ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΩΝ Α´ - 1 Cronache - Chronicles I 29

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Τοτε ειπεν ο βασιλευς Δαβιδ προς πασαν την συναξιν, Σολομων ο υιος μου, τον οποιον μονον εξελεξεν ο Θεος, ειναι ετι νεος και απαλος? το δε εργον μεγα? διοτι δεν ειναι δια ανθρωπον η οικοδομη, αλλα δια Κυριον τον Θεον.	1 Le roi David dit à toute l’assemblée: “Mon fils Salomon, que Yahvé a choisi, est encore jeune et fragile, et la tâche est énorme, ce palais n’est pas pour un homme, mais pour Yahvé Dieu.
2 Εγω λοιπον ητοιμασα καθ' ολην την δυναμιν μου δια τον οικον του Θεου μου, τον χρυσον δια τα χρυσα και τον αργυρον δια τα αργυρα και τον χαλκον δια τα χαλκινα, τον σιδηρον δια τα σιδηρα και ξυλα δια τα ξυλινα, ονυχιτας λιθους και λιθους ενθεσεως, λιθους λαμπρους και ποικιλους και παντος ειδους πολυτιμους λιθους και μαρμαρα αφθονα.	2 Courageusement, j’ai préparé ce qu’il fallait pour la Demeure de mon Dieu: l’or pour les objets d’or, l’argent pour les objets d’argent, le bronze pour les objets de bronze, le fer pour les objets de fer, le bois pour ce qui doit être fait en bois, et en outre de l’onyx, des pierres à sertir, des pierres de toutes couleurs, des pierres précieuses de toutes sortes, des quantités d’albâtre.
3 Και ετι δια τον ποθον μου εις τον οικον του Θεου μου, και εκ των ιδιων μου υπαρχοντων εδωκα περιπλεον χρυσιον και αργυριον δια τον οικον του Θεου μου, εκτος παντος εκεινου το οποιον ητοιμασα δια τον οικον τον αγιον?	3 Je donne par amour pour la Demeure de Yahvé l’or et l’argent de mon propre trésor, en plus de ce que j’ai déjà fourni pour la Sainte Maison:
4 τρεις χιλιαδας ταλαντα χρυσιου, εκ του χρυσιου Οφειρ, και επτα χιλιαδας ταλαντα κεκαθαρισμενου αργυριου, δια να περισκεπασωσι τους τοιχους των οικων?	4 3 000 pièces d’or, en or d’Ofir, et 7 000 pièces d’argent, en argent pur, pour revêtir les parois des salles.
5 το χρυσιον δια τα χρυσα, και το αργυριον δια τα αργυρα, και δια πασαν εργασιαν γινομενην δια των χειρων των τεχνιτων. Τις λοιπον προθυμειται να καμη σημερον προσφοραν εις τον Κυριον;	5 Chacun de vous offrira-t-il aujourd’hui généreusement à Yahvé ce qu’il a d’or pour les objets d’or, d’argent pour les objets d’argent, mais aussi pour payer le travail des artisans?”
6 Τοτε οι αρχοντες των πατριων και οι αρχοντες των φυλων του Ισραηλ και οι χιλιαρχοι και οι εκατονταρχοι και οι επισταται των εργων του βασιλεως, επροθυμηθησαν?	6 Les chefs de familles, les chefs des tribus d’Israël, les chefs de mille et les chefs de cent, et ceux qui géraient les affaires du roi,
7 και εδωκαν δια το εργον του οικου του Θεου, χρυσιου πεντακισχιλια ταλαντα και δεκα χιλιαδας χρυσων, και αργυριου δεκα χιλιαδας ταλαντων, και χαλκου δεκαοκτω χιλιαδας ταλαντων, και εκατον χιλιαδας ταλαντων σιδηρου.	7 donnèrent pour le culte de la Maison de Dieu: 5 000 pièces d’or, 10 000 pièces perses, 10 000 pièces d’argent, 18 000 pièces de bronze et 100 000 pièces de fer.
8 Και εις οσους ευρεθησαν λιθοι τιμιοι, εδωκαν αυτους εις το θησαυροφυλακιον του οικου του Κυριου δια χειρος Ιεχιηλ του Γηρσωνιτου.	8 Ceux qui possédaient des pierres précieuses les apportèrent à Yéhiel le Guerchonite pour le trésor de la Maison de Yahvé.
9 Εχαρη δε ο λαος, διοτι επροθυμηθησαν, επειδη με πληρη καρδιαν προσεφεραν αυτοπροαιρετως εις τον Κυριον? και ο βασιλευς Δαβιδ ετι εχαρη χαραν μεγαλην.	9 Le peuple se réjouit de voir ces offrandes spontanées, car c’est du fond du cœur qu’ils avaient fait ces offrandes à Yahvé. Le roi David en fut lui aussi rempli de joie.
10 Και ευλογησεν ο Δαβιδ τον Κυριον ενωπιον πασης της συναξεως? και ειπεν ο Δαβιδ, Ευλογητος συ, Κυριε ο Θεος του Ισραηλ, ο πατηρ ημων, απο του αιωνος και εως του αιωνος.	10 Devant toute l’assemblée David bénit Yahvé: “Sois béni, Yahvé, Dieu d’Israël, notre Père, depuis toujours et pour toujours!
11 Σου, Κυριε, ειναι η μεγαλωσυνη και η δυναμις και η τιμη και η νικη και η δοξα? διοτι σου ειναι παντα τα εν ουρανω και τα επι γης? σου η βασιλεια, Κυριε, και συ εισαι ο υψουμενος ως κεφαλη υπερανω παντων?	11 À toi Yahvé la grandeur, la puissance, la splendeur, l’éternité, la gloire, car tout ce qui est dans les cieux et sur la terre est à toi! Tu es notre souverain pour toujours ô Yahvé! Tu es celui qui règne sur toutes choses.
12 και ο πλουτος και η δοξα παρα σου ερχονται, και συ δεσποζεις των απαντων? και εις την χειρα σου ειναι η ισχυς και η δυναμις? και εις την χειρα σου το να μεγαλυνης και να ισχυροποιης τα παντα.	12 La richesse et l’honneur viennent de toi et tu gouvernes tout; dans ta main se trouvent force et puissance. Tu es celui qui donne à tous grandeur et force.
13 Τωρα λοιπον, Θεε ημων, ημεις ευχαριστουμεν σε και υμνουμεν το ενδοξον ονομα σου.	13 Maintenant, notre Dieu, nous te rendons grâce, nous louons la splendeur de ton Nom.
14 Αλλα τις ειμαι εγω, και τις ο λαος μου, ωστε να δυνηθωμεν να προσφερωμεν προθυμως εις σε κατα ταυτα; διοτι τα παντα ερχονται εκ σου και εκ των σων διδομεν εις σε.	14 Qui suis-je et qui est mon peuple? N’est-ce pas toi qui nous permets aujourd’hui de te présenter ces offrandes? Tout vient de toi, et ce que nous t’avons donné, nous l’avons reçu de ta propre main.
15 Διοτι ειμεθα ξενοι ενωπιον σου και παροικοι, καθως παντες οι πατερες ημων? αι ημεραι ημων επι της γης ειναι ως σκια, και μονιμοτης δεν υπαρχει.	15 Nous sommes des étrangers devant toi, rien que des migrants, comme l’étaient nos ancêtres; nos jours sur terre passent comme une ombre et que nous reste-t-il comme espoir?
16 Κυριε Θεε ημων, απαν τουτο το πληθος, το οποιον ητοιμασαμεν δια να οικοδομησωμεν οικον εις σε δια το ονομα σου το αγιον, εκ της χειρος σου ερχεται, και σου ειναι τα παντα.	16 Yahvé, notre Dieu, c’est de ta main que sort toute cette richesse que nous avons rassemblée pour construire une Maison à ton Saint Nom: tout est à toi.
17 Και γνωριζω, Θεε μου, οτι συ εισαι ο δοκιμαζων την καρδιαν και αρεσκεσαι εις την ευθυτητα. Εγω εν ευθυτητι της καρδιας μου προσεφερα παντα ταυτα? και τωρα ειδον μετ' ευφροσυνης τον λαον σου, τον ενταυθα παροντα, οτι αυτοπροαιρετως προσφερει εις σε.	17 Ô mon Dieu, je sais que tu sondes les cœurs et que tu aimes la droiture; c’est avec droiture que j’ai volontairement donné tout cela, et à présent j’ai vu avec joie ton peuple offrir ses dons spontanément.
18 Κυριε Θεε του Αβρααμ, του Ισαακ και του Ισραηλ, των πατερων ημων, φυλαττε τουτο δια παντος εις τους διαλογισμους της καρδιας του λαου σου, και κατευθυνε την καρδιαν αυτων προς σε?	18 Ô Yahvé, Dieu de nos pères Abraham, Isaac et Jacob, garde à jamais ces dispositions dans le cœur et dans l’esprit de ton peuple: conduis-le vers toi.
19 και δος εις τον Σολομωντα τον υιον μου καρδιαν τελειαν, δια να φυλαττη τας εντολας σου, τα μαρτυρια σου και τα προσταγματα σου, και να εκτελη τα παντα και να κατασκευαση την οικοδομην, την οποιαν προητοιμασα.	19 Donne à mon fils Salomon une fidélité sans faille pour observer tes commandements, tes décrets, tes prescriptions; puisse-t-il les mettre en pratique et construire ce palais que j’ai préparé.”
20 Και ειπεν ο Δαβιδ προς πασαν την συναξιν, Ευλογησατε τωρα Κυριον τον Θεον σας. Και πασα η συναξις ευλογησε Κυριον τον Θεον των πατερων αυτων και κυψαντες, προσεκυνησαν τον Κυριον και τον βασιλεα.	20 David dit alors à toute l’assemblée: “Maintenant bénissez Yahvé notre Dieu!” Et toute l’assemblée bénit Yahvé, le Dieu de ses pères; elle s’agenouilla et se prosterna devant Yahvé et devant le roi.
21 Και την ακολουθον ημεραν εθυσιασαν θυσιας εις τον Κυριον και προσεφεραν ολοκαυτωματα προς τον Κυριον, χιλιους μοσχους, χιλιους κριους, χιλια αρνια, και τας σπονδας αυτων και θυσιας αφθονους δια παντα τον Ισραηλ?	21 Le jour suivant, on offrit des sacrifices et des holocaustes à Yahvé: 1 000 taureaux, 1 000 béliers et 1 000 agneaux avec leurs offrandes de vin, ainsi que de nombreux sacrifices pour tout Israël.
22 και εφαγον και επιον ενωπιον του Κυριου την ημεραν εκεινην, εν χαρα μεγαλη. Και εκηρυξαν εκ δευτερου Σολομωντα τον υιον του Δαβιδ βασιλεα, και εχρισαν αυτον εις τον Κυριον, δια να ηναι αρχων, και τον Σαδωκ δια ιερεα.	22 Ce jour-là ils mangèrent et burent joyeusement en présence de Yahvé. Pour la seconde fois ils proclamèrent roi Salomon fils de David; ils lui donnèrent l’onction pour qu’il les gouverne au nom de Yahvé, et ils consacrèrent aussi Sadoq comme prêtre.
23 Τοτε ο Σολομων εκαθησεν επι του θρονου του Κυριου βασιλευς αντι Δαβιδ του πατρος αυτου, και ευημερησε? και πας ο Ισραηλ υπηκουσεν εις αυτον.	23 Salomon s’assit sur le trône de Yahvé et régna à la place de David, son père; il réussit bien et tout Israël lui obéissait.
24 Και παντες οι αρχοντες και οι δυνατοι και παντες ετι οι υιοι του βασιλεως Δαβιδ υπεταχθησαν εις Σολομωντα τον βασιλεα.	24 Tous les chefs, les guerriers d’élite et les fils du roi David étaient soumis au roi Salomon.
25 Και εμεγαλυνεν ο Κυριος εις ακρον τον Σολομωντα εμπροσθεν παντος του Ισραηλ, και εθεσεν επ' αυτον μεγαλειοτητα βασιλικην, οποια δεν εσταθη εις ουδενα βασιλεα προ αυτου εν τω Ισραηλ.	25 Grâce à Yahvé, Salomon était très considéré par tout Israël et son règne fut plus glorieux que celui des rois d’Israël qui l’avaient précédé.
26 Ουτω Δαβιδ ο υιος του Ιεσσαι εβασιλευσεν επι παντα τον Ισραηλ?	26 David, fils de Jessé, avait régné sur tout Israël.
27 και ο καιρος τον οποιον εβασιλευσεν επι τον Ισραηλ ητο τεσσαρακοντα ετη? επτα ετη εβασιλευσεν εν Χεβρων και τριακοντα τρια εβασιλευσεν εν Ιερουσαλημ.	27 La durée de son règne sur Israël avait été de 40 ans; il avait régné à Hébron pendant 7 ans et à Jérusalem pendant 33 ans.
28 Και ετελευτησεν εις γηρας καλον, πληρης ημερων, πλουτου και δοξης? και εβασιλευσεν αντ' αυτου Σολομων ο υιος αυτου.	28 Il mourut dans une heureuse vieillesse, comblé de jours, de richesses et d’honneurs; Salomon, son fils, lui succéda.
29 Αι δε πραξεις του βασιλεως Δαβιδ, αι πρωται και αι τελευταιαι ιδου, ειναι γεγραμμεναι εν τω βιβλιω Σαμουηλ του βλεποντος, και εν τω βιβλιω Ναθαν του προφητου, και εν τω βιβλιω Γαδ του βλεποντος,	29 Les actes du roi David, du premier jusqu’au dernier, sont écrits dans le Livre de Samuel le voyant, dans l’histoire de Nathan le prophète, dans l’histoire de Gad le voyant.
30 μετα πασης αυτου της βασιλειας και της δυναμεως αυτου και των καιρων, οιτινες παρηλθον επ' αυτον και επι τον Ισραηλ και επι πασας τας βασιλειας της γης.	30 On y lit tout ce qui concerne son règne, sa bravoure et tout ce qui est arrivé, à lui, à Israël et à tous les royaumes étrangers.