ΕΞΟΔΟΣ - Esodo - Exodus 5

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Μετα δε ταυτα, εισελθοντες ο Μωυσης και ο Ααρων, ειπαν προς τον Φαραω, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος του Ισραηλ? Εξαποστειλον τον λαον μου, δια να εορτασωσιν εις εμε εν τη ερημω.	1 À la suite de cela, Moïse et Aaron allèrent dire au Pharaon: “Voici une parole de Yahvé, le Dieu d’Israël: Laisse partir mon peuple pour qu’il me célèbre une fête dans le désert.”
2 Ο δε Φαραω ειπε, Τις ειναι ο Κυριος, εις του οποιου την φωνην θελω υπακουσει, ωστε να εξαποστειλω τον Ισραηλ; δεν γνωριζω τον Κυριον και ουδε τον Ισραηλ θελω εξαποστειλει.	2 Pharaon répondit: “Qui est Yahvé, pour que j’écoute sa parole et que je laisse partir Israël? Je ne connais pas Yahvé et je ne laisserai pas partir Israël!”
3 Οι δε ειπον, Ο Θεος των Εβραιων συνηντησεν ημας? αφες λοιπον να υπαγωμεν οδον τριων ημερων εις την ερημον, δια να προσφερωμεν θυσιαν εις Κυριον τον Θεον ημων, μηποτε ελθη καθ' ημων με θανατικον η με μαχαιραν.	3 Ils dirent: “Le Dieu des Hébreux s’est présenté devant nous. Laisse-nous donc partir à trois jours de marche dans le désert, pour offrir un sacrifice à Yahvé notre Dieu. Autrement, il pourrait nous frapper par la peste ou par l’épée.”
4 Και ειπε προς αυτους ο βασιλευς της Αιγυπτου, Δια τι, Μωυση και Ααρων, αποκοπτετε τον λαον απο των εργασιων αυτου; υπαγετε εις τα εργα σας.	4 Le roi d’Égypte leur dit: “Moïse et Aaron, pourquoi détournez-vous le peuple de son travail? Retournez sur vos chantiers!”
5 Και ειπεν ο Φαραω, Ιδου, ο λαος του τοπου ειναι τωρα πολυπληθης και σεις καμνετε αυτους να παυωσιν απο των εργων αυτων.	5 Le Pharaon ajouta: “Ils sont maintenant plus nombreux que le peuple du pays, et vous voudriez qu’ils arrêtent leur travail?”
6 Και την αυτην ημεραν προσεταξεν ο Φαραω τους εργοδιωκτας τον λαου και τους επιτροπους αυτων, λεγων,	6 Le jour même, Pharaon donna des ordres aux inspecteurs du peuple et aux surveillants:
7 Δεν θελετε δωσει πλεον εις τον λαον τουτον αχυρον καθως χθες και προχθες, δια να καμνωσι τας πλινθους? ας υπαγωσιν αυτοι και ας συναγωσιν εις εαυτους αχυρον?	7 “Vous ne leur donnerez plus de paille pour fabriquer les briques, comme vous le faisiez jusqu’ici. Ils iront eux-mêmes ramasser la paille.
8 θελετε ομως επιβαλει εις αυτους το ποσον των πλινθων, το οποιον εκαμνον προτερον? παντελως δεν θελετε ελαττωσει αυτο? διοτι μενουσιν αργοι και δια τουτο φωναζουσι, λεγοντες, Αφες να υπαγωμεν, δια να προσφερωμεν θυσιαν εις τον Θεον ημων?	8 Cependant vous exigerez d’eux la même quantité de briques que dans le passé, vous ne la réduirez pas. Ce sont des paresseux! C’est pour cela qu’ils viennent me crier: Laisse-nous aller pour offrir un sacrifice à notre Dieu!
9 ας επιβαρυνθωσιν αι εργασιαι των ανθρωπων τουτων, δια να ηναι ενησχολημενοι εις αυτας και να μη προσεχωσιν εις λογια ματαια.	9 Faites-les travailler davantage et ils ne se laisseront plus tourner la tête avec toutes ces bêtises.”
10 Εξηλθον λοιπον οι εργοδιωκται του λαου και οι επιτροποι αυτου και ελαλησαν προς τον λαον, λεγοντες, Ουτως ειπεν ο Φαραω? Δεν σας διδω αχυρον?	10 Les inspecteurs du peuple et les surveillants vinrent donc dire au peuple: “Voici ce qu’a dit le Pharaon: On ne vous donnera plus de paille,
11 σεις αυτοι υπαγετε, συναγετε αχυρον, οπου δυνασθε να ευρητε? πλην δεν θελει ελαττωθη εκ των εργασιων σας ουδεν.	11 vous irez la chercher vous-mêmes là où vous en trouverez. Mais on ne vous diminuera pas la tâche!”
12 Και διεσπαρη ο λαος καθ' ολην την γην της Αιγυπτου, δια να συναγη καλαμην αντι αχυρου.	12 Le peuple se dispersa dans toute l’Égypte pour ramasser de la paille et la broyer.
13 Οι δε εργοδιωκται εβιαζον αυτους, λεγοντες, Τελειονετε τας εργασιας σας, το διωρισμενον καθ' ημεραν, καθως οτε εδιδετο το αχυρον.	13 Les surveillants étaient sur eux et leur disaient: “Terminez votre travail! Vous devez faire chaque jour la quantité prévue, comme quand il y avait de la paille!”
14 Και εμαστιγωθησαν οι επιτροποι των υιων Ισραηλ, οι διωρισμενοι επ' αυτους υπο των εργοδιωκτων του Φαραω, λεγοντων, Δια τι δεν ετελειωσατε χθες και σημερον το διωρισμενον εις εσας ποσον των πλινθων, καθως προτερον;	14 Les surveillants des Israélites, ceux qui avaient été mis à leur tête par les inspecteurs du Pharaon, reçurent des coups. On leur disait: “Pourquoi n’a-t-on pas fait hier et aujourd’hui la même quantité de briques qu’auparavant?”
15 Εισελθοντες δε οι επιτροποι των υιων Ισραηλ, κατεβοησαν προς τον Φαραω, λεγοντες, Δια τι καμνεις ουτως εις τους δουλους σου;	15 Les surveillants des Israélites vinrent se plaindre auprès du Pharaon: “Pourquoi traites-tu ainsi tes serviteurs?
16 αχυρον δεν διδεται εις τους δουλους σου και λεγουσιν εις ημας, Καμνετε πλινθους? και ιδου, εμαστιγωθησαν οι δουλοι σου? το δε σφαλμα ειναι του λαου σου.	16 On ne donne plus de paille à tes serviteurs, et on leur dit: Faites des briques quand même! Et maintenant, on frappe tes serviteurs… ton peuple est réellement en faute!”
17 Ο δε απεκριθη, Οκνηροι εισθε, οκνηροι? δια τουτο λεγετε, Αφες να υπαγωμεν να προσφερωμεν θυσιαν προς τον Κυριον?	17 Le Pharaon répondit: “Vous êtes des paresseux, oui, des paresseux! Voilà pourquoi vous dites: Laisse-nous offrir un sacrifice à Yahvé!
18 υπαγετε λοιπον τωρα, δουλευετε? διοτι αχυρον δεν θελει σας δοθη? θελετε ομως αποδιδει το ποσον των πλινθων.	18 Maintenant donc, retournez au travail, on ne vous donnera pas de paille et vous fournirez la même quantité de briques qu’avant.”
19 Και εβλεπον εαυτους οι επιτροποι των υιων Ισραηλ εν κακη περιστασει, αφου ερρεθη προς αυτους, Δεν θελει ελαττωθη ουδεν απο του καθημερινου ποσου των πλινθων.	19 Alors les surveillants se retournèrent contre les Israélites: “On ne diminuera pas le nombre des briques, vous ferez chaque jour la quantité fixée.”
20 Εξερχομενοι δε απο του Φαραω, συνηντησαν τον Μωυσην και τον Ααρων, ερχομενους εις συναντησιν αυτων?	20 Comme ils sortaient de la maison du Pharaon, ils rencontrèrent Moïse et Aaron qui les attendaient.
21 και ειπον προς αυτους, Ο Κυριος να σας ιδη και να κρινη? διοτι σεις εκαμετε βδελυκτην την οσμην ημων εμπροσθεν του Φαραω και εμπροσθεν των δουλων αυτου, ωστε να δωσητε εις τας χειρας αυτων μαχαιραν δια να θανατωσωσιν ημας.	21 Ils leur dirent: “Que Yahvé voie, et qu’il juge! À cause de vous le Pharaon et ses serviteurs ne peuvent plus nous sentir. Vous avez mis dans leurs mains l’épée pour nous tuer.”
22 Και επεστρεψεν ο Μωυσης προς τον Κυριον και ειπε, Κυριε, δια τι κατεθλιψας τον λαον τουτον; και δια τι με απεστειλας;	22 Alors Moïse se tourna vers Yahvé et lui dit: “Mon Seigneur, pourquoi as-tu fait du mal à ce peuple? Pourquoi m’as-tu envoyé?
23 διοτι, αφου ηλθον προς τον Φαραω να ομιλησω εν ονοματι σου, κατεθλιψε τον λαον τουτον? και συ ποσως δεν ηλευθερωσας τον λαον σου.	23 Depuis le jour où je suis venu trouver le Pharaon pour lui parler en ton nom, il n’a cessé de maltraiter ce peuple et tu n’as rien fait pour le délivrer!”