ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΩΝ Β´ - 2 Cronache - Chronicles II 6

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Τοτε ελαλησεν ο Σολομων, Ο Κυριος ειπεν οτι θελει κατοικει εν γνοφω?	1 Alors Salomon dit: “Yahvé a choisi de vivre dans la nuée obscure.
2 αλλ' εγω ωκοδομησα εις σε οικον κατοικησεως και τοπον δια να κατοικης αιωνιως.	2 Oui! Je t’ai construit une demeure, un Temple, un lieu où tu habiteras à jamais!”
3 Και στρεψας ο βασιλευς το προσωπον αυτου, ευλογησε πασαν την συναγωγην του Ισραηλ? πασα δε η συναγωγη του Ισραηλ ιστατο.	3 Puis le roi se tourna pour bénir toute l’assemblée d’Israël qui se tenait là.
4 Και ειπεν, Ευλογητος Κυριος ο Θεος του Ισραηλ, οστις εξετελεσε δια των χειρων αυτου εκεινο το οποιον ελαλησε δια του στοματος αυτου προς Δαβιδ τον πατερα μου, λεγων,	4 Il dit: “Béni soit Yahvé, Dieu d’Israël, car il vient de réaliser ce qu’il avait dit à David mon père:
5 Αφ' ης ημερας εξηγαγον τον λαον μου εκ γης Αιγυπτου, δεν εξελεξα απο πασων των φυλων του Ισραηλ ουδεμιαν πολιν, δια να οικοδομηθη οικος, ωστε να ηναι το ονομα μου εκει? ουδε εξελεξα ανδρα, δια να ηναι κυβερνητης επι τον λαον μου Ισραηλ?	5 Depuis le jour où j’ai fait sortir mon peuple d’Égypte, je n’ai choisi aucune ville sur la terre d’Israël pour y bâtir la Maison où serait mon Nom, et je n’ai choisi personne pour être le chef de mon peuple Israël.
6 αλλ' εξελεξα την Ιερουσαλημ, δια να ηναι το ονομα μου εκει? και εξελεξα τον Δαβιδ, δια να ηναι επι τον λαον μου Ισραηλ.	6 Mais j’ai choisi Jérusalem pour être le lieu où sera mon Nom, et David comme chef de mon peuple!
7 Και ηλθεν εις την καρδιαν Δαβιδ του πατρος μου να οικοδομηση οικον εις το ονομα Κυριου του Θεου του Ισραηλ.	7 Mon père David voulait construire un Temple pour le Nom de Yahvé, le Dieu d’Israël,
8 Αλλ' ο Κυριος ειπε προς Δαβιδ τον πατερα μου, Επειδη ηλθεν εις την καρδιαν σου να οικοδομησης οικον εις το ονομα μου, καλως μεν εκαμες οτι συνελαβες τουτο εν τη καρδια σου?	8 mais Yahvé a dit à mon père: Tu voulais construire un Temple pour mon Nom: c’était très bien!
9 πλην συ δεν θελεις οικοδομησει τον οικον? αλλ' ο υιος σου, οστις θελει εξελθει εκ της οσφυος σου, ουτος θελει οικοδομησει τον οικον εις το ονομα μου.	9 Cependant, ce n’est pas toi qui construira la Maison, mais ton fils né de toi: lui me construira une Maison.
10 Ο Κυριος λοιπον επληρωσε τον λογον αυτου τον οποιον ελαλησε? και εγω ανεστην αντι Δαβιδ του πατρος μου και εκαθησα επι του θρονου του Ισραηλ, καθως ελαλησε Κυριος, και ωκοδομησα τον οικον εις το ονομα Κυριου του Θεου του Ισραηλ?	10 Yahvé a réalisé ce qu’il avait dit: j’ai succédé à David, mon père, et je me suis assis sur le trône d’Israël selon la promesse de Yahvé. J’ai construit une Maison pour le Nom de Yahvé Dieu d’Israël,
11 και εθεσα εκει την κιβωτον, εν η κειται η διαθηκη του Κυριου, την οποιαν εκαμε προς τους υιους Ισραηλ.	11 et j’y ai placé l’Arche qui renferme l’Alliance que Yahvé a faite avec le peuple d’Israël.”
12 Και σταθεις ο Σολομων εμπροσθεν του θυσιαστηριου του Κυριου, ενωπιον πασης της συναγωγης του Ισραηλ, εξετεινε τας χειρας αυτου?	12 Alors, debout devant l’autel de Yahvé, en présence de toute l’assemblée d’Israël, Salomon étendit les mains.
13 διοτι ο Σολομων εκαμε βασιν χαλκινην, εχουσαν πεντε πηχων μηκος, και πεντε πηχων πλατος, και τριων πηχων υψος? και εθεσεν αυτην εν τω μεσω της αυλης? και σταθεις επ' αυτης επεσεν επι τα γονατα αυτου ενωπιον πασης της συναγωγης του Ισραηλ και εξετεινε τας χειρας αυτου προς τον ουρανον,	13 Salomon avait fait une tribune de bronze et l’avait placée au milieu de la cour: elle mesurait cinq coudées de long, cinq de large, et trois de haut. Monté sur la tribune, Salomon s’agenouilla devant toute l’assemblée d’Israël: il étendit ses mains vers le ciel
14 και ειπε, Κυριε Θεε του Ισραηλ, δεν ειναι Θεος ομοιος σου εν τω ουρανω και επι της γης? οστις φυλαττεις την διαθηκην και το ελεος προς τους δουλους σου, τους περιπατουντας ενωπιον σου εν ολη τη καρδια αυτων?	14 et dit: “Yahvé, Dieu d’Israël, ni au ciel, ni sur la terre il n’y a de Dieu comme toi. Tu es fidèle à ton Alliance et tu te montres plein de bonté envers tes serviteurs quand ils vivent en t’obéissant de tout leur cœur.
15 οστις εφυλαξας προς τον δουλον σου Δαβιδ τον πατερα μου οσα ελαλησας προς αυτον, και ελαλησας δια του στοματος σου και εξετελεσας δια της χειρος σου, καθως την ημεραν ταυτην.	15 Tu as tenu la promesse que tu as faite à ton serviteur David, mon père, aujourd’hui ta main a réalisé ce que tu avais promis en paroles.
16 Και τωρα, Κυριε Θεε του Ισραηλ, φυλαξον προς τον δουλον σου Δαβιδ τον πατερα μου εκεινο το οποιον υπεσχεθης προς αυτον, λεγων, Δεν θελει εκλειψει εις σε ανηρ απ' εμπροσθεν μου καθημενος επι του θρονου του Ισραηλ, μονον εαν προσεχωσιν οι υιοι σου εις την οδον αυτων, δια να περιπατωσιν εις τον νομον μου, καθως συ περιεπατησας ενωπιον μου.	16 Maintenant, Yahvé, Dieu d’Israël, tiens la promesse que tu as faite à ton serviteur David quand tu lui as dit: Si tes fils sont attentifs à leur conduite et suivent ma Loi comme toi-même l’as fait, toujours il y aura quelqu’un de ta descendance pour régner sur Israël.
17 Τωρα λοιπον, Κυριε Θεε του Ισραηλ, ας αληθευση ο λογος σου, τον οποιον ελαλησας προς τον δουλον σου τον Δαβιδ.	17 “Maintenant, Yahvé Dieu d’Israël, que se vérifie la parole que tu as dite à ton serviteur David!
18 Αλλα θελει αληθως κατοικησει Θεος μετα ανθρωπου επι της γης; Ιδου, ο ουρανος, και ο ουρανος των ουρανων, δεν ειναι ικανοι να σε χωρεσωσι ποσον ολιγωτερον ο οικος ουτος, τον οποιον ωκοδομησα;	18 Serait-ce vrai que Dieu habite avec l’homme sur la terre? Les cieux et les cieux des cieux ne peuvent te contenir, bien moins encore cette maison que j’ai construite!
19 Πλην επιβλεψον επι την προσευχην του δουλου σου και επι την δεησιν αυτου, Κυριε Θεε μου, ωστε να επακουσης της κραυγης και της δεησεως, την οποιαν ο δουλος σου δεεται ενωπιον σου?	19 Écoute cependant la prière et la supplication de ton serviteur! Yahvé, mon Dieu, entends le cri et la prière que ton serviteur te présente.
20 δια να ηναι οι οφθαλμοι σου ανεωγμενοι προς τον οικον τουτον ημεραν και νυκτα, προς τον τοπον περι του οποιου ειπας οτι θελεις θεσει το ονομα σου εκει, δια να επακουης της δεησεως την οποιαν ο δουλος σου θελει δεεσθαι εν τω τοπω τουτω.	20 Que tes yeux soient ouverts jour et nuit sur cette Maison, sur ce lieu où tu as promis de mettre ton Nom. Écoute la prière que ton serviteur fait monter en ce lieu;
21 Και επακουε των δεησεων του δουλου σου και του λαου σου Ισραηλ, οταν προσευχωνται εν τω τοπω τουτω? και ακουε συ εκ του τοπου της κατοικησεως σου, εκ του ουρανου? και ακουων, γινου ιλεως.	21 écoute les supplications que ton serviteur et ton peuple Israël t’adresseront en ce lieu; du lieu de ta Demeure, des cieux, écoute et pardonne.
22 Εαν αμαρτηση ανθρωπος εις τον πλησιον αυτου και ζητηση ορκον παρ' αυτου δια να καμη αυτον να ορκισθη, και ο ορκος ελθη εμπροσθεν του θυσιαστηριου σου εν τω οικω τουτω,	22 Si quelqu’un pèche contre son frère et qu’on l’oblige à prêter un serment solennel, lorsqu’il viendra prêter ce serment devant ton autel, dans cette maison,
23 τοτε συ επακουσον εκ του ουρανου και ενεργησον και κρινον τους δουλους σου, ανταποδιδων μεν εις τον ανομον, ωστε να στρεψης κατα της κεφαλης αυτου την πραξιν αυτου, δικαιονων δε τον δικαιον, ωστε να αποδωσης εις αυτον κατα την δικαιοσυνην αυτου.	23 écoute-le du haut des cieux, agis et juge tes serviteurs: condamne le coupable en faisant retomber sa conduite sur sa tête, mais fais voir l’innocence du juste et traite-le selon sa justice.
24 Και εαν κτυπηθη ο λαος σου Ισραηλ εμπροσθεν του εχθρου, διοτι ημαρτησαν εις σε, και επιστρεψωσι και δοξασωσι το ονομα σου και προσευχηθωσι και δεηθωσι προς σε εν τω οικω τουτω,	24 Lorsque ton peuple Israël aura péché contre toi et qu’il sera battu devant l’ennemi, s’il se repent et loue ton Nom,
25 τοτε συ επακουσον εκ του ουρανου και συγχωρησον την αμαρτιαν του λαου σου Ισραηλ, και επαναγαγε αυτους εις την γην την οποιαν εδωκας εις αυτους και εις τους πατερας αυτων.	25 écoute-le du haut des cieux, pardonne le péché de ton peuple Israël et ramène-le vers le pays que tu as donné, à lui et à ses pères.
26 Οταν ο ουρανος κλεισθη και δεν γινηται βροχη, διοτι ημαρτησαν εις σε, εαν προσευχηθωσι προς τον τοπον τουτον και δοξασωσι το ονομα σου και επιστρεψωσιν απο των αμαρτιων αυτων, αφου ταπεινωσης αυτους,	26 Lorsque ton peuple aura péché contre toi et que le ciel retiendra la pluie, s’il vient prier dans ce lieu, s’il célèbre ton Nom, s’il renonce au péché pour lequel tu l’auras humilié,
27 τοτε συ επακουσον εκ του ουρανου και συγχωρησον την αμαρτιαν των δουλων σου και του λαου σου Ισραηλ, διδαξας αυτους την οδον την αγαθην εις την οποιαν πρεπει να περιπατωσι και δος βροχην επι την γην σου, την οποιαν εδωκας εις τον λαον σου δια κληρονομιαν.	27 toi, écoute du haut des cieux, pardonne le péché de tes serviteurs et de ton peuple Israël. Montre-leur le bon chemin qu’ils doivent suivre et envoie la pluie sur la terre que tu as donnée à ton peuple en héritage.
28 Πεινα εαν γεινη εκ τη γη, θανατικον εαν γεινη, ανεμοφθορια και ερυσιβη, ακρις και βρουχος εαν γεινη, οι εχθροι αυτων εαν πολιορκησωσιν αυτους εν τω τοπω της κατοικιας αυτων, οποιαδηποτε πληγη και οποιαδηποτε νοσος γεινη,	28 “Lorsqu’il y aura dans le pays une famine, une peste, un fléau ou une catastrophe, sauterelles ou criquets, lorsque son ennemi l’assiégera dans l’une de ses villes, lorsqu’il y aura une épidémie ou une maladie -
29 πασαν προσευχην, πασαν δεησιν γινομενην υπο παντος ανθρωπου και υπο παντος του λαου σου Ισραηλ, οταν γνωριση εκαστος την πληγην αυτου και τον πονον αυτου και εκτεινη τας χειρας αυτου προς τον οικον τουτον,	29 quelle que soit la prière de qui que ce soit ou de tout ton peuple, lorsqu’ils se voient dans la douleur ou la détresse et tendent les mains vers cette Maison,
30 τοτε συ επακουσον εκ του ουρανου, του τοπου της κατοικησεως σου, και συγχωρησον και δος εις εκαστον κατα πασας τας οδους αυτου, οπως γνωριζεις την καρδιαν αυτου, διοτι συ, μονος συ, γνωριζεις τας καρδιας των υιων των ανθρωπων?	30 écoute du haut des cieux où tu habites et pardonne; toi qui connais leurs cœurs - puisque toi seul connais le cœur des fils d’Adam - traite chacun selon sa conduite.
31 δια να σε φοβωνται, ωστε να περιπατωσιν εν ταις οδοις σου πασας τας ημερας οσας ζωσιν επι προσωπου της γης, την οποιαν εδωκας εις τους πατερας ημων.	31 Ainsi tous te craindront et marcheront dans tes chemins tous les jours de leur vie, sur cette terre que tu as donnée à nos pères.
32 Και τον ξενον ετι, οστις δεν ειναι εκ του λαου σου Ισραηλ, αλλ' ερχεται απο γης μακρας δια το ονομα σου το μεγα, και δια την χειρα σου την κραταιαν, και δια τον βραχιονα σου τον εξηπλωμενον, εαν ελθωσι και προσευχηθωσι προς τον οικον τουτον,	32 “Un étranger, qui n’est pas de ton peuple Israël, pourrait venir d’un pays lointain à cause de ta grande renommée, de ta main puissante et de tes grandes interventions. S’il vient prier dans cette Maison,
33 τοτε συ επακουσον εκ του ουρανου, εκ του τοπου της κατοικησεως σου, και καμε κατα παντα περι οσων ο ξενος σε επικαλεσθη, δια να γνωρισωσι παντες οι λαοι της γης το ονομα σου και να σε φοβωνται, καθως ο λαος σου ο Ισραηλ, και δια να γνωρισωσιν οτι το ονομα σου εκληθη επι τον οικον τουτον, τον οποιον ωκοδομησα.	33 écoute-le du haut des cieux où tu habites et exauce en toutes choses la prière de cet étranger. Ainsi tous les peuples de la terre connaîtront ton Nom, ils te craindront comme le fait ton peuple Israël, et ils sauront que ton Nom repose sur cette Maison que j’ai bâtie.
34 Οταν ο λαος σου εξελθη εις πολεμον εναντιον των εχθρων αυτων, δια της οδου δι' ης αποστειλης αυτους, και προσευχηθωσιν εις σε προς την πολιν ταυτην την οποιαν εξελεξας, και τον οικον τον οποιον ωκοδομησα εις το ονομα σου,	34 “Lorsque ton peuple partira en guerre contre ses ennemis par le chemin sur lequel tu l’auras envoyé, s’il te prie en se tournant vers cette ville que tu as choisie, et vers la Maison que j’ai bâtie en l’honneur de ton Nom,
35 τοτε επακουσον εκ του ουρανου της προσευχης αυτων και της δεησεως αυτων, και καμε το δικαιον αυτων.	35 écoute du haut des cieux ses prières et ses supplications et fais-lui justice.
36 Οταν αμαρτησωσιν εις σε, διοτι ουδεις ανθρωπος ειναι αναμαρτητος, και οργισθης εις αυτους, και παραδωσης αυτους εμπροσθεν του εχθρου, και οι αιχμαλωτισται φερωσιν αυτους αιχμαλωτους εις γην μακραν η πλησιον,	36 “Lorsqu’ils auront péché contre toi - car y a-t-il un seul homme qui ne pèche jamais? - lorsque tu seras en colère contre eux, que tu les livreras à leurs ennemis et que leurs vainqueurs les emmèneront captifs dans leur pays loin ou proche,
37 και ελθωσιν εις εαυτους εν τη γη οπου εφερθησαν αιχμαλωτοι, και επιστρεψωσι και δεηθωσι προς σε εν τη γη της αιχμαλωσιας αυτων, λεγοντες, Ημαρτομεν, ηνομησαμεν και ηδικησαμεν?	37 si dans le pays où on les a emmenés ils regrettent vraiment leur attitude, s’ils se convertissent et te supplient dans ce pays où ils sont captifs, s’ils te disent: Nous avons péché, nous avons fait ce qui est mal et nous avons commis un crime,
38 και επιστρεψωσι προς σε εξ ολης της καρδιας αυτων και εξ ολης της ψυχης αυτων, εν τη γη της αιχμαλωσιας αυτων οπου εφερθησαν αιχμαλωτοι, και προσευχηθωσι προς την γην αυτων την οποιαν εδωκας εις τους πατερας αυτων, και την πολιν την οποιαν εξελεξας, και προς τον οικον τον οποιον ωκοδομησα εις το ονομα σου,	38 si dans le pays de leur captivité ils reviennent vers toi de tout leur cœur et de toute leur âme, s’ils te prient en se tournant vers le pays que tu as donné à leurs pères, vers la ville que tu as choisie et vers la Maison que j’ai bâtie en l’honneur de ton Nom,
39 τοτε επακουσον εκ του ουρανου, εκ του τοπου της κατοικησεως σου, της προσευχης αυτων και των δεησεων αυτων, και καμε το δικαιον αυτων και συγχωρησον εις τον λαον σου τον αμαρτησαντα εις σε.	39 écoute du haut des cieux où tu habites, leurs prières et leurs supplications, et fais-leur justice. Pardonne à ton peuple les péchés qu’il a commis contre toi.
40 Τωρα, Θεε μου, ας ηναι, δεομαι, ανεωγμενοι οι οφθαλμοι σου και προσεκτικα τα ωτα σου εις την προσευχην την γινομενην εν τω τοπω τουτω.	40 “Maintenant, mon Dieu, que tes yeux soient ouverts et tes oreilles attentives à la prière qui se fait en ce lieu!
41 Και τωρα, αναστηθι, Κυριε Θεε, εις την αναπαυσιν σου, συ και η κιβωτος της δυναμεως σου? οι ιερεις σου, Κυριε Θεε, ας ενδυθωσι σωτηριαν, και οι οσιοι σου ας ευφρανθωσιν εν αγαθοις.	41 “Lève-toi, Yahvé Dieu! viens avec l’Arche de ta puissance à ce lieu de repos! Que tes prêtres, Yahvé Dieu, soient revêtus de ton salut et que tes fidèles se réjouissent de bonheur!
42 Κυριε Θεε, μη απορριψης το προσωπον του κεχρισμενου σου. ενθυμηθητι τα ελεη Δαβιδ του δουλου σου.	42 “Yahvé Dieu, ne repousse pas celui que tu as consacré et souviens-toi de ton amitié pour ton serviteur David.”