| 1 και αποκριθεις τωβιας ειπεν αυτω πατερ ποιησω παντα οσα εντεταλσαι μοι | 1 И сказал Товия в ответ ему: отец мой, я исполню все, что ты завещаешь мне; |
| 2 αλλα πως δυνησομαι λαβειν το αργυριον και ου γινωσκω αυτον | 2 но как я могу получить серебро, не зная того человека? |
| 3 και εδωκεν αυτω το χειρογραφον και ειπεν αυτω ζητησον σεαυτω ανθρωπον ος συμπορευσεται σοι και δωσω αυτω μισθον εως ζω και λαβε πορευθεις το αργυριον | 3 Тогда отец дал ему расписку и сказал: найди себе человека, который сопутствовал бы тебе; я дам ему плату, пока еще жив, и ступайте за серебром. |
| 4 και επορευθη ζητησαι ανθρωπον και ευρεν τον ραφαηλ ος ην αγγελος και ουκ ηδει | 4 И пошел он искать человека и встретил Рафаила. Это был Ангел, но он не знал |
| 5 και ειπεν αυτω ει δυναμαι πορευθηναι μετα σου εν ραγοις της μηδιας και ει εμπειρος ει των τοπων | 5 и сказал ему: можешь ли ты идти со мною в Раги Мидийские и знаешь ли эти места? |
| 6 και ειπεν αυτω ο αγγελος πορευσομαι μετα σου και της οδου εμπειρω και παρα γαβαηλ τον αδελφον ημων ηυλισθην | 6 Ангел отвечал: могу идти с тобою и дорогу знаю; я уже останавливался у Гаваила, брата нашего. |
| 7 και ειπεν αυτω τωβιας υπομεινον με και ερω τω πατρι μου | 7 И сказал ему Товия: подожди меня, я скажу отцу моему. |
| 8 και ειπεν αυτω πορευου και μη χρονισης | 8 Тот сказал: ступай, только не медли. |
| 9 και εισελθων ειπεν τω πατρι ιδου ευρηκα ος συμπορευσεται μοι ο δε ειπεν φωνησον αυτον προς με ινα επιγνω ποιας φυλης εστιν και ει πιστος του πορευθηναι μετα σου | 9 Он, придя, сказал отцу: вот я нашел себе спутника. Отец сказал: пригласи его ко мне; я узнаю, из какого он колена и надежный ли спутник тебе. |
| 10 και εκαλεσεν αυτον και εισηλθεν και ησπασαντο αλληλους | 10 И позвал его, и он вошел, и приветствовали друг друга. |
| 11 και ειπεν αυτω τωβιτ αδελφε εκ ποιας φυλης και εκ ποιας πατριδος συ ει υποδειξον μοι | 11 Товит спросил: скажи мне, брат, из какого ты колена и из какого рода? |
| 12 και ειπεν αυτω φυλην και πατριαν συ ζητεις η μισθιον ος συμπορευσεται μετα του υιου σου και ειπεν αυτω τωβιτ βουλομαι αδελφε επιγνωναι το γενος σου και το ονομα | 12 Он отвечал: колена и рода ты ищешь или наемника, который пошел бы с сыном твоим? И сказал ему Товит: брат, мне хочется знать род твой и имя твое. |
| 13 ο δε ειπεν εγω αζαριας ανανιου του μεγαλου των αδελφων σου | 13 Он сказал: я Азария, из рода Анании великого, из братьев твоих. |
| 14 και ειπεν αυτω υγιαινων ελθοις αδελφε και μη μοι οργισθης οτι εζητησα την φυλην σου και την πατριαν σου επιγνωναι και συ τυγχανεις αδελφος μου εκ της καλης και αγαθης γενεας επεγινωσκον γαρ εγω ανανιαν και ιαθαν τους υιους σεμειου του μεγαλου ως επορευομεθα κοινως εις ιεροσολυμα προσκυνειν αναφεροντες τα πρωτοτοκα και τας δεκατας των γενηματων και ουκ επλανηθησαν εν τη πλανη των αδελφων ημων εκ ριζης καλης ει αδελφε | 14 Тогда Товит сказал ему: брат, иди благополучно, и не гневайся на меня за то, что я спросил о колене и роде твоем. Ты доводишься брат мне, из честного и доброго рода. Я знал Ананию и Ионафана, сыновей Семея великого; мы вместе ходили в Иерусалим на поклонение, с первородными и десятинами земных произведений, ибо не увлекались заблуждением братьев наших: ты, брат, от хорошего корня! |
| 15 αλλ' ειπον μοι τινα σοι εσομαι μισθον διδοναι δραχμην της ημερας και τα δεοντα σοι ως και τω υιω μου | 15 Но скажи мне: какую плату я должен буду дать тебе? Я дам тебе драхму на день и все необходимое для тебя и для сына моего, |
| 16 και ετι προσθησω σοι επι τον μισθον εαν υγιαινοντες επιστρεψητε | 16 и еще прибавлю тебе сверх этой платы, если благополучно возвратитесь. |
| 17 και ευδοκησαν ουτως και ειπεν προς τωβιαν ετοιμος γινου προς την οδον και ευοδωθειητε και ητοιμασεν ο υιος αυτου τα προς την οδον και ειπεν αυτω ο πατηρ αυτου πορευου μετα του ανθρωπου ο δε εν τω ουρανω οικων θεος ευοδωσει την οδον υμων και ο αγγελος αυτου συμπορευθητω υμιν και εξηλθαν αμφοτεροι απελθειν και ο κυων του παιδαριου μετ' αυτων | 17 Так и условились. Тогда он сказал Товии: будь готов в путь, и отправляйтесь благополучно. И приготовил сын его нужное для пути. И сказал ему отец: иди с этим человеком; живущий же на небесах Бог да благоустроит путь ваш, и Ангел Его да сопутствует вам! - И отправились оба, и собака юноши с ними. |
| 18 εκλαυσεν δε αννα η μητηρ αυτου και ειπεν προς τωβιτ τι εξαπεστειλας το παιδιον ημων η ουχι η ραβδος της χειρος ημων εστιν εν τω εισπορευεσθαι αυτον και εκπορευεσθαι ενωπιον ημων | 18 Анна, мать его, заплакала и сказала Товиту: зачем отпустил ты сына нашего? Не он ли был опорою рук наших, когда входил и выходил пред нами? |
| 19 αργυριον τω αργυριω μη φθασαι αλλα περιψημα του παιδιου ημων γενοιτο | 19 Не предпочитай серебра серебру; пусть оно будет как сор в сравнении с сыном нашим! |
| 20 ως γαρ δεδοται ημιν ζην παρα του κυριου τουτο ικανον ημιν υπαρχει | 20 Ибо, сколько Господом определено нам жить, на это у нас довольно есть. |
| 21 και ειπεν αυτη τωβιτ μη λογον εχε αδελφη υγιαινων ελευσεται και οι οφθαλμοι σου οψονται αυτον | 21 Товит сказал ей: не печалься, сестра; он придет здоровым, и глаза твои увидят его, |
| 22 αγγελος γαρ αγαθος συμπορευσεται αυτω και ευοδωθησεται η οδος αυτου και υποστρεψει υγιαινων | 22 ибо ему будет сопутствовать добрый Ангел; путь его будет благоуспешен, и он возвратится здоровым. |
| 23 και επαυσατο κλαιουσα | |