ΙΩΒ - Giobbe - Job 32

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Επαυσαν δε και οι τρεις ουτοι ανθρωποι αποκρινομενοι προς τον Ιωβ, διοτι ητο δικαιος εις τους οφθαλμους αυτου.	1 Ces trois hommes cessèrent de répondre à Job parce qu'il s'estimait juste.
2 Τοτε εξηφθη ο θυμος του Ελιου, υιου του Βαραχιηλ του Βουζιτου, εκ της συγγενειας του Αραμ? κατα του Ιωβ εξηφθη ο θυμος αυτου, διοτι εδικαιονεν εαυτον μαλλον παρα τον Θεον.	2 Mais voici que se mit en colère Elihu, fils de Barakéel le Buzite, du clan de Ram. Sa colère s'enflammacontre Job parce qu'il prétendait avoir raison contre Dieu;
3 Και κατα των τριων αυτου φιλων εξηφθη ο θυμος αυτου, διοτι δεν ευρηκαν αποκρισιν και κατεδικασαν τον Ιωβ.	3 elle s'enflamma également contre ses trois amis, qui n'avaient plus rien trouvé à répliquer et ainsiavaient laissé les torts à Dieu.
4 Ο δε Ελιου περιεμενε να λαληση προς τον Ιωβ, διοτι εκεινοι ησαν γεροντοτεροι αυτου.	4 Tandis qu'ils parlaient avec Job, Elihu avait attendu, car ils étaient ses anciens;
5 Οτε δε ο Ελιου ειδεν, οτι δεν ητο αποκρισις εν τω στοματι των τριων ανδρων, εξηφθη ο θυμος αυτου.	5 mais quand il vit que ces trois hommes n'avaient plus de réponse à la bouche, sa colère éclata.
6 και απεκριθη ο Ελιου ο υιος του Βαραχιηλ του Βουζιτου και ειπεν? Εγω ειμαι νεος την ηλικιαν, και σεις γεροντες? δια τουτο εφοβηθην και συνεσταλην να σας φανερωσω την γνωμην μου.	6 Et il prit la parole, lui, Elihu, fils de Barakéel le Buzite, et il dit: Je suis tout jeune encore, et vous êtesdes anciens; aussi je craignais, intimidé, de vous manifester mon savoir.
7 Εγω ειπα, Αι ημεραι ας λαλησωσι και το πληθος των ετων ας διδαξη, σοφιαν.	7 Je me disais: "L'âge parlera, les années nombreuses feront connaître la sagesse."
8 Βεβαιως ειναι πνευμα εν τω ανθρωπω η εμπνευσις ομως του Παντοδυναμου συνετιζει αυτον.	8 A la vérité, c'est un esprit dans l'homme, c'est le souffle de Shaddaï qui rend intelligent.
9 Οι μεγαλητεροι δεν ειναι παντοτε σοφοι? ουτε οι γεροντες νοουσι κρισιν.	9 Le grand âge ne donne pas la sagesse, ni la vieillesse le sens du juste.
10 Δια τουτο ειπα, Ακουσατε μου? θελω φανερωσει και εγω την γνωμην μου.	10 Aussi, je vous invite à m'écouter, car je vais manifester, à mon tour, mon savoir.
11 Ιδου, επροσμενα τους λογους σας? ηκροασθην τα επιχειρηματα σας, εωσου εξετασητε τους λογους.	11 Jusqu'ici, j'attendais vos paroles, j'ouvrais l'oreille à vos raisonnements, tandis que chacun cherchaitses mots.
12 Και σας παρετηρουν, και ιδου, ουδεις εξ υμων ηδυνηθη να καταπειση τον Ιωβ, αποκρινομενος εις τους λογους αυτου?	12 Sur vous se fixait mon attention. Et je vois qu'aucun n'a confondu Job, nul d'entre vous n'a réfuté sesdires.
13 δια να μη ειπητε, Ημεις ευρηκαμεν σοφιαν. Ο Θεος θελει καταβαλει αυτον, ουχι ανθρωπος.	13 Ne dites donc pas: "Nous avons trouvé la sagesse; notre doctrine est divine, non humaine."
14 Εκεινος δε δεν διηυθυνε λογους προς εμε? και δεν θελω αποκριθη προς αυτον κατα τας ομιλιας σας.	14 Ce n'est pas ainsi que je discuterai, je répliquerai à Job en d'autres termes.
15 Εκεινοι ετρομαξαν, δεν απεκριθησαν πλεον? εχασαν τους λογους αυτων.	15 Ils sont restés interdits, sans réponse; les mots leur ont manqué.
16 Και περιεμενον, επειδη δεν ελαλουν? αλλ' ισταντο? δεν απεκρινοντο πλεον.	16 Et j'attendais! Puisqu'ils ne parlent plus, qu'ils ont cessé de se répondre,
17 Ας αποκριθω και εγω το μερος μου? ας φανερωσω και εγω την γνωμην μου.	17 je prendrai la parole à mon tour, je montrerai moi aussi mon savoir.
18 Διοτι ειμαι πληρης λογων? το πνευμα εντος μου με αναγκαζει.	18 Car je suis plein de mots, oppressé par un souffle intérieur.
19 Ιδου, η κοιλια μου ειναι ως οινος οστις δεν ηνοιχθη? ειναι ετοιμη να σπαση, ως ασκοι γλευκους.	19 En mon sein, c'est comme un vin nouveau cherchant issue et qui fait éclater des outres neuves.
20 Θελω λαλησει δια να αναπνευσω? θελω ανοιξει τα χειλη μου και αποκριθη.	20 Parler me soulagera, j'ouvrirai les lèvres et je répondrai.
21 Μη γενοιτο να γεινω προσωποληπτης, μηδε να κολακευσω ανθρωπον.	21 Je ne prendrai le parti de personne, à aucun je ne dirai des mots flatteurs.
22 Διοτι δεν εξευρω να κολακευω? ο Ποιητης μου ηθελε με αναρπασει ευθυς.	22 Je ne sais point flatter, car mon Créateur me supprimerait sous peu.