ΙΩΒ - Giobbe - Job 8

GREEK BIBLE	BIBBIA CEI 2008
1 Και απεκριθη Βιλδαδ ο Σαυχιτης και ειπεν?	1 Bildad di Suach prese a dire:
2 Εως ποτε θελεις λαλει ταυτα; και οι λογοι του στοματος σου θελουσιν εισθαι ως ανεμος σφοδρος;	2 «Fino a quando dirai queste cose e vento impetuoso saranno le parole della tua bocca?
3 Μηπως ο Θεος ανατρεπει την κρισιν; η ο Παντοδυναμος ανατρεπει το δικαιον;	3 Può forse Dio sovvertire il diritto o l’Onnipotente sovvertire la giustizia?
4 Εαν οι υιοι σου ημαρτησαν εις αυτον, παρεδωκεν αυτους εις την χειρα της ανομιας αυτων.	4 Se i tuoi figli hanno peccato contro di lui, li ha abbandonati in balìa delle loro colpe.
5 Εαν συ ηθελες ζητησει τον Θεον πρωι, και ηθελες δεηθη του Παντοδυναμου?	5 Se tu cercherai Dio e implorerai l’Onnipotente,
6 εαν ησο καθαρος και ευθυς, βεβαιως τωρα ηθελεν εγερθη δια σε, και ηθελεν ευτυχει η κατοικια της δικαιοσυνης σου.	6 se puro e integro tu sarai, allora egli veglierà su di te e renderà prospera la dimora della tua giustizia;
7 Και αν η αρχη σου ητο μικρα, τα υστερα σου ομως ηθελον μεγαλυνθη σφοδρα.	7 anzi, piccola cosa sarà la tua condizione di prima e quella futura sarà molto più grande.
8 Επειδη ερωτησον, παρακαλω, περι των προτερων γενεων, και ερευνησον ακριβως περι των πατερων αυτων?	8 Chiedilo infatti alle generazioni passate, considera l’esperienza dei loro padri,
9 διοτι ημεις ειμεθα χθεσινοι, και δεν εξευρομεν ουδεν, επειδη αι ημεραι ημων επι της γης ειναι σκια?	9 perché noi siamo di ieri e nulla sappiamo, un’ombra sono i nostri giorni sulla terra.
10 δεν θελουσι σε διδαξει αυτοι, και σοι ειπει και προφερει λογους εκ της καρδιας αυτων;	10 Non ti istruiranno e non ti parleranno traendo dal cuore le loro parole?
11 Θαλλει ο παπυρος ανευ πηλου; αυξανει ο σχοινος ανευ υδατος;	11 Cresce forse il papiro fuori della palude e si sviluppa forse il giunco senz’acqua?
12 Ενω ειναι ετι πρασινος και αθεριστος, ξηραινεται προ παντος χορτου.	12 Ancora verde, non buono per tagliarlo, inaridirebbe prima di ogni altra erba.
13 Ουτως ειναι αι οδοι παντων των λησμονουντων τον Θεον? και η ελπις του υποκριτου θελει χαθη?	13 Tale è la sorte di chi dimentica Dio, così svanisce la speranza dell’empio;
14 η ελπις αυτου θελει κοπη, και το θαρρος αυτου θελει εισθαι ιστος αραχνης.	14 la sua fiducia è come un filo e una tela di ragno è la sua sicurezza:
15 Θελει επιστηριχθη επι την οικιαν αυτου, πλην αυτη δεν θελει σταθη? θελει κρατησει αυτην, πλην δεν θελει ανορθωθη.	15 se si appoggia alla sua casa, essa non resiste, se vi si aggrappa, essa non regge.
16 Ειναι χλωρος εμπροσθεν του ηλιου, και ο κλαδος αυτου απλονεται εις τον κηπον αυτου.	16 Rigoglioso si mostra in faccia al sole e sopra il giardino si spandono i suoi rami,
17 Αι ριζαι αυτου περιπλεκονται εις τον σωρον των λιθων, και εκλεγει τον πετρωδη τοπον.	17 sul terreno sassoso s’intrecciano le sue radici e tra le pietre si abbarbica.
18 Εαν εξαλειφθη απο του τοπου αυτου, τοτε θελει αρνηθη αυτον, λεγων, Δεν σε ειδον.	18 Ma se lo si strappa dal suo luogo, questo lo rinnega: “Non ti ho mai visto!”.
19 Ιδου, αυτη ειναι η χαρα της οδου αυτου, και εκ του χωματος αλλοι θελουσι αναβλαστησει.	19 Ecco la gioia del suo destino e dalla terra altri rispuntano.
20 Ιδου, ο Θεος δεν θελει απορριψει τον αμεμπτον, ουδε θελει πιασει την χειρα των κακοποιων?	20 Dunque, Dio non rigetta l’uomo integro e non sostiene la mano dei malfattori.
21 εωσου γεμιση το στομα σου απο γελωτος, και τα χειλη σου αλαλαγμου.	21 Colmerà di nuovo la tua bocca di sorriso e le tue labbra di gioia.
22 Οι μισουντες σε θελουσιν ενδυθη αισχυνην? και η κατοικια των ασεβων δεν θελει υπαρχει.	22 I tuoi nemici saranno coperti di vergogna, la tenda degli empi più non sarà».