, και ας λιθοβοληση αυτον πασα η συναγωγη.	14 Saying: Bring forth the blasphemer without the camp, and let them that heard him, put their hands upon his head, and let all the people stone him.
15 Και λαλησον προς τους υιους Ισραηλ, λεγων, Οστις καταρασθη τον Θεον αυτου, Θελει βαστασει την ανομιαν αυτου?	15 And thou shalt speak to the children of Israel: the man that curseth his God, shall bear his sin:
16 και οστις βλασφημηση το ονομα του Κυριου, εξαπαντος θελει θανατωθη? με λιθους θελει λιθοβολησει αυτον πασα η συναγωγη? αντε ξενος, αντε αυτοχθων, οταν βλασφημηση το ονομα του Κυριου, θελει θανατωθη.	16 And he that blasphemeth the name of the Lord, dying let him die: all the multitude shall stone him, whether he be a native or a stranger. He that blasphemeth the name of the Lord, dying let him die.
17 Και οστις φονευση ανθρωπον, εξαπαντος θελει θανατωθη.	17 He that striketh and killeth a man, dying let him die.
18 Και οστις θανατωση κτηνος, θελει ανταποδωσει ζωον αντι ζωου.	18 He that killeth a beast, shall make it good, that is to say, shall give beast for beast.
19 Και εαν τις καμη βλαβην εις τον πλησιον αυτου, καθως εκαμεν, ουτω θελει γεινει εις αυτον?	19 He that giveth a blemish to any of his neighbours: as he hath done, so shall it be done to him:
20 συντριμμα αντι συντριμματος, οφθαλμον αντι οφθαλμου, οδοντα αντι οδοντος? καθως εκαμε βλαβην εις τον ανθρωπον, ουτω θελει γεινει εις αυτον.	20 Breach for breach, eye for eye, tooth for tooth, shall he restore. What blemish he gave, the like shall he be compelled to suffer.
21 Και οστις θανατωση κτηνος, θελει ανταποδωσει αυτο? και οστις φονευσει ανθρωπον, θελει θανατωθη.	21 He that striketh a beast, shall render another. He that striketh a man shall be punished.
22 Κρισις μια θελει εισθαι εις εσας? ως εις τον ξενον, ουτω θελει γινεσθαι και εις τον αυτοχθονα? διοτι εγω ειμαι Κυριος ο Θεος σας.	22 Let there be equal judgment among you, whether he be a stranger, or a native that offends: because I am the Lord your God.
23 Και ειπεν ο Μωυσης προς τους υιους Ισραηλ, και εφεραν εξω του στρατοπεδου εκεινον οστις κατηρασθη και ελιθοβολησαν αυτον με λιθους? και οι υιοι Ισραηλ εκαμον καθως προσεταξεν ο Κυριος εις τον Μωυσην.	23 And Moses spoke to the children of Israel: and they brought forth him that had blasphemed, without the camp, and they stoned him. And the children of Israel did as the Lord had commanded Moses.