Psalmen 2
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lev
Num
Dtn
Jos
Ri
Rut
1Sam
2Sam
1Kön
2Kön
1Chr
2Chr
Esra
Neh
Tob
Jdt
Est
1Makk
2Makk
Ijob
Ps
Spr
Koh
Hld
Weish
Sir
Jes
Jer
Klgl
Bar
Ez
Dan
Hos
Joel
Am
Obd
Jona
Mi
Nah
Hab
Zef
Hag
Sach
Mal
Mt
Mk
Lk
Joh
Apg
Röm
1Kor
2Kor
Gal
Eph
Phil
Kol
1Thess
2Thess
1Tim
2Tim
Tit
Phlm
Hebr
Jak
1Petr
2Petr
1Joh
2Joh
3Joh
Jud
Offb
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL | GREEK BIBLE |
---|---|
1 Warum toben die Völker, warum machen die Nationen vergebliche Pläne? | 1 Δια τι εφρυαξαν τα εθνη και οι λαοι εμελετησαν ματαια; |
2 Die Könige der Erde stehen auf, die Großen haben sich verbündet gegen den Herrn und seinen Gesalbten. | 2 Παρεσταθησαν οι βασιλεις της γης, και οι αρχοντες συνηχθησαν ομου, κατα του Κυριου, και κατα του χριστου αυτου, λεγοντες, |
3 «Lasst uns ihre Fesseln zerreißen und von uns werfen ihre Stricke!» | 3 Ας διασπασωμεν τους δεσμους αυτων, και ας απορριψωμεν αφ' ημων τας αλυσεις αυτων. |
4 Doch er, der im Himmel thront, lacht, der Herr verspottet sie. | 4 Ο καθημενος εν ουρανοις θελει γελασει? ο Κυριος θελει εκμυκτηρισει αυτους. |
5 Dann aber spricht er zu ihnen im Zorn, in seinem Grimm wird er sie erschrecken: | 5 Τοτε θελει λαλησει προς αυτους εν τη οργη αυτου, και εν τω θυμω αυτου θελει συνταραξει αυτους. |
6 «Ich selber habe meinen König eingesetzt auf Zion, meinem heiligen Berg.» | 6 Αλλ' εγω, θελει ειπει, εχρισα τον Βασιλεα μου επι Σιων, το ορος το αγιον μου. |
7 Den Beschluss des Herrn will ich kundtun. Er sprach zu mir: «Mein Sohn bist du. Heute habe ich dich gezeugt. | 7 Εγω θελω αναγγειλει το προσταγμα? ο Κυριος ειπε προς εμε, Υιος μου εισαι συ? εγω σημερον σε εγεννησα? |
8 Fordre von mir und ich gebe dir die Völker zum Erbe, die Enden der Erde zum Eigentum. | 8 Ζητησον παρ' εμου, και θελω σοι δωσει τα εθνη κληρονομιαν σου, και ιδιοκτησιαν σου τα περατα της γης? |
9 Du wirst sie zerschlagen mit eiserner Keule, wie Krüge aus Ton wirst du sie zertrümmern.» | 9 θελεις ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα? ως σκευος κεραμεως θελεις συντριψει αυτους. |
10 Nun denn, ihr Könige, kommt zur Einsicht, lasst euch warnen, ihr Gebieter der Erde! | 10 Τωρα λοιπον, βασιλεις, συνετισθητε? διδαχθητε, κριται της γης. |
11 Dient dem Herrn in Furcht und küsst ihm mit Beben die Füße, | 11 Δουλευετε τον Κυριον εν φοβω και αγαλλεσθε εν τρομω. |
12 damit er nicht zürnt und euer Weg nicht in den Abgrund führt. Denn wenig nur und sein Zorn ist entbrannt. Wohl allen, die ihm vertrauen! | 12 Φιλειτε τον Υιον, μηποτε οργισθη, και απολεσθητε εκ της οδου, οταν εξαφθη ταχεως ο θυμος αυτου. Μακαριοι παντες οι πεποιθοτες επ' αυτον. |