ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 71

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Επι σε, Κυριε, ηλπισα? ας μη καταισχυνθω ποτε.	1 In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum.
2 Δια την δικαιοσυνην σου λυτρωσον με και ελευθερωσον με? Κλινον προς εμε το ωτιον σου και σωσον με.	2 In iustitia tua libera me et eripe me; inclina ad me aurem tuam et salva me.
3 Γενου εις εμε τοπος οχυρος, δια να καταφευγω παντοτε? συ διεταξας να με σωσης, διοτι πετρα μου και φρουριον μου εισαι.	3 Esto mihi in rupem praesidii et in domum munitam, ut salvum me facias, quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu.
4 Θεε μου, λυτρωσον με εκ δυναμεως ασεβους, εκ χειρος παρανομου και αδικου.	4 Deus meus, eripe me de manu peccatoris et de manu contra legem agentis et iniqui.
5 Διοτι συ εισαι η ελπις μου, Κυριε Θεε? το θαρρος μου εκ νεοτητος μου.	5 Quoniam tu es exspectatio mea, Domine; Domine, spes mea a iuventute mea.
6 Επι σε επεστηριχθην εκ της κοιλιας? συ εισαι σκεπη μου εκ των σπλαγχνων της μητρος μου? εις σε θελει εισθαι παντοτε ο υμνος μου.	6 Super te innixus sum ex utero, de ventre matris meae tu es susceptor meus; in te laus mea semper.
7 Ως τερας κατεσταθην εις τους πολλους? αλλα συ εισαι το δυνατον καταφυγιον μου,	7 Tamquam prodigium factus sum multis, et tu adiutor fortis. -
8 Ας εμπλησθη το στομα μου απο του υμνου σου, απο της δοξης σου, ολην την ημεραν.	8 Repleatur os meum laude tua, tota die magnitudine tua.
9 Μη με απορριψης εν καιρω γηρατος? οταν εκλειπη η δυναμις μου, μη με εγκαταλιπης.	9 Ne proicias me in tempore senectutis; cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me.
10 Διοτι οι εχθροι μου λαλουσι περι εμου? και οι παραφυλαττοντες την ψυχην μου συμβουλευονται ομου,	10 Quia dixerunt inimici mei mihi, et, qui observabant animam meam, consilium fecerunt in unum
11 Λεγοντες, Ο Θεος εγκατελιπεν αυτον? καταδιωξατε και πιασατε αυτον, διοτι δεν υπαρχει ο σωζων.	11 dicentes: “ Deus dereliquit eum! Persequimini et comprehendite eum, quia non est qui eripiat ”.
12 Θεε, μη μακρυνθης απ' εμου? Θεε μου, ταχυνον εις βοηθειαν μου.	12 Deus, ne elongeris a me; Deus meus, in auxilium meum festina.
13 Ας αισχυνθωσιν, ας εξαλειφθωσιν οι εχθροι της ψυχης μου? ας σκεπασθωσι απο ονειδους και εντροπης οι ζητουντες το κακον μου.	13 Confundantur et deficiant adversantes animae meae; operiantur confusione et pudore, qui quaerunt mala mihi.
14 Εγω δε παντοτε θελω ελπιζει, και θελω προσθετει επι παντας τους επαινους σου.	14 Ego autem semper sperabo et adiciam super omnem laudem tuam.
15 Το στομα μου θελει κηρυττει την δικαιοσυνην σου και την σωτηριαν σου ολην την ημεραν? διοτι δεν δυναμαι να απαριθμησω αυτας.	15 Os meum annuntiabit iustitiam tuam, tota die salutare tuum: quae dinumerare nescivi.
16 Θελω περιπατει εν τη δυναμει Κυριου του Θεου? θελω μνημονευει την δικαιοσυνην σου, σου μονου.	16 Veniam ad potentias Domini; Domine, memorabor iustitiae tuae solius.
17 Θεε, συ με εδιδαξας εκ νεοτητος μου? και μεχρι του νυν εκηρυττον τα θαυμασια σου.	17 Deus, docuisti me a iuventute mea; et usque nunc annuntiabo mirabilia tua.
18 Μη με εγκαταλιπης μηδε μεχρι του γηρατος και πολιας, Θεε, εωσου κηρυξω τον βραχιονα σου εις ταυτην την γενεαν, την δυναμιν σου εις παντας τους μεταγενεστερους.	18 Et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me, donec annuntiem brachium tuum generationi omni, quae ventura est. Potentia tua
19 Διοτι η δικαιοσυνη σου, Θεε, ειναι υπερυψωμενη? διοτι εκαμες μεγαλεια Θεε, τις ομοιος σου,	19 et iustitia tua, Deus, usque in altissima, qui fecisti magnalia: Deus, quis similis tibi?
20 οστις εδειξας εις εμε θλιψεις πολλας και ταλαιπωριας, και παλιν με ανεζωοποιησας και εκ των αβυσσων της γης παλιν ανηγαγες με;	20 Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas; iterum vivificasti me et de abyssis terrae iterum reduxisti me.
21 Ηυξησας το μεγαλειον μου και επιστρεψας με παρηγορησας.	21 Multiplicabis magnitudinem meam et conversus consolaberis me.
22 Και εγω, Θεε μου, θελω δοξολογει εν τω οργανω του ψαλτηριου σε και την αληθειαν σου? εις σε θελω ψαλμωδει εν κιθαρα, Αγιε του Ισραηλ.	22 Nam et ego confitebor tibi in psalterio veritatem tuam, Deus meus; psallam tibi in cithara, Sanctus Israel.
23 Θελουσιν αγαλλεσθαι τα χειλη μου, οταν εις σε ψαλμωδω? και η ψυχη μου, την οποιαν ελυτρωσας.	23 Exsultabunt labia mea, cum cantavero tibi, et anima mea, quam redemisti;
24 Ετι δε η γλωσσα μου ολην την ημεραν θελει μελετα την δικαιοσυνην σου? διοτι ενετραπησαν, διοτι κατησχυνθησαν, οι ζητουντες το κακον μου.	24 sed et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam, cum confusi et reveriti fuerint, qui quaerunt mala mihi.