ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 74

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Μασχιλ του Ασαφ.>> Δια τι, Θεε, απερριψας ημας διαπαντος; δια τι καπνιζει η οργη σου εναντιον των προβατων της βοσκης σου;	1 Maskil. Asaph. Ut quid, Deus, reppulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuae tuae?
2 Μνησθητι της συναγωγης σου, την οποιαν απεκτησας απ' αρχης? την ραβδον της κληρονομιας σου, την οποιαν ελυτρωσας? τουτο το ορος Σιων, εν ω κατωκησας.	2 Memor esto congregationis tuae, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hereditatis tuae: mons Sion, in quo habitasti.
3 Κινησον τα βηματα σου προς τας παντοτεινας ερημωσεις, προς παν κακον, το οποιον επραξεν ο εχθρος εν τω αγιαστηριω.	3 Leva gressus tuos in ruinas sempiternas: omnia vastavit inimicus in sancto.
4 Οι εχθροι σου βρυχωνται εν τω μεσω των συναγωγων σου? εθεσαν σημαιας τας σημαιας αυτων.	4 Rugierunt, qui oderunt te, in medio congregationis tuae; posuerunt signa sua in signa.
5 Γνωστον εγεινεν? ως εαν τις σηκονων πελεκυν καταφερη επι πυκνα δενδρα,	5 Visi sunt quasi in altum securim vibrantes in silva condensa.
6 ουτω τωρα αυτοι συνετριψαν δια μιας με πελεκεις και σφυρια, τα πελεκητα εργα αυτου.	6 Exciderunt ianuas eius in idipsum; in securi et ascia deiecerunt.
7 Κατεκαυσαν εν πυρι το αγιαστηριον σου εως εδαφους? εβεβηλωσαν το κατοικητηριον του ονοματος σου.	7 Incenderunt igni sanctuarium tuum, in terram polluerunt tabernaculum nominis tui;
8 Ειπον εν τη καρδια αυτων, Ας εξολοθρευσωμεν αυτους ομου? κατεκαυσαν πασας τας συναγωγας του Θεου εν τη γη.	8 dixerunt in corde suo: “ Opprimamus eos simul ”. Combusserunt omnes congregationes Dei in terra.
9 Τα σημεια ημων δεν βλεπομεν? δεν υπαρχει πλεον προφητης ουδε γνωριζων μεταξυ ημων το εως ποτε.	9 Signa nostra non vidimus; iam non est propheta, et apud nos non est qui cognoscat amplius.
10 Εως ποτε, Θεε, θελει ονειδιζει ο εναντιος; θελει βλασφημει ο εχθρος το ονομα σου διαπαντος;	10 Usquequo, Deus, improperabit inimicus, spernet adversarius nomen tuum in finem?
11 Δια τι αποστρεφεις την χειρα σου, και την δεξιαν σου; εκβαλε αυτην εκ μεσου του κολπου σου και αφανισον αυτους.	11 Ut quid avertis manum tuam et tenes dexteram tuam in medio sinu tuo?
12 Αλλ' ο Θεος ειναι εξ αρχης Βασιλευς μου, εργαζομενος σωτηριαν εν μεσω της γης.	12 Deus autem rex noster ante saecula, operatus est salutes in medio terrae.
13 Συ διεχωρισας δια της δυναμεως σου την θαλασσαν? συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων εν τοις υδασι.	13 Tu conscidisti in virtute tua mare, contribulasti capita draconum in aquis.
14 Συ συνετριψας τας κεφαλας τον Λευιαθαν? εδωκας αυτον βρωσιν εις τον λαον, τον κατοικουντα εν ερημοις.	14 Tu confregisti capita Leviathan, dedisti eum escam monstris maris.
15 Συ ηνοιξας πηγας και χειμαρρους? εξηρανας ποταμους δυνατους.	15 Tu dirupisti fontes et torrentes; tu siccasti fluvios perennes.
16 Σου ειναι η ημερα και σου η νυξ? συ ητοιμασας το φως και τον ηλιον.	16 Tuus est dies, et tua est nox, tu fabricatus es luminaria et solem.
17 Συ εθεσας παντα τα ορια της γης? συ εκαμες το θερος και τον χειμωνα.	17 Tu statuisti omnes terminos terrae, aestatem et hiemem, tu plasmasti ea.
18 Μνησθητι τουτου, οτι ο εχθρος ωνειδισε τον Κυριον? και λαος αφρων εβλασφημησε το ονομα σου.	18 Memor esto huius: inimicus improperavit Domino, et populus insipiens sprevit nomen tuum.
19 Μη παραδωσης εις τα θηρια την ψυχην της τρυγονος σου? την συναξιν των πενητων σου μη λησμονησης διαπαντος.	19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem.
20 Επιβλεψον επι την διαθηκην σου? διοτι επλησθησαν οι σκοτεινοι της γης τοποι απο οικων καταδυναστειας.	20 Respice in testamentum, quia repleta sunt latibula terrae tentoriis violentiae.
21 Ας μη στραφη ο ταλαιπωρος εις τα οπισω κατησχυμμενος? ο πτωχος και ο πενης ας επαινωσι το ονομα σου.	21 Ne revertatur humilis factus confusus; pauper et inops laudabunt nomen tuum.
22 Αναστα, Θεε? δικασον την δικην σου? μνησθητι του ονειδισμου, τον οποιον εις σε καμνει ο αφρων ολην την ημεραν.	22 Exsurge, Deus, iudica causam tuam; memor esto improperiorum tuorum, quae ab insipiente fiunt tota die.
23 Μη λησμονησης την φωνην των εχθρων σου? ο θορυβος των επανισταμενων κατα σου αυξανει διαπαντος.	23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum; tumultus adversariorum tuorum ascendit semper.